«نِشُنهئُویی توو اَفتُو و ماه و اِستالهئُو اِبو، و رو زمین ملتُ اَ غُرشت دیریا پریشون اَبِن. مردم اَ وحشتِ ایی که چه بلایی سرِ دنیا اَتات اَ هوش اَرِن، چونکه کُدرَتوی آسَمُن اَلَرزِن. اُغایه اُشُ به پُس انسان اَگینِن که وا کُدرَت و جلالی گَپ اَ داخل یه ابر اَتات.