پیدایش 1
1
آفرینش جهان
1در ابتدا، وقتی خدا آسمان‌ها و زمین را آفرید. 2زمین خالی و بدون شکل بود. همه‌جا آب بود و تاریکی روی ژرفا را پوشانده بود و روح خدا بر روی آب‌ها حرکت می‌کرد. 3خدا گفت: «روشنایی باشد» و روشنایی شد. 4خدا دید که روشنایی نیکو است و روشنایی را از تاریکی جدا کرد. 5خدا روشنایی را «روز» و «تاریکی» را شب نام گذاشت. شب گذشت و صبح فرارسید. این بود روز اوّل.
6خدا گفت: «فلکی ساخته شود تا آب‌ها را از یکدیگر جدا کند.» 7خدا فلک را ساخت و آب‌های زیر فلک را از آب‌های بالای فلک جدا کرد. و چنین شد. 8خدا فلک را آسمان نامید. شب گذشت و صبح فرارسید. این بود روز دوّم.
9خدا گفت: «آب‌های زیر آسمان در یک‌جا جمع شوند تا خشکی ظاهر گردد.» و چنین شد. 10خدا خشکی را «زمین» نامید و آب‌ها را که در یک‌جا جمع بودند، «دریا» نام گذاشت. و خدا دید که نیکو است. 11سپس خدا گفت: «زمین همه نوع گیاه برویاند، گیاهانی که دانه بیاورند و درختانی که برحسب دانهٔ خود میوه بیاورند.» و چنین شد. 12زمین گیاهان رویانید، گیاهانی که برحسب نوع خود دانه تولید می‌کردند و درختانی که برحسب نوع خود میوهٔ دانه‌دار به‌بار می‌آوردند. و خدا دید که نیکو است. 13شب گذشت و صبح فرارسید. این بود روز سوّم.
14بعدازآن خدا گفت: «اجرام نورانی در آسمان به وجود آیند تا روز را از شب جدا کنند و روزها، سال‌ها و فصل‌ها را نشان دهند. 15آن‌ها در آسمان بدرخشند تا بر زمین روشنایی دهند.» و چنین شد. 16پس از آن، خدا دو جرم نورانی بزرگ ساخت، یکی برای فرمانروایی بر روز و یکی برای فرمانروایی بر شب. و همچنین ستارگان را. 17آن‌ها را در آسمان قرار داد تا بر زمین روشنایی دهند 18و بر روز و شب فرمانروایی نمایند و روشنایی را از تاریکی جدا کنند. و خدا دید که نیکو است. 19شب گذشت و صبح فرارسید. این بود روز چهارم.
20پس از آن خدا گفت: «آب‌ها از انواع جانوران پُر شوند و پرندگان بر فراز آسمان پرواز نمایند.» 21پس، خدا هیولاهای دریایی و همه نوع جانورانی که در آب زندگی می‌کنند، و همه نوع پرندگان آسمان را آفرید. و خدا دید که نیکو است. 22خدا آن‌ها را برکت داد و به مخلوقاتی که در آب زیست می‌کنند، گفت: «بارور و کثیر شوید و آب دریا را پُر سازید.» و به پرندگان گفت: «در زمین کثیر شوید.» 23شب گذشت و صبح فرارسید. این بود روز پنجم.
24بعدازآن، خدا گفت: «زمین همه نوع حیوانات به‌وجود آوَرَد، خزندگان و چهارپایان، اهلی و وحشی.» و چنین شد. 25پس خدا همه نوع حیواناتِ اهلی و وحشی روی زمین را ساخت. و خدا دید که نیکو است.
26پس از آن خدا گفت: «اینک انسان#1:26 این کلمه در زبان عبری به معنی «آدم» است، که هم به‌طور عام برای انسان است، و هم اسم اوّلین انسان یعنی آدم است. را شبیه خود بسازیم. او مثل ما و شبیه ما باشد، و بر همهٔ ماهیان دریا و پرندگان آسمان و بر چهارپایان و خزندگان و بر تمام زمین فرمانروایی نماید.» 27پس خدا انسان را شبیه خود آفرید؛ او را به صورت خدا آفرید. ایشان را مرد و زن آفرید. 28خدا آن‌ها را برکت داد و به آن‌ها فرمود: «بارور و کثیر شوید. نسل شما تمام زمین را پُر سازد و آن را تحت تسلّط خود درآورد و بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان، و تمام حیواناتی که بر زمین حرکت می‌کنند، فرمانروایی نمایید.» 29آنگاه خدا گفت: «هر نوع گیاهی که غلاّت و دانه بیاورد و هر نوع درختی که میوه بیاورد به‌عنوان خوراک به شما می‌بخشم تا بخورید. 30امّا هر نوع گیاه سبز را برای خوراک تمام حیوانات و پرندگان آماده کرده‌ام.» و چنین شد. 31و خدا تمام آنچه را که ساخته بود دید، و همه بسیار نیکو بود. شب گذشت و صبح فرارسید. این بود روز ششم.
اکنون انتخاب شده:
پیدایش 1: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
پیدایش 1
1
آفرینش جهان
1در ابتدا، وقتی خدا آسمان‌ها و زمین را آفرید. 2زمین خالی و بدون شکل بود. همه‌جا آب بود و تاریکی روی ژرفا را پوشانده بود و روح خدا بر روی آب‌ها حرکت می‌کرد. 3خدا گفت: «روشنایی باشد» و روشنایی شد. 4خدا دید که روشنایی نیکو است و روشنایی را از تاریکی جدا کرد. 5خدا روشنایی را «روز» و «تاریکی» را شب نام گذاشت. شب گذشت و صبح فرارسید. این بود روز اوّل.
6خدا گفت: «فلکی ساخته شود تا آب‌ها را از یکدیگر جدا کند.» 7خدا فلک را ساخت و آب‌های زیر فلک را از آب‌های بالای فلک جدا کرد. و چنین شد. 8خدا فلک را آسمان نامید. شب گذشت و صبح فرارسید. این بود روز دوّم.
9خدا گفت: «آب‌های زیر آسمان در یک‌جا جمع شوند تا خشکی ظاهر گردد.» و چنین شد. 10خدا خشکی را «زمین» نامید و آب‌ها را که در یک‌جا جمع بودند، «دریا» نام گذاشت. و خدا دید که نیکو است. 11سپس خدا گفت: «زمین همه نوع گیاه برویاند، گیاهانی که دانه بیاورند و درختانی که برحسب دانهٔ خود میوه بیاورند.» و چنین شد. 12زمین گیاهان رویانید، گیاهانی که برحسب نوع خود دانه تولید می‌کردند و درختانی که برحسب نوع خود میوهٔ دانه‌دار به‌بار می‌آوردند. و خدا دید که نیکو است. 13شب گذشت و صبح فرارسید. این بود روز سوّم.
14بعدازآن خدا گفت: «اجرام نورانی در آسمان به وجود آیند تا روز را از شب جدا کنند و روزها، سال‌ها و فصل‌ها را نشان دهند. 15آن‌ها در آسمان بدرخشند تا بر زمین روشنایی دهند.» و چنین شد. 16پس از آن، خدا دو جرم نورانی بزرگ ساخت، یکی برای فرمانروایی بر روز و یکی برای فرمانروایی بر شب. و همچنین ستارگان را. 17آن‌ها را در آسمان قرار داد تا بر زمین روشنایی دهند 18و بر روز و شب فرمانروایی نمایند و روشنایی را از تاریکی جدا کنند. و خدا دید که نیکو است. 19شب گذشت و صبح فرارسید. این بود روز چهارم.
20پس از آن خدا گفت: «آب‌ها از انواع جانوران پُر شوند و پرندگان بر فراز آسمان پرواز نمایند.» 21پس، خدا هیولاهای دریایی و همه نوع جانورانی که در آب زندگی می‌کنند، و همه نوع پرندگان آسمان را آفرید. و خدا دید که نیکو است. 22خدا آن‌ها را برکت داد و به مخلوقاتی که در آب زیست می‌کنند، گفت: «بارور و کثیر شوید و آب دریا را پُر سازید.» و به پرندگان گفت: «در زمین کثیر شوید.» 23شب گذشت و صبح فرارسید. این بود روز پنجم.
24بعدازآن، خدا گفت: «زمین همه نوع حیوانات به‌وجود آوَرَد، خزندگان و چهارپایان، اهلی و وحشی.» و چنین شد. 25پس خدا همه نوع حیواناتِ اهلی و وحشی روی زمین را ساخت. و خدا دید که نیکو است.
26پس از آن خدا گفت: «اینک انسان#1:26 این کلمه در زبان عبری به معنی «آدم» است، که هم به‌طور عام برای انسان است، و هم اسم اوّلین انسان یعنی آدم است. را شبیه خود بسازیم. او مثل ما و شبیه ما باشد، و بر همهٔ ماهیان دریا و پرندگان آسمان و بر چهارپایان و خزندگان و بر تمام زمین فرمانروایی نماید.» 27پس خدا انسان را شبیه خود آفرید؛ او را به صورت خدا آفرید. ایشان را مرد و زن آفرید. 28خدا آن‌ها را برکت داد و به آن‌ها فرمود: «بارور و کثیر شوید. نسل شما تمام زمین را پُر سازد و آن را تحت تسلّط خود درآورد و بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان، و تمام حیواناتی که بر زمین حرکت می‌کنند، فرمانروایی نمایید.» 29آنگاه خدا گفت: «هر نوع گیاهی که غلاّت و دانه بیاورد و هر نوع درختی که میوه بیاورد به‌عنوان خوراک به شما می‌بخشم تا بخورید. 30امّا هر نوع گیاه سبز را برای خوراک تمام حیوانات و پرندگان آماده کرده‌ام.» و چنین شد. 31و خدا تمام آنچه را که ساخته بود دید، و همه بسیار نیکو بود. شب گذشت و صبح فرارسید. این بود روز ششم.
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023