ကမ႓ာဦးက်မ္း 18

အာျဗဟံ၏ဧည့္သည္သုံးဦး

1တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရားသည္ မံေရဝက္သစ္ခ်ပင္မ်ားအနီး၌ အာျဗဟံအား ကိုယ္ထင္ရွားျပေတာ္မူ၏။ ေနရွိန္ျပင္းေသာအခ်ိန္တြင္ အာျဗဟံသည္ တဲအဝင္ဝ၌ ထိုင္လ်က္ေန၏။ 2သူသည္ ေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ရာ လူသုံးေယာက္သည္ သူႏွင့္မလွမ္းမကမ္းတြင္ရပ္ေနၾကသည္ကို ျမင္ေလ၏။ အာျဗဟံသည္ သူတို႔ကိုျမင္ေသာအခါ ႀကိဳဆိုရန္ တဲအဝင္ဝမွေျပးထြက္လာ၍ ေျမမွာပ်ပ္ဝပ္ၿပီးလွ်င္ 3“အကြၽႏ္ုပ္၏အရွင္တို႔၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အရွင္၏ေရွ႕၌ မ်က္ႏွာရသည္ဆိုလွ်င္ အရွင္၏အေစအပါးကိုေက်ာ္မသြားပါႏွင့္။ 4ေရအနည္းငယ္ယူခဲ့ပါရေစ။ အရွင္တို႔၏ေျခကိုေဆးၿပီး ဤသစ္ပင္ေအာက္၌နားၾကပါ။ 5စားစရာအနည္းငယ္ကိုလည္း ယူလာပါမည္။ အရွင္တို႔၏အေစအပါးထံသို႔ေရာက္လာၿပီျဖစ္၍ အားျဖည့္ၿပီးမွ ခရီးဆက္ၾကပါ”ဟု ဆိုေလ၏။ သူတို႔ကလည္း “သင္ေျပာသည့္အတိုင္းျပဳပါေလာ့”ဟု ဆိုၾက၏။

6ထိုအခါ အာျဗဟံသည္ တဲထဲ၌ရွိေသာစာရာထံသို႔ အလ်င္အျမန္ဝင္သြားၿပီး “အေကာင္းဆုံးဂ်ဳံမႈန႔္ သုံးေစအာ#18:6 “9 ျပည္ သို႔မဟုတ္ 22 လီတာ”။ကိုနယ္၍ မုန႔္ျပားမ်ား အျမန္လုပ္ပါ”ဟု ဆို၏။ 7ထို႔ေနာက္ အာျဗဟံသည္ ႏြားအုပ္ရွိရာသို႔ေျပး၍ ႏုနယ္ဆူၿဖိဳးေသာႏြားသငယ္တစ္ေကာင္ကိုေ႐ြးယူၿပီးလွ်င္ ငယ္သားထံအပ္လိုက္ရာ ထိုငယ္သားသည္ အလ်င္အျမန္ခ်က္ျပဳတ္ေလ၏။ 8ထို႔ေနာက္တြင္ အာျဗဟံသည္ ေထာပတ္ႏွင့္ႏို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ခ်က္ျပဳတ္ထားေသာအမဲဟင္းကိုလည္းေကာင္း ယူ၍ သူတို႔ေရွ႕၌ခ်ေပးေလ၏။ သူတို႔စားေနၾကစဥ္ အာျဗဟံသည္ သူတို႔အနား သစ္ပင္ေအာက္တြင္ ရပ္ေန၏။

စာရာရယ္ျခင္း

9ထိုသူတို႔က “သင္၏မယားစာရာသည္ အဘယ္မွာရွိသနည္း”ဟု အာျဗဟံအား ေမးၾကလွ်င္ “တဲထဲ၌ရွိပါသည္”ဟု ျပန္ေျဖေလ၏။ 10သူတို႔ထဲမွ တစ္ေယာက္က “ေနာင္ႏွစ္ ဤသို႔ေသာအခ်ိန္အခါ၌ ငါသည္ သင့္ထံသို႔ မုခ်ျပန္လာမည္။ သင္၏မယားစာရာသည္လည္း သားတစ္ဦးကိုရရွိလိမ့္မည္”#ေရာ 9:9။ဟု ဆိုေလ၏။ စာရာသည္ ထိုသူ၏ေနာက္ဘက္ရွိ တဲအဝင္ဝ၌ နားေထာင္လ်က္ေန၏။

11အာျဗဟံႏွင့္စာရာသည္ အသက္အ႐ြယ္ႀကီးရင့္ေလၿပီ။ စာရာသည္ အမ်ိဳးသမီးဓမၼတာကုန္ဆုံးၿပီျဖစ္၏။ 12ထို႔ေၾကာင့္ စာရာက “အိုမင္းၿပီးမွ ငါ၌ သာယာေပ်ာ္႐ႊင္မႈရွိလိမ့္မည္ေလာ။ ငါ့သခင္သည္လည္း အသက္ႀကီးၿပီ”ဟု မိမိစိတ္ထဲ၌ ရယ္လ်က္ဆိုေလ၏။

13ထိုအခါ ထာဝရဘုရားက အာျဗဟံအား “စာရာက ‘အသက္ႀကီးေသာငါသည္ အမွန္ပင္ သားဖြားႏိုင္မည္ေလာ’ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ ရယ္လ်က္ဆိုရသနည္း။ 14ထာဝရဘုရားအတြက္ ခက္ခဲလြန္း#18:14 သို႔မဟုတ္ “အံ့ဖြယ္”။ေသာအမႈတစ္စုံတစ္ခုရွိသေလာ။ သတ္မွတ္ထားေသာအခ်ိန္တည္းဟူေသာ ေနာင္ႏွစ္ ဤသို႔ေသာအခ်ိန္အခါ၌ ငါသည္ သင့္ထံသို႔ ျပန္လာမည္။ စာရာသည္လည္း သားတစ္ဦးကို ရရွိလိမ့္မည္”#မာ 10:27၊ ေရာ 9:9။ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။

15စာရာသည္ ေၾကာက္သျဖင့္ “ကြၽန္မ မရယ္ပါ”ဟု ျငင္းဆို#18:15 သို႔မဟုတ္ “လိမ္ညာ”။ေလ၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း “မဟုတ္ပါ။ သင္အမွန္ပင္ ရယ္သည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။

ေသာဒုံၿမိဳ႕အတြက္ အာျဗဟံအသနားခံျခင္း

16ထို႔ေနာက္ ထိုလူတို႔သည္ ထိုအရပ္မွထသြားၿပီး ေသာဒုံၿမိဳ႕ကိုအေပၚစီးမွၾကည့္ၾက၏။ အာျဗဟံသည္လည္း သူတို႔ကိုလိုက္ပို႔ရန္ သူတို႔ႏွင့္အတူသြားေလ၏။ 17ထိုအခါ ထာဝရဘုရားက “ငါျပဳမည့္အရာကို အာျဗဟံအား ငါဖုံးကြယ္ထားရမည္ေလာ။ 18အာျဗဟံသည္ အမွန္ပင္ ႀကီးျမတ္ေသာလူမ်ိဳး၊ အင္အားႀကီးေသာလူမ်ိဳးျဖစ္လာမည္။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ လူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္လည္း သူ႔အားျဖင့္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာခံစားရၾကလိမ့္မည္။#က 12:3၊ 22:18၊ 26:4၊ တ 3:25၊ ဂလ 3:8။ 19အေၾကာင္းမူကား အာျဗဟံသည္ သူ၏သားသမီးတို႔ႏွင့္ ေနာင္လာမည့္သူ၏အမ်ိဳးအႏြယ္တို႔အား ေျဖာင့္မတ္ေသာအမႈ၊ တရားမွ်တေသာအမႈကိုျပဳက်င့္၍ ထာဝရဘုရား၏လမ္းေတာ္ကိုေစာင့္ထိန္းၾကေစရန္ မွာၾကားျခင္းအားျဖင့္ သူ႔အားထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူခဲ့ေသာအရာကို သူ၌ျပည့္စုံေစမည့္အေၾကာင္း သူ႔ကို ငါေ႐ြးေကာက္ထားၿပီ#18:19 သို႔မဟုတ္ “ငါသိ၏”။”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 20တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရားက “ေသာဒုံၿမိဳ႕ႏွင့္ေဂါေမာရၿမိဳ႕၏ေအာ္ဟစ္သံသည္ ျပင္းထန္၍ သူတို႔၏အျပစ္သည္ အလြန္ႀကီးေလးေသာေၾကာင့္ 21ငါဆင္းသြား၍ ငါ့ထံသို႔ေရာက္လာသည့္ ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးသံအတိုင္း သူတို႔အမွန္တကယ္ျပဳသည္၊ မျပဳသည္ကို ငါၾကည့္မည္။ ျပဳသည္၊ မျပဳသည္ကို ငါသိရလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။

22ထိုလူတို႔သည္ ထိုအရပ္မွလွည့္၍ ေသာဒုံၿမိဳ႕သို႔သြားၾက၏။ အာျဗဟံမူကား ထာဝရဘုရား၏ေရွ႕ေတာ္၌ ဆက္၍ရပ္ေန၏။ 23အာျဗဟံသည္ ခ်ဥ္းကပ္လာ၍ “ကိုယ္ေတာ္သည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူကို ဆိုးယုတ္ေသာသူႏွင့္အတူ အမွန္ပင္ဖ်က္ဆီးသုတ္သင္ေတာ္မူမည္ေလာ။ 24ထိုၿမိဳ႕ထဲတြင္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ အေယာက္ငါးဆယ္ရွိလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ၿမိဳ႕ထဲရွိေျဖာင့္မတ္ေသာသူအေယာက္ငါးဆယ္အတြက္ ထိုအရပ္ကို ခ်မ္းသာမေပးဘဲ အမွန္ပင္ဖ်က္ဆီးသုတ္သင္ေတာ္မူမည္ေလာ။ 25ေျဖာင့္မတ္ေသာသူကို ဆိုးယုတ္ေသာသူႏွင့္အတူ ကြပ္မ်က္ေသာအမႈမ်ိဳးျပဳျခင္းသည္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ေဝးပါေစ။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူကို ဆိုးယုတ္ေသာသူကဲ့သို႔ ခံစားေစေသာအမႈသည္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ေဝးပါေစ။ ကမာၻေျမတစ္ခြင္လုံးကိုတရားစီရင္ေတာ္မူေသာအရွင္သည္ တရားမွ်တစြာျပဳေတာ္မူမည္မဟုတ္ေလာ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။

26ထာဝရဘုရားကလည္း “ေသာဒုံၿမိဳ႕ထဲ၌ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူအေယာက္ငါးဆယ္ကို ငါေတြ႕လွ်င္ သူတို႔အတြက္ေၾကာင့္ ထိုအရပ္တစ္ခုလုံးကို ငါခ်မ္းသာေပးမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။

27ထိုအခါ အာျဗဟံက “အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေျမမႈန႔္ႏွင့္ျပာသက္သက္ျဖစ္ေသာ္လည္း အရဲစြန႔္၍ ဘုရားရွင္အားေလွ်ာက္ထားပါမည္။ 28ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ အေယာက္ငါးဆယ္တြင္ ငါးေယာက္ေလ်ာ့လွ်င္ ငါးေယာက္ေလ်ာ့သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ထိုၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕လုံးကို ဖ်က္ဆီးေတာ္မူမည္ေလာ”ဟု ေမးေလွ်ာက္လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္က “ထိုအရပ္တြင္ ေလးဆယ့္ငါးေယာက္ေတြ႕လွ်င္ ငါမဖ်က္ဆီးဘဲေနမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 29အာျဗဟံကလည္း “ထိုအရပ္တြင္ အေယာက္ေလးဆယ္ ေတြ႕ေကာင္းေတြ႕ေတာ္မူလိမ့္မည္”ဟု တစ္ဖန္ ေလွ်ာက္ျပန္လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္က “ထိုအေယာက္ေလးဆယ္အတြက္ေၾကာင့္ ထိုအမႈကို ငါမျပဳဘဲေနမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 30တစ္ဖန္ အာျဗဟံက “အို ဘုရားရွင္၊ အမ်က္ထြက္ေတာ္မမူပါႏွင့္။ အကြၽႏ္ုပ္ ထပ္၍ေလွ်ာက္ထားပါရေစ။ ထိုအရပ္တြင္ အေယာက္သုံးဆယ္ ေတြ႕ေကာင္းေတြ႕ေတာ္မူလိမ့္မည္”ဟု ေလွ်ာက္လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္က “ထိုအရပ္တြင္ အေယာက္သုံးဆယ္ေတြ႕လွ်င္ ထိုအမႈကိုငါမျပဳဘဲေနမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 31ထိုအခါ အာျဗဟံက “အကြၽႏ္ုပ္သည္ အရဲစြန႔္၍ ဘုရားရွင္အား ထပ္မံေလွ်ာက္ထားပါမည္။ ထိုအရပ္တြင္ အေယာက္ႏွစ္ဆယ္ ေတြ႕ေကာင္းေတြ႕ေတာ္မူလိမ့္မည္”ဟု ေလွ်ာက္လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္က “ထိုအေယာက္ႏွစ္ဆယ္အတြက္ေၾကာင့္ ငါမဖ်က္ဆီးဘဲေနမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။

32တစ္ဖန္ အာျဗဟံက “အို ဘုရားရွင္၊ အမ်က္ထြက္ေတာ္မမူပါႏွင့္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္သာ အကြၽႏ္ုပ္ေလွ်ာက္ထားပါရေစ။ ထိုအရပ္တြင္ ဆယ္ေယာက္ ေတြ႕ေကာင္းေတြ႕ေတာ္မူလိမ့္မည္”ဟု ေလွ်ာက္လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္က “ထိုဆယ္ေယာက္အတြက္ေၾကာင့္ ငါမဖ်က္ဆီးဘဲေနမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 33ထာဝရဘုရားသည္ အာျဗဟံႏွင့္စကားေျပာေတာ္မူၿပီးေသာအခါ ႂကြသြားေတာ္မူ၏။ အာျဗဟံသည္လည္း မိမိေနရပ္သို႔ျပန္သြားေလ၏။

נבחרו כעת:

ကမ႓ာဦးက်မ္း 18: MSBZ

הדגשה

שתף

העתק