عِزرا 1:2-65

به اشتراک گذاشتن

عِزرا 1:2-65 Persian Old Version (POV-FAS)

و اینانند اهل ولایتها که از اسیری آن اشخاصی که نبوکدنصر، پادشاه بابل، به بابل به اسیری برده بود برآمدند و هر کدام ازایشان به اورشلیم و یهودا و شهر خود برگشتند. اما آنانی که همراه زربابل آمدند، یشوع و نحمیاو سرایا و رعیلایا و مردخای و بلشان و مسفار وبغوای و رحوم و بعنه. و شماره مردان قوم اسرائیل: بنی فرعوش دو هزار و یکصد و هفتاد و دو. بنی شفطیا سیصد و هفتاد و دو. بنی آرح هفتصد و هفتاد و پنج. بنی فحت موآب ازبنی یشوع و یوآب دو هزار و هشتصد و دوازده. بنی عیلام هزار و دویست و پنجاه و چهار. بنی زتونه صد و چهل و پنج. بنی زکای هفتصد و شصت. بنی بانی ششصد و چهل و دو. بنی بابای ششصد و بیست و سه. بنی ازجدهزار و دویست و بیست و دو. بنی ادونیقام ششصد و شصت و شش. بنی بغوای دو هزار وپنجاه و شش. بنی عادین چهارصد و پنجاه وچهار. بنی آطیر (از خاندان ) یحزقیا نود وهشت. بنی بیصای سیصد و بیست و سه. بنی یوره صد و دوازده. بنی حاشوم دویست و بیست و سه. بنی جبار نود و پنج. بنی بیت لحم صد و بیست و سه. مردان نطوفه پنجاه و شش. مردان عناتوت صد وبیست و هشت. بنی عزموت چهل و دو. بنی قریه عاریم و کفیره و بئیروت هفتصد وچهل و سه. بنی رامه و جبع ششصد و بیست ویک. مردان مکماس صد و بیست و دو. مردان بیت ئیل و عای دویست و بیست و سه. بنی نبو پنجاه و دو. بنی مغبیش صد و پنجاه و شش. بنی عیلام دیگر، هزار و دویست وپنجاه چهار. بنی حاریم سیصد و بیست. بنی لود و حادید و ارنو هفتصد و بیست و پنج. بنی اریحا سیصد و چهل و پنج. بنی سنائه سه هزار و ششصد و سی. و اما کاهنان: بنی یدعیا از خاندان یشوع نه صد و هفتاد و سه. بنی امیر هزار و پنجاه و دو. بنی فشحور هزار و دویست و چهل و هفت. بنی حاریم هزار و هفده. و اما لاویان: بنی یشوع و قدمیئیل از نسل هودویا هفتاد و چهار. و مغنیان: بنی آساف صد و بیست و هشت. و پسران دربانان: بنی شلوم و بنی آطیر و بنی طلمون و بنی عقوب و بنی حطیطا وبنی شوبای جمیع اینها صد و سی و نه. و امانتینیم: بنی صیحا و بنی حسوفا و بنی طباعوت، و بنی قیروس و بنی سیعها و بنی فادوم، وبنی لبانه و بنی حجابه و بنی عقوب، وبنی حاجاب و بنی شملای و بنی حانان، وبنی جدیل و بنی جحر و بنی رآیا، و بنی رصین و بنی نقودا و بنی جزام، و بنی عزه و بنی فاسیح و بنی بیسای، و بنی اسنه و بنی معونیم وبنی نفوسیم، و بنی بقبوق و بنی حقوفا وبنی حرحور، و بنی بصلوت و بنی محیدا وبنی حرشا، و بنی برقوس و بنی سیسرا وبنی تامح، و بنی نصیح و بنی حطیفا. و پسران خادمان سلیمان: بنی سوطای وبنی هصوفرت و بنی فرودا، و بنی یعله وبنی درقون و بنی جدیل، و بنی شفطیا وبنی حطیل و بنی فوخره ظبائیم و بنی آمی. جمیع نتینیم و پسران خادمان سلیمان سیصد ونود و دو. و اینانند آنانی که از تل ملح و تل حرشابرآمدند یعنی کروب و ادان و امیر، اما خاندان پدران و عشیره خود را نشان نتوانستند داد که آیااز اسرائیلیان بودند یا نه. بنی دلایا و بنی طوبیا وبنی نقودا ششصد و پنجاه و دو. و از پسران کاهنان، بنی حبایا و بنی هقوص و بنی برزلای که یکی از دختران برزلایی جلعادی را به زنی گرفت، پس به نام ایشان مسمی شدند. اینان انساب خود را در میان آنانی که در نسب نامه هاثبت شده بودند طلبیدند، اما نیافتند، پس ازکهانت اخراج شدند. پس ترشاتا به ایشان امر فرمود که تا کاهنی با اوریم و تمیم برقرار نشودایشان از قدس اقداس نخورند. تمامی جماعت، با هم چهل و دو هزار و سیصد و شصت نفر بودند. سوای غلامان و کنیزان ایشان، که هفتهزار و سیصد و سی و هفت نفر بودند، ومغنیان و مغنیاه ایشان دویست نفر بودند.

عِزرا 1:2-65 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

عدهٔ زیادی از یهودیانی که نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل، آنها را اسیر کرده به بابِل برده بود، به یهودا و اورشلیم بازگشتند و هر کس به زادگاه خود رفت. رهبران یهودیان در این سفر عبارت بودند از: زروبابِل، یهوشع، نِحِمیا، سرایا، رعیلایا، مُردخای، بِلشان، مِسفار، بِغوای، رِحوم و بَعَنا. نام طایفه‌های یهودیانی که به وطن بازگشتند و تعداد آنها، به شرح زیر است: از طایفۀ فرعوش ۲٬۱۷۲ نفر؛ از طایفهٔ شفطیا ۳۷۲ نفر؛ از طایفهٔ آرح ۷۷۵ نفر؛ از طایفهٔ فحت موآب (که از نسل یشوع و یوآب بود) ۲٬۸۱۲ نفر؛ از طایفهٔ عیلام ۱٬۲۵۴ نفر؛ از طایفهٔ زتو ۹۴۵ نفر؛ از طایفهٔ زکای ۷۶۰ نفر؛ از طایفهٔ بانی ۶۴۲ نفر؛ از طایفهٔ ببای ۶۲۳ نفر؛ از طایفهٔ ازجد ۱٬۲۲۲ نفر؛ از طایفهٔ ادونیقام ۶۶۶ نفر؛ از طایفهٔ بغوای ۲٬۰۵۶ نفر؛ از طایفهٔ عادین ۴۵۴ نفر؛ از طایفهٔ آطیر (که از نسل حِزِقیا بود) ۹۸ نفر؛ از طایفهٔ بیصای ۳۲۳ نفر؛ از طایفهٔ یوره ۱۱۲ نفر؛ از طایفهٔ حاشوم ۲۲۳ نفر؛ از طایفهٔ جبار ۹۵ نفر؛ از طایفهٔ بیت‌لحم ۱۲۳ نفر؛ از طایفهٔ نطوفه ۵۶ نفر؛ از طایفهٔ عناتوت ۱۲۸ نفر؛ از طایفهٔ عزموت ۴۲ نفر؛ از طایفه‌های قریت یعاریم و کفیره و بئیروت ۷۴۳ نفر؛ از طایفه‌های رامه و جبع ۶۲۱ نفر؛ از طایفهٔ مخماس ۱۲۲ نفر؛ از طایفه‌های بیت‌ئیل و عای ۲۲۳ نفر؛ از طایفهٔ نبو ۵۲ نفر؛ از طایفهٔ مغبیش ۱۵۶ نفر؛ از طایفهٔ عیلام ۱٬۲۵۴ نفر؛ از طایفهٔ حاریم ۳۲۰ نفر؛ از طایفه‌های لود، حادید و اونو ۷۲۵ نفر؛ از طایفهٔ اریحا ۳۴۵ نفر؛ از طایفهٔ سناعه ۳٬۶۳۰ نفر. تعداد کاهنانی که به وطن بازگشتند به شرح زیر است: از طایفۀ یدعیا (که از نسل یشوع بود) ۹۷۳ نفر؛ از طایفۀ امیر ۱٬۰۵۲ نفر؛ از طایفۀ فشحور ۱٬۲۴۷ نفر؛ از طایفۀ حاریم ۱٬۰۱۷ نفر. تعداد لاویانی که به وطن برگشتند به شرح زیر است: از طایفه‌های یشوع و قدمی‌ئیل (که از نسل هودویا بودند) ۷۴ نفر؛ خوانندگان و نوازندگان خانۀ خدا (که از نسل آساف بودند) ۱۲۸ نفر؛ نگهبانان خانهٔ خدا (که از نسل شلوم، آطیر، طلمون، عقوب، حطیطا و شوبای بودند) ۱۳۹ نفر. خدمتگزاران خانهٔ خدا که به وطن بازگشتند از طایفه‌های زیر بودند: صیحا، حسوفا، طباعوت، قیروس، سیعها، فادون، لبانه، حجابه، عقوب، حاجاب، شملای، حانان، جدیل، جحر، رآیا، رصین، نقودا، جزام، عزه، فاسیح، بیسای، اسنه، معونیم، نفوسیم، بقبوق، حقوفا، حرحور، بصلوت، محیدا، حرشا، برقوس، سیسرا، تامح، نصیح، حطیفا. این افراد نیز که از نسل خادمان سلیمان پادشاه بودند به وطن برگشتند: سوطای، هصوفرت، فرودا، یعله، درقون، جدیل، شفطیا، حطیل، فوخِرِه‌حَظِبائیم و آمی. خدمتگزاران خانهٔ خدا و نسل خادمان سلیمان پادشاه، جمعاً ۳۹۲ نفر بودند. در این هنگام گروهی دیگر از تل ملح، تل حرشا، کروب، ادان و امیر به اورشلیم و سایر شهرهای یهودا بازگشتند. آنها نمی‌توانستند از طریق نسب نامه‌های خود ثابت کنند که اسرائیلی‌اند. اینها از طایفه‌های دلایا، طوبیا و نقودا بودند که جمعاً ۶۵۲ نفر می‌شدند. از کاهنان سه طایفه به نامهای حبایا و هقوص و برزلائی به اورشلیم بازگشتند. (بزرگ طایفهٔ برزلائی همان کسی است که با یکی از دختران برزلائی جلعادی ازدواج کرد و نام خانوادگی او را روی خود گذاشت.) ولی ایشان چون نتوانستند از طریق نسب نامه‌های خود ثابت کنند که از نسل کاهنان هستند، از کهانت اخراج شدند. حاکم یهودیان به ایشان اجازه نداد از قربانیهای سهم کاهنان بخورند تا اینکه به‌وسیلهٔ اوریم و تُمّیم از طرف خداوند معلوم شود که آیا ایشان واقعاً از نسل کاهنان هستند یا نه. پس جمعاً ۴۲٬۳۶۰ نفر به سرزمین یهودا بازگشتند. علاوه بر این تعداد ۷٬۳۳۷ غلام و کنیز و ۲۰۰ نوازنده مرد و زن نیز به وطن بازگشتند.

عِزرا 1:2-67 مژده برای عصر جدید (TPV)

بسیاری از تبعیدشدگان، بابل را ترک کردند و به شهرهای خود در اورشلیم و یهودیه بازگشتند. خانواده‌های ایشان از زمانی که نبوکدنصر آنها را اسیر کرده بود، در بابل زندگی می‌کردند. رهبران آنها عبارت بودند از: زرُبابل، یشوع، نحمیا، سرایا، رعیلایا، مردخای، بلشان، مسفار، بغوای، رحوم، و بعنه. فهرست خاندانهای اسرائیل که از تبعید برگشتند و جمع نفرات هر خاندان به این شرح می‌باشد: فرعوش -‌دو هزار و یکصد و هفتاد و دو نفر، شفطیا -‌سیصد و هفتاد و دو نفر، آرح -‌هفتصد و هفتاد و پنج نفر، فحت موآب (خاندان یشوع و یوآب) -‌دو هزار و هشتصد و دوازده نفر، عیلام -‌یک‌هزار و دویست و پنجاه و چهار نفر، زتو -‌نُهصد و چهل و پنج نفر، زکای -‌هفتصد و شصت نفر، بانی -‌ششصد و چهل و دو نفر، بابای -‌ششصد و بیست و سه نفر، ازجد -‌یک‌هزار و دویست و بیست و دو نفر، ادونیقام -‌ششصد و شصت و شش نفر، بغوا -‌دو هزار و پنجاه و شش نفر، عادین -‌چهارصد و پنجاه و چهار نفر، آطیر (از خاندان حزقیا) -‌نود و هشت نفر، بیصای -‌سیصد و بیست و سه نفر، یوره -‌یکصد و دوازده نفر، حاشوم -‌دویست و بیست و سه نفر، جبار -‌نود و پنج نفر. افرادی که اجدادشان در شهرهای زیر زندگی می‌کردند نیز بازگشتند: بیت‌لحم -‌یکصد و بیست و سه نفر، نطوفه -‌پنجاه و شش نفر، عناتوت -‌یکصد و بیست و هشت نفر، عزموت -‌چهل و دو نفر، قریت عاریم، کفیره و بئیروت -‌هفتصد و چهل و سه نفر، رامه و جبع -‌ششصد و بیست و یک نفر، مکماس -‌یکصد و بیست و دو نفر، بیت‌ئیل و عای -‌دویست و بیست و سه نفر، نِبو -‌پنجاه و دو نفر، مغبیش -‌یکصد و پنجاه و شش نفر، عیلام (یکی دیگر) -‌یک‌هزار و دویست و پنجاه و چهار نفر، حاریم -‌سیصد و بیست نفر، لود، حادید و اونو -‌هفتصد و بیست و پنج نفر، اریحا -‌سیصد و چهل و پنج نفر، سنائت -‌سه هزار و ششصد و سی نفر. از کاهنان، این خاندانها از تبعید بازگشتند: یدعیا از نسل یشوع -‌نُهصد و هفتاد و سه نفر، امیر -‌یک‌هزار و پنجاه و دو نفر، فحشور -‌یک‌هزار و دویست و چهل و هفت نفر، حاریم -‌یک‌هزار و هفده نفر. از طایفهٔ لاوی، خاندانهای زیر برگشتند: یشوع و قدمیئیل از نسل هودویا -‌هفتاد و چهار نفر، سرایندگان معبد بزرگ از نسل آساف -‌یکصد و بیست و هشت نفر، نگهبانان معبد بزرگ از خاندان شلوم، آطیر، طلمون، عقوب، حطیطا و شوبای -‌یکصد و سی و نُه نفر. از خادمان معبد بزرگ، خاندانهای زیر از تبعید بازگشتند: صیحا، حسوفا، طباعوت، قیروس، سیعها، فادوم، لبانه، حجابه، عقوب، حاجاب، شملای، حانان، جدیل، حجر، رآیا، رصین، نقودا، جزام، عزه، فاسیح، بیسای، اسنه، معونیم، نفوسیم، بقبوق، حقوفا، حرحور، بصلوت، محیدا، حرشا، برقوس، سیسرا، تامح، نصیح، و حطیفا. از خادمان سلیمان، خاندانهای زیر از تبعید بازگشتند: سوطای، هصوفرت، فرودا، یعله، درقون، جدیل، شفیطا، حطیل، فوخرت، حظباییم، و آمی. تعداد کلّ کارگران معبد بزرگ و خادمان سلیمان که از تبعید بازگشتند سیصد و نَود و دو نفر بود. ششصد و پنجاه و دو نفر به خاندانهای دلایا، طوبیا، و نقودا تعلّق داشتند. اینها از آبادیهای تل ملح، تل خرشا، کروب، ادان، و امیر آمده بودند، امّا آنها نتوانستند ثابت کنند که از نسل قوم اسرائیل هستند. خاندانهای زیر که از کاهنان بودند نتوانستند مدارک لازم را برای اثبات نسبت خود با کاهنان پیدا کنند: حبایا، هقصوص، و برزلائی (که با یکی از دختران خاندان برزلائی جلعادی ازدواج کرده بود و نام خاندان پدر زن خود را هم گرفته بود.) چون آنها نتوانستند ثابت کنند اجدادشان چه کسانی هستند، از کهانت محروم شدند. فرماندار یهودی به آنها اجازه نداد از غذاهای نذری که تقدیم معبد بزرگ می‌شد بخورند، مگر آن که کاهنی در آنجا حضور می‌داشت و می‌توانست از اوریم و تُمیم استفاده کند. تعداد کلّ افرادی که از تبعید بازگشتند -‌چهل و دو هزار و سیصد و شصت نفر، خادمان آنها هم مرد و هم زن -‌هفت هزار و سیصد و سی و هفت نفر. سرایندگان همراه ایشان (هم زن و هم مرد) -‌دویست نفر بودند. اسب -‌هفتصد و سی و شش رأس، قاطر -‌دویست و سی و پنج رأس، شتر -‌چهارصد و سی و پنج نفر، الاغ -‌شش هزار و هفتصد و بیست رأس.

عِزرا 1:2-65 هزارۀ نو (NMV)

اینانند مردمانی که از میان تبعیدیانِ ساکن در ولایت از اسارت برآمدند، تبعیدیانی که نبوکدنصر، پادشاه بابِل، آنها را به بابِل به اسیری برده بود. آنان به اورشلیم و یهودا بازگشته، هر یک به شهر خویش رفتند. آنها همراه زروبابِل، یِشوعَ، نِحِمیا، سِرایا، رِعیلایا، مُردِخای، بِلشان، مِسفار، بِغوای، رِحوم و بَعَنا آمدند. شمار مردان قوم اسرائیل که آمدند، چنین بود: پسران فَرعوش، ۲۱۷۲. پسران شِفَطیا، ۳۷۲. پسران آرَح، ۷۷۵. پسران فَحَت‌موآب، یعنی پسران یِشوعَ و یوآب، ۲۸۱۲. پسران عیلام، ۱۲۵۴. پسران زَتّو، ۹۴۵. پسران زَکّای، ۷۶۰. پسران بانی، ۶۴۲. پسران بِبای، ۶۲۳. پسران عَزجَد، ۱۲۲۲. پسران اَدونیقام، ۶۶۶. پسران بِغوای، ۲۰۵۶. پسران عادین، ۴۵۴. پسران آطیر، از خاندان حِزِقیا، ۹۸. پسران بیصای، ۳۲۳. پسران یورَه، ۱۱۲. پسران حاشوم، ۲۲۳. پسران جِبّار، ۹۵. پسران بِیت‌لِحِم، ۱۲۳. مردان نِطوفَه، ۵۶. مردان عَناتوت، ۱۲۸. پسران عَزمَوِت، ۴۲. پسران قَریه‌عاریم و کِفیرَه و بِئیروت، ۷۴۳. پسران رامَه و جِبَع، ۶۲۱. مردان مِکماس، ۱۲۲. مردان بِیت‌ئیل و عای، ۲۲۳. پسران نِبو، ۵۲. پسران مَغبیش، ۱۵۶. پسران عیلامِ دیگر، ۱۲۵۴. پسران حاریم، ۳۲۰. پسران لود و حادید و اونو، ۷۲۵. پسران اَریحا، ۳۴۵. پسران سِنائَه، ۳۶۳۰. کاهنان: پسران یِدَعیا از خاندان یِشوعَ، ۹۷۳. پسران اِمّیر، ۱۰۵۲. پسران فَشحور، ۱۲۴۷. پسران حاریم، ۱۰۱۷. لاویان: پسران یِشوعَ و قَدمیئیل، از نسل هودویا، ۷۴. خوانندگان: پسران آساف، ۱۲۸. دربانان: پسران شَلّوم و پسران آطیر و پسران طَلمون و پسران عَقّوب و پسران حَطیطا و پسران شوبای، بر روی هم ۱۳۹. خادمان معبد: پسران صیحا، پسران حَسوفا، پسران طَبّاعوت، پسران قیروس، پسران سیعاها، پسران فادون، پسران لِبانَه، پسران حَجابَه، پسران عَقّوب، پسران خاجاب، پسران شَلمای، پسران حانان، پسران جِدّیل، پسران جاحَر، پسران رِآیا، پسران رِصین، پسران نِقودا، پسران جَزّام، پسران عُزَّه، پسران فاسیَح، پسران بیسای، پسران اَسنَه، پسران مِعونیم، پسران نِفوسیم، پسران بَقبوق، پسران حَقوفا، پسران حَرحور، پسران بَصلوت، پسران مِحیدا، پسران حَرشا، پسران بَرقوس، پسران سیسِرا، پسران تامَح، پسران نِصیَح و پسران حَطیفا. پسران خادمان سلیمان: پسران سوطای، پسران هَسّوفِرِت، پسران فِرودا، پسران یَعَلا، پسران دَرقون، پسران جِدّیل، پسران شِفَطیا، پسران حَطّیل، پسران فوخِرِه‌حَظِبائیم و پسران آمی. شمار خادمان معبد و پسران خادمان سلیمان بر روی هم ۳۹۲ بود. اینانند کسانی که از شهرهای تِل‌مِلَح و تِل‌حَرشا و کِروب و اَدّان و اِمّیر برآمدند، هرچند نمی‌توانستند ثابت کنند که خاندان و دودمانشان از اسرائیلند: پسران دِلایا و پسران طوبیا و پسران نِقودا، ۶۵۲. و نیز از پسران کاهنان: پسران حَبایا و پسران هَقّوص و پسران بَرزِلّایی. بَرزِلّایی همان بود که یکی از دختران بَرزِلّاییِ جِلعادی را به زنی گرفت و نام آن خاندان را بر خود نهاد. اینان انساب خود را در میان کسانی که در نسب‌نامه‌ها ثبت شده بودند جستجو کردند اما نیافتند، از این رو به سبب نداشتن شرایط لازم از کهانت برکنار شدند. و فرماندار به ایشان گفت تا کاهنی دارای اوریم و تُمّیم برنخیزد، نباید از خوراک بسیار مقدس بخورند. این جماعت بر روی هم ۴۲۳۶۰ تن بودند، سوای غلامان و کنیزان ایشان که شمار آنها ۷۳۳۷ تن بود، و ۲۰۰ سرایندۀ مرد و زن نیز داشتند.