សេផានា 2
2
ការជំនុំជម្រះលើខ្មាំងសត្រូវរបស់អ៊ីស្រាអែល
1ម្នាល សាសន៍ដែលមិនចេះខ្មាសអើយ
ចូរមូលគ្នាមក អើ ចូរមូលគ្នា
2មុនដែលត្រូវសម្រេចតាមច្បាប់
មុនដែលថ្ងៃនោះកន្លងបាត់ទៅដូចជាអង្កាម
មុនដែលសេចក្ដីខ្ញាល់ដ៏សហ័ស
របស់ព្រះយេហូវ៉ាធ្លាក់មកលើឯងរាល់គ្នា
គឺមុនដែលថ្ងៃនៃសេចក្ដីក្រោធ
របស់ព្រះយេហូវ៉ាធ្លាក់មកលើឯងរាល់គ្នា។
3អ្នកទាំងអស់គ្នាដែលរាបសានៅក្នុងស្រុក
ដែលធ្វើតាមបង្គាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ាអើយ
ចូរស្វែងរកព្រះអង្គ ចូរស្វែងរកសេចក្ដីសុចរិត
ចូរស្វែងរកសេចក្ដីរាបសាចុះ
ប្រហែលជាឯងរាល់គ្នានឹងបានបិទបាំង
នៅថ្ងៃនៃសេចក្ដីក្រោធរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
4ដ្បិតក្រុងកាសានឹងត្រូវស្ងាត់ច្រៀប
ហើយក្រុងអាសកាឡូននឹងត្រូវខូចបង់
ឯពួកក្រុងអាសដូឌ
នឹងត្រូវបណ្តេញចេញទៅទាំងថ្ងៃត្រង់
ហើយក្រុងអេក្រុននឹងត្រូវរំលើងទៅដែរ។
5វេទនាដល់ឯងរាល់គ្នាដែលអាស្រ័យនៅតាមឆ្នេរសមុទ្រ
ម្នាលឯងរាល់គ្នាជាសាសន៍កេរេធីមអើយ!
ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទាស់នឹងឯងរាល់គ្នាហើយ
ម្នាលកាណាន ជាស្រុករបស់ពួកភីលីស្ទីនអើយ
យើងនឹងបំផ្លាញអ្នកមិនឲ្យមាន
អ្នកណាសល់នៅទៀតឡើយ។
6ឯឯង ឱស្រុកតាមឆ្នេរសមុទ្រអើយ
ឯងនឹងបានជាវាលស្មៅ
ជាកន្លែងឃ្វាលសត្វសម្រាប់ពួកគង្វាល
និងក្រោលសម្រាប់ហ្វូងចៀម។
7ស្រុកតាមឆ្នេរសមុទ្រនឹងក្លាយជាកេរអាករ
នៃសំណល់ពូជពង្សយូដា
គេនឹងឃ្វាលហ្វូងសត្វរបស់គេនៅទីនោះ
នៅពេលយប់ គេនឹងដេកក្នុងផ្ទះ
នៅក្នុងក្រុងអាសកាឡូន
ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះរបស់គេ ព្រះអង្គនឹងប្រោសគេ
ហើយស្ដារស្ថានភាពរបស់គេឡើងវិញ។
8យើងបានឮពាក្យដំណៀលរបស់សាសន៍ម៉ូអាប់
និងពាក្យជេរប្រមាថរបស់ពួកកូនចៅអាំម៉ូន
គឺជាពាក្យដែលគេត្មះតិះដៀល
ដល់ប្រជារាស្ត្ររបស់យើង
ហើយបានអួតខ្លួនគេទាស់នឹង
ទឹកដីប្រជារាស្ត្ររបស់យើង។
9ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ានៃពួកពលបរិវារ
ជាព្រះនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល
ព្រះអង្គស្បថថា៖ ដរាបណាយើងមានជីវិតគង់នៅ
ពិតប្រាកដជាស្រុកម៉ូអាប់
នឹងបានដូចជាក្រុងសូដុម
ហើយពួកអាំម៉ូននឹងបានដូចជាក្រុងកូម៉ូរ៉ាដែរ
ជាស្រុកដែលមានសុទ្ធតែដើមកន្ទេចអាល
និងអណ្តូងអំបិល ហើយជាទីស្មសានរហូតតទៅ។
ឯសំណល់នៃប្រជារាស្ត្ររបស់យើង
នឹងរឹបអូសយកទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គេ
ហើយពួកអ្នកនៅមានជីវិតនៃសាសន៍របស់យើង
នឹងកាន់កាប់ស្រុករបស់គេ។
10នេះជាហេតុការណ៍ដែលនឹងកើតមានដល់គេ
សម្រាប់អំនួតរបស់គេ
ដោយព្រោះគេបានត្មះតិះដៀល
ហើយអួតខ្លួនទាស់នឹងប្រជារាស្ត្រ
របស់ព្រះយេហូវ៉ានៃពួកពលបរិវារ។
11ព្រះយេហូវ៉ានឹងបានជាទីស្ញែងខ្លាចដល់គេ
ដ្បិតព្រះអង្គនឹងធ្វើឲ្យព្រះទាំងប៉ុន្មាន
នៅផែនដីរៀវសូន្យទៅ
ហើយមនុស្សទាំងឡាយនឹងថ្វាយបង្គំព្រះអង្គវិញ
គ្រប់គ្នានឹងថ្វាយបង្គំនៅតាមកន្លែងរបស់គេរៀងខ្លួន
គឺអស់ទាំងឆ្នេរ និងកោះទាំងប៉ុន្មាន
របស់សាសន៍ទាំងឡាយ។
12ឯឯងរាល់គ្នា ជាសាសន៍អេធីយ៉ូពី
ក៏នឹងត្រូវស្លាប់ដោយដាវរបស់យើងដែរ។
13ព្រះអង្គនឹងលូកព្រះហស្តទៅទាស់នឹងស្រុកខាងជើង
ក៏នឹងបំផ្លាញស្រុកអាសស៊ើរ
ហើយធ្វើឲ្យក្រុងនីនីវេខូចបង់
ជាទីហួតហែង ដូចទីរហោស្ថាន។
14អស់ទាំងហ្វូងសត្វនឹងដេកនៅកណ្ដាលនោះ
សត្វគ្រប់ពូជទាំងអស់ ទាំងស្មោញ និងខ្វែក
នឹងទំលើក្បាលសសរ
នឹងឮសំឡេងរបស់វាយំនៅមាត់បង្អួច
ហើយនៅមាត់ទ្វារទាំងប៉ុន្មាន
នោះសុទ្ធតែខូចបង់ទទេ
ដ្បិតឈើតាត្រៅដែលស្រោបជញ្ជាំង
ក៏ត្រូវរបើកអស់ដែរ។
15នោះហើយ ជាទីក្រុងដែលតែងតែបានសប្បាយ
ហើយឥតកង្វល់
ជាក្រុងដែលរមែងគិតក្នុងចិត្តថា
«មានតែអញទេ ក្រៅពីអញគ្មានទីក្រុងណាសោះ»
ទីក្រុងនោះបានត្រឡប់ជាស្ងាត់ច្រៀប
ជាជម្រកសម្រាប់ពពួកសត្វព្រៃយ៉ាងណាហ្ន៎!
អស់អ្នកណាដែលដើរតាមទីនោះ
នឹងហួចចំអក ហើយរលាស់ដៃ។
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
សេផានា 2: គកស១៦
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
© 2016 United Bible Societies