ایوب 1:8-20
ایوب 1:8-20 هزارۀ نو (NMV)
آنگاه بِلدَدِ شوحی پاسخ داد: «تا به کِی چنین چیزها خواهی گفت و سخنانِ دهانت بادِ فراوان خواهد بود؟ آیا خدا عدالت را مخدوش میسازد؟ یا قادر مطلق انصاف را زیر پا میگذارد؟ از آنجا که فرزندانت بدو گناه ورزیدهاند، او نیز ایشان را به دست عِصیانشان تسلیم کرده است. اگر تو بهجِدّ خدا را بجویی و دستِ تمنا به درگاه قادر مطلق دراز کنی، و اگر پاک و درستکار باشی، او نیز بهیقین برای تو بیدار خواهد شد، و تو را به جایگاه بَرحقّت باز خواهد گردانید؛ اگرچه آغازت حقیر بود، سرانجامت بس عظیم خواهد شد. «تمنا اینکه از نسلهای پیشین بپرسی، و به آنچه پدران ایشان در آن تفحص کردهاند، توجه کنی. زیرا ما همین دیروز به دنیا آمدهایم و هیچ نمیدانیم، و روزهای عمرمان بر زمین سایهای بیش نیست! آیا ایشان تو را نخواهند آموخت و با تو سخن نخواهند گفت، و از خزینۀ دل خویش کلمات بیرون نخواهند آورد؟ «آیا پاپیروسْ بیمرداب میروید؟ یا نِیْ بیآب نمو میکند؟ آنگاه که هنوز سبز است و بریده نشده، پیش از هر گیاه دیگر خشک میشود. همچنین است طریق همۀ آنان که خدا را از یاد میبرند؛ امید مردِ خدانشناس بر باد خواهد شد. آنچه بر آن توکل دارد لرزان است، تکیهگاهش تار عنکبوت است. بر خانۀ خویش تکیه میزند، اما خانه تاب نمیآورَد. آن را به چنگ میگیرد، اما قائم نمیماند. او بسان گیاهی است سرسبز در برابر آفتاب، که شاخههایش را در سرتاسر باغِ خود میگسترد. ریشههایش لابهلای تودههای سنگ تنیده میشود، و خانهای را در میان سنگها جستجو میکند. اما چون از جای خود ریشهکن شود، آن مکان، او را انکار کرده، خواهد گفت: ”هرگز تو را ندیدهام.“ آری، شادیِ طریقِ او همین است، و دیگران از دل خاک سَر بر خواهند کرد. «بهیقین خدا مرد بیعیب را طرد نخواهد کرد، و دست بدکاران را تقویت نخواهد نمود.
ایوب 1:8-20 Persian Old Version (POV-FAS)
پس بلدد شوحی در جواب گفت: «تا به کی این چیزها را خواهی گفت و سخنان دهانت باد شدید خواهد بود؟ آیا خداوندداوری را منحرف سازد؟ یا قادر مطلق انصاف رامنحرف نماید؟ چون فرزندان تو به او گناه ورزیدند، ایشان را بهدست عصیان ایشان تسلیم نمود. اگر تو به جد و جهد خدا را طلب میکردی و نزد قادر مطلق تضرع مینمودی، اگر پاک و راست میبودی، البته برای تو بیدارمی شد، و مسکن عدالت تو را برخوردارمی ساخت. و اگرچه ابتدایت صغیر میبود، عاقبت تو بسیار رفیع میگردید. زیرا که ازقرنهای پیشین سوال کن، و به آنچه پدران ایشان تفحص کردند توجه نما، چونکه ما دیروزی هستیم و هیچ نمی دانیم، و روزهای ما سایهای برروی زمین است. آیا ایشان تو را تعلیم ندهند وبا تو سخن نرانند؟ و از دل خود کلمات بیرون نیارند؟ آیا نی، بیخلاب میروید، یا قصب، بیآب نمو میکند؟ هنگامی که هنوز سبزاست و بریده نشده، پیش از هر گیاه خشک میشود. همچنین است راه جمیع فراموش کنندگان خدا. و امید ریاکار ضایع می شود، که امید او منقطع میشود، واعتمادش خانه عنکبوت است. بر خانه خودتکیه میکند و نمی ایستد، به آن متمسک میشودو لیکن قایم نمی ماند. پیش روی آفتاب، تر وتازه میشود و شاخه هایش در باغش پهن میگردد. ریشه هایش بر توده های سنگ درهم بافته میشود، و بر سنگلاخ نگاه میکند. اگر ازجای خود کنده شود، او را انکار کرده، میگوید: تو را نمی بینم. اینک خوشی طریقش همین است و دیگران از خاک خواهند رویید. هماناخدا مرد کامل را حقیر نمی شمارد، و شریر رادستگیری نمی نماید،
ایوب 1:8-20 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد: ای ایوب، تا به کی به این حرفها ادامه میدهی؟ حرفهای تو باد هواست! آیا خدای قادر مطلق عدالت و انصاف را زیر پا میگذارد؟ فرزندانت به خدا گناه کردند و او به حق، ایشان را مجازات نمود. ولی اکنون تو به درگاه خدای قادر مطلق دعا کن. اگر آدم پاک و خوبی باشی، او دعایت را میشنود و تو را اجابت میکند و خانهٔ تو را برکت میدهد. عاقبت تو آنچنان از خیر و برکت سرشار خواهد شد که زندگی گذشتهات در برابر آن ناچیز به نظر خواهد آمد. از سالخوردگان بپرس تا از تجربهٔ خود به تو بیاموزند. ما آنقدر زندگی نکردهایم که همه چیز را بدانیم. تو میتوانی از حکمت گذشتگان درس عبرت بگیری و آنها به تو خواهند گفت که آیا گیاه پاپیروس میتواند خارج از مرداب بروید؟ آیا علف مرداب بدون آب نمیمیرد؟ آیا در حالی که هنوز سبز است و آماده بریدن نیست پژمرده نمیشود؟ همچنین است سرنوشت آنانی که خدا را فراموش میکنند. امید شخص بیخدا ناپایدار است. شخص بیخدا مانند کسی است که به تار عنکبوت اعتماد کند. اگر به آن تکیه نماید، میافتد و اگر از آن آویزان شود، آن تار او را نگه نمیدارد. او مانند گیاهی است که صبحگاهان تر و تازه میشود و شاخههایش در باغ گسترده میگردند. در میان سنگها ریشه میدواند و خود را محکم نگه میدارد. ولی وقتی آن را از ریشه میکنند دیگر کسی آن را به یاد نمیآورد، و گیاهان دیگری روییده جای آن را میگیرند. چنین است عاقبت شخص بیخدا. ولی بدان که خدا نیکان را ترک نمیگوید و بدکاران را کامیاب نمیگرداند.
ایوب 1:8-20 مژده برای عصر جدید (TPV)
ایّوب، تا به کی این حرفها را میزنی؟ سخنان تو مثل باد هواست. خدا هرگز بیعدالتی نمیکند. خدای قادر مطلق، همیشه راست و با انصاف است. فرزندانت در برابر خدا گناه کردند و خدا آنها را طبق کارهایشان جزا داد. اگر تو طالب خدای قادر مطلق باشی و با دعا و زاری به نزد او بازگردی، و اگر در پاکی و درستکاری زندگی کنی، آن وقت خدا به یقین به کمک تو میشتابد و به عنوان پاداش، خانوادهات را به تو بر میگرداند و بیشتر از آنچه که در ابتدا داشتی، به تو میدهد. از بزرگان و موی سپیدان بپرس و از تجربهٔ آنها بیاموز. زیرا ما مدّت کوتاهی زندگی کردهایم، معلومات ما بسیار کم است و عمر ما بر زمین همچون سایهای زودگذر است. از حکمت گذشتگان تعلیم بگیر و سخنان حکیمانهٔ آنها را سرمشق خود قرار بده. در جایی که آب نباشد، نی نمیروید و آن را در خارج از نیزار نمیتوان یافت. اگر آب خشک شود، حتّی پیش از آن که وقت بریدن آن برسد، پژمرده میگردد. عاقبتِ کسانیکه خدا را ترک میکنند، همینگونه است و دیگر امیدی برایشان باقی نمیماند. این مردم به کسانی میمانند که به تار عنکبوت اعتماد میکنند. اگر به آن تکیه کنند، میافتند و اگر از آن آویزان شوند، آنها را نگاه نمیدارد. شخص شریر مثل علفی است که در زیر تابش آفتاب تازه میگردد و شاخههایش در باغ پهن میشوند. در بین سنگها ریشه میدواند و ریشههایش به دور آنها محکم میپیچند. امّا اگر از بیخ کنده شود، دیگر کسی به یاد نمیآورد که آن علف در آنجا بوده است. بلی، سرنوشت مردم بیخدا هم به همین طریق است؛ و دیگران میآیند و جایشان را میگیرند. خدا هرگز مردم درستکار را ترک نمیکند و به شریران کمک نمینماید.