یوحنا 5
5
شفای مَردِ علیل
1چَن وخت بعد، یه تا اَ عیدوی یهودیُ هَستَه، و عیسی به شهر اورشلیم رَه. 2توو اورشلیم، پهلو ’دروازۀ کَهر‘ یه حوضی هَستِن که توو زَبُن آرامی به اُ ’بِیت‌حِسْدا‘ اَگِن و پنج تا چارطایی ایشَه. 3اُجا عدۀ زیادی اَ علیلُ شاخافتَ، مثه کورُ، لنگُ و فلجُ و منتظر هَستَرِن هُوو تکون بُخارِه 4بِی چه که گَمون شاکِه هر چَن وخت یه بار یه فرشته اَ طَرَه خداوند اَتا و هُووُ تکون اَدِت؛ بعد اَ تکون خاردِن هُوو اَوِّلین کسی که داخل حوضی شِبو، اَ هر مرضی که ایشَستَه شفا شَگِه.
5اُجا، یه مَردی هَستَه که سی و هشت سالَ علیلَ. 6وختی عیسی ایدی که مَردو اُجا خوافتِن و ایفَهمی که خیلی وختِن اُجان، بهش ایگو: «تَوا شفا بِگِری؟» 7مَردی که علیلَ ایگو: «سرورُم، کسیُ اُمنی موکعی که هُوو تکون اَخارِه به مه داخل حوضی بُنوسه، تا اَتام به خوم به حوضی بِرَسُنُم، یه تا دگه کَبل اَ مه داخل بودِن. 8عیسی بهش ایگو: «هُرُس، جاگَه خو واگِه و راه بِکَه.» 9اُ مَردو، درجا شفا ایگِه و جاگَه خو ایسِی، راه کَفت.
اُ رو، روز شنبه مقدّس یهودیُ هَستَه. 10پَ یهودیُ به مَردی که شفا ایگِفتَه شُگُو: «اِمرو شنبه‌اَن و شرعاً اجازه اِتنی که جاگَه خو واگِری و بُبِری.» 11ولی اُ مَردو جواب ایدا: «اُ کِ به مه شفا ایدا به مه ایگو، ”جاگَه خو واگِه و راه بِکَه“.» 12اُشُ اَ اُ شُپُرسی: «اُ کِ به تو ایگو: ”جاگَه خو واگِه و راه بِکَه“، کِئَه؟» 13مَردی که شفا ایگِفتَه اینادونست که اُ کِن، چون عیسی میون جمعیتی که اُجائَه ناپدید بودَه. 14یه خو بعدته، عیسی به اُ مَرد تو معبد پیدا ایکه و بهش ایگُفت: «بیگین، خُب بودِی! دگه گناه مَکُن تا بدته اَ ایی سرت نیاد.» 15اُ مَرد رَه و به یهودیُ ایگو اُ کسی که شفاش ایدادِن، عیسان.
16وا هِمی خاطر یهودیُ به عیسی اذیت و آزاری شاکِه، به چه که عیسی توو روز شنبه ایی کارُ شَکِه. 17ولی عیسی به اُشُ جواب ایدا: «بَپِ آسَمُنی مه هِنوزا کار اَکُنت، مه هم کار اَکُنُم.» 18وا هِمی خاطر، یهودیُ بِشتِه اَ کَبل شاواستَه که به عیسی بُکُشِن، بِی چه که نه فَکَه قانون روز شنبه‌ئو شَشکَخت، بلکه حتی خدائو بَپ خو صدا شَکِه و به خویی با خدا برابر شَکِه.
کُدرَت و اقتدار پُس خدا
19بعد عیسی به اُشُ ایگو: «حکیکتاً، بهتُ اَگَم، که پُس اَ خوش ناتون کاری بُکنت مگه کارویی که اَگینه بَپ آسَمُنی اَنجُم اَدِت؛ بِی چه که هرکاری بَپ اَکُنت، پُس اَم همو کارُ اَکُنت. 20چونکه بَپ، به پُس دوست ایشَه و هر کاری اَکُنت بهش نَمایُن اَکُنت و کاروی گَپ تِه اَ ایی هم بهش نَمایُن اَکُنت تا بُهتِتُ بِزَنت. 21چونکه همطو که بَپ به مُردَئُن زنده اَکُنت و بهشُ زندگی اَدِت، همیطوَم پُس به هَرکَ بُخواد، زندگی اَدِت. 22بَپ به کسی حکم ناکُن، بلکه تَمُن کار حکم کِردِنُ به پُس ایدادِن. 23تا همه به پُس حرمت بُکنِن، همطو که به بَپ حرمت اَکُنِن. کسی که به پُس حرمت ناکُن، به بَپی که به اُ ایفِرِستادِن هم حرمت اینَکِردِن. 24حکیکتاً، بهتُ اَگَم، هَرکَ کَلُم مه ئو اَشنُوِه و به اُ کِ به مه ایفِرِستادِن ایمُن اَتارِه، زندگی ابدی ایشَه. اُ محکوم نابو بلکه اَ مرگ به زندگی منتقل بودِن. 25حکیکتاً، بهتُ اَگَم، یه زَمُنی اَرِسِه، و همی حالام غایه اَش رسیدِن، که مُردَئُن صدای پُس خدائو اَشنُوِن و کسونی که اَشنُوِن زنده اَبِن. 26چونکه همطو که بَپ در خوش زندگی ایشَه، همطوَم به پُس عطا ایکِردِن تا پُس هم در خوش زندگی ایبَشِت، 27و به اُ، ایی کُدرَتُ و اقتدار ایدادِن که حکم بُکنت، بِی چه که اُ پُس انسانِن. 28اَ ایی بُهتِتُ نَزَنت، چونکه یه زَمُنی اَتا که همه اُشُویی که توو کَبرَن، صداش اَشنُوِن 29و در اَتان. اُشُ که خُبی شُکِردِن، زنده اَبِن که تا ابد زندگی بُکنِن، و اُشُ که بدی شُکِردِن، زنده اَبِن تا بهشُ حکم بَشِت. 30مه اَ خوم هیچ کاری ناتونُم بُکنُم، بلکه طِبکِ اُچه اَشنُوُم حکم اَکُنُم و مه عادلانه حکم اَکُنُم، بِی چه که دُمبال خواسته خوم نَهُم، بلکه دُمبال خواسته اُ کسی اَم که به مه ایفِرِستادِن.
شاهدُنِ عیسی
31«اگه فَکَه مه دربارۀ خوم گواهی هادَم، گواهیم اعتباری اینین. 32یکی دگه هَه که دربارۀ مه گواهی اَدِت و اَدونُم که گواهیش دربارۀ مه معتبرِن. 33شما به یه عده پهلو یحیی تُفرستا و یحیی به حکیکت گواهی ایدا. 34نه ایکه مه گواهی انسانُ کبول بُکنُم، بلکه ایی گَپُنُ اَگَم تا شما نجات پیدا بُکنین. 35یحیی یه چراغیَ که بُنَ و نور شَدا، و شما تُخواست یه مدتی توو نوری خاش بَشین. 36ولی مه گواهی‌ای گَپتِه اَ گواهی یحیی اُمهَستِن، چون کارویی که بَپ آسَمُنی دَسِ مه ایدادِن تا به اَنجُم بِرَسُنُم، یعنی همی کارو ئو که اَکُنُم، دربارۀ مه گواهی اَدَن که بَپ آسَمُنی به مه ایفِرِستادِن. 37همو بَپی که به مه ایفِرِستا، خوش دربارۀ مه گواهی ایدادِن. شما ابداً صدایی تُنَشنوتِن و ابداً ظاهری تُنَدیدِن 38و کَلُمِ اُ در شما ساکن نین، چون به کسی که به اُ ایفِرِستادِن ایمُن تُنی. 39شما نوشته‌ئُوی مقدّسُ وا دِکَّت اَخونین، بِی چه که گَمون اَکُنین در اُشُ زندگی ابدی تُهَه، همو نوشته ئُون که دربارۀ مه گواهی اَدَن. 40ولی تُناوا پهلو مه بیِی تا زندگی تُبَشِت.
41«جلالُ اَ آدمُ کبول ناکُنُم، 42ولی اَدونُم که شما محبت خدا تو دلُتُ نین. 43مه به نُم بَپ آسَمُنی خو هُندَم، ولی شما به مه کبول ناکُنین. اگه یه نُفر دگه به نُم خوش بیاد، به اُ کبول اَکُنین. 44چطو اِتونین ایمُن بیارین وختی که جلال اَ همدگه کبول اَکُنین، ولی دُمبال جلالی که اَ طَرَه خدای یکتان، نَهین؟ 45گَمون مَکُنی که پهلو بَپ آسَمُنی، مه به شما متهم اَکُنُم؛ اُ که به شما متهم اَکُنت موسی پیغُمبَرِن، همو که به اُ امید تُبستِن. 46چون اگه به موسی ایمُن تاوا، به مه هم ایمُن تاوا، بِی چه که اُ دربارۀ مه اینِوشتِن. 47ولی اگه نوشته ئُوی اُ رو باور ناکُنین، چطو گَپوی مه ئو باور اَکُنین؟»
اکنون انتخاب شده:
یوحنا 5: PES
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
©️2024 Korpu Company
یوحنا 5
5
شفای مَردِ علیل
1چَن وخت بعد، یه تا اَ عیدوی یهودیُ هَستَه، و عیسی به شهر اورشلیم رَه. 2توو اورشلیم، پهلو ’دروازۀ کَهر‘ یه حوضی هَستِن که توو زَبُن آرامی به اُ ’بِیت‌حِسْدا‘ اَگِن و پنج تا چارطایی ایشَه. 3اُجا عدۀ زیادی اَ علیلُ شاخافتَ، مثه کورُ، لنگُ و فلجُ و منتظر هَستَرِن هُوو تکون بُخارِه 4بِی چه که گَمون شاکِه هر چَن وخت یه بار یه فرشته اَ طَرَه خداوند اَتا و هُووُ تکون اَدِت؛ بعد اَ تکون خاردِن هُوو اَوِّلین کسی که داخل حوضی شِبو، اَ هر مرضی که ایشَستَه شفا شَگِه.
5اُجا، یه مَردی هَستَه که سی و هشت سالَ علیلَ. 6وختی عیسی ایدی که مَردو اُجا خوافتِن و ایفَهمی که خیلی وختِن اُجان، بهش ایگو: «تَوا شفا بِگِری؟» 7مَردی که علیلَ ایگو: «سرورُم، کسیُ اُمنی موکعی که هُوو تکون اَخارِه به مه داخل حوضی بُنوسه، تا اَتام به خوم به حوضی بِرَسُنُم، یه تا دگه کَبل اَ مه داخل بودِن. 8عیسی بهش ایگو: «هُرُس، جاگَه خو واگِه و راه بِکَه.» 9اُ مَردو، درجا شفا ایگِه و جاگَه خو ایسِی، راه کَفت.
اُ رو، روز شنبه مقدّس یهودیُ هَستَه. 10پَ یهودیُ به مَردی که شفا ایگِفتَه شُگُو: «اِمرو شنبه‌اَن و شرعاً اجازه اِتنی که جاگَه خو واگِری و بُبِری.» 11ولی اُ مَردو جواب ایدا: «اُ کِ به مه شفا ایدا به مه ایگو، ”جاگَه خو واگِه و راه بِکَه“.» 12اُشُ اَ اُ شُپُرسی: «اُ کِ به تو ایگو: ”جاگَه خو واگِه و راه بِکَه“، کِئَه؟» 13مَردی که شفا ایگِفتَه اینادونست که اُ کِن، چون عیسی میون جمعیتی که اُجائَه ناپدید بودَه. 14یه خو بعدته، عیسی به اُ مَرد تو معبد پیدا ایکه و بهش ایگُفت: «بیگین، خُب بودِی! دگه گناه مَکُن تا بدته اَ ایی سرت نیاد.» 15اُ مَرد رَه و به یهودیُ ایگو اُ کسی که شفاش ایدادِن، عیسان.
16وا هِمی خاطر یهودیُ به عیسی اذیت و آزاری شاکِه، به چه که عیسی توو روز شنبه ایی کارُ شَکِه. 17ولی عیسی به اُشُ جواب ایدا: «بَپِ آسَمُنی مه هِنوزا کار اَکُنت، مه هم کار اَکُنُم.» 18وا هِمی خاطر، یهودیُ بِشتِه اَ کَبل شاواستَه که به عیسی بُکُشِن، بِی چه که نه فَکَه قانون روز شنبه‌ئو شَشکَخت، بلکه حتی خدائو بَپ خو صدا شَکِه و به خویی با خدا برابر شَکِه.
کُدرَت و اقتدار پُس خدا
19بعد عیسی به اُشُ ایگو: «حکیکتاً، بهتُ اَگَم، که پُس اَ خوش ناتون کاری بُکنت مگه کارویی که اَگینه بَپ آسَمُنی اَنجُم اَدِت؛ بِی چه که هرکاری بَپ اَکُنت، پُس اَم همو کارُ اَکُنت. 20چونکه بَپ، به پُس دوست ایشَه و هر کاری اَکُنت بهش نَمایُن اَکُنت و کاروی گَپ تِه اَ ایی هم بهش نَمایُن اَکُنت تا بُهتِتُ بِزَنت. 21چونکه همطو که بَپ به مُردَئُن زنده اَکُنت و بهشُ زندگی اَدِت، همیطوَم پُس به هَرکَ بُخواد، زندگی اَدِت. 22بَپ به کسی حکم ناکُن، بلکه تَمُن کار حکم کِردِنُ به پُس ایدادِن. 23تا همه به پُس حرمت بُکنِن، همطو که به بَپ حرمت اَکُنِن. کسی که به پُس حرمت ناکُن، به بَپی که به اُ ایفِرِستادِن هم حرمت اینَکِردِن. 24حکیکتاً، بهتُ اَگَم، هَرکَ کَلُم مه ئو اَشنُوِه و به اُ کِ به مه ایفِرِستادِن ایمُن اَتارِه، زندگی ابدی ایشَه. اُ محکوم نابو بلکه اَ مرگ به زندگی منتقل بودِن. 25حکیکتاً، بهتُ اَگَم، یه زَمُنی اَرِسِه، و همی حالام غایه اَش رسیدِن، که مُردَئُن صدای پُس خدائو اَشنُوِن و کسونی که اَشنُوِن زنده اَبِن. 26چونکه همطو که بَپ در خوش زندگی ایشَه، همطوَم به پُس عطا ایکِردِن تا پُس هم در خوش زندگی ایبَشِت، 27و به اُ، ایی کُدرَتُ و اقتدار ایدادِن که حکم بُکنت، بِی چه که اُ پُس انسانِن. 28اَ ایی بُهتِتُ نَزَنت، چونکه یه زَمُنی اَتا که همه اُشُویی که توو کَبرَن، صداش اَشنُوِن 29و در اَتان. اُشُ که خُبی شُکِردِن، زنده اَبِن که تا ابد زندگی بُکنِن، و اُشُ که بدی شُکِردِن، زنده اَبِن تا بهشُ حکم بَشِت. 30مه اَ خوم هیچ کاری ناتونُم بُکنُم، بلکه طِبکِ اُچه اَشنُوُم حکم اَکُنُم و مه عادلانه حکم اَکُنُم، بِی چه که دُمبال خواسته خوم نَهُم، بلکه دُمبال خواسته اُ کسی اَم که به مه ایفِرِستادِن.
شاهدُنِ عیسی
31«اگه فَکَه مه دربارۀ خوم گواهی هادَم، گواهیم اعتباری اینین. 32یکی دگه هَه که دربارۀ مه گواهی اَدِت و اَدونُم که گواهیش دربارۀ مه معتبرِن. 33شما به یه عده پهلو یحیی تُفرستا و یحیی به حکیکت گواهی ایدا. 34نه ایکه مه گواهی انسانُ کبول بُکنُم، بلکه ایی گَپُنُ اَگَم تا شما نجات پیدا بُکنین. 35یحیی یه چراغیَ که بُنَ و نور شَدا، و شما تُخواست یه مدتی توو نوری خاش بَشین. 36ولی مه گواهی‌ای گَپتِه اَ گواهی یحیی اُمهَستِن، چون کارویی که بَپ آسَمُنی دَسِ مه ایدادِن تا به اَنجُم بِرَسُنُم، یعنی همی کارو ئو که اَکُنُم، دربارۀ مه گواهی اَدَن که بَپ آسَمُنی به مه ایفِرِستادِن. 37همو بَپی که به مه ایفِرِستا، خوش دربارۀ مه گواهی ایدادِن. شما ابداً صدایی تُنَشنوتِن و ابداً ظاهری تُنَدیدِن 38و کَلُمِ اُ در شما ساکن نین، چون به کسی که به اُ ایفِرِستادِن ایمُن تُنی. 39شما نوشته‌ئُوی مقدّسُ وا دِکَّت اَخونین، بِی چه که گَمون اَکُنین در اُشُ زندگی ابدی تُهَه، همو نوشته ئُون که دربارۀ مه گواهی اَدَن. 40ولی تُناوا پهلو مه بیِی تا زندگی تُبَشِت.
41«جلالُ اَ آدمُ کبول ناکُنُم، 42ولی اَدونُم که شما محبت خدا تو دلُتُ نین. 43مه به نُم بَپ آسَمُنی خو هُندَم، ولی شما به مه کبول ناکُنین. اگه یه نُفر دگه به نُم خوش بیاد، به اُ کبول اَکُنین. 44چطو اِتونین ایمُن بیارین وختی که جلال اَ همدگه کبول اَکُنین، ولی دُمبال جلالی که اَ طَرَه خدای یکتان، نَهین؟ 45گَمون مَکُنی که پهلو بَپ آسَمُنی، مه به شما متهم اَکُنُم؛ اُ که به شما متهم اَکُنت موسی پیغُمبَرِن، همو که به اُ امید تُبستِن. 46چون اگه به موسی ایمُن تاوا، به مه هم ایمُن تاوا، بِی چه که اُ دربارۀ مه اینِوشتِن. 47ولی اگه نوشته ئُوی اُ رو باور ناکُنین، چطو گَپوی مه ئو باور اَکُنین؟»
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
©️2024 Korpu Company