Łukasza 10

10
Rozesłanie siedemdziesięciu dwóch posłańców
1Potem#10:1 Lub: Po tych [wydarzeniach], Μετὰ δὲ ταῦτα. Pan wyznaczył#Mk 6:7; Łk 9:2 innych siedemdziesięciu dwóch i rozesłał ich po dwóch przed swoim obliczem do każdego miasta i miejsca, do którego On sam zamierzał przyjść. 2Mówił zaś do nich: Żniwo#Mt 9:37-38; J 4:35 wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Uproście więc Pana żniwa, aby wypchnął#10:2 wypchnął, ἐκβάλῃ, lub: wyrzucił. robotników na swoje żniwo. 3Idźcie! Oto posyłam was jak jagnięta#Mt 10:16 między wilki. 4Nie noście#Mt 10:9-15; Mk 6:8-11; Łk 9:3-5; 10:4-12; 22:35-36 z sobą sakiewki ani torby, ani sandałów – i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.#2Krl 4:29#10:4 Pozdrowienia na Wschodzie bywały czasochłonne. 5Do któregokolwiek domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi!#1Sm 25:6 6Jeśli będzie tam syn pokoju,#10:6 Syn pokoju, υἱὸς εἰρήνης: określenie syn stawia opisywany tak przedmiot w stosunku jakości, pochodzenia, przeznaczenia itp. do następującego po nim słowa; chodzi zatem o osobę ceniącą pokój, Łk 10:5L. spocznie na nim wasz pokój, a jeśli nie – wróci do was. 7W tym zaś domu przebywajcie,#Mt 10:11 jedząc i pijąc to, co u nich jest; godzien [jest] bowiem robotnik swojej zapłaty.#1Kor 9:7-14; 1Tm 5:18 Nie przenoście się z domu do domu.#Łk 9:4 8A jeśli do któregoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie to, co wam podadzą.#1Kor 10:27 9Uzdrawiajcie w nim też słabych#Łk 9:1 i mówcie do nich: Przybliżyło się do was Królestwo Boże.#Mt 3:2; Mk 1:15; Łk 4:43; 6:20; 10:11 10A jeśli do któregoś miasta wejdziecie i nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: 11Nawet proch z waszego miasta,#Mt 10:14; Łk 9:5; Dz 13:51; 18:6 który przywarł nam do stóp, strząsamy wam, lecz to wiedzcie, że przybliżyło się Królestwo Boże. 12Mówię wam, że w tym Dniu lżej będzie Sodomie#Rdz 19:24-25; Mt 11:24 niż temu miastu.
Ostrzeżenie dla miast galilejskich
(Mt 11:21-23)
13Biada tobie, Chorazynie! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie#Iz 23:1-18; Ez 28:2-23; Am 1:9-10; Za 9:2-4 stały się cuda, które dokonały się u was, dawno opamiętałyby się, siedząc w worze i popiele.#Jo 3:6 14Lecz Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niż wam. 15A ty, Kafarnaum,#Mt 4:13 czy aż do nieba#Iz 14:13-14; Jr 51:53 będziesz wywyższone? Aż do Hadesu zstąpisz!#Iz 14:15; Mt 16:18; Łk 16:23; Dz 2:27; Obj 1:18
16Kto was słucha, Mnie słucha; kto was odrzuca, Mnie odrzuca.#Mt 10:40; J 12:48; 1Ts 4:8 A kto Mnie odrzuca, odrzuca Tego, który Mnie posłał.#J 5:23; 13:20; 15:23
Powrót siedemdziesięciu dwóch posłańców
17Siedemdziesięciu dwóch wróciło z radością, donosząc: Panie, nawet demony#Mk 16:17 są nam uległe w Twoim imieniu. 18Wtedy powiedział im: Widziałem szatana, spadającego z nieba#Iz 14:12; J 12:31; Obj 9:1; 12:8-9 niczym błyskawica. 19Oto wyposażyłem was we władzę#Mk 3:15; Łk 9:1 deptania po wężach i skorpionach, i po wszelkiej mocy nieprzyjaciela, i nic was na pewno nie skrzywdzi.#Ps 91:13; Mk 16:18; Dz 28:3-5#10:19 nie zaszkodzi, οὐ μὴ ἀδικήσῃ, lub: nie wyrządzi krzywdy. 20Lecz nie cieszcie się z tego, że duchy#10:20 Jeśli w kontekście żydowskim duchy nie mają bliższego określenia, chodzi o złe duchy. są wam uległe,#Mt 7:22 cieszcie się zaś, że wasze imiona wpisane są w niebiosach.#Wj 32:33; Iz 4:3; Dn 12:1; Flp 4:3; Obj 3:5; 21:27#10:20 Wpisane są w niebiosach, ἐγγέγραπται ἐν τοῖς οὐρανοῖς, być może tzw. divinum passivum: Bóg wpisał wasze imiona.
Przewaga dziecięcej prostoty
(Mt 11:25-27)
21W tej godzinie rozweselił się [Jezus] w Duchu Świętym i powiedział: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś to przed mądrymi i roztropnymi,#1Kor 1:18-29 a objawiłeś to niemowlętom!#Ps 8:3; Mt 21:16#10:21 Niemowlęto również człowiek o dziecinnej prostocie (Łk 10:21L). Tak, Ojcze, gdyż to stało się dla Ciebie upodobaniem.#Flp 4:18; Kol 1:10; 3:20; 1Ts 2:4; Hbr 13:16, 21#10:21 gdyż […]upodobaniem, ὅτι οὕτως εὐδοκία ἐγένετο ἔμπροσθέν σου, lub: gdyż tak właśnie spodobało Ci się. 22Wszystko zostało mi przekazane przez mojego Ojca#J 3:35; 13:3; 16:15 i nikt nie pojmuje, kim jest Syn,#Mt 28:18; J 1:18; 6:46; 10:15 jak tylko Ojciec, i kim jest Ojciec, jak tylko Syn i ten, któremu Syn zechce to objawić.#J 17:26 23A na osobności zwrócił się do uczniów i powiedział: Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie.#Mt 13:16-17 24Mówię wam bowiem, że wielu proroków i królów chciało zobaczyć to, co wy widzicie, a nie zobaczyli, i usłyszeć to, co wy słyszycie,#J 8:56; Hbr 11:13; 1P 1:10-12 a nie usłyszeli.
Sposób na wieczność
(Mt 19:16-19, 26; 22:35-39; Mk 10:17-19; Łk 18:18-20)
25A oto powstał pewien znawca Prawa [i] chcąc Go wystawić na próbę, zapytał: Nauczycielu, co mam czynić, aby odziedziczyć życie wieczne? 26On zaś odpowiedział mu: Co napisano w Prawie? Jak czytasz? 27A on na to: Będziesz kochał Pana, Boga swego, z całego swojego serca, z całej swojej duszy, z całej swojej siły i z całej swojej myśli,#Pwt 6:5 a swojego bliźniego#10:27 bliźni, πλησίος, ktoś, kto jest blisko, sąsiad; wg G to ktoś, z kim utrzymuje się kontakty. Żydzi ograniczyli to określenie do członków tej samej wspólnoty narodowej i religijnej. Wprawdzie Kpł 19:34 rozciąga polecenie miłości na obcych, jednak Żydzi nie odnosili go do Samarytan i cudzoziemców. Gr. πλησίος ma szerszy zakres znaczeniowy niż hbr. jak siebie samego.#Kpł 19:18#10:27 Znawca Prawa odpowiada pierwszymi słowami Shema (Pwt 6:3; 11:13), które były wypisane na filakteriach. 28Wtedy powiedział mu: Dobrze odpowiedziałeś. To czyń, a będziesz żył.#Kpł 18:5; Ne 9:29; Ez 20:11; Rz 10:5; Ga 3:12
Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie
29On jednak, chcąc się usprawiedliwić,#Łk 16:15 zapytał Jezusa: A kto jest moim bliźnim?
30W nawiązaniu do tego Jezus powiedział: Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha#Joz 16:1; Łk 18:35 i wpadł w ręce zbójców, którzy go odarli, obłożyli razami i odeszli, zostawiając na wpół umarłego. 31Przypadkiem jakiś kapłan schodził tą drogą i gdy go zobaczył, przeszedł na drugą stronę.#Kpł 21:1-3 32Podobnie i Lewita,#Lb 3:6-39 gdy przyszedł na to miejsce, zobaczył go, przeszedł na drugą stronę. 33Natomiast pewien Samarytanin,#Mt 10:5 podróżując, przechodził obok niego i gdy go zobaczył, zlitował się.#Mt 9:36; 14:14; 15:32; 20:34; Mk 1:41 34Podszedł więc i obandażował jego rany, polewając [je] oliwą i winem,#Iz 1:6#10:34 Oliwa i wino służyły do opatrywania ran, Łk 10:34L. po czym posadził [go] na swoje zwierzę, zaprowadził go do gospody i zaopiekował się nim. 35A nazajutrz wyciągnął dwa denary i dał gospodarzowi, mówiąc: Zadbaj o niego, a cokolwiek nadpłacisz, ja ci w drodze powrotnej zwrócę. 36Który z tych trzech, twoim zdaniem, okazał się bliźnim temu, który wpadł między zbójców? 37On na to: Ten, który okazał mu miłosierdzie. Wtedy Jezus powiedział mu: Idź, i ty czyń podobnie.
Jezus u Marii i Marty
38W czasie ich podróżowania wszedł On do jakiejś wioski, gdzie przyjęła Go pewna kobieta imieniem Marta.#J 11:1, 19-20; 12:2 39Miała ona siostrę, której było na imię Maria. Ta usiadła u stóp Pana#Łk 8:35; J 12:3 i słuchała Jego Słowa. 40Marta tymczasem krzątała się przy wielu posługach. Stanęła zatem i powiedziała: Panie, czy nie dbasz o to, że moja siostra pozostawiła przy posłudze mnie samą? Powiedz jej więc, aby mi pomogła. 41Pan zaś odpowiedział jej: Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele,#Mt 6:25-34; Flp 4:6 42potrzeba zaś jest jedna; Maria bowiem wybrała sobie dobrą część,#Ps 16:5; 27:4 która nie zostanie jej odjęta.

اکنون انتخاب شده:

Łukasza 10: SNPD4

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید