ကမ႓ာဦးက်မ္း 19
19
ေသာဒုံၿမိဳ႕ႏွင့္ေဂါေမာရၿမိဳ႕ပ်က္စီးျခင္း
1ေကာင္းကင္တမန္ႏွစ္ပါးတို႔သည္ ေနဝင္ခ်ိန္၌ ေသာဒုံၿမိဳ႕သို႔ေရာက္လာၾက၏။ ထိုအခါ ေလာတသည္ ေသာဒုံၿမိဳ႕တံခါးဝ၌ ထိုင္လ်က္ေန၏။ ေလာတသည္ သူတို႔ကိုျမင္ေသာ္ ႀကိဳဆိုရန္ထသြား၍ ေျမမွာပ်ပ္ဝပ္ၿပီးလွ်င္ 2“အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္တို႔၊ သခင္တို႔၏အေစအပါးအိမ္သို႔လိုက္ခဲ့၍ ညအိပ္နားၾကပါ။ သခင္တို႔၏ေျခကိုလည္းေဆးႏိုင္ပါသည္။ ေစာေစာထၿပီးမွလည္း ခရီးဆက္ႏိုင္ပါသည္”ဟု ဆိုေလ၏။ သူတို႔ကလည္း “မလိုက္ေတာ့ပါ။ ငါတို႔သည္ ဤကြင္းျပင္၌ ညအိပ္နားမည္”ဟု ဆိုၾက၏။ 3သို႔ေသာ္ ေလာတသည္ သူတို႔ကို မရမကဖိတ္ေခၚေသာေၾကာင့္ သူတို႔သည္ သူႏွင့္အတူလိုက္လာ၍ သူ၏အိမ္သို႔ဝင္ၾက၏။ ေလာတသည္ သူတို႔အတြက္ စားေသာက္ပြဲျပင္ဆင္၍ တေဆးမဲ့မုန႔္ကိုဖုတ္ေလ၏။ သူတို႔သည္လည္း စားၾက၏။
4သူတို႔မအိပ္မီတြင္ ေသာဒုံၿမိဳ႕သားေယာက္်ားမ်ားသည္ လူႀကီးလူငယ္တစ္ေယာက္မက်န္ ၿမိဳ႕အႏွံ႔မွလာ၍ အိမ္ကိုဝိုင္းထားၾက၏။ 5ထိုသူတို႔သည္ ေလာတကိုဟစ္ေခၚလ်က္ “ယေန႔ညတြင္ သင့္ထံသို႔ေရာက္လာေသာေယာက္်ားတို႔သည္ အဘယ္မွာရွိသနည္း။ ငါတို႔သည္ သူတို႔ႏွင့္ဆက္ဆံလိုသည္ျဖစ္၍ သူတို႔ကို ငါတို႔ထံထုတ္ခဲ့ေလာ့”ဟု ဆိုၾက၏။
6ထိုအခါ ေလာတသည္ ထိုသူတို႔ရွိရာတံခါးဝသို႔ထြက္လာ၍ မိမိေနာက္မွ တံခါးကိုပိတ္ၿပီးလွ်င္ 7“ငါ့ညီအစ္ကိုတို႔၊ ဤဆိုးညစ္ေသာအမႈကို မျပဳၾကပါႏွင့္။ 8ငါ့ထံ၌ ေယာက္်ားႏွင့္မဆက္ဆံေသးေသာ သမီးႏွစ္ေယာက္ရွိ၏။ သူတို႔ကို သင္တို႔ထံသို႔ ထုတ္ေပးမည္။ သင္တို႔အလိုရွိသည့္အတိုင္း သူတို႔ကိုျပဳၾကပါ။ သို႔ေသာ္ ထိုေယာက္်ားတို႔သည္ ငါ့အိမ္မိုးအရိပ္ေအာက္တြင္ ေရာက္ေနၾကၿပီျဖစ္၍ သူတို႔ကို မည္သည့္အရာမွ်မျပဳၾကပါႏွင့္”ဟု ဆို၏။ 9ထိုသူတို႔ကလည္း “ေဘးဖယ္ေလာ့”ဟု ဆိုၾကၿပီးလွ်င္ “ဤသူသည္ ဧည့္သည္အျဖစ္လာေရာက္ေနထိုင္သူျဖစ္လ်က္ႏွင့္ တရားသူႀကီးအလြန္လုပ္သည္တကား။ ယခု သင့္ကို ထိုသူတို႔ထက္ ဆိုး႐ြားစြာျပဳမည္”ဟု ေျပာဆိုၾက၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ေလာတကို ၾကမ္းတမ္းစြာတြန္း၍ တံခါးကိုခ်ိဳးဖ်က္ရန္ ခ်ဥ္းကပ္လာၾက၏။ 10ထိုအခါ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ လက္ကိုဆန႔္၍ ေလာတကို မိမိတို႔ရွိရာအိမ္ထဲသို႔ ဆြဲသြင္းၿပီးလွ်င္ တံခါးကိုပိတ္လိုက္ၾက၏။ 11ထို႔ေနာက္ အိမ္တံခါးဝရွိ လူႀကီးလူငယ္တို႔ကို မ်က္စိကြယ္ေစရန္ ဒဏ္ခတ္သျဖင့္ သူတို႔သည္ တံခါးကိုရွာရ၍ ေမာပန္းၾက၏။
12ေကာင္းကင္တမန္တို႔က ေလာတအား “ဤအရပ္တြင္ သင္ႏွင့္သက္ဆိုင္သူ အျခားမည္သူရွိေသးသနည္း။ သင္၏သမက္၊ သင္၏သားသမီးမ်ားမွစ၍ ၿမိဳ႕ထဲ၌ရွိေသာ သင္ႏွင့္သက္ဆိုင္သူရွိသမွ်တို႔ကို ဤအရပ္မွေခၚထုတ္ေလာ့။ 13အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ငါတို႔သည္ ဤအရပ္ကို ဖ်က္ဆီးေတာ့မည္။ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔၏ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးသံသည္ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္တြင္ က်ယ္ေလာင္လွသျဖင့္ ထာဝရဘုရားသည္ ဤၿမိဳ႕ကိုဖ်က္ဆီးရန္ ငါတို႔ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူၿပီ”ဟု ဆိုၾက၏။
14ေလာတသည္လည္း သြား၍ သမီးတို႔ႏွင့္စုံဖက္မည့္ မိမိသမက္တို႔အား “ထၾက၊ ဤအရပ္မွထြက္သြားၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ထာဝရဘုရားသည္ ဤၿမိဳ႕ကိုဖ်က္ဆီးေတာ့မည္”ဟု ဆိုေလ၏။ သို႔ေသာ္ သူ၏သမက္တို႔က ရယ္စရာေျပာသည္ဟူ၍သာ ထင္မွတ္ၾက၏။
15အ႐ုဏ္ဦးအခ်ိန္ေရာက္သည္ႏွင့္ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ ေလာတကိုေဆာ္ဩလ်က္ “ထေလာ့၊ ဤေနရာ၌ရွိေသာ သင္၏မယားႏွင့္ သင္၏သမီးႏွစ္ေယာက္ကို ေခၚေဆာင္သြားေလာ့။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ သင္သည္ ဤၿမိဳ႕အေပၚက်ေရာက္မည့္အျပစ္ဒဏ္ႏွင့္အတူ ဖ်က္ဆီးသုတ္သင္ျခင္းခံရလိမ့္မည္”ဟု ဆိုေလ၏။ 16သို႔ေသာ္ ေလာတသည္ တုံ႔ဆိုင္းေန၏။ ထာဝရဘုရားသည္ သူ႔ကိုသနားေတာ္မူသျဖင့္ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ သူႏွင့္ သူ႔မယား၊ သူ႔သမီးႏွစ္ေယာက္တို႔၏လက္ကိုဆြဲ၍ သူတို႔ကို ၿမိဳ႕အျပင္ဘက္သို႔ ေခၚထုတ္လာ၏။
17ထိုသို႔ သူတို႔ကို ၿမိဳ႕အျပင္ဘက္သို႔ ေခၚထုတ္ၿပီးေနာက္ ေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါးက “အသက္လြတ္ေအာင္ေျပးေလာ့။ ေနာက္လွည့္မၾကည့္ႏွင့္။ ဤျမစ္ဝွမ္းရွိ မည္သည့္အရပ္၌မွ်မရပ္ႏွင့္။ ေတာင္ေပၚသို႔ေျပးေလာ့။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ သင္သည္ ဖ်က္ဆီးသုတ္သင္ျခင္းခံရလိမ့္မည္”ဟု ဆို၏။
18ေလာတကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္၏အရွင္တို႔၊ ထိုသို႔မျဖစ္ပါေစႏွင့္။ 19အရွင္၏အေစအပါးသည္ အရွင္၏ေရွ႕၌ မ်က္ႏွာရပါၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္၏အသက္ကိုခ်မ္းသာေပးျခင္းအားျဖင့္ အကြၽႏ္ုပ္အားျပေသာ အရွင္၏ေမတၱာသည္ ႀကီးမားလွပါ၏။ သို႔ရာတြင္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေတာင္ေပၚသို႔မေျပးႏိုင္ပါ။ ေဘးအႏၲရာယ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကိုလိုက္မီ၍ ေသရမည္ကိုစိုးရိမ္ပါ၏။ 20ၾကည့္ပါ။ ထိုၿမိဳ႕သည္ နီးပါ၏။ ေျပးသာပါ၏။ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးလည္း ျဖစ္ပါ၏။ ထိုအရပ္သို႔ေျပးပါရေစ။ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးသာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္အသက္ခ်မ္းသာရာရပါလိမ့္မည္”ဟု ဆို၏။
21ေကာင္းကင္တမန္ကလည္း “သင္ေတာင္းဆိုေသာ ဤအခ်က္ကိုလည္း ငါလိုက္ေလ်ာ၍ သင္ေျပာေသာၿမိဳ႕ကို မၿဖိဳလွဲဘဲေနမည္။ 22ထိုအရပ္သို႔ အလ်င္အျမန္ေျပးေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ထိုအရပ္သို႔ သင္မေရာက္မခ်င္း ငါသည္ မည္သည့္အမႈကိုမွ်ျပဳ၍မရ”ဟု ဆို၏။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ ထိုၿမိဳ႕၏အမည္ကို ေဇာရ#19:22 “ေသးငယ္ေသာ”ဟူ၍အဓိပၸာယ္ရွိ၏။ ဟုေခၚၾက၏။
23ေလာတသည္ ေဇာရၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ေသာအခါ ေျမႀကီးေပၚမွာ ေနထြက္ၿပီျဖစ္၏။ 24ထိုအခါ ထာဝရဘုရားအထံေတာ္ မိုးေကာင္းကင္မွ ကန႔္ႏွင့္မီးကို ေသာဒုံၿမိဳ႕ႏွင့္ေဂါေမာရၿမိဳ႕အေပၚသို႔ ထာဝရဘုရား႐ြာေစေတာ္မူ၏။ 25ဤသို႔ျဖင့္ ထိုၿမိဳ႕မ်ားမွစ၍ ျမစ္ဝွမ္းတစ္ဝွမ္းလုံး၊ ၿမိဳ႕၌ေနထိုင္သူအားလုံးႏွင့္ ေျမေပၚရွိအပင္တို႔ကို ၿဖိဳလွဲေတာ္မူ၏။ 26ေနာက္မွလိုက္လာေသာ ေလာတ၏မယားမူကား ေနာက္လွည့္ၾကည့္သျဖင့္ ဆားတိုင္ျဖစ္သြားေလ၏။
27အာျဗဟံသည္ နံနက္ေစာေစာထ၍ ထာဝရဘုရား၏ေရွ႕ေတာ္၌ ရပ္ခဲ့ေသာအရပ္သို႔ သြားၿပီးလွ်င္ 28ေသာဒုံၿမိဳ႕ႏွင့္ေဂါေမာရၿမိဳ႕မွစ၍ ျမစ္ဝွမ္းတစ္ဝွမ္းလုံးကို အေပၚစီးမွၾကည့္ေလရာ ထိုအရပ္မွမီးခိုးသည္ မီးျပင္းဖိုမွမီးခိုးကဲ့သို႔ တက္ေနသည္ကိုျမင္ေလ၏။ 29ထိုသို႔ ျမစ္ဝွမ္းရွိၿမိဳ႕မ်ားကို ဘုရားသခင္ဖ်က္ဆီးေသာအခါ ဘုရားသခင္သည္ အာျဗဟံကိုေအာက္ေမ့ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ေလာတေနေသာၿမိဳ႕မ်ားကို ၿဖိဳလွဲေသာအခါ ေလာတကိုထိုၿဖိဳလွဲျခင္းထဲမွ လႊတ္ေပးေတာ္မူ၏။
ေမာဘလူမ်ိဳးႏွင့္အမၼဳန္လူမ်ိဳးတို႔၏မူလဇာစ္ျမစ္
30ေလာတသည္ ေဇာရၿမိဳ႕၌ေနထိုင္ရန္ေၾကာက္႐ြံ႕သျဖင့္ ေဇာရၿမိဳ႕မွထြက္၍ မိမိသမီးႏွစ္ေယာက္တို႔ႏွင့္အတူ ေတာင္ေပၚမွာေနထိုင္ေလ၏။ သူႏွင့္ သူ၏သမီးႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ လိုဏ္ဂူထဲတြင္ ေနထိုင္ၾက၏။ 31သမီးအႀကီးက သမီးအငယ္အား “ငါတို႔၏ဖခင္သည္ အသက္ႀကီးၿပီ။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိလူအေပါင္းတို႔၏ထုံးစံအတိုင္း ငါတို႔ထံသို႔ဝင္ေရာက္မည့္ေယာက္်ားလည္း ဤကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္မရွိ။ 32လာေလာ့။ ငါတို႔ဖခင္ကိုစပ်စ္ဝိုင္တိုက္၍ သူႏွင့္အိပ္ၿပီး ငါတို႔ဖခင္အားျဖင့္ မ်ိဳးဆက္ကိုထိန္းသိမ္းၾကစို႔”ဟု ဆိုေလ၏။ 33ထိုည၌ သူတို႔သည္ မိမိတို႔ဖခင္ကို စပ်စ္ဝိုင္တိုက္ၿပီးလွ်င္ သမီးအႀကီးသည္ဝင္၍ မိမိဖခင္ႏွင့္အိပ္ေလ၏။ ေလာတသည္ သမီးအိပ္ေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ထေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း မသိ။
34ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ သမီးအႀကီးက သမီးအငယ္အား “မေန႔ညက ငါသည္ ဖခင္ႏွင့္အိပ္ၿပီးၿပီ။ ယေန႔ညလည္း သူ႔ကိုစပ်စ္ဝိုင္တိုက္ၾကစို႔။ သင္သည္ဝင္၍ သူႏွင့္အိပ္ပါ။ ငါတို႔ဖခင္အားျဖင့္ မ်ိဳးဆက္ကိုထိန္းသိမ္းၾကစို႔”ဟု ဆိုေလ၏။ 35ထိုည၌လည္း သူတို႔သည္ မိမိတို႔ဖခင္ကိုစပ်စ္ဝိုင္တိုက္ၿပီးလွ်င္ သမီးအငယ္သည္ဝင္၍ မိမိဖခင္ႏွင့္အိပ္ေလ၏။ ေလာတသည္ သမီးအိပ္ေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ထေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း မသိ။
36ထိုသို႔ျဖင့္ ေလာတ၏သမီးႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ မိမိတို႔ဖခင္အားျဖင့္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေလ၏။ 37သမီးအႀကီးသည္ သားကိုေမြးဖြား၍ သူ၏အမည္ကို ေမာဘ ဟုမွည့္ေခၚေလ၏။ သူသည္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ ေမာဘလူမ်ိဳးတို႔၏ဖခင္ျဖစ္၏။ 38သမီးငယ္သည္လည္း သားကိုေမြးဖြား၍ သူ၏အမည္ကို ဗင္အမၼိ#19:38 “ငါ့လူမ်ိဳး၏သား”ဟူေသာအဓိပၸာယ္ရွိ၏။ ဟုမွည့္ေခၚေလ၏။ သူသည္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔၏ဖခင္ျဖစ္၏။
נבחרו כעת:
ကမ႓ာဦးက်မ္း 19: MSBZ
הדגשה
שתף
העתק
רוצים לשמור את ההדגשות שלכם בכל המכשירים שלכם? הירשמו או היכנסו
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
ကမ႓ာဦးက်မ္း 19
19
ေသာဒုံၿမိဳ႕ႏွင့္ေဂါေမာရၿမိဳ႕ပ်က္စီးျခင္း
1ေကာင္းကင္တမန္ႏွစ္ပါးတို႔သည္ ေနဝင္ခ်ိန္၌ ေသာဒုံၿမိဳ႕သို႔ေရာက္လာၾက၏။ ထိုအခါ ေလာတသည္ ေသာဒုံၿမိဳ႕တံခါးဝ၌ ထိုင္လ်က္ေန၏။ ေလာတသည္ သူတို႔ကိုျမင္ေသာ္ ႀကိဳဆိုရန္ထသြား၍ ေျမမွာပ်ပ္ဝပ္ၿပီးလွ်င္ 2“အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္တို႔၊ သခင္တို႔၏အေစအပါးအိမ္သို႔လိုက္ခဲ့၍ ညအိပ္နားၾကပါ။ သခင္တို႔၏ေျခကိုလည္းေဆးႏိုင္ပါသည္။ ေစာေစာထၿပီးမွလည္း ခရီးဆက္ႏိုင္ပါသည္”ဟု ဆိုေလ၏။ သူတို႔ကလည္း “မလိုက္ေတာ့ပါ။ ငါတို႔သည္ ဤကြင္းျပင္၌ ညအိပ္နားမည္”ဟု ဆိုၾက၏။ 3သို႔ေသာ္ ေလာတသည္ သူတို႔ကို မရမကဖိတ္ေခၚေသာေၾကာင့္ သူတို႔သည္ သူႏွင့္အတူလိုက္လာ၍ သူ၏အိမ္သို႔ဝင္ၾက၏။ ေလာတသည္ သူတို႔အတြက္ စားေသာက္ပြဲျပင္ဆင္၍ တေဆးမဲ့မုန႔္ကိုဖုတ္ေလ၏။ သူတို႔သည္လည္း စားၾက၏။
4သူတို႔မအိပ္မီတြင္ ေသာဒုံၿမိဳ႕သားေယာက္်ားမ်ားသည္ လူႀကီးလူငယ္တစ္ေယာက္မက်န္ ၿမိဳ႕အႏွံ႔မွလာ၍ အိမ္ကိုဝိုင္းထားၾက၏။ 5ထိုသူတို႔သည္ ေလာတကိုဟစ္ေခၚလ်က္ “ယေန႔ညတြင္ သင့္ထံသို႔ေရာက္လာေသာေယာက္်ားတို႔သည္ အဘယ္မွာရွိသနည္း။ ငါတို႔သည္ သူတို႔ႏွင့္ဆက္ဆံလိုသည္ျဖစ္၍ သူတို႔ကို ငါတို႔ထံထုတ္ခဲ့ေလာ့”ဟု ဆိုၾက၏။
6ထိုအခါ ေလာတသည္ ထိုသူတို႔ရွိရာတံခါးဝသို႔ထြက္လာ၍ မိမိေနာက္မွ တံခါးကိုပိတ္ၿပီးလွ်င္ 7“ငါ့ညီအစ္ကိုတို႔၊ ဤဆိုးညစ္ေသာအမႈကို မျပဳၾကပါႏွင့္။ 8ငါ့ထံ၌ ေယာက္်ားႏွင့္မဆက္ဆံေသးေသာ သမီးႏွစ္ေယာက္ရွိ၏။ သူတို႔ကို သင္တို႔ထံသို႔ ထုတ္ေပးမည္။ သင္တို႔အလိုရွိသည့္အတိုင္း သူတို႔ကိုျပဳၾကပါ။ သို႔ေသာ္ ထိုေယာက္်ားတို႔သည္ ငါ့အိမ္မိုးအရိပ္ေအာက္တြင္ ေရာက္ေနၾကၿပီျဖစ္၍ သူတို႔ကို မည္သည့္အရာမွ်မျပဳၾကပါႏွင့္”ဟု ဆို၏။ 9ထိုသူတို႔ကလည္း “ေဘးဖယ္ေလာ့”ဟု ဆိုၾကၿပီးလွ်င္ “ဤသူသည္ ဧည့္သည္အျဖစ္လာေရာက္ေနထိုင္သူျဖစ္လ်က္ႏွင့္ တရားသူႀကီးအလြန္လုပ္သည္တကား။ ယခု သင့္ကို ထိုသူတို႔ထက္ ဆိုး႐ြားစြာျပဳမည္”ဟု ေျပာဆိုၾက၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ေလာတကို ၾကမ္းတမ္းစြာတြန္း၍ တံခါးကိုခ်ိဳးဖ်က္ရန္ ခ်ဥ္းကပ္လာၾက၏။ 10ထိုအခါ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ လက္ကိုဆန႔္၍ ေလာတကို မိမိတို႔ရွိရာအိမ္ထဲသို႔ ဆြဲသြင္းၿပီးလွ်င္ တံခါးကိုပိတ္လိုက္ၾက၏။ 11ထို႔ေနာက္ အိမ္တံခါးဝရွိ လူႀကီးလူငယ္တို႔ကို မ်က္စိကြယ္ေစရန္ ဒဏ္ခတ္သျဖင့္ သူတို႔သည္ တံခါးကိုရွာရ၍ ေမာပန္းၾက၏။
12ေကာင္းကင္တမန္တို႔က ေလာတအား “ဤအရပ္တြင္ သင္ႏွင့္သက္ဆိုင္သူ အျခားမည္သူရွိေသးသနည္း။ သင္၏သမက္၊ သင္၏သားသမီးမ်ားမွစ၍ ၿမိဳ႕ထဲ၌ရွိေသာ သင္ႏွင့္သက္ဆိုင္သူရွိသမွ်တို႔ကို ဤအရပ္မွေခၚထုတ္ေလာ့။ 13အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ငါတို႔သည္ ဤအရပ္ကို ဖ်က္ဆီးေတာ့မည္။ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔၏ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးသံသည္ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္တြင္ က်ယ္ေလာင္လွသျဖင့္ ထာဝရဘုရားသည္ ဤၿမိဳ႕ကိုဖ်က္ဆီးရန္ ငါတို႔ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူၿပီ”ဟု ဆိုၾက၏။
14ေလာတသည္လည္း သြား၍ သမီးတို႔ႏွင့္စုံဖက္မည့္ မိမိသမက္တို႔အား “ထၾက၊ ဤအရပ္မွထြက္သြားၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ထာဝရဘုရားသည္ ဤၿမိဳ႕ကိုဖ်က္ဆီးေတာ့မည္”ဟု ဆိုေလ၏။ သို႔ေသာ္ သူ၏သမက္တို႔က ရယ္စရာေျပာသည္ဟူ၍သာ ထင္မွတ္ၾက၏။
15အ႐ုဏ္ဦးအခ်ိန္ေရာက္သည္ႏွင့္ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ ေလာတကိုေဆာ္ဩလ်က္ “ထေလာ့၊ ဤေနရာ၌ရွိေသာ သင္၏မယားႏွင့္ သင္၏သမီးႏွစ္ေယာက္ကို ေခၚေဆာင္သြားေလာ့။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ သင္သည္ ဤၿမိဳ႕အေပၚက်ေရာက္မည့္အျပစ္ဒဏ္ႏွင့္အတူ ဖ်က္ဆီးသုတ္သင္ျခင္းခံရလိမ့္မည္”ဟု ဆိုေလ၏။ 16သို႔ေသာ္ ေလာတသည္ တုံ႔ဆိုင္းေန၏။ ထာဝရဘုရားသည္ သူ႔ကိုသနားေတာ္မူသျဖင့္ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ သူႏွင့္ သူ႔မယား၊ သူ႔သမီးႏွစ္ေယာက္တို႔၏လက္ကိုဆြဲ၍ သူတို႔ကို ၿမိဳ႕အျပင္ဘက္သို႔ ေခၚထုတ္လာ၏။
17ထိုသို႔ သူတို႔ကို ၿမိဳ႕အျပင္ဘက္သို႔ ေခၚထုတ္ၿပီးေနာက္ ေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါးက “အသက္လြတ္ေအာင္ေျပးေလာ့။ ေနာက္လွည့္မၾကည့္ႏွင့္။ ဤျမစ္ဝွမ္းရွိ မည္သည့္အရပ္၌မွ်မရပ္ႏွင့္။ ေတာင္ေပၚသို႔ေျပးေလာ့။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ သင္သည္ ဖ်က္ဆီးသုတ္သင္ျခင္းခံရလိမ့္မည္”ဟု ဆို၏။
18ေလာတကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္၏အရွင္တို႔၊ ထိုသို႔မျဖစ္ပါေစႏွင့္။ 19အရွင္၏အေစအပါးသည္ အရွင္၏ေရွ႕၌ မ်က္ႏွာရပါၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္၏အသက္ကိုခ်မ္းသာေပးျခင္းအားျဖင့္ အကြၽႏ္ုပ္အားျပေသာ အရွင္၏ေမတၱာသည္ ႀကီးမားလွပါ၏။ သို႔ရာတြင္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေတာင္ေပၚသို႔မေျပးႏိုင္ပါ။ ေဘးအႏၲရာယ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကိုလိုက္မီ၍ ေသရမည္ကိုစိုးရိမ္ပါ၏။ 20ၾကည့္ပါ။ ထိုၿမိဳ႕သည္ နီးပါ၏။ ေျပးသာပါ၏။ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးလည္း ျဖစ္ပါ၏။ ထိုအရပ္သို႔ေျပးပါရေစ။ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးသာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္အသက္ခ်မ္းသာရာရပါလိမ့္မည္”ဟု ဆို၏။
21ေကာင္းကင္တမန္ကလည္း “သင္ေတာင္းဆိုေသာ ဤအခ်က္ကိုလည္း ငါလိုက္ေလ်ာ၍ သင္ေျပာေသာၿမိဳ႕ကို မၿဖိဳလွဲဘဲေနမည္။ 22ထိုအရပ္သို႔ အလ်င္အျမန္ေျပးေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ထိုအရပ္သို႔ သင္မေရာက္မခ်င္း ငါသည္ မည္သည့္အမႈကိုမွ်ျပဳ၍မရ”ဟု ဆို၏။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ ထိုၿမိဳ႕၏အမည္ကို ေဇာရ#19:22 “ေသးငယ္ေသာ”ဟူ၍အဓိပၸာယ္ရွိ၏။ ဟုေခၚၾက၏။
23ေလာတသည္ ေဇာရၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ေသာအခါ ေျမႀကီးေပၚမွာ ေနထြက္ၿပီျဖစ္၏။ 24ထိုအခါ ထာဝရဘုရားအထံေတာ္ မိုးေကာင္းကင္မွ ကန႔္ႏွင့္မီးကို ေသာဒုံၿမိဳ႕ႏွင့္ေဂါေမာရၿမိဳ႕အေပၚသို႔ ထာဝရဘုရား႐ြာေစေတာ္မူ၏။ 25ဤသို႔ျဖင့္ ထိုၿမိဳ႕မ်ားမွစ၍ ျမစ္ဝွမ္းတစ္ဝွမ္းလုံး၊ ၿမိဳ႕၌ေနထိုင္သူအားလုံးႏွင့္ ေျမေပၚရွိအပင္တို႔ကို ၿဖိဳလွဲေတာ္မူ၏။ 26ေနာက္မွလိုက္လာေသာ ေလာတ၏မယားမူကား ေနာက္လွည့္ၾကည့္သျဖင့္ ဆားတိုင္ျဖစ္သြားေလ၏။
27အာျဗဟံသည္ နံနက္ေစာေစာထ၍ ထာဝရဘုရား၏ေရွ႕ေတာ္၌ ရပ္ခဲ့ေသာအရပ္သို႔ သြားၿပီးလွ်င္ 28ေသာဒုံၿမိဳ႕ႏွင့္ေဂါေမာရၿမိဳ႕မွစ၍ ျမစ္ဝွမ္းတစ္ဝွမ္းလုံးကို အေပၚစီးမွၾကည့္ေလရာ ထိုအရပ္မွမီးခိုးသည္ မီးျပင္းဖိုမွမီးခိုးကဲ့သို႔ တက္ေနသည္ကိုျမင္ေလ၏။ 29ထိုသို႔ ျမစ္ဝွမ္းရွိၿမိဳ႕မ်ားကို ဘုရားသခင္ဖ်က္ဆီးေသာအခါ ဘုရားသခင္သည္ အာျဗဟံကိုေအာက္ေမ့ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ေလာတေနေသာၿမိဳ႕မ်ားကို ၿဖိဳလွဲေသာအခါ ေလာတကိုထိုၿဖိဳလွဲျခင္းထဲမွ လႊတ္ေပးေတာ္မူ၏။
ေမာဘလူမ်ိဳးႏွင့္အမၼဳန္လူမ်ိဳးတို႔၏မူလဇာစ္ျမစ္
30ေလာတသည္ ေဇာရၿမိဳ႕၌ေနထိုင္ရန္ေၾကာက္႐ြံ႕သျဖင့္ ေဇာရၿမိဳ႕မွထြက္၍ မိမိသမီးႏွစ္ေယာက္တို႔ႏွင့္အတူ ေတာင္ေပၚမွာေနထိုင္ေလ၏။ သူႏွင့္ သူ၏သမီးႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ လိုဏ္ဂူထဲတြင္ ေနထိုင္ၾက၏။ 31သမီးအႀကီးက သမီးအငယ္အား “ငါတို႔၏ဖခင္သည္ အသက္ႀကီးၿပီ။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိလူအေပါင္းတို႔၏ထုံးစံအတိုင္း ငါတို႔ထံသို႔ဝင္ေရာက္မည့္ေယာက္်ားလည္း ဤကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္မရွိ။ 32လာေလာ့။ ငါတို႔ဖခင္ကိုစပ်စ္ဝိုင္တိုက္၍ သူႏွင့္အိပ္ၿပီး ငါတို႔ဖခင္အားျဖင့္ မ်ိဳးဆက္ကိုထိန္းသိမ္းၾကစို႔”ဟု ဆိုေလ၏။ 33ထိုည၌ သူတို႔သည္ မိမိတို႔ဖခင္ကို စပ်စ္ဝိုင္တိုက္ၿပီးလွ်င္ သမီးအႀကီးသည္ဝင္၍ မိမိဖခင္ႏွင့္အိပ္ေလ၏။ ေလာတသည္ သမီးအိပ္ေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ထေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း မသိ။
34ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ သမီးအႀကီးက သမီးအငယ္အား “မေန႔ညက ငါသည္ ဖခင္ႏွင့္အိပ္ၿပီးၿပီ။ ယေန႔ညလည္း သူ႔ကိုစပ်စ္ဝိုင္တိုက္ၾကစို႔။ သင္သည္ဝင္၍ သူႏွင့္အိပ္ပါ။ ငါတို႔ဖခင္အားျဖင့္ မ်ိဳးဆက္ကိုထိန္းသိမ္းၾကစို႔”ဟု ဆိုေလ၏။ 35ထိုည၌လည္း သူတို႔သည္ မိမိတို႔ဖခင္ကိုစပ်စ္ဝိုင္တိုက္ၿပီးလွ်င္ သမီးအငယ္သည္ဝင္၍ မိမိဖခင္ႏွင့္အိပ္ေလ၏။ ေလာတသည္ သမီးအိပ္ေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ထေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း မသိ။
36ထိုသို႔ျဖင့္ ေလာတ၏သမီးႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ မိမိတို႔ဖခင္အားျဖင့္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေလ၏။ 37သမီးအႀကီးသည္ သားကိုေမြးဖြား၍ သူ၏အမည္ကို ေမာဘ ဟုမွည့္ေခၚေလ၏။ သူသည္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ ေမာဘလူမ်ိဳးတို႔၏ဖခင္ျဖစ္၏။ 38သမီးငယ္သည္လည္း သားကိုေမြးဖြား၍ သူ၏အမည္ကို ဗင္အမၼိ#19:38 “ငါ့လူမ်ိဳး၏သား”ဟူေသာအဓိပၸာယ္ရွိ၏။ ဟုမွည့္ေခၚေလ၏။ သူသည္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔၏ဖခင္ျဖစ္၏။
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative