امثال 29:14-33
امثال 29:14-33 هزارۀ نو (NMV)
شخص دیرخشم از درک بسیار برخوردار است، اما تندخو حماقت را به نمایش میگذارد. دلِ آرام به بدن حیات میبخشد، اما حسادت، استخوانها را میپوساند. آن که بر بینوا ظلم کند، بر آفرینندۀ او اهانت میورزد، اما هر که بر نیازمند شفقت کند، او را حرمت میدارد. شریران از شرارتِ خود سرنگون میشوند، اما پارسایان را در مرگ نیز پناهی هست. حکمت در دل شخص فهیم آشیان میگیرد، اما آیا در میان جاهلان شناخته شده است؟
امثال 29:14-33 Persian Old Version (POV-FAS)
کسیکه دیرغضب باشد کثیرالفهم است، وکج خلق حماقت را به نصیب خود میبرد. دل آرام حیات بدن است، اما حسدپوسیدگی استخوانها است. هرکه بر فقیر ظلم کند آفریننده خود راحقیر میشمارد، و هرکه بر مسکین ترحم کند اورا تمجید مینماید. شریر از شرارت خود به زیر افکنده میشود، اما مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد. حکمت در دل مرد فهیم ساکن میشود، امادر اندرون جاهلان آشکار میگردد.
امثال 29:14-33 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
کسی که صبر و تحمل دارد شخص بسیار عاقلی است، اما از آدم تندخو حماقت سر میزند. آرامش فکر به بدن سلامتی میبخشد، اما حسادت مانند خوره جان را میخورد. هر که به فقرا ظلم کند به آفرینندهٔ آنها اهانت کرده است و هر که به فقرا ترحم نماید، به خدا احترام گذاشته است. خداشناسان وقتی بمیرند پناهگاهی دارند، اما گناهکاران بهوسیلۀ گناهان خودشان تباه میشوند. حکمت در دل دانایان ساکن است، اما در میان نادانان جای ندارد.
امثال 29:14-33 مژده برای عصر جدید (TPV)
کسیکه صبر و حوصله دارد، شخص بسیار دانایی است، امّا از آدم تندخو حماقت سرمیزند. آرامش فکری به بدن سلامتی میبخشد، ولی حسادت استخوان را میپوساند. کسیکه به فقرا ظلم میکند به آفرینندهٔ آنها اهانت کرده است و هر که به مردم مسکین ترحّم مینماید، خدا را احترام نموده است. مردم خداشناس وقتی بمیرند، پناهگاهی خواهند داشت، امّا گناهکاران به وسیلهٔ گناهانشان تباه میشوند. اشخاص فهمیده حکمت را در دل خود حفظ میکنند، ولی آدمهای نادان از حکمت بهرهای ندارند.