امثال 1:8-36

به اشتراک گذاشتن

امثال 1:8-36 هزارۀ نو (NMV)

آیا حکمت ندا در نمی‌دهد و فهم آوای خویش بلند نمی‌کند؟ بر بلندیهای کنار راه می‌ایستد و نیز آنجا که راهها به هم می‌رسند. کنار دروازه‌های ورود به شهر و بر مدخلها بانگ برمی‌آورد: «شما را ای مردمان ندا می‌دهم، آوای خویش بر همۀ آدمیان بلند می‌کنم. ای ساده‌لوحان، هوشمندی را دریابید و ای جاهلان، دانادلی را به دست آرید. گوش فرا دهید، زیرا گفتنیهای ارزنده دارم و لبانم را به بیان درستیها می‌گشایم. بر زبانم حقیقت جاری می‌شود، و لبانم از شرارت کراهت دارد. سخنان دهانم همه بر حق است و هیچ انحراف و کجی در آن نیست. همۀ آنها بر شخص فهیم، روشن است و در چشم یابندگان معرفت، درست. رهنمود مرا به جای نقره اختیار کنید، و دانش را بیش از طلای ناب. زیرا حکمت از یاقوت ارزشمندتر است، و تمامی نفایس را با آن سَرِ برابری نیست. «من که حکمتم، با هوشمندی همخانه‌ام و از دانش و دوراندیشی برخوردارم. ترس خداوند، نفرت از بدی است؛ من از کبر و غرور، راه بد و زبان منحرف نفرت دارم. مشورت و خردمندی از آنِ من است، من فهم و قوّت را در اختیار دارم. به مدد من پادشاهان پادشاهی می‌کنند و حاکمان به عدالت حکم می‌نمایند. به واسطۀ من، فرمانروایان حکم می‌رانند، و نیز شریفان و جملۀ داورانِ عادل. آنان را که دوستم دارند، دوست می‌دارم، و آنان که مرا به جِدّ بجویند، می‌یابند. دولت و جلال با من است، توانگریِ پایدار و عدالت. میوۀ من از طلا نیکوتر است، از طلای ناب، و محصول من بِه از نقرۀ اعلاست. در طریق پارسایی می‌خرامم، و در راههای عدالت گام می‌زنم. به دوستدارانم، توانگری به میراث می‌بخشم و خزاینشان را مملو می‌سازم. «خداوند مرا در آغازِ راه خویش تولد بخشید، پیش از کارهای خود در زمانهای قدیم. من از ازل شکل گرفتم، در ابتدا، پیش از آغاز جهان. آنگاه که هنوز ژرفاها نبود، من زاده شدم، زمانی که هیچ چشمۀ پرآبی وجود نداشت؛ پیش از آنکه کوهها بر پا شوند، پیش از تپه‌ها، من زاده شدم؛ پیش از آنکه زمین و دشتها را بیافریند یا ذره‌ای از غبار جهان را. آنگاه که آسمانها را استوار ساخت و افق را بر سطح ژرفا نشان گذاشت، من آنجا بودم؛ آنگاه که ابرها را در بالا برنشانید و چشمه‌های ژرفا را استوار ساخت؛ چون بر دریا حد قرار داد تا آبها از فرمان او تجاوز نکنند، و زمانی که بنیان زمین را نشان گذاشت. آنگاه همچون معماری در کنار او بودم و هر روزه لذت بسیار می‌بردم، و همیشه در حضورش پایکوبی می‌کردم؛ و پایکوبی من در جهانِ مسکونِ او و لذت من در بنی‌آدم بود. «پس حال، ای پسران، به من گوش فرا دهید؛ خوشا به حال آنان که طریقهای مرا نگاه دارند. رهنمود را بشنوید و حکیم باشید و از آن غفلت مکنید. خوشا به حال آن که به من گوش فرا دهد و هر روزه بر دروازه‌های من دید‌بانی کند و بر دَرم به انتظار بنشیند. زیرا هر که مرا یابد، حیات را یافته است و لطف خداوند شامل حالش می‌شود. اما هر که از یافتنِ من درمانَد، بر جان خود زیان رسانده است و هر که از من نفرت کند، مرگ را دوست داشته است!»

امثال 1:8-36 Persian Old Version (POV-FAS)

آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟ بهسر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها میایستد. بهجانب دروازهها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازهها صدا میزند. که شما راای مردان میخوانم و آواز من به بنی آدم است. ای جاهلان زیرکی را بفهمید وای احمقان عقل رادرک نمایید. بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم مینمایم و گشادن لبهایم استقامت است. دهانم به راستی تنطق میکند و لبهایم شرارت را مکروه میدارد. همه سخنان دهانم برحق است و درآنها هیچچیز کج یا معوج نیست. تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است. تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص. زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد. من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافتهام. ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه میدارم. مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است. به من پادشاهان سلطنت میکنند، و داوران به عدالت فتوا میدهند. به من سروران حکمرانی مینمایند و شریفان و جمیع داوران جهان. من دوست میدارم آنانی را که مرا دوست میدارند. وهرکه مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت. دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت. ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص. در طریق عدالت میخرامم، در میان راههای انصاف، تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم. خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل. من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان. هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت. قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم. چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را. وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد. وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید. چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد. آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی مینمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز میکردم. و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم میبود. پس الانای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند. تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید. خوشابحال کسیکه مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید. زیرا هرکه مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید. و اما کسیکه مرا خطا کند، بهجان خود ضرر رساند، و هرکه مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد.

امثال 1:8-36 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

آیا ندای حکمت را نمی‌شنوید و به آواز بصیرت گوش نمی‌دهید؟ حکمت دم دروازه‌های شهر و سر چهارراه‌ها و جلوی در هر خانه‌ای ایستاده، می‌گوید: «ای مردم، شما را صدا می‌زنم. ای انسانهای جاهل و نادان به ندای من گوش دهید و زیرکی و فهم کسب کنید. به من گوش دهید، زیرا سخنان من گرانبهاست. من حقیقت و راستی را بیان می‌کنم و از ناراستی نفرت دارم. سخنان من بر حق است و کسی را گمراه نمی‌کند. سخنان من برای کسی که گوش شنوا داشته باشد واضح و روشن است. تعلیمی که من می‌دهم از طلا و نقره گرانبهاتر است. ارزش من از یاقوت بیشتر است و هیچ چیز را نمی‌توان با من مقایسه کرد. «من حکمتم و از زیرکی و دانایی و بصیرت برخوردار می‌باشم. اگر کسی خداترس باشد، از بدی نفرت خواهد داشت. من از غرور و تکبر، رفتار و گفتار نادرست متنفرم. «منم که هدایت می‌کنم و فهم و بصیرت می‌بخشم. به نیروی من پادشاهان سلطنت می‌کنند و قضات به عدل و انصاف قضاوت می‌نمایند. تمام رهبران و بزرگان جهان به کمک من حکمرانی می‌کنند. «من کسانی را که مرا دوست دارند، دوست می‌دارم. آنانی که در جستجوی من باشند مرا خواهند یافت. ثروت و حرمت، اموال و موفقیت در اختیار من است. بخشش‌های من از طلای ناب و نقرهٔ خالص بهتر است. راههای من عدل و حق است. ثروت حقیقی از آن کسانی است که مرا دوست دارند، زیرا من خزانه‌های ایشان را پر می‌سازم. «در ابتدا، قبل از آفرینش عالم هستی، خداوند مرا با خود داشت. از ازل، پیش از به وجود آمدن جهان، من شکل گرفتم. قبل از پیدایش اقیانوسها و چشمه‌های پر آب، قبل از آنکه کوهها و تپه‌ها به وجود آیند، قبل از آنکه خدا زمین و صحراها و حتی خاک را بیافریند من به وجود آمدم. «هنگامی که خدا آسمان را استوار ساخت و افق را بر سطح آبها کشید من آنجا بودم. وقتی ابرها را در آسمان گسترانید و چشمه‌ها را از اعماق جاری نمود، وقتی حدود دریاها را تعیین کرد تا آبها از آن تجاوز نکنند و وقتی اساس زمین را بنیاد نهاد، من نزد او معمار بودم. موجب شادی همیشگی او بودم و در حضورش شادی می‌کردم. دنیا و انسانهایی که او آفریده بود مایهٔ خوشی من بودند. «پس ای جوانان به من گوش دهید، زیرا همهٔ کسانی که از دستورهای من پیروی می‌کنند سعادتمندند. به نصیحت من گوش کنید؛ عاقل باشید و نصیحت مرا رد نکنید. خوشا به حال کسی که به من گوش دهد و هر روز جلوی در خانهٔ من انتظار مرا بکشد، زیرا هر که مرا بیابد حیات را یافته و خداوند را خشنود ساخته است؛ اما کسی که مرا از دست بدهد به جانش لطمه می‌زند، آنانی که از من متنفر باشند مرگ را دوست دارند.»

امثال 1:8-36 مژده برای عصر جدید (TPV)

حکمت شما را دعوت می‌کند و دانایی شما را به سوی خود می‌خواند. در جاهای بلند، در کنار جاده‌‌ها و سر چهار راهها ایستاده است. او کنار دروازهٔ شهرها و در جلوی در خانه‌ها فریاد می‌زند. ای تمام مردم روی زمین، من همهٔ شما را فرا می‌خوانم. اگر جاهل هستید، یاد بگیرید تا عاقل شوید. اگر نادان هستید، یاد بگیرید تا دانا شوید. گوش بدهید چون سخنانم بسیار عالی و آنچه می‌گویم کاملاً درست است. آنچه می‌گویم حقیقت دارد، زیرا از دروغ نفرت دارم. هرچه می‌گویم حقیقت است و هیچ ناراستی و فریب در آن نیست. برای مردم دانا و فهمیده، کاملاً روشن و آشکار است. به جای پول، نصایح مرا انتخاب کنید و در عوض طلای ناب، عقل به ‌دست آورید. من حکمت هستم. ارزش من از جواهرات بیشتر است و هیچ چیزی در دنیا نیست که بتوانی آن را با من مقایسه کنی. من حکمت هستم، عاقل و دانا می‌باشم. احترام به خداوند یعنی نفرت کردن از بدی. من از غرور و تکبّر، از راههای بد و زبان دروغگو نفرت دارم. حکمت و مشورت کامل نزد من است. من عاقل هستم؛ و قوی و استوار می‌باشم. پادشاهان را کمک می‌کنم تا سلطنت نمایند و فرمانروایان با کمک من، عادلانه فرمان می‌دهند. تمام حکمرانان جهان با کمک من حکمرانی می‌کنند. مردمان شریف و فرمانداران از من کمک می‌گیرند. کسانی‌که مرا دوست دارند، دوست می‌دارم و هر که مرا بجوید، مرا به ‌دست خواهد آورد. ثروت و عزّت، سعادت و موفقیّت نزد من است هر چیزی که به ‌وسیلهٔ من به دست آوری، از طلای ناب بهتر و از نقرهٔ خالص گرانبهاتر است. راههای من عدالت و حقیقت است. به کسانی‌که مرا دوست می‌دارند، ثروت می‌بخشم و انبارهای آنها را پر می‌کنم. خداوند، در زمانهای خیلی قدیم، قبل از هر چیز مرا آفرید و من، اولین مخلوق خداوند هستم. من از روز اول آفریده شدم. در ابتدا، پیش از آن که جهان آفریده شود. قبل از اقیانوسها به دنیا آمدم، قبل از آنکه چشمه‌های آب به وجود آیند. قبل از کوهها متولّد شدم؛ پیش از اینکه تپّه‌ها به وجود آیند. قبل از اینکه خداوند، زمین و صحراها و حتّی ذرات خاک زمین را خلق کند، من وجود داشتم. وقتی‌که او آسمان را خلق می‌کرد، و افق را در اطراف اقیانوسها می‌گسترانید، من آنجا بودم. وقتی‌که او ابرها را در آسمان، و چشمه‌ها را در اعماق زمین قرار می‌داد، زمانی که حدود دریاها را معیّن می‌کرد تا آبها از حدود خود تجاوز نکنند و زمانی که زمین را بنیاد می‌نهاد، من نزد او بودم. من مانند یک معمار در حضور او و منبع شادی روزانه‌اش بودم. پیوسته در نزد او شادی می‌کردم، و از جهان و از مردمش خشنود بودم. حال ای جوانان گوش کنید: آنچه می‌گویم انجام دهید تا شادمان باشید. به آنچه آموختید توجّه داشته باشید. عاقل باشید و از آنها سرپیچی منمایید. کسانی‌که به سخنان من گوش می‌دهند، و کسانی‌که هر روز در مقابل خانهٔ من می‌ایستند و بیرون در انتظار می‌کشند، خوشحال خواهند شد. کسی‌که مرا به دست می‌آورد، زندگی حقیقی را پیدا می‌کند و خداوند از او خشنود خواهد شد. کسی‌که مرا به دست نمی‌آورد، به خودش صدمه می‌زند. کسی‌که از من نفرت دارد، مرگ را دوست می‌دارد.