یوحنا 8
8
1ولی عیسی به کوه زیتون رَه.
بخشیدن زن زناکار
2صُحبِ گاه، عیسی دوبارَه به معبد هُند. همۀ مردم پهلوش هُندِن؛ اُ نِشت، و به اُشُ تعلیم ایدا. 3همی موکَع، معلّموی تورات و عالموی فرقه فَریسی، یه زنی که موکِعِ زنا شُگِفتَه، شُوارد و وسطی ایشُناها، 4اُشُ به عیسی شُگُفت: «استاد، ایی زن موکِع زنا دستگیر بودِن. 5موسی پیغُمبَر توو شریعت به ما حکم ایکِردِن که ایطو زنُ سنگسار بَشِن. حالا، نظر تو چِن؟» 6اُشُ اییُ شُگُفت که به عیسی امتحان بُکنِن تا دلیلویی به متهم کِردِنی پیدا بُکنِن. عیسی خم بو، با کِلنچ خو رو زمین شَنِوِشت. 7اُشُ همیطو که پشت سر هم اَ عیسی سؤال شاکِه، عیسی پا بو و بهشُ ایگو: «اَ میون شما هَرکَ که گناه اینَکِردِن، اُ اَوِّلین کسی بَشِت که به ایی زن سنگ اَزَنت.» 8و دوبارَه خم بو، رو زمین شَنِوِشت. 9ولی وختی اُشُ ایی گَپ شُشنُت، یه تا یه تا، اَ گَپ تا کوچِک، اَ اُجا رفتِن و عیسی با اُ زِنو که رو وا روش ووستادَه تهنا مُند. 10عیسی پا بو و به اُ زن ایگو: «ای زن، اُشُ کائَن؟ کسی به تو محکوم اینَکِه؟» 11زِنو جواب ایدا: «هیچکَ، سرورُم.» عیسی به اُ ایگو: «مه هم به تو محکوم ناکُنُم. بِرَه و اَ ایی به بعد دگه گناه مَکُن.»
مه هَستُم نور دنیا
12بعد عیسی یه بار دگه با مردم گَپ ایزَه، ایگو: «مه هَستُم نور دنیا. هَرکَ دُمباله مه بیاد، توو تُریکی راه نارِه، بلکه نور زندگیُ ایشَه.» 13پَ فَریسیُ به عیسی شُگُفت: «تو خوت دربارۀ خوت گواهی اَدادِی، گواهیت اعتبار اینی.» 14عیسی جواب ایدا: «حتی اگه مه دربارۀ خوم گواهی هادَم، گواهیم اعتبار ایشَه، بِی چه که اَدونُم اَ کا هُندَم و کَمجا اَرَم. ولی شما نادونین مه اَ کا هُندَم یا کَمجا اَرَم. 15شما وا فکروی انسانی حکم اَکُنی، ولی مه به کسی حکم ناکُنُم. 16ولی حتی اگه هم حکم بُکنُم، حکمُم درستِن، چونکه تهنا مه نَهُم که حکم اَکُنُم، بلکه بَپ آسَمُنی که به مه ایفِرِستادِن هم وا مِن. 17توو شریعت شما نوشته بودِن که گواهی دو تا شاهد معتبرِن. 18هم مه خوم دربارۀ خوم گواهی اَدَم، و هم بَپ آسَمُنی که به مه ایفِرِستادِن، دربارۀ مه گواهی اَدِت.» 19اُغایه به عیسی شُگُفت: «بَپِت کان؟» عیسی جواب ایدا: «نه به مه اَشناسین و نه به بَپِ مه. اگه به مه تاشناخته به بَپ مه هم تاشناخته.» 20عیسی ایی گَپُنُ توو جایی که خزونۀ معبد اُجائَه موکعی که تعلیم شَدا، ایگو. ولی هیچکَ به اُ اینَگِه، چونکه موکعی هِنوزا نَهُندَه.
گَپُن عیسی دربارۀ مرگ خو
21بعد عیسی یه بار دگه به اُشُ ایگو: «مه اَرَم و شما جُست مه اَگَردین، و شما توو گناه خوتُ اَمِرین. اُجا که مه اَرَم، شما ناتونی بیِی.» 22پَ یهودیُن شُگُفت: «یعنی شَوا به خوش بُکُشِه که اَگِت ”اُجا که مه اَرَم، شما ناتونی بیِی“؟» 23عیسی به ایشُ ایگو: «شما اَ زمینین، مه اَ آسَمُنُم. شما اَ ایی دنیایین، مه اَ ایی دنیا نَهُم. 24بهتُ اُمگو که توی گناهُ خو اَمِرین، چونکه اگه ایمُن نیاری که مه اُ هَستُم، توو گناهُ خو اَمِرین.» 25پَ اُشُ به عیسی شُگُفت: «تو کی؟» عیسی جواب ایدا: «مه همو اَم که اَ اَوِّل بهتُ اُمگو. 26چیزُی زیادی اُمهَستِن که دربارۀ شما بگم و محکومتُ بُکنُم. ولی اُ که به مه ایفِرِستا، حَکِن و مه اُنچه که اَ اُ مِشنوتِنُ، به دنیا اعلام اَکُنُم.» 27اُشُ شُنَفَهمی که عیسی دربارۀ بَپ آسَمُنی با ایشُ گَپ اَزدِن. 28پَ عیسی بهشُ ایگو: «موکعی که به پُس انسان رو صلیب بالا تُکشی، اُغایه اَفهمین که مه اُ هَستُم و اَ طَرَه خوم کاری ناکُنُم، بلکه اُ چیزیُ که بَپ آسَمُنی به مه یاد ایدادِن، اَگَم. 29اُ که به مه ایفِرِستا با مِن. اُ به مه تهنا اینَنِهادِن، چونکه مه همیشه کارویی که باعث دلخاشیشِن، اَنجُم اَدَم.» 30وختی که عیسی ایی گَپُ شَزَه، خیلیُ به اُ ایمُن شُوا.
حکیکت آزادِتُ اَکُنت
31بعد عیسی به یهودیونی که به اُ ایمُن شُواردَه، ایگو: «اگه در کَلُم مه بُمونین، واکعاً شاگردوی مه این. 32و حکیکتُ اَشناسین، و حکیکت به شما آزاد اَکُنت.» 33اُشُ به عیسی جواب شُدا: «ما اَ نسل اِبرائیم پیغُمبَریم و هیچِوَه غُلُم کسی نِبودِیم. پَ چطون که اَگِی: آزاد اِبین؟» 34عیسی به اُشُ جواب ایدا: «حکیکتاً، بهتُ اَگَم، کسی که گناه اَکُنت، غُلُم گناهِن. 35غُلُم بِی همیشه توو لَهَر نامونه، ولی پُس بِی همیشه اَمونِت. 36پَ اگه پُس به شما آزاد بُکنت، واکعاً آزاد اِبین. 37«اَدونُم که شما اَ نسل اِبرائیمین، ولی پِی ایین که به مه بُکُشین، چونکه کَلُمِ مه در شما جایی اینین. 38مه اَ اُنچه که پهلو بَپ آسَمُنیم اُمدیدِن گَپ اَزَنُم و شما اُنچه که اَ بَپ خو تُشنُتِن، اَنجُم اَدِین.»
شما اَ بَپِتُ ابلیسین
39اُشُ به عیسی شُگُو: «بَپ ما اِبرائیمِن.» عیسی ایگو: «اگه اَ نسل اِبرائیم هَستِرین، کارویی تاکه که اِبرائیم ایکه. 40ولی الان شما پِی ایین که به مه بُکُشین؛ مه اُئَم که حکیکتیُ که اَ خدا اُمشنوتِن بهتُ اُمگُفتِن. اِبرائیم ایطو رفتار اینَکِه. 41شما کارویی اَکُنین که بَپِتُ اَنجُم ایدا.» اُشُ به عیسی شُگُفت: «ما حرومزاده نهیم! ما یَک بَپ مُهَستِن اُ هم خدان.» 42عیسی به اُشُ ایگو: «اگه خدا بَپِ شما هَستَه، به مه دوست تُهَستَه، چونکه مه اَ طَرَه خدا هُندَم و ایجام. مه اَ طَرَه خوم نَهُندَم، بلکه اُ به مه ایفِرِستا. 43اَدونین بِی چه گَپِ مه ئو نافهمین؟ وا خاطر ایی که ناتونین طاکَت بیارین که گَپِ مه ئو بِشنُوین. 44شما مال بَپِتُ ابلیسین و دُمبال اَنجُم خواسته ئُوی بَپِ خویین. ابلیس اَ اَوِّل کاتل هَستَه و با حکیکت کاری اینَهَه، بِی چه که هیچ حکیکتی در اُ نین. هروَه دورو اَگِت اَ ذات خو گَپ اَزَنت؛ بِی چه که دورو مُشِن و بَپِ دورو مُشُن. 45ولی وا خاطریکه مه حکیکتُ اَگَم، گَپُن مه ئو باور ناکُنین. 46کَم یه تا اَ شما اِتون به مه محکوم بُکنت که حتی یه گناه اُمکِردِن؟ اگه مه حکیکتُ اَگَم، به چه گَپ مه ئو باور ناکُنین؟ 47کسی که اَ خدان، کَلُم خدائو گوش اَدِت؛ دلیل ایکه شما کَلُم خدائو گوش نادِین، اینکِه اَ خدا نَهین.»
کَبل اَ اِبرائیم، مه هَستُم
48یهودیُن جواب شُدا: «اِتدی راست مُگو که تو سامریی و زار اِتهَه؟» 49عیسی جواب ایدا: «مه زار اُمنی، بلکه به بَپِ آسَمُنی خو حرمت اَکُنُم، ولی شما به مه بی‌حرمتی اَکُنین. 50با ایی حال مه پِی ایی نَهُم که به خوم جلال هادَم. ولی کسی هَن که پِی جلال دادن به مِن، و کسی اَم که حکم اَکُنت هَمُن. 51حکیکتاً، بهتُ اَگَم، اگه کسی کَلُمِ مه ئو اَنجُم هادِه، تا ابد رویِ مرگُ ناگینه.» 52یهودیُن به عیسی شُگُفت: «حالا دگه مُفهمی که زار اِتهَه! اِبرائیم و بکیه پیغُمبَرُن اَم مُردَن، و الان تو اَگِی: ”اگه کسی کَلُمِ مه ئو اَنجُم هادِه، هیچِوَه نامِرِه!“ 53مگه تو اَ جد ما اِبرائیم گَپتِری؟ اُ مُرد، پیغُمبَرُن هم مُردَن. تو فکر اَکُنی کی؟» 54عیسی جواب ایدا: «اگه مه به خوم جلال هادَم، جلال مه ارزشی اینین. اُ کِ به مه جلال اَدِت بَپِ آسَمُنی مِن، هَمُن که شما اَگِین: اُ خدامُن. 55شما به اُ ناشناسی، ولی مه به اُ اَشناسُم. اگه بگم به اُ ناشناسُم، مثه شما دورومُش اَبُم. ولی مه به اُ اَشناسُم و کَلُم اُ رو اَنجُم اَدَم. 56جد شما اِبرائیم شادی شَکِه که روز مه ئو بیگینه؛ اُ ایدی و خوشال بو.» 57پَ یهودیُن به عیسی شُگُو: «تو هِنوزا پنجاه سال اِتنی، به اِبرائیم اِتدیدِن؟» 58عیسی به اُشُ ایگو: «حکیکتاً، بهتُ اَگَم، کَبل اَ ایکه اِبرائیم بَشِت، مه هَستُم!» 59پَ اُشُ سنگ شُسِی تا به عیسی سنگسار بُکنِن، ولی عیسی به خوش زَفت ایکه و اَ معبد در بو.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
یوحنا 8: PES
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
©️2024 Korpu Company
یوحنا 8
8
1ولی عیسی به کوه زیتون رَه.
بخشیدن زن زناکار
2صُحبِ گاه، عیسی دوبارَه به معبد هُند. همۀ مردم پهلوش هُندِن؛ اُ نِشت، و به اُشُ تعلیم ایدا. 3همی موکَع، معلّموی تورات و عالموی فرقه فَریسی، یه زنی که موکِعِ زنا شُگِفتَه، شُوارد و وسطی ایشُناها، 4اُشُ به عیسی شُگُفت: «استاد، ایی زن موکِع زنا دستگیر بودِن. 5موسی پیغُمبَر توو شریعت به ما حکم ایکِردِن که ایطو زنُ سنگسار بَشِن. حالا، نظر تو چِن؟» 6اُشُ اییُ شُگُفت که به عیسی امتحان بُکنِن تا دلیلویی به متهم کِردِنی پیدا بُکنِن. عیسی خم بو، با کِلنچ خو رو زمین شَنِوِشت. 7اُشُ همیطو که پشت سر هم اَ عیسی سؤال شاکِه، عیسی پا بو و بهشُ ایگو: «اَ میون شما هَرکَ که گناه اینَکِردِن، اُ اَوِّلین کسی بَشِت که به ایی زن سنگ اَزَنت.» 8و دوبارَه خم بو، رو زمین شَنِوِشت. 9ولی وختی اُشُ ایی گَپ شُشنُت، یه تا یه تا، اَ گَپ تا کوچِک، اَ اُجا رفتِن و عیسی با اُ زِنو که رو وا روش ووستادَه تهنا مُند. 10عیسی پا بو و به اُ زن ایگو: «ای زن، اُشُ کائَن؟ کسی به تو محکوم اینَکِه؟» 11زِنو جواب ایدا: «هیچکَ، سرورُم.» عیسی به اُ ایگو: «مه هم به تو محکوم ناکُنُم. بِرَه و اَ ایی به بعد دگه گناه مَکُن.»
مه هَستُم نور دنیا
12بعد عیسی یه بار دگه با مردم گَپ ایزَه، ایگو: «مه هَستُم نور دنیا. هَرکَ دُمباله مه بیاد، توو تُریکی راه نارِه، بلکه نور زندگیُ ایشَه.» 13پَ فَریسیُ به عیسی شُگُفت: «تو خوت دربارۀ خوت گواهی اَدادِی، گواهیت اعتبار اینی.» 14عیسی جواب ایدا: «حتی اگه مه دربارۀ خوم گواهی هادَم، گواهیم اعتبار ایشَه، بِی چه که اَدونُم اَ کا هُندَم و کَمجا اَرَم. ولی شما نادونین مه اَ کا هُندَم یا کَمجا اَرَم. 15شما وا فکروی انسانی حکم اَکُنی، ولی مه به کسی حکم ناکُنُم. 16ولی حتی اگه هم حکم بُکنُم، حکمُم درستِن، چونکه تهنا مه نَهُم که حکم اَکُنُم، بلکه بَپ آسَمُنی که به مه ایفِرِستادِن هم وا مِن. 17توو شریعت شما نوشته بودِن که گواهی دو تا شاهد معتبرِن. 18هم مه خوم دربارۀ خوم گواهی اَدَم، و هم بَپ آسَمُنی که به مه ایفِرِستادِن، دربارۀ مه گواهی اَدِت.» 19اُغایه به عیسی شُگُفت: «بَپِت کان؟» عیسی جواب ایدا: «نه به مه اَشناسین و نه به بَپِ مه. اگه به مه تاشناخته به بَپ مه هم تاشناخته.» 20عیسی ایی گَپُنُ توو جایی که خزونۀ معبد اُجائَه موکعی که تعلیم شَدا، ایگو. ولی هیچکَ به اُ اینَگِه، چونکه موکعی هِنوزا نَهُندَه.
گَپُن عیسی دربارۀ مرگ خو
21بعد عیسی یه بار دگه به اُشُ ایگو: «مه اَرَم و شما جُست مه اَگَردین، و شما توو گناه خوتُ اَمِرین. اُجا که مه اَرَم، شما ناتونی بیِی.» 22پَ یهودیُن شُگُفت: «یعنی شَوا به خوش بُکُشِه که اَگِت ”اُجا که مه اَرَم، شما ناتونی بیِی“؟» 23عیسی به ایشُ ایگو: «شما اَ زمینین، مه اَ آسَمُنُم. شما اَ ایی دنیایین، مه اَ ایی دنیا نَهُم. 24بهتُ اُمگو که توی گناهُ خو اَمِرین، چونکه اگه ایمُن نیاری که مه اُ هَستُم، توو گناهُ خو اَمِرین.» 25پَ اُشُ به عیسی شُگُفت: «تو کی؟» عیسی جواب ایدا: «مه همو اَم که اَ اَوِّل بهتُ اُمگو. 26چیزُی زیادی اُمهَستِن که دربارۀ شما بگم و محکومتُ بُکنُم. ولی اُ که به مه ایفِرِستا، حَکِن و مه اُنچه که اَ اُ مِشنوتِنُ، به دنیا اعلام اَکُنُم.» 27اُشُ شُنَفَهمی که عیسی دربارۀ بَپ آسَمُنی با ایشُ گَپ اَزدِن. 28پَ عیسی بهشُ ایگو: «موکعی که به پُس انسان رو صلیب بالا تُکشی، اُغایه اَفهمین که مه اُ هَستُم و اَ طَرَه خوم کاری ناکُنُم، بلکه اُ چیزیُ که بَپ آسَمُنی به مه یاد ایدادِن، اَگَم. 29اُ که به مه ایفِرِستا با مِن. اُ به مه تهنا اینَنِهادِن، چونکه مه همیشه کارویی که باعث دلخاشیشِن، اَنجُم اَدَم.» 30وختی که عیسی ایی گَپُ شَزَه، خیلیُ به اُ ایمُن شُوا.
حکیکت آزادِتُ اَکُنت
31بعد عیسی به یهودیونی که به اُ ایمُن شُواردَه، ایگو: «اگه در کَلُم مه بُمونین، واکعاً شاگردوی مه این. 32و حکیکتُ اَشناسین، و حکیکت به شما آزاد اَکُنت.» 33اُشُ به عیسی جواب شُدا: «ما اَ نسل اِبرائیم پیغُمبَریم و هیچِوَه غُلُم کسی نِبودِیم. پَ چطون که اَگِی: آزاد اِبین؟» 34عیسی به اُشُ جواب ایدا: «حکیکتاً، بهتُ اَگَم، کسی که گناه اَکُنت، غُلُم گناهِن. 35غُلُم بِی همیشه توو لَهَر نامونه، ولی پُس بِی همیشه اَمونِت. 36پَ اگه پُس به شما آزاد بُکنت، واکعاً آزاد اِبین. 37«اَدونُم که شما اَ نسل اِبرائیمین، ولی پِی ایین که به مه بُکُشین، چونکه کَلُمِ مه در شما جایی اینین. 38مه اَ اُنچه که پهلو بَپ آسَمُنیم اُمدیدِن گَپ اَزَنُم و شما اُنچه که اَ بَپ خو تُشنُتِن، اَنجُم اَدِین.»
شما اَ بَپِتُ ابلیسین
39اُشُ به عیسی شُگُو: «بَپ ما اِبرائیمِن.» عیسی ایگو: «اگه اَ نسل اِبرائیم هَستِرین، کارویی تاکه که اِبرائیم ایکه. 40ولی الان شما پِی ایین که به مه بُکُشین؛ مه اُئَم که حکیکتیُ که اَ خدا اُمشنوتِن بهتُ اُمگُفتِن. اِبرائیم ایطو رفتار اینَکِه. 41شما کارویی اَکُنین که بَپِتُ اَنجُم ایدا.» اُشُ به عیسی شُگُفت: «ما حرومزاده نهیم! ما یَک بَپ مُهَستِن اُ هم خدان.» 42عیسی به اُشُ ایگو: «اگه خدا بَپِ شما هَستَه، به مه دوست تُهَستَه، چونکه مه اَ طَرَه خدا هُندَم و ایجام. مه اَ طَرَه خوم نَهُندَم، بلکه اُ به مه ایفِرِستا. 43اَدونین بِی چه گَپِ مه ئو نافهمین؟ وا خاطر ایی که ناتونین طاکَت بیارین که گَپِ مه ئو بِشنُوین. 44شما مال بَپِتُ ابلیسین و دُمبال اَنجُم خواسته ئُوی بَپِ خویین. ابلیس اَ اَوِّل کاتل هَستَه و با حکیکت کاری اینَهَه، بِی چه که هیچ حکیکتی در اُ نین. هروَه دورو اَگِت اَ ذات خو گَپ اَزَنت؛ بِی چه که دورو مُشِن و بَپِ دورو مُشُن. 45ولی وا خاطریکه مه حکیکتُ اَگَم، گَپُن مه ئو باور ناکُنین. 46کَم یه تا اَ شما اِتون به مه محکوم بُکنت که حتی یه گناه اُمکِردِن؟ اگه مه حکیکتُ اَگَم، به چه گَپ مه ئو باور ناکُنین؟ 47کسی که اَ خدان، کَلُم خدائو گوش اَدِت؛ دلیل ایکه شما کَلُم خدائو گوش نادِین، اینکِه اَ خدا نَهین.»
کَبل اَ اِبرائیم، مه هَستُم
48یهودیُن جواب شُدا: «اِتدی راست مُگو که تو سامریی و زار اِتهَه؟» 49عیسی جواب ایدا: «مه زار اُمنی، بلکه به بَپِ آسَمُنی خو حرمت اَکُنُم، ولی شما به مه بی‌حرمتی اَکُنین. 50با ایی حال مه پِی ایی نَهُم که به خوم جلال هادَم. ولی کسی هَن که پِی جلال دادن به مِن، و کسی اَم که حکم اَکُنت هَمُن. 51حکیکتاً، بهتُ اَگَم، اگه کسی کَلُمِ مه ئو اَنجُم هادِه، تا ابد رویِ مرگُ ناگینه.» 52یهودیُن به عیسی شُگُفت: «حالا دگه مُفهمی که زار اِتهَه! اِبرائیم و بکیه پیغُمبَرُن اَم مُردَن، و الان تو اَگِی: ”اگه کسی کَلُمِ مه ئو اَنجُم هادِه، هیچِوَه نامِرِه!“ 53مگه تو اَ جد ما اِبرائیم گَپتِری؟ اُ مُرد، پیغُمبَرُن هم مُردَن. تو فکر اَکُنی کی؟» 54عیسی جواب ایدا: «اگه مه به خوم جلال هادَم، جلال مه ارزشی اینین. اُ کِ به مه جلال اَدِت بَپِ آسَمُنی مِن، هَمُن که شما اَگِین: اُ خدامُن. 55شما به اُ ناشناسی، ولی مه به اُ اَشناسُم. اگه بگم به اُ ناشناسُم، مثه شما دورومُش اَبُم. ولی مه به اُ اَشناسُم و کَلُم اُ رو اَنجُم اَدَم. 56جد شما اِبرائیم شادی شَکِه که روز مه ئو بیگینه؛ اُ ایدی و خوشال بو.» 57پَ یهودیُن به عیسی شُگُو: «تو هِنوزا پنجاه سال اِتنی، به اِبرائیم اِتدیدِن؟» 58عیسی به اُشُ ایگو: «حکیکتاً، بهتُ اَگَم، کَبل اَ ایکه اِبرائیم بَشِت، مه هَستُم!» 59پَ اُشُ سنگ شُسِی تا به عیسی سنگسار بُکنِن، ولی عیسی به خوش زَفت ایکه و اَ معبد در بو.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
©️2024 Korpu Company