Eoin 1
1
Caibidil I
Diaḋaċt Ċríost agus a lonċolnuġaḋ. Ḃeir Eoin fiaḋnaise fá dtaoiḃ de. Toisiġeann sé a ġairm a ċuid deisciobal.
1Ḃí an Briaṫar ami i dtús, agus ḃí an Briaṫar i ḃfoċair Dé, agus ba Dia an Briaṫar.
2Bí seisean ann i dtús i ḃfoċair Dé.
3Is tríd a rinneaḋ gaċ uile níḋ: agus gan é ní ḋearnaḋ aon níḋ dá ndearnaḋ.
4B’annsan a ḃí beaṫa, agus b’é solus na ndaoine an ḃeaṫa:
5Soillsiġeann an solus san dorċadas, aċt níor ġlac an dorċadas leis.
6Ḃí duine a cuireaḋ ó Ḋia, arḃ ainm dó Eoin.#Mait. 3, 1; Marc. 1, 2.
7Ṫáinic seisean ċun fiaḋnaise, ċun fiaḋnaise a ṫaḃairt fá’n tsolus, ionnas go gcreideaḋ gaċ aoinneaċ tríd.
8Níorḃ eisean an solus, aċt ṫáinic sé ċun fiaḋnaise a ṫaḃairt fá’n tsolus.
9B’é sin an solus fíor, a ṡoillsiġeas gaċ duine dá dtig ar an tsaoġal seo.
10Ḃí sé ar an tsaoġal, agus ba tríd-sean a rinneaḋ an saoġal,#Eaḃ. 11, 3. aċt níor aiṫin an saoġal é.
11Ṫáinic sé ċun a ṁuinntire féin, aċt níor ġlac a ṁuinntir féin leis.
12Aċt an méid a ġaḃ ċuca é, ṫug sé cuṁaċt dóiḃ ċun ḃeiṫ ina gcloinn ag Dia, an méid sin a ċreideas ina ainm:
13An méid naċ síolruiġeann ó ḟuil, ná ó ṫoil na colna, ná ó ṫoil duine, aċt ó Ḋia.
14Agus rinneaḋ feoil de’n Ḃriaṫar,#Mait. 1, 16; Lúc. 2, 7. agus ċóṁnuiġ sé i n-ár measc: agus ċonnacamar a ġlóir, mar ġlóir aoin Ṁic an Aṫar, lán de ġrásta agus d’ḟírinne.
15Agus ḃeir Eoin fiaḋnaise faoi, agus laḃrann sé ós árd, ag ráḋ: B’é seo an té fá n-ar ḋuḃairt mé: An té atá le ṫeaċt i mo ḋiaiḋ, tá sé ar n-a ṁeas róṁam: de ḃríġ go raiḃ sé róṁam.
16Agus as a líonṁaireaċt-sean ġaḃamar uilig ċugainn,#1 Tim. 6, 17. agus grásta ar ġrásta.
17Óir tugaḋ an dliġe tré Ṁaoise, agus ṫáinic an grásta agus an ḟírinne tré Íosa Críost.
18Ní ḟaca aoinneaċ ariaṁ Dia:#1 Tim. 6, 16; 1 Eoin 4, 12. An t-Aon Ṁac, atá i n-uċt an Aṫar, is é a d’ḟoillsiġ.
19Agus is í seo fiaḋnaise Eoin, nuair a ċuir na h-Iúdaiġ sagairt agus leiḃítiġ ó Ierusalem ċun fiafruiġe de: Cé h-é ṫusa?
20Agus d’adṁuiġ sé, agus níor ṡéan sé, agus d’adṁuiġ sé: Ní mise an Críost.
21Agus d’ḟiafruiġ siad de: Cad é eile? An tú Elías? Agus duḃairt sé: Ní mé. An tú an fáiḋ? Agus d’ḟreagair sé: Ní mé.
22Duḃairt siad leis, dá ḃríġ sin: Cé h-é ṫú, ionnas go dtaḃramuid freagair ċuig an ṁuinntir a ċuir annseo sinn? Cad é deir tú fá dtaoiḃ díot féin?
23Duḃairt sé: Is guṫ duine mé ag glaoḋaċ san ḟásaċ:#Isaias 40, 3; Mait. 3, 3; Marc. 1, 3; Lúc. 3, 4. Déanaigiḋ sliġe an Tiġearna a ḋíriuġaḋ, mar aduḃairt Isaias, fáiḋ.
24Agus ba de na Fairisíniġ na teaċtairí.
25Agus ċuir siad ceist air, agus duḃairt leis: Cad ċuige, mar sin, a ndéan tú baisteaḋ, muna tú an Críost, ná Elias, ná an fáiḋ?
26Duḃairt Eoin leo, ġá ḃfreagairt: Ġníṁ-se baisteaḋ#Mait. 3, 11. le h-uisce: aċt ḃí duine ina ṡeasaṁ i bur measc naċ n-aiṫneann siḃ.
27Sin é an té atá le ṫeaċt i mo ḋiaiḋ-se,#Marc. 1, 7; Lúc. 3, 16; Gníoṁ. 1, 5, agus 11, agus 19, 4. atá ar n-a ṁeas róṁam, agus naċ fiú mise go scaoilfinn iallaċ a ḃróige.
28Ṫárla na neiṫe seo i mBetánia, taoḃ ṫall de’n Iordáin, mar a mbíoḋ Eoin ag baisteaḋ na ndaoine.
29Lá ar n-a ḃáraċ ċonnaic Eoin Íosa ag teaċt ċuige, agus deir sé: Féaċ, Uan Dé, féaċ, an té a ṫógas peacaḋ an doṁain.
30Is é seo an té fá n-ar ḋuḃairt mé: Tá fear ag teaċt i mo ḋiaiḋ, atá ar n-a ṁeas róṁam: de ḃríġ go raiḃ sé róṁam.
31Agus ní raiḃ aiṫne agam-sa air, aċt ċun go noċtṫaí do Israél é, is ar an aḋḃar sin a ṫáinic mise ag baisteaḋ le h-uisce.
32Agus ṫug Eoin fiaḋnaise, ag ráḋ: Ċonnaic mé an Spiorad ag tuirling#Mait. 3, 16; Marc. 1, 10; Lúc. 3, 22. mar ċolmán ó neaṁ, agus ċóṁnuiġ sé air.
33Agus ní raiḃ aiṫne agam-sa air: aċt an té a ċum mé a ḃaisteaḋ le h-uisce, duḃairt sé liom: An té ar a ḃfeicfiḋ tú an Spiorad ag tuirling agus ag cóṁnuġaḋ, is é sin an té a ḃaistéas leis an Spiorad Naoṁ.
34Agus ċonnaic mise: agus ṫug mé fiaḋnaise gurab é seo Mac Dé.
35An lá ina ḋiaiḋ sin arís ḃí Eoin ina ṡéasaṁ, agus beirt dá ḋeisciobail,
36Agus ar ḟeiceáil Íosa ag siuḃal dó, deir sé: Féaċ, Uan Dé.
37Agus ċuala an ḃeirt ḋeisciobal é ag laḃairt, agus lean siad Íosa.
38Agus ag tionntóḋ ṫart do Íosa, tċí sé iad ġá leanaṁaint féin, agus deir sé leo: Cad é tá siḃ a iarraiḋ? Agus duḃairt siad-san leis: A Rabbi (rud a ċialluiġeas, ar a ṁíniuġaḋ, a Ṁáiġistir) cá gcóṁnuiġeann tú?
39Deir sé leo: Taraigiḋ agus feicigiḋ. Ṫáinic siad, agus ċonnaic siad cá gcóṁnuiġeaḋ sé agus d’ḟan siad aige an lá sin: agus ḃí sé tuairim agus an deiċeaḋ h-uair.
40Agus b’é Aindrias, dearḃráṫair do Ṡíomon Peadar, duine de’n dís a ċuala ó Eoin, agus a lean é.
41Ġeib sé seo ar dtús a ḋearḃráṫair Síomon, agus deir sé leis: Fuaireamar an Messías, (is é sin le raḋ, an Críost).
42Agus ṫug sé ċuig Íosa é. D’aṁarc Íosa air, agus duḃairt: Is tusa Síomon, mac Ióna: goirfear Ceṗas díot, is é sin le ráḋ, Peadar.
43Lá ar n-a ḃáraċ ba ṁian leis dul ċun na Gailile, agus ġeiḃ sé Pilip. Agus deir Íosa leis: lean mise.
44Agus b’as Beṫsaida, caṫair Aindriais agus Ṗeadair, Pilip.
45Ġeiḃ Pilip Natanael, agus deir sé leis: Fuaireamar an té ar ar scríoḃ Maoise#Gein. 49, 10; Deut. 18, 18. san dliġe, agus na fáiḋe,#Isaias 40, 10, agus 45, 8; Ier. 23, 5; Ecs. 34, 23, agus 37, 24; Dan. 9, 24, agus 25. Íosa, mac Ióseṗ, as Nasair.
46Agus duḃairt Natanael leis: An féidir do níḋ ar biṫ maiṫ a ṫeaċt ó Nasair? Deir Pilip leis: Tar agus feic.
47Ċonnaic Íosa Natanael ag teaċt ċuige, agus deir sé faoi: Féaċ, Israélíteaċ fíor naċ ḃfuil cealg ar biṫ ann.
48Deir Natanael leis: Cad é mar aiṫneas tú mé? D’ḟreagair Íosa, agus duḃairt sé leis: Sul ar ġoir Pilip ṫú, nuair a ḃí tú faoi’n ċrann fíge, ċonnaic mé ṫú.
49D’ḟreagair Natanael é, agus duḃairt: A Rabbi, is tú. Mac Dé, is tú rí Israéil.
50D’ḟreagair Íosa, agus duḃairt sé leis: De ḃríġ gur ḋuḃairt: mé leat: Ċonnaic ṁé ṫú faoi’n ċrann fíge, creideann tú: tċífiḋ tú neiṫe is mó ná iad seo.
51Agus deir sé leis: Amén, amén, adeirim lib, tċífiḋ siḃ an neaṁ ar foscailt, agus aingle Dé ag dul suas agus ag teaċt anuas ar Mac an Duine.
Tällä hetkellä valittuna:
Eoin 1: ASN1943G
Korostus
Jaa
Kopioi
Haluatko, että korostuksesi tallennetaan kaikille laitteillesi? Rekisteröidy tai kirjaudu sisään
rights held by the Bible Society in Northern Ireland
