Лука 10
10
Иса етпис соктасын йибереди
1Оннан сонъ Иса, Оьзининъ сокталарыннан тагы да баска етписин#10:1 Етписин: бир кесек текстлерде «етпис экисин». сайлап айырды эм Оьзи бармага керек болган баьри шахарларга эм ерлерге йиберди. 2Оларга булай деди: «Аслык онъыслы, а исшилер аз. Сога коьре аслык Иесиннен онъысына исшилер йибермеге тиленъиз. 3Барынъыз! Мен сизди боьрилер арасына, козылардай этип, йиберемен. 4Биргенъизге не бокша, не артпак, не машпак алманъыз эм йолда эш бирев мен де саламласпанъыз. 5Кайдай уьйге кирсенъиз де, алды ман: „Бу уьйге тынышлык!“– дегенди айтынъыз. 6Онда тынышлыкты суьювши яшай болса, сиз тилеген тынышлык онда калар; эгер болмаса, оьзинъизге кери кайтар. 7Сол уьйде калынъыз эм не зат пан зияпетлеселер, соны ашанъыз-ишинъиз, неге десе исши оьз иси уьшин баргыга тийисли. Уьй уьйден коьшип юрменъиз.
8Эгер сиз шахарга кирсенъиз, сизди онда хош коьрип йолыксалар, не берселер де соны ашанъыз. 9Онда болган маразлыларды сав этинъиз, оларга: „Алла Патшалыгы сизге ювыклаган“, – деп билдиринъиз. 10Ама сиз кирген кайсы бир шахарда да сизди ювытпасалар, сонда орамларга шыгып айтынъыз: 11„Шахарынъыздынъ аягымызга ябыскан топырагын да сизге кагып калдырамыз. Тек билинъиз, сизге Алла Патшалыгы ювыклаган“. 12Сизге айтаман: Кыямет куьн сол шахардан эсе Содом шахарына енъил болаяк.
Тевбе этпегенлерге – кайгы!
13Кайгы сага, Коразин! Кайгы сага, Бетсайда! Неге десе сизде болып озган куьдиретли ислер Тир ман Сидонда озган болсалар, олар коьптен бери эрегожа кийип, куьлде олтырып, тевбеге туьскен болар эдилер. 14Ама кыямет куьн сизден эсе де Тир мен Сидонга енъил болаяк. 15Эм сен, Капарнаум, коькке дейим коьтерилеексинъме? Йок, ахыретке дери тоьмен туьсирилеексинъ! 16Сизди тынълайтаган, Мени тынълайды; сизди кери кагатаган, Мени де кери кагады. Мени кери кагатаган, Мени Йиберуьвшиди де кери кагады».
Етпис соктасынынъ кайтувы
17Етпис соктасы артына куванышлы кайтты: «Раббий, Сенинъ атынъ ман бизге йинлер де бойсынадылар!» – дедилер.
18Иса оларга: «Мен коьктен, ясыноктай атылып, туьскен шайтанды коьрдим. 19Каранъыз, Мен йыланларды, каракуртларды эм душпаннынъ баьри куьшлерин таптамага сизге куват беремен; сизге бир зат та заран этпеек. 20Ама йинлердинъ сизге бойсынатаганларына куванганнан эсе де, сизинъ атынъыз коькте язылганы уьшин шатланынъыз», – деди.
21Сол вакытта Исадынъ коьнъили Кие Рух пан куванышка толды эм: «Рахметлеймен Сени, Атам, коьк пен ердинъ Иеси! Сен бу затларды акыллылардан эм билимлилерден ясырып, кишкей саьбийлерге аштынъ. Аьше, Атам! Сен солай этуьвди ийги коьрдинъ.
22Атам Мага аьр не затты та тапшырды. Улынынъ ким экенин Атамнан баска бирев де билмейди, Атамнынъ ким экенин Улыннан эм Улы билдирмеге суьйгенлериннен баска эш бирев де билмейди», – деди.
23Сонъ сокталарына, тек олар эситкендей этип, айтты: «Сиз коьрип турганларды коьргенлердинъ коьзлери наьсипли! 24Неге десе сизге айтаман, коьп пайхамбарлар ман патшалар сиз коьргенлерди коьрмеге суьетаган эдилер, тек коьралмадылар. Сол сиз эситкенлерди эситеек болатаган эдилер, ама эситалмадылар».
Юмсак юрекли самарияшы акында таварых
25Мине сонда, Таурат аьлими турды, Исады сынап, сорав берди: «Устаз! Оьмирлик яшавдан уьлисли болар уьшин мага не зат этпеге керекти?»
26Иса ога: «Тауратта не зат язылганды? Оны кайтип окыйсынъ?» – деди.
27Сол бирев явап берип айтты: «Раббий Алланъды буьтин юрегинъ, янынъ, куьшинъ, акылынъ ман суьй; ювыгынъды да, оьзинъди суьйгендей суьй».
28«Сен дурыс явапладынъ, солай этсенъ, (оьмирлик) яшав табарсынъ», – деди Иса ога.
29Ама Таурат аьлими, оьзин акламага шалысып, Исадан сорады: «А меним ювыгым ким ди?»
30Иса, ога яваплай, айтты: «Бир аьдем Ерусалимнен Ерихога бараятырганда, йолда ога йолбасарлар ябысадылар. Олар онынъ кийимлерин шештирип аладылар, оьлим аьлге еткерип тоьбелейдилер де кетедилер. 31Бираздан сол ок йол ман бир дин куллыкшысы оьтеятырган болган, оны коьреди, ама йолдынъ аргы яныннан озып кетеди. 32Солай ок сол ерден оьтеятырган бир левит#10:32 левит: Алла уьйинде ярдамшы аьрекетши. де онынъ касына барып, карап, озып кетеди. 33Самариядынъ бир яшавшысы сол йолдан озаятырганда, уьстине барып калады, оны коьргенде, языксынады. 34Онынъ касына келеди, яраларын зейтун майы ман, шагыр ман суьртип тазалайды, байлайды. Сонъ, оны оьзининъ эшегине мингистип, конагуьйге аькеледи де онынъ кайгысын шегеди. 35Эртеси куьн, кетеятырып, эки динар акшады шыгарып, конагуьйдинъ иесине узатады эм ога: „Оны карарсынъ; эгер коьп затты зыраф этсенъ, мен кайтканда, сага тоьлермен“, – деп тапшырады.
36Кайтип ойлайсынъ, мине сол уьшевининъ кайсысы йолбасарлар колына туьскен аьдемге ювык экен?» – деп айтты.
37«Оны языксынган», – деди Таурат аьлими.
Сонда Иса: «Бар, сен де солай эт», – деди.
Иса Марьем мен Мартада
38Йолынынъ узагында Иса бир элге кирди. Онда Марта деген кыскаяклы Оны оьзининъ уьйине киргистти. 39Онынъ Марьем деген синълиси бар эди. Ол Исадынъ аягынынъ касына олтырып, Онынъ соьзин тынълай эди. 40Марта болса уллы зияпеттинъ каьрин шекти, Исадынъ янына ювыклап: «Раббий! Меним синълимнинъ буьтин исти мага калдырганы Сени бир де кыйнамайма? Мага ярдамлассын деп ога билдирсенъ экен», – дегенди айтты. 41Иса ога явапка: «Марта! Марта! Сен коьп затларды каьрлеп кыйналасынъ. 42А тек бир зат керек. Марьем болса оьзиннен эш бирев мен де сыйырылмаяк яхшы уьлисин сайлаган», – деди.
Արդեն Ընտրված.
Лука 10: NOG
Ընդգծել
Կիսվել
Պատճենել
Ցանկանու՞մ եք պահպանել ձեր նշումները ձեր բոլոր սարքերում: Գրանցվեք կամ մուտք գործեք
© Институт перевода Библии, Москва, 2011