یوئیل 14:1-20

به اشتراک گذاشتن

یوئیل 14:1-20 Persian Old Version (POV-FAS)

روزه راتعیین نمایید و محفل مقدس را ندا کنید! مشایخ وتمامی ساکنان زمین را به خانه یهوه خدای خودجمع نموده، نزد خداوند تضرع نمایید. وای برآن روز زیرا روز خداوند نزدیک است و مثل هلاکتی از قادر مطلق میآید. آیا ماکولات درنظر ما منقطع نشد و سرور و شادمانی از خانه خدای ما. دانهها زیر کلوخها پوسید. مخزنهاویران و انبارها خراب شد زیرا گندم تلف گردید. بهایم چه قدر ناله میکنند و رمه های گاوان شوریده احوالند، چونکه مرتعی ندارند وگله های گوسفند نیز تلف شدهاند. ای خداوندنزد تو تضرع مینمایم زیرا که آتش مرتع های صحرا را سوزانیده و شعله همه درختان صحرا را افروخته است. بهایم صحرا بسوی تو صیحه میزنند زیرا که جویهای آب خشک شده و آتش مرتعهای صحرا را سوزانیده است.

یوئیل 14:1-20 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

روزه را اعلام کنید و خبر دهید که مردم جمع شوند. ریش‌سفیدان همراه با تمام قوم در خانهٔ خداوند، خدای خود جمع شوند و آنجا در حضور او گریه و ناله کنند. وای بر ما، چون روز هولناک مجازات نزدیک می‌شود. نابودی از جانب خدای قادر مطلق فرا رسیده است! خوراک از برابر چشمانمان ناپدید شده، و شادی و خوشی از خانهٔ خدای ما رخت بربسته است. بذر در زمین پوسیده می‌شود. انبارها و سیلوها خالی شده‌اند. غله در مزرعه‌ها تلف شده است. گاوان چون چراگاهی ندارند سرگردانند و از گرسنگی می‌نالند و گوسفندان تلف می‌شوند. ای خداوند، ما را یاری فرما! زیرا گرما و خشکسالی چراگاهها را خشکانیده و تمام درختان را سوزانیده است. حتی حیوانات وحشی هم برای کمک به سوی تو فریاد برمی‌آورند، چون آبی برای خوردن ندارند. نهرهای کوهستانها خشک شده و چراگاهها زیر آفتاب به کلی سوخته‌اند.

یوئیل 14:1-20 مژده برای عصر جدید (TPV)

فرمان بدهید تا روزه بگیرند و به مردم خبر بدهید که همهٔ رهبران با تمام مردم یهودا در معبد بزرگ خدای خود جمع شوند و در آنجا در حضور خداوند گریه و زاری کنند. وای بر ما، زیرا روز خداوند نزدیک است، روزی که خدای قادر مطلق، نابودی و هلاکت بر ما می‌آورد. خوراک ما در برابر چشمان ما از بین رفته است و دیگر خوشی و شادمانی در خانهٔ خدای ما نیست. بذرها در زمین خشک پوسیده شده‌اند. غلّه‌ای برای ذخیره کردن نیست و انبارها خالی از غلّه، خراب شده‌اند. گاوها از گرسنگی ناله می‌کنند و گلّه‌های گوسفند سرگردانند، زیرا چراگاهی برایشان باقی نمانده است و همه تلف می‌شوند. خداوندا، به درگاه تو التماس می‌کنم، زیرا گرمای سوزان، چراگاهها را خشک ساخته و شعله‌های آن درختان را سوزانده است. حتّی حیوانات وحشی به درگاهت ناله می‌کنند، چون جویهای آب خشک شده و شعله‌های سوزان گرما چراگاههای بیابان را از بین برده است.

یوئیل 14:1-20 هزارۀ نو (NMV)

زمانی را به روزه اختصاص دهید؛ به گردهم‌آییِ مخصوص فرا خوانید. مشایخ و همۀ ساکنان این سرزمین را به خانۀ یهوه خدای خود گرد آورید، و فریاد خود را به درگاه خداوند بلند کنید. وای از آن روز! زیرا که روز خداوند نزدیک است، و همچون هلاکتْ از جانب قادر مطلق می‌آید. آیا خوراک از برابر دیدگان ما منقطع نشده، و شادی و سرور از خانۀ خدای ما رخت برنبسته است؟ بذرها زیر کلوخها پوسیده، و مخزنها ویران و انبارها منهدم گشته، زیرا گندم تلف گردیده است. دامها چه می‌نالند! رمه‌های گاوان پریشانحالند، چراکه مرتعی ندارند؛ حتی گله‌‌های گوسفندان نیز متحمل مجازات می‌شوند. نزد تو، ای خداوند، فریاد برمی‌آورم. زیرا که آتشْ مرتعهای صحرا را در کام کشیده، و شعله‌ها درختان صحرا را یکسره سوزانده است. حتی وحوشِ صحرا نیز برای تو لَه لَه می‌زنند، زیرا جویهای آب خشکیده، و آتشْ مرتعهای صحرا را در کام کشیده است.