۲تواریخ 1:8-16
۲تواریخ 1:8-16 هزارۀ نو (NMV)
سلیمان در پایان بیست سالی که خانۀ خداوند و کاخ خودش را میساخت، شهرهایی را که حیرام به او داده بود، بازسازی کرد و بنیاسرائیل را در آنها ساکن گردانید. آنگاه سلیمان به حَماتصوبَه رفت و آن را تسخیر کرد. او شهر تَدمور را در بیابان، و تمامی شهرهای انبار را در حَمات بنا کرد، و نیز بِیتحورونِ بالا و بِیتحورونِ پایین را ساخت که شهرهایی حصاردار بودند با دیوارها و دروازهها و پشتبندها. او همچنین بَعَلَت، تمامی شهرهای انبار، و شهرهای ارابهها و سوارانش را ساخت، و نیز هرآنچه را که آرزوی ساختنش را در اورشلیم و لبنان و سراسر قلمرو حکومتش داشت. سلیمان همۀ باقیماندگانِ حیتّیان، اَموریان، فِرِزّیان، حِویان و یِبوسیان را که از بنیاسرائیل نبودند، یعنی نسل ایشان را که در آن سرزمین باقی مانده بودند و بنیاسرائیل آنها را هلاک نکرده بودند، جملگی به کار اجباری برگماشت، که تا به امروز نیز چنین است. ولی سلیمان از بنیاسرائیل کسی را برای کارهای خود به بندگی نگرفت، بلکه آنان جنگاوران و فرماندهان و سردارانِ ارابهها و سوارهنظامان او بودند. اینان صاحبمنصبانِ عالیرتبۀ سلیمان پادشاه بودند، یعنی دویست و پنجاه تن، که قوم را تحت اختیار خود داشتند. سلیمان دختر فرعون را از شهر داوود به خانهای که برای وی ساخته بود برآورد، زیرا گفت: «جایز نیست زن من در کاخ داوود پادشاه اسرائیل ساکن شود، زیرا مکانهایی که صندوق خداوند بدان داخل شده است، مقدسند.» آنگاه سلیمان بر مذبح خداوند، که آن را مقابل ایوان ساخته بود، قربانیهای تمامسوز به خداوند تقدیم کرد، آن سان که وظیفۀ هر روز ایجاب میکرد، مطابق فرمان موسی برای روزهای شَبّات، ماههای نو، و سه عید سالیانه یعنی عید نانِ بیخمیرمایه، عید هفتهها و عید خیمهها. او مطابق دستور پدرش داوود، دستههای کاهنان را بر سر خدمتشان گماشت، و لاویان را نیز تعیین کرد تا ستایش کنند و در حضور کاهنان بر حسب وظایف روزانهشان خدمت نمایند. او همچنین محافظان دروازهها را بر حسب گروههایشان بر هر دروازه قرار داد، زیرا که داوود مرد خدا چنین فرمان داده بود. و ایشان از آنچه پادشاه در خصوص هر امری و نیز در خصوص خزانهها فرمان داده بود، تخطی ننمودند. باری، تمامی کارهای سلیمان از روزی که پی خانۀ خداوند نهاده شد تا هنگام تکمیل آن، به انجام رسید. بدینترتیب خانۀ خداوند تکمیل گردید.
۲تواریخ 1:8-16 Persian Old Version (POV-FAS)
و بعد از انقضای بیست سالی که سلیمان خانه خداوند و خانه خود را بنا میکرد، سلیمان شهرهایی را که حورام به سلیمان داده بود تعمیر نمود، و بنیاسرائیل را در آنها ساکن گردانید. و سلیمان به حمات صوبه رفته، آن راتسخیر نمود. و تدمور را در بیابان و همه شهرهای خزینه را که در حمات بنا کرده بود به اتمام رسانید. و بیت حورون بالا و بیت حورون پایین را بنا نمود که شهرهای حصاردار با دیوارهاو دروازهها و پشت بندها بود. و بعله و همه شهرهای خزانه را که سلیمان داشت، و جمیع شهرهای ارابهها و شهرهای سواران را و هرآنچه را که سلیمان میخواست در اورشلیم و لبنان وتمامی زمین مملکت خویش بنا نماید (بنا نمود). و تمامی کسانی که از حتیان و اموریان و فرزیان و حویان و یبوسیان باقیمانده، و از بنیاسرائیل نبودند، یعنی از پسران ایشان که در زمین بعد ازایشان باقیمانده بودند، و بنیاسرائیل ایشان را هلاک نکرده بودند، سلیمان از ایشان تا امروزسخره گرفت. اما از بنیاسرائیل سلیمان احدی را برای کار خود به غلامی نگرفت بلکه ایشان مردان جنگی و سرداران ابطال و سرداران ارابه هاو سواران او بودند. و سروران مقدم سلیمان پادشاه که برقوم حکمرانی میکردند دویست وپنجاه نفر بودند. و سلیمان دختر فرعون را از شهر داود به خانهای که برایش بنا کرده بود آورد، زیرا گفت: «زن من در خانه داود پادشاه اسرائیل ساکن نخواهد شد، چونکه همه جایهایی که تابوت خداوند داخل آنها شده است مقدس میباشد.» آنگاه سلیمان قربانی های سوختنی برمذبح خداوند که آن را پیش رواق بنا کرده بودبرای خداوند گذرانید. یعنی قربانی های سوختنی قسمت هر روز در روزش برحسب فرمان موسی در روزهای سبت، و غرهها و سه مرتبه در هر سال در مواسم یعنی در عید فطیر وعید هفتهها و عید خیمهها. و فرقه های کاهنان را برحسب امر پدر خود داود بر سر خدمت ایشان معین کرد و لاویان را بر سر شغلهای ایشان تا تسبیح بخوانند و به حضور کاهنان لوازم خدمت هر روز را در روزش بجا آورند و دربانان را برحسب فرقه های ایشان بر هر دروازه (قرارداد)، زیرا که داود مرد خدا چنین امر فرموده بود. و ایشان از حکمی که پادشاه درباره هر امری ودرباره خزانهها به کاهنان و لاویان داده بود تجاوزننمودند. پس تمامی کار سلیمان از روزی که بنیادخانه خداوند نهاده شد تا روزی که تمام گشت، نیکو آراسته شد، و خانه خداوند به اتمام رسید.
۲تواریخ 1:8-16 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
بیست سال طول کشید تا سلیمان خانهٔ خداوند و قصر خود را ساخت. بعد از آن نیروی خود را صرف بازسازی شهرهایی نمود که حیرام، پادشاه صور به او بخشیده بود. سپس عدهای از بنیاسرائیل را به آن شهرها کوچ داد. سلیمان به حمات صوبه حمله برد و آن را گرفت. او شهر تدمور را در بیابان و تمام شهرهای نواحی حمات را که مراکز مهمات و آذوقه بودند، بنا کرد. سلیمان شهر بیتحورون بالا و بیتحورون پایین را به شکل قلعه بازسازی نموده و دیوارهای آنها را تعمیر کرد و دروازههای پشتبنددار برای آنها کار گذاشت. سلیمان علاوه بر آنها شهر بعلت و شهرهای دیگری برای انبار مهمات و آذوقه و نگهداری اسبها و ارابهها ساخت. خلاصه هر چه میخواست در اورشلیم و لبنان و سراسر قلمرو سلطنت خود بنا کرد. سلیمان از بازماندگان قومهای کنعانی که اسرائیلیها در زمان تصرف کنعان آنها را از بین نبرده بودند، برای بیگاری استفاده میکرد. این قومها عبارت بودند از: اموریها، فرزیها، حیتیها، حویها و یبوسیها. نسل این قومها تا زمان حاضر نیز برده هستند و به بیگاری گرفته میشوند. اما سلیمان از بنیاسرائیل کسی را به بیگاری نمیگرفت، بلکه ایشان به صورت سرباز، افسر، فرمانده و رئیس ارابهرانها خدمت میکردند. دویست و پنجاه نفر نیز به عنوان سرپرست کارگران سلیمان گمارده شده بودند. سلیمان زن خود را که دختر فرعون بود از شهر داوود به قصر تازهای که برایش ساخته بود، آورد. او نمیخواست زنش در کاخ سلطنتی داوود زندگی کند، زیرا میگفت: «هر جا که صندوق عهد خداوند به آن داخل شده، مکان مقدّسی است.» آنگاه سلیمان بر مذبحی که جلوی ایوان خانهٔ خدا ساخته بود، قربانیهای سوختنی به خداوند تقدیم کرد. مطابق دستوری که موسی داده بود، او برای هر یک از این روزهای مقدّس قربانی تقدیم میکرد: روزهای شبّات، جشنهای ماه نو، سه عید سالیانهٔ پِسَح، هفتهها و خیمهها. سلیمان طبق مقرراتی که پدرش داوود، مرد خدا برای کاهنان و لاویان وضع کرده بود، آنها را سر خدمتشان گماشت. لاویان در وصف خداوند سرود میخواندند و کاهنان را در انجام وظایف روزانه کمک میکردند. سلیمان نگهبانان را نیز به نگهبانی دروازههایشان گماشت. کاهنان و لاویان تمام این مقررات را که داوود پادشاه وضع کرده بود، با کمال دقت اجرا میکردند. در ضمن ایشان مسئول خزانهداری نیز بودند. در این هنگام، تمام طرحهای ساختمانی سلیمان تکمیل شده بود. از پایهریزی خانهٔ خداوند تا تکمیل ساختمان آن، همهٔ کارها با موفقیت انجام شده بود.
۲تواریخ 1:8-16 مژده برای عصر جدید (TPV)
در پایان بیست سالی که سلیمان معبد بزرگ و خانهٔ خود را ساخت، سلیمان شهرهایی را که حیرام به او داده بود، بازسازی نمود و قوم اسرائیل را در آنجا اسکان داد. سلیمان به حمات و صوبه حمله کرد و آنها را تسخیر نمود. او شهر تدمور را در بیایان و همهٔ شهرهای انباری را در حمات ساخت. او همچنین شهرهای بیت حورون بالایی و بیت حورون پایینی را که شهرهای مستحکمی بودند با دیوارها و دروازهها و پشتبندها ساخت. بعله و تمام شهرهای انباری و شهرها برای ارّابههایش، شهرها برای سواره نظام و هرچه که سلیمان خواست بسازد، در اورشلیم و لبنان و همهٔ سرزمینهایی که بر آن حاکم بود، ساخت. تمام نسل حِتّیان و اموریان، فرزیان، حویان و یبوسیان را که اسرائیلی نبودند، سلیمان از بازماندگان ایشان که هنوز در سرزمین باقی مانده بودند، بیگاری گرفت که تا به امروز نیز چنین است. امّا سلیمان مردم اسرائیل را برای انجام کارهایش به بردگی نگرفت، ایشان سربازان و افسران و فرماندهان ارّابهها و سواره نظام او بودند. ایشان افسران عالی رتبهٔ سلیمان پادشاه بودند و تعدادشان دویست و پنجاه نفر بود که بر مردم حکمرانی میکردند. سلیمان دختر فرعون را از شهر داوود به خانهای که برایش ساخته بود آورد. زیرا سلیمان گفت: «همسر من نباید در خانه داوود پادشاه زندگی کند، زیرا مکانهایی که صندوق پیمان خداوند در آن بوده است، مقدّس میباشد.» آنگاه سلیمان قربانی سوختنی در قربانگاه خداوند که در برابر معبد بزرگ ساخته بود، اهدا کرد. او طبق قوانین موسی برای روزهای معیّن مانند سبت، ماه نو و سه عید سالیانه نان فطیر، عید نوبر محصولات و عید خیمهها قربانی سوختنی تقدیم کرد. با پیروی از قوانینی که پدرش داوود، وضع کرده بود، او کارهای روزمرّهٔ کاهنان و لاویانی که در خواندن سرودهای نیایشی و انجام وظایف کاهنان را یاری میدادند، سازماندهی کرد. او همچنین محافظین معبد بزرگ را برای انجام وظیفه در هر دروازه گماشت، مطابق آنچه داوود مرد خدا دستور داده بود. دستوراتی که داوود در مورد انبارها به کاهنان و لاویان داده بود، با همهٔ جزئیات اجرا میشد. در این زمان تمام نقشههای سلیمان به انجام رسیده بود. از ریختن پی معبد بزرگ تا پایان آن، همهٔ کارهای او با موفّقیّت به انجام رسید.