Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Farawa 11-ից

Կիսվել

UBANGIJI ya ce, “Ga su, su jama’a ɗaya ce, su duka kuwa harshensu guda ne. Wannan kuwa masomi ne kawai na abin da za su iya yi, babu kuma abin da suka yi shirya yi da ba za su iya yi ba. Zo, mu sauka, mu rikitar da harshensu don kada su fahimci juna.”

Sa’an nan suka ce, “Ku zo, mu gina wa kanmu birni da hasumiyar da za tă kai har sammai, domin mu yi wa kanmu suna, don kada mu warwatsu ko’ina a doron ƙasa.”

Shi ya sa aka kira birnin Babel, domin a can ne UBANGIJI ya rikitar da harshen dukan duniya. Daga can UBANGIJI ya watsar da su ko’ina a doron ƙasa.

To, a lokacin, yaren mutanen duniya ɗaya ne, maganarsu kuma ɗaya ce.

Sai UBANGIJI ya sauko don yă ga birni da kuma hasumiyar da mutanen suke gini.

Saboda haka UBANGIJI ya watsar da su daga wurin zuwa ko’ina a doron ƙasa, suka kuwa daina gina birnin.