Ioan 4
4
PEN. IIII.
3 Ymddiddan Crist a’r wraig o Samaria, 34 Ei fawr ferch ef ar ei Dâd a’i gynhaiaf, 39 troad y Samariaid, 45 A’r Galilæaid i’ ffydd, 47 Efe yn iachâu mab y llywiawdur.
1A Phan ŵybu’r Arglwydd glywed o’r Pharisæaid ddarfod i’r Iesu wneuthur a bedyddio mwy o ddiscyblion nag Ioan,
2(Er na fedyddiase efe ei hun: eithr ei ddiscyblion)
3Efe a adawodd Iuda, ac a aeth eil-waith i Galilæa.
4Ac yr ydoedd yn rhaid iddo ef fyned trwy Samaria.
5Yna efe a ddaeth i ddinas yn Samaria a elwid Sichar, ger llaw y rhan-dîr #Gen.33.19. & 48.22. Iosua.24.32. yr hon a roddase Iacob iw fâb Ioseph.
6Ac yno yr oedd ffynnon Iacob, yna’r Iesu yn ddeffygiol gan y daith a eisteddodd felly ar y ffynnon: yng-hylch y chweched awr ydoedd hi.
7Daeth gwraig o Samaria i dynnu dwfr, a’r Iesu a ddywedodd wrthi hi, dyro i mi ddiod.
8Canys ei ddiscyblion ef a aethent i’r ddinas i brynu bwyd.
9Yna’r wraig o Samaria a ddywedodd wrtho ef, pa fodd gan dy fod ti yn Iddew y gofynni di ddiod i mi yr hon ydwyf wraig o Samaria? o blegit nid yw yr Iddewon yn ymgyfeillach â’r Samariaid.
10Iesu a attebodd, ac a ddywedodd wrthi, pes adwaenit ti ddawn Duw, a phwy yw yr hwn sydd yn dywedyd wrthit, dyro i mi ddiod, tydi a ofynnasid iddo ef, ac efe a roddase i ti ddwfr bywiol.
11Y wraig a ddywedodd wrtho, Arglwydd, nid oes gennit ti ddim i godi dwfr, a’r pydew sydd ddwfn: o ba lê gan hynny y mae gennit ti ddwfr bywiol?
12A’i mwy ydwyt ti na’n tâd Iacob, yr hwn a roddodd i ni y pydew, ac efe ei hun a yfodd o honaw, a’i feibion, a’i anifeiliaid?
13Iesu a attebodd, ac a ddywedodd wrthi hi, pwy bynnac a yfo o’r dwfr hwn a sycheda trachefn:
14Ond pwy bynnac a yfo o’r dwfr yr hwn a roddwyfi iddo, ni sycheda yn dragywydd, eithr y dwfr yr hwn a roddwyfi iddo, a fydd ynddo yn ffynnon o ddwfr yn tarddu i fywyd tragywyddol.
15Y wraig a ddywedodd wrtho, Arglwydd, moes i mi y dwfr hwnnw, fel na sychedwyf, ac na ddelwyf ymma i ddynnu [dwfr.]
16Iesu a ddywedodd wrthi hi, dos, galw dy ŵr, a thyret ymma.
17Y wraig a attebodd, ac a ddywedodd, nid oes i mi ŵr. Iesu a ddywedodd wrthi hi, dâ y dywedaist, nid oes gennif ŵr.
18Canys bu i ti bump o wŷr, ac yn awr yr hwn sydd eiddot ti, nid yw ŵr i ti: hyn a ddywedaist yn wir.
19Y wraig a ddywedodd wrtho ef, Arglwydd, myfi a welaf mai prophwyd ydwyt ti.
20Ein tadau a addolasant yn y mynydd hwn, ac meddwch chwithau #Deut.12.6.yn Ierusalem y mae’r lle y dyler addoli.
21Iesu a ddywedodd wrthi hi, ô wraig, creda fi, fod yr awr yn dyfod, pryd nac addoloch y Tad yn y mynydd hwn, nac yn Iersualem.
22Chwychwi ydych yn addoli #2.Bren.17.29.y peth ni wyddoch, ninnau ydym yn addoli y peth a wyddom, canys iechydwriaeth sydd o’r Iddewon.
23Ond dyfod y mae’r awr, ac yn awr y mae hi, pan addolo y gwir addol-wŷr y Tâd mewn yspryd, a gwirionedd: canys y Tad a fynn y cyfryw rai iw addoli ef.
24 #
2.Cor.3.17. Duw sydd Yspryd, a’r sawl a’i haddolant ef, rhaid yw iddynt ei addoli ef mewn yspryd, a gwirionedd.
25Y wraig a ddywedodd wrtho ef, mi a wn y daw Messias yr hwn a elwir Crist, pan ddelo hwnnw, efe a fynega i ni bob peth.
26Iesu a ddywedodd wrthi hi, myfi ydwyf [hwnnw] yr hwn sydd yn ymddiddan â thi.
27Ac ar hynny ei ddiscyblion ef a ddaethant, ac a ryfeddasant ei fod ef yn ymddiddan â gwraig: er hynny ni ddywedodd neb, beth a geisi, neu pa ham yr ydwyt yn ymddiddan â hi?
28Yna’r wraig a adawodd ei dwfr-lestr, ac a aeth i’r ddinas, ac a ddywedodd wrth y dynion hynny,
29Deuwch, gwelwch ddyn yr hwn a ddywedodd i mi yr hyn oll a’r a wneuthym, onid efe yw Crist?
30Yna hwynt a aethant o’r ddinas, ac a ddaethant atto ef.
31Yn y cyfamser, ei ddiscyblion ef a attolygasant iddo ef gan ddywedyd, Rabbi, bwyta.
32Ac efe a ddywedodd wrthynt, y mae genifi fwyd iw fwyta, yr hwn ni wyddoch oddi wrtho.
33Yna y discyblion a ddywedasant wrth ei gilydd, a ddug neb fwyd iddo ef?
34Iesu a ddywedodd wrthynt, fy mwyd i iw gwneuthur o honofi ewyllys yr hwn a’m hanfonodd, a gorphen ei waith ef.
35Onid ydych chwi yn dywedyd, y mae etto bedwar-mis, ac [yna] y daw’r cynhaiaf? wele yr ydwyfi yn dywedyd wrthych, derchefwch eich llygaid, a gwêlwch y gwledydd, #Math.9.37. Luc.10.2.canys gwynnion ydynt eusus i’r cynhaiaf.
36A’r hwn a fedo a dderbyn gyflog, ac a gascl ffrwyth i fywyd tragywyddol, fel y cydlawenycho yr hwn a hauo, a’r hwn a fedo.
37Canys yn hyn y mae’r gair yn wîr, mai vn a haua, ac arall a feda.
38Myfi a’ch anfonais chwi i fedi yr hyn ni lafuriasoch: eraill a lafuriasant, a chwithau a aethoch i mewn iw llafur hwynt.
39Yna llawer o’r Samariaid, o’r ddinas honno a gredasant ynddo ef, o herwydd gair y wraig yr hon oedd yn testiolaethu, efe a ddywedodd i mi ’r hyn oll a’r a wneuthym.
40A phan ddaeth y Samariaid atto ef, hwynt a attolygasant iddo ef aros gyd â hwy: ac efe a arhosodd yno ddeu-ddydd.
41A mwy o lawer a gredasant ynddo ef, o blegit ei air ei hun.
42A hwy a ddywedasant wrth y wraig, nid ydym ni weithian yn credu o blegit dy ymadrodd di, canys nyni a’i clywsom ef ein hunain, ac a ŵyddom mai hwn yn ddiau yw Crist Iachawdur y byd.
43Felly ym mhen y ddeu-ddydd efe a aeth ymmaith oddi yno, ac a aeth i Galilæa.
44Canys Iesu ei hun #Math.13.57. Marc.6.4. Luc.4.24.a destiolaethase, na chae prophwyd anrhydedd yn ei wlad ei hun.
45A phan ddaeth efe i Galilæa, y Galilæaid y rhai a welsent yr hyn oll a’r a wnaethe efe yn Ierusalem ar yr ŵyl a’i derbynniasant ef, canys hwynt hwy a ddaethent i’r ŵyl.
46 # 4.46-54 ☞ Yr Efengyl y xxi. Sul ar ôl y Drindod. A’r Iesu a ddaeth trachefn i #Pen.2.1.Cana Galilæa lle y gwnaethe efe y dwfr yn wîn: ac yr oedd rhyw bendefig, ac iddo fab yn glaf yn Capernaum.
47Pan glybu efe ddyfod Iesu o Iudaea yn Galilæa, efe a aeth atto ef, ac a attolygodd iddo ddyfod i wared, ac iachau ei fab ef: canys yr oedd efe ym mron marw.
48Yna Iesu a ddywedodd wrtho ef, oni welwch chwi arwyddion, a rhyfeddodau ni chredwch.
49Y pendefig a ddywedodd wrtho ef, ô Arglwydd, tyret ti i wared cynn marw fy machgen.
50Iesu a ddywedodd wrtho ef, dos ymmaith, y mae dy fab yn fyw, a’r dyn a gredodd y gair yr hwn a ddywedase Iesu wrtho ef, ac efe a aeth ymmaith.
51Ac yn awr pan oedd efe yn myned i wared, ei weision ef a gyfarfuant ag ef, ac a fynegasant gan ddywedyd: y mae dy fachgen yn fyw.
52Yna efe a ofynnodd iddynt yr awr y gwellhaese arno: a hwy a ddywedasant wrtho, mai doe y seithfed awr y gadawodd y cryd ef.
53Yna y gwybu’r tad, mai yr awr honno oedd hi yn yr hon y dywedase Iesu wrtho ef: y mae dy fab di ’n fyw, ac efe a gredodd a’i holl dy.
54Dymma ’r ail arwydd yr hwn a wnaeth Iesu trachefn, wedi iddo ef ddyfod o Iudaea i Galilæa.
اکنون انتخاب شده:
Ioan 4: BWMG1588
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Y Beibl Cyssegr-lan. Cyhoeddwyd gyntaf yn 1588, a’i ddigideiddio i Gymdeithas y Beibl yn 2023.
Ioan 4
4
PEN. IIII.
3 Ymddiddan Crist a’r wraig o Samaria, 34 Ei fawr ferch ef ar ei Dâd a’i gynhaiaf, 39 troad y Samariaid, 45 A’r Galilæaid i’ ffydd, 47 Efe yn iachâu mab y llywiawdur.
1A Phan ŵybu’r Arglwydd glywed o’r Pharisæaid ddarfod i’r Iesu wneuthur a bedyddio mwy o ddiscyblion nag Ioan,
2(Er na fedyddiase efe ei hun: eithr ei ddiscyblion)
3Efe a adawodd Iuda, ac a aeth eil-waith i Galilæa.
4Ac yr ydoedd yn rhaid iddo ef fyned trwy Samaria.
5Yna efe a ddaeth i ddinas yn Samaria a elwid Sichar, ger llaw y rhan-dîr #Gen.33.19. & 48.22. Iosua.24.32. yr hon a roddase Iacob iw fâb Ioseph.
6Ac yno yr oedd ffynnon Iacob, yna’r Iesu yn ddeffygiol gan y daith a eisteddodd felly ar y ffynnon: yng-hylch y chweched awr ydoedd hi.
7Daeth gwraig o Samaria i dynnu dwfr, a’r Iesu a ddywedodd wrthi hi, dyro i mi ddiod.
8Canys ei ddiscyblion ef a aethent i’r ddinas i brynu bwyd.
9Yna’r wraig o Samaria a ddywedodd wrtho ef, pa fodd gan dy fod ti yn Iddew y gofynni di ddiod i mi yr hon ydwyf wraig o Samaria? o blegit nid yw yr Iddewon yn ymgyfeillach â’r Samariaid.
10Iesu a attebodd, ac a ddywedodd wrthi, pes adwaenit ti ddawn Duw, a phwy yw yr hwn sydd yn dywedyd wrthit, dyro i mi ddiod, tydi a ofynnasid iddo ef, ac efe a roddase i ti ddwfr bywiol.
11Y wraig a ddywedodd wrtho, Arglwydd, nid oes gennit ti ddim i godi dwfr, a’r pydew sydd ddwfn: o ba lê gan hynny y mae gennit ti ddwfr bywiol?
12A’i mwy ydwyt ti na’n tâd Iacob, yr hwn a roddodd i ni y pydew, ac efe ei hun a yfodd o honaw, a’i feibion, a’i anifeiliaid?
13Iesu a attebodd, ac a ddywedodd wrthi hi, pwy bynnac a yfo o’r dwfr hwn a sycheda trachefn:
14Ond pwy bynnac a yfo o’r dwfr yr hwn a roddwyfi iddo, ni sycheda yn dragywydd, eithr y dwfr yr hwn a roddwyfi iddo, a fydd ynddo yn ffynnon o ddwfr yn tarddu i fywyd tragywyddol.
15Y wraig a ddywedodd wrtho, Arglwydd, moes i mi y dwfr hwnnw, fel na sychedwyf, ac na ddelwyf ymma i ddynnu [dwfr.]
16Iesu a ddywedodd wrthi hi, dos, galw dy ŵr, a thyret ymma.
17Y wraig a attebodd, ac a ddywedodd, nid oes i mi ŵr. Iesu a ddywedodd wrthi hi, dâ y dywedaist, nid oes gennif ŵr.
18Canys bu i ti bump o wŷr, ac yn awr yr hwn sydd eiddot ti, nid yw ŵr i ti: hyn a ddywedaist yn wir.
19Y wraig a ddywedodd wrtho ef, Arglwydd, myfi a welaf mai prophwyd ydwyt ti.
20Ein tadau a addolasant yn y mynydd hwn, ac meddwch chwithau #Deut.12.6.yn Ierusalem y mae’r lle y dyler addoli.
21Iesu a ddywedodd wrthi hi, ô wraig, creda fi, fod yr awr yn dyfod, pryd nac addoloch y Tad yn y mynydd hwn, nac yn Iersualem.
22Chwychwi ydych yn addoli #2.Bren.17.29.y peth ni wyddoch, ninnau ydym yn addoli y peth a wyddom, canys iechydwriaeth sydd o’r Iddewon.
23Ond dyfod y mae’r awr, ac yn awr y mae hi, pan addolo y gwir addol-wŷr y Tâd mewn yspryd, a gwirionedd: canys y Tad a fynn y cyfryw rai iw addoli ef.
24 #
2.Cor.3.17. Duw sydd Yspryd, a’r sawl a’i haddolant ef, rhaid yw iddynt ei addoli ef mewn yspryd, a gwirionedd.
25Y wraig a ddywedodd wrtho ef, mi a wn y daw Messias yr hwn a elwir Crist, pan ddelo hwnnw, efe a fynega i ni bob peth.
26Iesu a ddywedodd wrthi hi, myfi ydwyf [hwnnw] yr hwn sydd yn ymddiddan â thi.
27Ac ar hynny ei ddiscyblion ef a ddaethant, ac a ryfeddasant ei fod ef yn ymddiddan â gwraig: er hynny ni ddywedodd neb, beth a geisi, neu pa ham yr ydwyt yn ymddiddan â hi?
28Yna’r wraig a adawodd ei dwfr-lestr, ac a aeth i’r ddinas, ac a ddywedodd wrth y dynion hynny,
29Deuwch, gwelwch ddyn yr hwn a ddywedodd i mi yr hyn oll a’r a wneuthym, onid efe yw Crist?
30Yna hwynt a aethant o’r ddinas, ac a ddaethant atto ef.
31Yn y cyfamser, ei ddiscyblion ef a attolygasant iddo ef gan ddywedyd, Rabbi, bwyta.
32Ac efe a ddywedodd wrthynt, y mae genifi fwyd iw fwyta, yr hwn ni wyddoch oddi wrtho.
33Yna y discyblion a ddywedasant wrth ei gilydd, a ddug neb fwyd iddo ef?
34Iesu a ddywedodd wrthynt, fy mwyd i iw gwneuthur o honofi ewyllys yr hwn a’m hanfonodd, a gorphen ei waith ef.
35Onid ydych chwi yn dywedyd, y mae etto bedwar-mis, ac [yna] y daw’r cynhaiaf? wele yr ydwyfi yn dywedyd wrthych, derchefwch eich llygaid, a gwêlwch y gwledydd, #Math.9.37. Luc.10.2.canys gwynnion ydynt eusus i’r cynhaiaf.
36A’r hwn a fedo a dderbyn gyflog, ac a gascl ffrwyth i fywyd tragywyddol, fel y cydlawenycho yr hwn a hauo, a’r hwn a fedo.
37Canys yn hyn y mae’r gair yn wîr, mai vn a haua, ac arall a feda.
38Myfi a’ch anfonais chwi i fedi yr hyn ni lafuriasoch: eraill a lafuriasant, a chwithau a aethoch i mewn iw llafur hwynt.
39Yna llawer o’r Samariaid, o’r ddinas honno a gredasant ynddo ef, o herwydd gair y wraig yr hon oedd yn testiolaethu, efe a ddywedodd i mi ’r hyn oll a’r a wneuthym.
40A phan ddaeth y Samariaid atto ef, hwynt a attolygasant iddo ef aros gyd â hwy: ac efe a arhosodd yno ddeu-ddydd.
41A mwy o lawer a gredasant ynddo ef, o blegit ei air ei hun.
42A hwy a ddywedasant wrth y wraig, nid ydym ni weithian yn credu o blegit dy ymadrodd di, canys nyni a’i clywsom ef ein hunain, ac a ŵyddom mai hwn yn ddiau yw Crist Iachawdur y byd.
43Felly ym mhen y ddeu-ddydd efe a aeth ymmaith oddi yno, ac a aeth i Galilæa.
44Canys Iesu ei hun #Math.13.57. Marc.6.4. Luc.4.24.a destiolaethase, na chae prophwyd anrhydedd yn ei wlad ei hun.
45A phan ddaeth efe i Galilæa, y Galilæaid y rhai a welsent yr hyn oll a’r a wnaethe efe yn Ierusalem ar yr ŵyl a’i derbynniasant ef, canys hwynt hwy a ddaethent i’r ŵyl.
46 # 4.46-54 ☞ Yr Efengyl y xxi. Sul ar ôl y Drindod. A’r Iesu a ddaeth trachefn i #Pen.2.1.Cana Galilæa lle y gwnaethe efe y dwfr yn wîn: ac yr oedd rhyw bendefig, ac iddo fab yn glaf yn Capernaum.
47Pan glybu efe ddyfod Iesu o Iudaea yn Galilæa, efe a aeth atto ef, ac a attolygodd iddo ddyfod i wared, ac iachau ei fab ef: canys yr oedd efe ym mron marw.
48Yna Iesu a ddywedodd wrtho ef, oni welwch chwi arwyddion, a rhyfeddodau ni chredwch.
49Y pendefig a ddywedodd wrtho ef, ô Arglwydd, tyret ti i wared cynn marw fy machgen.
50Iesu a ddywedodd wrtho ef, dos ymmaith, y mae dy fab yn fyw, a’r dyn a gredodd y gair yr hwn a ddywedase Iesu wrtho ef, ac efe a aeth ymmaith.
51Ac yn awr pan oedd efe yn myned i wared, ei weision ef a gyfarfuant ag ef, ac a fynegasant gan ddywedyd: y mae dy fachgen yn fyw.
52Yna efe a ofynnodd iddynt yr awr y gwellhaese arno: a hwy a ddywedasant wrtho, mai doe y seithfed awr y gadawodd y cryd ef.
53Yna y gwybu’r tad, mai yr awr honno oedd hi yn yr hon y dywedase Iesu wrtho ef: y mae dy fab di ’n fyw, ac efe a gredodd a’i holl dy.
54Dymma ’r ail arwydd yr hwn a wnaeth Iesu trachefn, wedi iddo ef ddyfod o Iudaea i Galilæa.
اکنون انتخاب شده:
:
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Y Beibl Cyssegr-lan. Cyhoeddwyd gyntaf yn 1588, a’i ddigideiddio i Gymdeithas y Beibl yn 2023.