Jana 2
2
Wesele w Kanie Galilejskiej
1Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej;#J 4:46; 7:52; 21:2#2:1 Kana, J 2:1L. była tam też matka Jezusa.#Mt 12:46 2Na wesele zaproszony był też Jezus i Jego uczniowie. 3A gdy zabrakło wina,#2:3 Brak właściwej oprawy dla uroczystości weselnej mógł się łączyć z roszczeniami nawet finansowymi, J 2:3L. matka Jezusa powiedziała do Niego: Nie mają wina. 4Jezus zaś odpowiedział jej: Co Mnie i tobie,#2:4 Co Mnie i tobie, τί ἐμοὶ καὶ σοί, lub: Cóż [my w tej sprawie] mamy z sobą wspólnego, kobieto, hebr. Pod. wyrażenia w SP mają różne znaczenia zależnie od kontekstu, np.: (1) w przypadku osoby niepokojonej: Dlaczego traktujesz mnie w taki sposób? (Sdz 11:12; 1Krl 17:18; 2Krn 35:21). (2) W przypadku osoby wciąganej w nie swoją sprawę: To twoja sprawa. Co mi do tego? (2Krl 3:13; Oz 14:8). kobieto?#J 19:26#2:4 Był to zwrot grzecznościowy, choć niezwykły w ustach syna (J 2:4L). Jeszcze nie nadeszła moja godzina.#Mt 26:18; J 7:6, 8, 30; 8:20#2:4 godzina, ὥρα, może ozn. określony czas (J 2:4L). 5Wtedy Jego matka powiedziała posługującym: Zróbcie, cokolwiek wam powie! 6A było tam sześć kamiennych stągwi, ustawionych według [reguł] czystości#Mk 7:3-4; J 3:25 Żydów, każda mieszcząca dwie lub trzy miary [wody].#2:6 Tj. ok. 100 l wody; miara, μετρητής, to ok. 40 l. 7Jezus powiedział im: Napełnijcie stągwie wodą! I napełnili je aż po brzegi. 8Wówczas powiedział: Teraz zaczerpnijcie i zanieście staroście! I oni zanieśli. 9Gdy starosta spróbował wody, która stała się winem#J 4:46 – a nie wiedział, skąd jest, choć wiedzieli posługujący, którzy zaczerpnęli wody – starosta zawołał pana młodego 10i mówi mu: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją – gorsze; ty zaś dobre wino zachowałeś aż dotąd.
11Taki [to] Jezus uczynił początek znaków,#Mt 12:38; J 2:23; 3:2; 4:54; 6:2, 14, 26, 30; 7:31; 9:16; 10:41; 11:47; 12:18, 37; 20:30#2:11 NP określa cuda słowami: (1) δύναμις (lm δυνάμεις), czyli: dzieła mocy; najczęstsze, u Jana nie występuje; (2) τέρας (lm τέρατα) czyli: zjawiska, „widy” (por. niewidy), u Jana w J 4:48 w związku z (3) σημεῖον (lm σημεῖα), najczęstszym u Jana. w Kanie Galilejskiej, i ukazał swoją chwałę – i Jego uczniowie uwierzyli w Niego. 12Potem zszedł do Kafarnaum#Mt 12:46#2:12 Kafarnaum, Καφαρναοὺμ, כְּפַר נַחוּם, czyli: wioska Nachuma, uważane za miasto zamieszkania Jezusa (J 2:12L). – On sam i Jego matka, Jego bracia#Mt 4:13 i Jego uczniowie, i pozostali tam kilka dni.
Jezus i lekcja o świątyni
(Mt 21:12-13; Mk 11:15-17; Łk 19:45-46)
13Zbliżała się zaś Pascha#Pwt 16:1-6; Łk 2:41; J 6:4; 11:55#2:13 Pascha żydowska, τὸ πάσχα τῶν Ἰουδαίων, חַג־הַפֶּסַח לַיְּהוּדִים: (1) święto obejmujące Święto Przaśników (Łk 2:41); (2) wieczerza paschalna (Mk 14:1); (3) baranek paschalny (Mk 14:12); (4) Jezus Chrystus ofiarowany za grzech (1Kor 5:7). żydowska i Jezus udał się#2:13 udał się, ἀνέβη, tj. ruszył (l. poszedł) w górę, tzn. do wyżej położonego miejsca; w taki sposób często mówi się o podróży do Jerozolimy; mogła to być piętnasta wizyta Jezusa w tym mieście (por. Łk 2:41); J 2:13L. do Jerozolimy. 14W świątyni#1Krl 6:1; Ezd 5:2 zastał sprzedających bydło, owce i gołębie,#Kpł 1:14; Pwt 14:26 a także siedzących bankierów.#2:14 Rzym. denary i attyckie drachmy nosiły podobizny rzym. władców, stąd były niedozwolone w świątyni. Bankierzy, za niewielką odpłatnością, wymieniali je na monety tyryjskie (J 2:14L). 15Wtedy zrobił bicz ze sznurków,#2:15 Lub: coś w rodzaju bicza ze sznurków (J 2:15L). wszystkich wypędził ze świątyni – w tym owce i bydło – wymieniającym pieniądze rozsypał monety i poprzewracał stoły, 16a sprzedającym gołębie powiedział: Zabierzcie je stąd, nie czyńcie domu mego Ojca domem targu!#Łk 2:49; J 14:2 17[Wówczas] Jego uczniowie przypomnieli sobie, że jest napisane: Żarliwość o Twój dom mnie pożera.#Ps 69:10#2:17 mnie pożera, καταφάγεταί με: za G; w Ps 69:10: pochłonęła mnie (כִּי־קִנְאַת בֵּיתְךָ אֲכָלָתְנִי), jednak aspekt czynności jest w poezji hbr. sprawą płynną.
18Wtedy Żydzi zwrócili się do Niego: Jakim znakiem#Mt 12:38; 21:23 uzasadnisz#2:18 uzasadnisz, praes. konatywny, J 2:18L. nam, że [wolno Ci] to czynić? 19Jezus odpowiedział im: Zburzcie ten przybytek, a w trzy dni wzniosę go.#Mt 16:21; 17:23; 20:19; 26:61; 27:40, 63; Mk 14:58; 15:29; Dz 6:14 20Żydzi powiedzieli więc: Czterdzieści sześć lat#2:20 Budowę świątyni zaczęto w 18 roku panowania Heroda Wielkiego, które rozpoczęło się w 19 r. p. Chr. Czterdzieści sześć lat przypada zatem na Paschę 27/28 roku (J 2:20L). budowano ten przybytek, a Ty w trzy dni go wzniesiesz? 21To jednak mówił o przybytku swojego ciała.#J 4:21-23; 1Kor 3:16-17; 6:19; Ef 2:21-22; Obj 21:22 22Gdy zatem został wzbudzony z martwych,#Ps 16:10; Dz 2:30-32 Jego uczniowie przypomnieli sobie,#Łk 24:5-8; J 12:16; 14:26 że to mówił – i uwierzyli Pismu#Łk 24:27 oraz Słowu,#2:22 uwierzyli Pismu, ἐπίστευσαν τῇ γραφη: u J częściej konstrukcja z datiwem, gdy przedmiotem wiary jest rzecz (J 4:50; 5:47; 10:38); gdy przedmiotem jest osoba, występuje także konstrukcja z akusatiwem, zob. ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν w J 2:11. które Jezus wypowiedział.
Jezus wobec ludzkich tajemnic
23A gdy przebywał w Jerozolimie w [czasie] Paschy, w święto, wielu uwierzyło w Jego imię, widząc znaki, które czynił.#J 7:31; 11:47-48 24Jednak sam Jezus nie ufał#2:24 Lub: nie zawierzał im siebie, οὐκ ἐπίστευεν αὐτὸν αὐτοῖς, וְיֵשׁוּעַ לֹא הֶאֱמִין לָהֶם יַעַן יָדַע אֶת־יֵצֶר כֻּלָּם. im dlatego, że znał wszystkich, 25oraz dlatego, że nie miał potrzeby, aby ktoś świadczył o człowieku; sam bowiem rozpoznawał, co było w człowieku.#Pwt 31:21; 1Sm 16:7; 1Krl 8:39; 1Krn 29:17; Ps 7:10; Iz 11:3; Jr 11:20; Mt 9:4; J 6:61, 64; 13:11
اکنون انتخاب شده:
Jana 2: SNPD4
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Jana 2
2
Wesele w Kanie Galilejskiej
1Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej;#J 4:46; 7:52; 21:2#2:1 Kana, J 2:1L. była tam też matka Jezusa.#Mt 12:46 2Na wesele zaproszony był też Jezus i Jego uczniowie. 3A gdy zabrakło wina,#2:3 Brak właściwej oprawy dla uroczystości weselnej mógł się łączyć z roszczeniami nawet finansowymi, J 2:3L. matka Jezusa powiedziała do Niego: Nie mają wina. 4Jezus zaś odpowiedział jej: Co Mnie i tobie,#2:4 Co Mnie i tobie, τί ἐμοὶ καὶ σοί, lub: Cóż [my w tej sprawie] mamy z sobą wspólnego, kobieto, hebr. Pod. wyrażenia w SP mają różne znaczenia zależnie od kontekstu, np.: (1) w przypadku osoby niepokojonej: Dlaczego traktujesz mnie w taki sposób? (Sdz 11:12; 1Krl 17:18; 2Krn 35:21). (2) W przypadku osoby wciąganej w nie swoją sprawę: To twoja sprawa. Co mi do tego? (2Krl 3:13; Oz 14:8). kobieto?#J 19:26#2:4 Był to zwrot grzecznościowy, choć niezwykły w ustach syna (J 2:4L). Jeszcze nie nadeszła moja godzina.#Mt 26:18; J 7:6, 8, 30; 8:20#2:4 godzina, ὥρα, może ozn. określony czas (J 2:4L). 5Wtedy Jego matka powiedziała posługującym: Zróbcie, cokolwiek wam powie! 6A było tam sześć kamiennych stągwi, ustawionych według [reguł] czystości#Mk 7:3-4; J 3:25 Żydów, każda mieszcząca dwie lub trzy miary [wody].#2:6 Tj. ok. 100 l wody; miara, μετρητής, to ok. 40 l. 7Jezus powiedział im: Napełnijcie stągwie wodą! I napełnili je aż po brzegi. 8Wówczas powiedział: Teraz zaczerpnijcie i zanieście staroście! I oni zanieśli. 9Gdy starosta spróbował wody, która stała się winem#J 4:46 – a nie wiedział, skąd jest, choć wiedzieli posługujący, którzy zaczerpnęli wody – starosta zawołał pana młodego 10i mówi mu: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją – gorsze; ty zaś dobre wino zachowałeś aż dotąd.
11Taki [to] Jezus uczynił początek znaków,#Mt 12:38; J 2:23; 3:2; 4:54; 6:2, 14, 26, 30; 7:31; 9:16; 10:41; 11:47; 12:18, 37; 20:30#2:11 NP określa cuda słowami: (1) δύναμις (lm δυνάμεις), czyli: dzieła mocy; najczęstsze, u Jana nie występuje; (2) τέρας (lm τέρατα) czyli: zjawiska, „widy” (por. niewidy), u Jana w J 4:48 w związku z (3) σημεῖον (lm σημεῖα), najczęstszym u Jana. w Kanie Galilejskiej, i ukazał swoją chwałę – i Jego uczniowie uwierzyli w Niego. 12Potem zszedł do Kafarnaum#Mt 12:46#2:12 Kafarnaum, Καφαρναοὺμ, כְּפַר נַחוּם, czyli: wioska Nachuma, uważane za miasto zamieszkania Jezusa (J 2:12L). – On sam i Jego matka, Jego bracia#Mt 4:13 i Jego uczniowie, i pozostali tam kilka dni.
Jezus i lekcja o świątyni
(Mt 21:12-13; Mk 11:15-17; Łk 19:45-46)
13Zbliżała się zaś Pascha#Pwt 16:1-6; Łk 2:41; J 6:4; 11:55#2:13 Pascha żydowska, τὸ πάσχα τῶν Ἰουδαίων, חַג־הַפֶּסַח לַיְּהוּדִים: (1) święto obejmujące Święto Przaśników (Łk 2:41); (2) wieczerza paschalna (Mk 14:1); (3) baranek paschalny (Mk 14:12); (4) Jezus Chrystus ofiarowany za grzech (1Kor 5:7). żydowska i Jezus udał się#2:13 udał się, ἀνέβη, tj. ruszył (l. poszedł) w górę, tzn. do wyżej położonego miejsca; w taki sposób często mówi się o podróży do Jerozolimy; mogła to być piętnasta wizyta Jezusa w tym mieście (por. Łk 2:41); J 2:13L. do Jerozolimy. 14W świątyni#1Krl 6:1; Ezd 5:2 zastał sprzedających bydło, owce i gołębie,#Kpł 1:14; Pwt 14:26 a także siedzących bankierów.#2:14 Rzym. denary i attyckie drachmy nosiły podobizny rzym. władców, stąd były niedozwolone w świątyni. Bankierzy, za niewielką odpłatnością, wymieniali je na monety tyryjskie (J 2:14L). 15Wtedy zrobił bicz ze sznurków,#2:15 Lub: coś w rodzaju bicza ze sznurków (J 2:15L). wszystkich wypędził ze świątyni – w tym owce i bydło – wymieniającym pieniądze rozsypał monety i poprzewracał stoły, 16a sprzedającym gołębie powiedział: Zabierzcie je stąd, nie czyńcie domu mego Ojca domem targu!#Łk 2:49; J 14:2 17[Wówczas] Jego uczniowie przypomnieli sobie, że jest napisane: Żarliwość o Twój dom mnie pożera.#Ps 69:10#2:17 mnie pożera, καταφάγεταί με: za G; w Ps 69:10: pochłonęła mnie (כִּי־קִנְאַת בֵּיתְךָ אֲכָלָתְנִי), jednak aspekt czynności jest w poezji hbr. sprawą płynną.
18Wtedy Żydzi zwrócili się do Niego: Jakim znakiem#Mt 12:38; 21:23 uzasadnisz#2:18 uzasadnisz, praes. konatywny, J 2:18L. nam, że [wolno Ci] to czynić? 19Jezus odpowiedział im: Zburzcie ten przybytek, a w trzy dni wzniosę go.#Mt 16:21; 17:23; 20:19; 26:61; 27:40, 63; Mk 14:58; 15:29; Dz 6:14 20Żydzi powiedzieli więc: Czterdzieści sześć lat#2:20 Budowę świątyni zaczęto w 18 roku panowania Heroda Wielkiego, które rozpoczęło się w 19 r. p. Chr. Czterdzieści sześć lat przypada zatem na Paschę 27/28 roku (J 2:20L). budowano ten przybytek, a Ty w trzy dni go wzniesiesz? 21To jednak mówił o przybytku swojego ciała.#J 4:21-23; 1Kor 3:16-17; 6:19; Ef 2:21-22; Obj 21:22 22Gdy zatem został wzbudzony z martwych,#Ps 16:10; Dz 2:30-32 Jego uczniowie przypomnieli sobie,#Łk 24:5-8; J 12:16; 14:26 że to mówił – i uwierzyli Pismu#Łk 24:27 oraz Słowu,#2:22 uwierzyli Pismu, ἐπίστευσαν τῇ γραφη: u J częściej konstrukcja z datiwem, gdy przedmiotem wiary jest rzecz (J 4:50; 5:47; 10:38); gdy przedmiotem jest osoba, występuje także konstrukcja z akusatiwem, zob. ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν w J 2:11. które Jezus wypowiedział.
Jezus wobec ludzkich tajemnic
23A gdy przebywał w Jerozolimie w [czasie] Paschy, w święto, wielu uwierzyło w Jego imię, widząc znaki, które czynił.#J 7:31; 11:47-48 24Jednak sam Jezus nie ufał#2:24 Lub: nie zawierzał im siebie, οὐκ ἐπίστευεν αὐτὸν αὐτοῖς, וְיֵשׁוּעַ לֹא הֶאֱמִין לָהֶם יַעַן יָדַע אֶת־יֵצֶר כֻּלָּם. im dlatego, że znał wszystkich, 25oraz dlatego, że nie miał potrzeby, aby ktoś świadczył o człowieku; sam bowiem rozpoznawał, co było w człowieku.#Pwt 31:21; 1Sm 16:7; 1Krl 8:39; 1Krn 29:17; Ps 7:10; Iz 11:3; Jr 11:20; Mt 9:4; J 6:61, 64; 13:11
اکنون انتخاب شده:
:
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej