ایوب 20:1-22
ایوب 20:1-22 Persian Old Version (POV-FAS)
آنگاه ایوب برخاسته، جامه خود را درید وسر خود را تراشید و به زمین افتاده، سجده کرد و گفت: «برهنه از رحم مادر خود بیرون آمدم وبرهنه به آنجا خواهم برگشت؛ خداوند داد وخداوند گرفت و نام خداوند متبارک باد.» دراین همه، ایوب گناه نکرد و به خدا جهالت نسبت نداد.
ایوب 20:1-22 هزارۀ نو (NMV)
آنگاه ایوب برخاسته، ردای خود چاک زد و سر خویش تراشید، و بر زمین افتاده، پرستشکنان گفت: «عریان از رَحِم مادر بیرون آمدم و عریان نیز باز خواهم گشت. خداوند داد و خداوند گرفت! نام خداوند متبارک باد!» در این همه، ایوب گناه نکرد و به خدا بیانصافی نسبت نداد.
ایوب 20:1-22 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
آنگاه ایوب برخاسته، از شدت غم لباس خود را پاره کرد. سپس موی سر خود را تراشید و در حضور خدا به خاک افتاده، گفت: «از شکم مادر برهنه به دنیا آمدم و برهنه هم از این دنیا خواهم رفت. خداوند داد و خداوند گرفت. نام خداوند متبارک باد.» با همهٔ این پیشآمدها، ایوب گناه نکرد و به خدا ناسزا نگفت.
ایوب 20:1-22 مژده برای عصر جدید (TPV)
آنگاه ایّوب برخاست، لباس خود را پاره کرد، سر خود را تراشید و روی زمین به سجده افتاد و گفت: «از رحم مادر برهنه به دنیا آمدم و برهنه هم از دنیا میروم. خداوند داد و خداوند گرفت، نام خداوند متبارک باد!» در تمام این احوال، ایّوب گناه نورزید و خدا را مقصّر ندانست.