اَفِسسیان 4:4-8
اَفِسسیان 4:4-8 Persian Old Version (POV-FAS)
یک جسدهست و یک روح، چنانکه نیز دعوت شدهاید دریک امید دعوت خویش. یک خداوند، یک ایمان، یک تعمید؛ یک خدا و پدر همه که فوق همه و در میان همه و در همه شما است. لیکن هریکی از ما را فیض بخشیده شد بحسب اندازه بخشش مسیح. بنابراین میگوید: «چون او به اعلی علیین صعود نمود، اسیری را به اسیری برد و بخششها به مردم داد.»
اَفِسسیان 4:4-8 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
ما همه، اعضای یک بدنیم و در همگی ما یک «روح» ساکن است، یعنی روحالقدس؛ و همهٔ ما برای رسیدن به یک امید دعوت شدهایم، یعنی به آن جلالی که خدا برای ما تدارک دیده است. برای ما فقط یک خداوند، یک ایمان و یک تعمید وجود دارد. همهٔ ما یک خدا داریم که پدر همهٔ ما و بالاتر از همهٔ ما و در همهٔ ماست و در تمام ذرات وجود ما زندگی میکند. با این حال، مسیح طبق صلاحدید خود، از دولت کَرَم خویش به هر یک از ما فیض خاصی بخشیده است. به همین دلیل است که در کتب مقدّس آمده: «آن هنگام که به برترین مکان بالا رفت، بسیاری را به اسارت برد و هدایا به قومش بخشید.»
اَفِسسیان 4:4-8 مژده برای عصر جدید (TPV)
همانطور كه یک بدن و یک روحالقدس است، خدا نیز در وقتیکه شما را خواند، یک امید به شما داده است. و همچنین یک خداوند و یک ایمان و یک تعمید؛ و یک خدا وجود دارد كه پدر همه و بالاتر از همه بوده و در همه كار میکند و در همه ساكن است. امّا به هر یک از ما بر حسب سخاوت و بخشایش مسیح عطیهٔ خاصّی داده شده است. به این جهت كلام خدا میفرماید: «وقتی او به آسمان بالا رفت اسیران را به اسارت برد؛ و عطایایی به آدمیان بخشید.»
اَفِسسیان 4:4-8 هزارۀ نو (NMV)
زیرا یک بدن هست و یک روح، چنانکه فرا خوانده شدهاید به یک امیدِ دعوت خویش؛ یک خداوند، یک ایمان، یک تعمید؛ و یک خدا و پدر همه که فوق همه، از طریق همه، و در همه است. امّا به هر یک از ما به فراخور اندازۀ بخشش مسیح، فیض بخشیده شده است. از این رو میگوید: «هنگامی که به عرش برین صعود کرد، اسیران را به اسیری برد و هدایا به مردم داد.»