Crimean Tatar - IBT Version

Бойле этип, коклер ве ер, ве яратмаларнынъ бутюн сафы ясалды. Единджи кунюне Алла Озюнинъ япкъан ишлерини битирген эди. Единджи куню О, Озюнинъ япкъан эписи ишлеринден раатланды. Бу куню Алла Озю яраткъан ве япкъан эписи ишлеринден раатлангъаны ичюн, О, единджи кунни багъышлады ве мукъаддес этип айырды.

Мына, кокнинъ ве ернинъ яратылгъан вакътында оларнынъ несили.
РАББИ-Тааля ер юзю ве кокни яраткъанда, ер юзюнде не бир тарла чалысы, не бир тарла оту бар эди. РАББИ-Тааля ер юзюне ягъмур даа ягъдырмагъан эди, ве топракъны бакъмакъ ве ишлемек ичюн адамлар ёкъ эди. Ялынъыз ер ичинден чыкъкъан дерья ер юзюни сувгъа тойдура эди.
РАББИ-Тааля топракъ тозундан адамны яратып, бурнунынъ тешиклерине яшайыш нефесини уфюрип киргизди, ве адам тири джан олды. РАББИ-Тааля шаркъта олгъан Эдемде багъча осьтюрип, Озю яраткъан адамны анда ерлештирди. Багъчада РАББИ-Тааля козьге гузель ве ашкъа ляйыкъ чешит тюрлю махсуллары олгъан тереклерни осьтюрди. Багъчанынъ ортасында омюр терегини ве яхшылыкънен яманлыкъны айырып таныткъан терекни де сачты.
Эдемден дерья акъып чыкъа ве багъчаны сувгъа тойдура эди. Бу дерья дёрт озенге болюне эди. Олардан бири Пишон деп адлана. О, алтыны олгъан Хавила мемлекетининъ четинден айланып акъа. О мемлекеттеки алтын яхшыдыр. Анда даа бедолах ве шохам деген къыйметли ташлар бардыр. Экинджи озен – Гихон. О, Хуш мемлекети бою акъа. Учюнджи озеннинъ ады – Хиддекель. О, Ашшурнынъ шаркъ тарафына акъа. Дёртюнджи озен – Фират. Эдем багъчасынынъ топрагъыны бакъып-ишлеп, сакълап-къорчаламакъ ичюн, РАББИ-Тааля адамны алып, Эдем багъчасына ерлештирди.
РАББИ-Тааля адамгъа:
– Багъчада олгъан эр бир терегининъ махсулыны ашамакъ мумкюнсинъ. Лякин яхшылыкънен яманлыкъны айырып таныткъан теректен ашамакъны Мен санъа ясакъ этем. Шу теректен махсул ашагъан куню оледжексинъ, – деп эмир этти.
Сонъ РАББИ-Тааля Озь-Озюне:
– Адамгъа янъгъызлыкъ ярашмаз. Мен онъа келишкен бир ярдымджы яратайым, – деди.
РАББИ-Тааля чешит тюрлю айванларны ве къушларны топракътан яратып, адам оларгъа насыл адлар къояджагъыны бакъмакъ ичюн, онынъ алдына кетирди; адам айванларгъа насыл ад берген олса, оларнынъ ады ойле де къалсын. Адам бутюн эв айванларына, бутюн кок къушларына, бутюн кийик айванларгъа ад къойды. Амма оларнынъ арасындан озюне келишкен ярдымджы тапалмады.
О вакъыт РАББИ-Тааля адамны къатты юкъугъа далдырып, къабургъаларынынъ бирини алды ве о ерни вуджутнен къапатты. Шу къабургъадан РАББИ-Тааля къадынны яратты ве адам алдына кетирди. Адам:
– Бу, меним кемигимден къопкъан кемиктир, джан-джигеримден къопкъан парчамдыр. О, акъайдан алынгъаны ичюн, апай деп адланаджакъ, – деди.
Шу себептен акъай, ана-бабасыны къалдырып, апайына япыша, ве олар бир вуджут олалар.
Олар экиси: эм Адем, эм онынъ апайы чыплакъ олсалар да, утанмай эдилер.

להקשיב ל Башланув 2