Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Лука 7-ից

Կիսվել

Сол себептен сага айтаман: онынъ коьп куьналары кеширилгени уьшин ол соьйтип суьйимин коьрсетеди. А кимге аз кеширилетаган болса, сол аз суьеди». Хатынга да: «Сенинъ куьналарынъ кешириледилер», – деди.

Иса болса хатынга: «Сенинъ ынанувынъ сени куткарды тынышлык пан бар», – деди.

Ол Исадынъ аягынынъ касына ювыклап турды эм, йылап, коьзяслары ман Онынъ аякларын ювды, сонъ оьз шашы ман суьртти, оларды оьпти, ийисли-кокыслы майды ягып баслады.

Сонынъ уьшин мен Сага баралмаганым да, неге десе оьзимди ога тийисли тувылдай коьрдим. Тек бир соьз айтсанъ, ыргатым сав болар. Мен оьзим де баскаларга бойсынган аьдеммен, меним колымда да аскершилер бар. Олардынъ бирисине: „Кет“, – десем, кетеди; баскасына: „Кел“, – десем, келеди; ыргатыма: „Муны эт“, – десем, ислейди», – деп айттырды. Иса, оны эситкенде, сейирсинди эм Оьзининъ артыннан келетаган халкка бурылып: «Сизге айтаман, сосындай иманды Мен Исраилде де таппаганман», – деди.

А сол вакыт Иса коьплерди маразларыннан, сыркавларыннан эм кара йинлерден сав этетаган эди, коьплеген сокырлардынъ да коьруьвин кайтаратаган эди. Яхьядынъ сокталарына явапка: «Барынъыз, коьргенлеринъизди эм эситкенлеринъизди Яхъяга айтынъыз: сокырлар коьз ашадылар, аксаклар юредилер, авыр тери маразлылар авырувларыннан тазаланадылар, санъыравлар эситедилер, оьлгенлер тириледилер эм пакырларга ийги хабар билдириледи.