کولُسیان 14:2-23
کولُسیان 14:2-23 هزارۀ نو (NMV)
و آن سندِ قرضها را که به موجب قوانین بر ضد ما نوشته شده و علیه ما قد علم کرده بود، باطل کرد و بر صلیب میخکوبش کرده، از میان برداشت. و ریاستها و قدرتها را خلعسلاح کرده، در نظر همگان رسوا ساخت و به وسیلۀ صلیب بر آنها پیروز شد. پس مگذارید کسی در خصوص آنچه میخورید و میآشامید، یا در خصوص نگاه داشتن اعیاد و ماه نو و روز شَبّات، محکومتان کند. اینها تنها سایۀ امور آینده بود، امّا اصل آنها در مسیح یافت میشود. مگذارید کسی که دل به خوار کردن خویشتن و عبادتِ فرشتگان مشغول داشته است، شما را مردود گرداند. چنین کسی شیفتۀ اموری است که در رؤیاهایش دیده است، و افکار نفسانیاش او را با خیالهای پوچ مغرور ساخته است. او پیوندش را با سَر از دست داده است؛ حال آنکه تمام بدن، در حالی که به وسیلۀ مفاصل و بندها نگاه داشته میشود و به هم متصل میگردد، به مدد سر رشد میکند، با رشدی که از خدا سرچشمه میگیرد. پس حال که با مسیح نسبت به اصول ابتدایی این دنیا مردهاید، چرا همچون کسانی که گویی هنوز به دنیا تعلق دارند، تن به قواعد آن میدهید، قواعدی که میگوید: «این را لمس مکن! به آن لب نزن و بر آن دست مگذار!»؟ اینها همه مربوط به چیزهایی است که با مصرف از بین میرود، و بر احکام و تعالیم بشری بنا شده است. و هرچند به سبب در بر داشتن عبادتِ داوطلبانه و خوار کردن خویشتن و ریاضت بدنی، ظاهری حکیمانه دارد، امّا فاقد هر گونه ارزش برای مهار تمایلات نفسانی است.
کولُسیان 14:2-23 Persian Old Version (POV-FAS)
و آن دستخطی را که ضد ما و مشتمل برفرایض و به خلاف ما بود محو ساخت و آن را به صلیب خود میخ زده از میان برداشت. و ازخویشتن ریاسات و قوات را بیرون کرده، آنها راعلانیه آشکار نمود، چون در آن بر آنها ظفریافت. پس کسی درباره خوردن و نوشیدن ودرباره عید و هلال و سبت بر شما حکم نکند، زیرا که اینها سایه چیزهای آینده است، لیکن بدن از آن مسیح است. و کسی انعام شما رانرباید از رغبت به فروتنی و عبادت فرشتگان ومداخلت در اموری که دیده است که از ذهن جسمانی خود بیجا مغرور شده است؛ و بهسر متمسک نشده که از آن تمامی بدن به توسطمفاصل و بندها مدد یافته و با هم پیوند شده، نمومی کند به نموی که از خداست. چونکه بامسیح از اصول دنیوی مردید، چگونه است که مثل زندگان در دنیا بر شما فرایض نهاده میشود؟ که لمس مکن و مچش بلکه دست مگذار! (که همه اینها محض استعمال فاسد میشود)برحسب تقالید و تعالیم مردم، که چنین چیزهاهرچند در عبادت نافله و فروتنی و آزار بدن صورت حکمت دارد، ولی فایدهای برای رفع تن پروری ندارد.
کولُسیان 14:2-23 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
و سند محکومیت شما را که حاکی از نااطاعتی شما بود، از بین برد. خدا نامهٔ اعمالتان را بر صلیب مسیح میخکوب کرد و همه گناهانتان را به حساب او گذاشت. به این ترتیب، او قدرتها و فرمانروایان روحانی را خلعسِلاح کرد، و ایشان را در ملأ عام رسوا ساخت و بهوسیلۀ صلیب بر آنها پیروز شد. پس اجازه ندهید کسی شما را به خاطر آنچه میخورید یا مینوشید، یا در خصوص برگزاری جشنهای مذهبی، عید ماهِ نو یا روز مقدّس شَبّات محکوم سازد. تمام اینها احکامی موقتی بودند که با آمدن مسیح از اعتبار افتادند. آنها فقط سایهای از آن «واقعیت» بودند که قرار بود بیاید، و آن واقعیت، خود مسیح است. نگذارید کسی که از فروتنی دروغین و پرستش فرشتگان لذت میبَرَد، صلاحیت شما را زیر سؤال ببرد. چنین شخصی بهافراط وارد جزئیات رؤیاهایی میشود که دیده است. ذهن غیرروحانی او سبب میشود که به خاطر امور بیارزش و بیفایده دچار غرور گردد، چرا که ارتباط خود را با مسیح که «سرِ» همهٔ ماست، به کلی از دست داده است. در حالی که اگر ما که «بدن» هستیم، بخواهیم آن طور که خدا مقرر کرده، رشد کنیم، باید بهوسیلۀ رگ و پی، پیوند خود را با «سر» نگاه داریم. اکنون که با مسیح نسبت به رابطۀ خود با عناصر و نیروهای روحانی این جهان مردهاید، چگونه است که تسلیم قواعد آن میشوید، گویی هنوز متعلق به جهان هستید، قواعدی که میگوید: «این را نخور، آن را نچش، و به این دست نزن!»؟ اینها قواعد زودگذر انسانی هستند، زیرا خوراک وقتی خورده شد، دیگر تمام شده است! این قواعد ممکن است برای بسیاری حکیمانه به نظر برسند، زیرا اجرای آنها نیاز به عباداتی داوطلبانه و سختگیرانه، و فروتنی، و ریاضت بدنی دارد، اما برای تسلط بر افکار و هوسهای شریرانۀ انسان، هیچ فایدهای ندارند.
کولُسیان 14:2-23 مژده برای عصر جدید (TPV)
او سند محکومیّت ما را همراه با تمام مقرّراتی كه علیه ما بود، لغو كرد و آن را به صلیب خود میخكوب نموده، از بین برد. مسیح بر روی صلیب، تمام قدرتهای آسمانی و فرمانروایان را خلع سلاح كرد و بر آنها پیروز شد و آنها را نزد همه رسوا ساخت. بنابراین در مورد خوراکی یا آشامیدنی یا رعایت عید یا ماه نو یا روز سبت، به هیچ وجه تحت تأثیر انتقاد دیگران قرار نگیرید. این چیزها فقط سایهٔ آن واقعیّتی است كه قرار است بیاید و آن واقعیّت، خود مسیح است. نگذارید كسی با تظاهر به فروتنی و پرستش فرشتگان، شما را از ربودن تاج پیروزی باز دارد. زیرا چنین شخصی با اتّكاء به رؤیاهایی كه دیده است و بهخاطر افكار دنیوی خود، بیجهت مغرور میشود. این قبیل اشخاص رابطهٔ خود را با سر یعنی با مسیح قطع کردهاند. تحت فرمان مسیح تمام بدن نیرو میگیرد و به توسط مفاصل و رشتهها به هم متّصل میشود و همانطور كه خدا میخواهد، نمو میكند. وقتی شما با مسیح مُردید، با عقاید بچّگانهٔ این جهان قطع رابطه كردهاید. پس چرا طوری زندگی میکنید كه گویا هنوز به دنیا بستگی دارید؟ چرا مطیع مقرّراتی از قبیل: «این را لمس نكن، به آن لب نزن و به این دست نزن» میشوید؟! اینها همه در اثر مصرف از بین میروند و این دستورات فقط قوانین و تعالیم انسان هستند! البتّه این کارها در عبادتهایی كه آنها بر خود تحمیل کردهاند و فروتنی و ریاضتكشی، ظاهراً معقول به نظر میرسد، ولی در واقع نمیتوانند مانع ارضای شهوات نفسانی شوند!