لوقا 18

18
مَثَل بیوه‌زن سمج
1عیسی به شاگردُن یه مَثَل ایوا تا نِشُن هادِه که همیشه بایه دعا بُکنِن و دِلسَرد نَبَشَن. 2عیسی ایگُفت: «توو یه شهر قاضی هَستَه که نه اَ خدا شَتِرسی، نه بِی مردم ارزش قائِلَ. 3توو همو شهر بیوه زنی هَستَه که همیشه پهلو ایی قاضی شَرَفتَه و به اُ شَگُفت، ”حک مه ئو اَ دشمَنُم بِگِه.“ 4قاضی یه مدت بهش توجه ایناکه. ولی بعد اَ یه مدت با خوش ایگو: ”با ایکه اَ خدا ناتِرسُم و بِی مردم هم ارزشی قائِل نَهُم، 5ولی چون ایی بیوه زن به مه عاصی ایکِردِن، حَکِش رو اَگِرُم، تا دگه با پشت سرِ هم هُندِنی جُن به لُوُم نَکُنت!“» 6اُغایه خداوند عیسی ایگو: «تُشنُت ایی قاضی بی انصاف چه ایگو؟ 7حالا، خدا به دادِ کسوئی که خوش گُزینشُ ایکِردِن، هموشوئی که شُوُ و رو پهلو خدا جار اَزَنِن، نارَسِت؟ خدا دیر به دادشُ اَرِسِت؟ 8بهتُ اَگَم که خیلی زود به دادشُ اَرِسِه. با ایی حال وختی که پُس انسان، بیاد، اثری اَ ایمُن رو زمین پیدا اَکُنت؟»
مَثَل یَک فَریسی و خراجگیر
9اُغایه عیسی ایی مَثَلُ دربارۀ اُشُویی ایگو، که توکلشُ به ایی هَستَه که خوشُ آدموی صالحیَن و به بکیه با تحقیر نگاه شاکِه، اُ ایگو: 10«دو نُفر به دعا کِردِن به معبد رفتِن، یه تا عالم فرقه فَریسیَ و اُ یه تا خراجگیرَ. 11اُ فَریسی ووستا و با خوش ایطو دعا ایکه: ”خدایا، شُکرِت اَکُنُم که مثه بکیه مردم دُز، ظالم و زناکار نَهُم یا حتی مثه ایی خراجگیر هم نَهُم. 12دوبار توو هفته روزه اَگیرُم و یه کِسمَت اَ ده کِسمَتِ هرچه که در اَتارُمُ در راه خدا اَدَم.“ 13ولی اُ خراجگیر دور ووستا و حتی ایناواستَه وا طَرَه آسَمُن نگاه بُکنت و به سینه خو شَزَه و شَگُفت: ”خدایا بِی مه گناهکار رحم بُکن.“ 14بهتُ اَگَم که ایی مردِ خراجگیر بخشیده بوده وا لَهَری برگشت، نه اُ فَریسی. چون هَرکَ به خویی گَپ بِگینِت، کوچِک اِبو و هَرکَ افتاده بَشِت سربلند اِبو.»
عیسی و چَک و چولنگُ
15مردم حتی به طفلوی شیرخواره خو پهلو عیسی شاواردَه تا روشُ دَس بُنوسِه. ولی وختی شاگردُن اییُ شُدی، به مردم نهیب شُدا. 16ولی عیسی به شاگردُن صدا ایکه تا پهلوش بیان و بهشُ ایگو: «بُوالی تا چولنگُ حَدُم بیان؛ جلوشُ مَگیری، چون که پادشاهی خدا مالِ ایطو کسوئین. 17حکیکتاً بهتُ اَگَم، هَرکَ که پادشاهی خدائو مثه یه چولنگ کبول نَکُنت، هیچِوَه داخلی نابو.»
رئیس پولدار
18یه تا اَ رئیسوی یهودیُ اَ عیسی ایپُرسی: «استاد خُب، چه بایه بُکنُم تا زندگی ابدی اُمبَشِت؟» 19عیسی جواب ایدا: «به چه به مه خُب اَگُفتی؟ هیچکَ خُب نین جُلَ خدا. 20حکموی خدائو اَدونی: زنا مَکُن، کَتل مَکُن، دُزی مَکُن، گواهی دورو مَدَه و به بَپ و مُم خو احترام بُنوس.» 21اُ مرد ایگو: «همۀ ایشُ اَ بچگی اَنجُم اُمدادِن.» 22وختی عیسی ایی گَپُ شِشنُت بهش ایگو: «هِنوزا یه چیزُ کَم اِتهَستِن، هرچه که اِتهَستِن بُفروش و بین فَخیرُ بَش بُکن، که تو توی آسَمُن گنج اِتهَستِن. اُغایه بُدو و اَ مه پیروی بُکن.» 23ولی اُ مرد وختی ایی گَپُ شِشنُت، غُصَتش ایگِه، چون خیلی پولدارَه. 24عیسی وختی ایدی اُ مرد چِکَک غُصَتش ایگِفتِن، ایگو: «چِکَک سختِن داخل بودِنِ پولدارُ به پادشاهی خدا! 25رد بودِنِ اُشتُر اَ سولاخِ سوزن راحت تِه اَ ایین که یه آدم پولدار داخل پادشاهی خدا بَشِت.»
26کسوئی که ایی گَپُ شُشنُت، شُپُرسی: «پَ کِ اِتون نجات پیدا بُکنت؟» 27عیسی ایگو: «اُ چیزی که به انسان غیرممکنِن، به خدا ممکنِن.» 28پطرس ایگو: «بیگین، ما لَهَرُ خو ول مُکِردِنُ دُمبالِ تو هُندِیم!» 29عیسی ایگو: «حکیکتاً بهتُ اَگَم، کسی که لَهَر یا زن یا کاکائُو خو یا بَپ و مُم یا چوکُ خو وا خاطر پادشاهی خدا ول ایکِردَه بَشِت، 30توو ایی دنیا چَن برابرشُ وا دَس اَتارِه و توو اُ دنیا زندگی ابدی نصِیبِش اِبو.»
عیسی بازم دربارۀ مرگ خو پیشگویی اَکُنت
31اُغایه عیسی به دوازده تا شاگرد خو کنار ایکِشی و بهشُ ایگو: «بیگینین وا شهر اورشلیم اَرِیم و هرچه که اَ طریق پیغُمبَرُن دربارۀ پُس انسان نوشته بودِن، به اَنجُم اَرِسِه. 32چون به اُ دَسِ غیر یهودیُ اَدَن و رِشخَندِش اَکُنِن و باهاش وا زشتی رفتار اَکُنِن و تُف روش اَکَردُنِن. 33و بعد اَ ایکه به اُ شلاقِش اَزَنِن، شَکُشِن و اُ روز سوّم زنده اِبو.» 34ولی شاگردُن هیچِتا اَ گَپُنِ عیسائو درک شُنَکِه. معنی ایی گَپ اَ اُشُ پِنهون بو و شُنَدونِست که عیسی دربارۀ چه گَپ اَزدِن.
عیسی به یَک گدای کور شفا اَدِت
35وختی عیسی نِزیک شهر اَریحا رِسی یه مرد کور سرِ راه نِشتَه و گدایی شَکِه. 36وختی شِشنُت که جمعیت اَ اُجا رد اِبودَن، ایپُرسی: «چه خبرِن؟» 37اُشُ بهش جواب شُدا: «عیسایِ ناصری رد اِبودِن.» 38اُ مرد غار ایزَه: «ای عیسی، ای پُسِ داوود پادشاه، به مه رحم بُکن!» 39کسوئی که جلو هَستَرِن نهیبی شُدا و بهش شُگُفت: ”چُپ بِزَن.“ ولی اُ بِشتِه غار ایزَه و ایگو: «ای پُسِ داوود پادشاه، به مه رحم بُکن!» 40عیسی ووستا و فَرمُن ایدا به اُ مرد پهلوش بیارِن. وختی اُ مرد نِزیک هُند، عیسی اَزی ایپُرسی: 41«تَوا چه بهت بُکنُم؟» اُ مرد کور ایگو: «سرورُم، مَوات چِهمُم بیگینه.» 42عیسی بهش ایگو: «چِهمُت بیگینِت! ایمُنِت به تو شفا ایدادِن.» 43چِهموی اُ مردِ کور درجا واز بو و ایدی و همیطو که به خدا حمد و ثنا شَکِه، دُمبالِ عیسی راه کَ. وختی مردم همه شفای ایی مردُ شُدی، به خدا حمد و ثنا شُکِه.

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

لوقا 18: PES

គំនូស​ចំណាំ

ចែក​រំលែក

ចម្លង

None

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល