لوقا 21
21
هدیۀ بیوه‌زن فَخیر
1عیسی به اطرافُ خو نگاه ایکه و به پولدارویی ایدی که هدیه‌ئُو خو توو صَندوکِ هدیه‌ئُوی معبد شاکَردی. 2به یه بیوه زن فَخیر هم ایدی که دوکِنی سِکَّه مسی توو صَندوک ایکَردی. 3عیسی ایگو: «به شما اَگَم ایی بیوه زن فَخیر اَ همۀ اُشُ بِشتِه هدیه ایدادِن. 4چون اُشُ اَ زیادی مال و منال خو شُدا، ولی ایی بیوه زن با نَداری خو، تَمُن خرجی خو ایدا.»
پیشگویی وِیرونی معبد
5وختی که یه عده دربارۀ معبد گَپ شازَه که چطو با سنگوی جُن و هدیه‌ئُویی که تکدیم بودَه تزئین بودِن، عیسی ایگو: 6«زَمُنی اَتات که همه چیزُیی که ایجا اَگینی طوری وِیرون اِبو که سنگ رو سنگ بَن نابو.»
7اُشُ اَ عیسی شُپُرسی: «استاد، ایی اِتفاکُ کِی اَکِت و نِشُنۀ نِزیک بودِن اُ اِتفاکُ چِن؟» 8عیسی جواب ایدا: «واسار بُبی که گمراه نَبَشین؛ چون خیلیُ به نُمِ مه اَتان و اَگِن: که ”مه همو اَم“ و ”زَمُنِ موعود رِسیدن“. دُمبالِ اُشُ مَرِی.
9«و وختی خبر جنگُ و آشوبُ اَشنُوی، مَتِرسی. چون اَوِّل بایه ایی اِتفاکُ بِکِت، ولی پایُن کار به ایی زودیُ نارَسِه.» 10بعد بهشُ ایگُفت: «یه ملت به ضدّ ملت دگه و یه پادشاهی به ضدّ پادشاهی دگه بلند اِبو. 11زمین جنبشت ئُوی گِپی اِبو و توو جائوی مختلف کَحطی و طاعون اَتات. اِتفاکوی وحشتناک اَکِت، توو آسَمُن نشُنه‌ئُوی گِپی نَمایُن اِبو.
12«ولی کَبل اَ همه ایی اِتفاکُ، اُشُ به شما اَگیرَن، اذیت تاکُنِن و به شما به عبادتگاهو و زندونُ تحویل اَدِن، وا خاطر نُمِ مه، به شما پهلو پادشاهُ و فَرمُندارُ اَبَرِن 13و ایی فرصتی بِی شما اِبو تا دربارۀ مه گواهی هادِین. 14اییُ خُب وا یاد تُبَشِت که ایناوا پِشتِه اَ ایی به فکر بِشی که به دفاع اَ خوتُ چه بِگِی. 15چونکه مه به شما کَلُم و حِکمَتی اَدَم که هیچِتا اَ دشمَنویِ شما ناتون جلوتُ ووستِه یا باهاتُ مخالفت بُکنت. 16حتی بَپ و مُم، کاکائُتُ و کومودون و رِفیکُتُ به شما تحویل دشمن اَدَن و به بعضی اَ شماهو اَکُشِن. 17مردم همه وا خاطر نُم مه اَ شما متنفر اَبِن. 18ولی حتی یه کال مود اَ سَرِتُ کم نابو. 19با صبر و تحمل، جُنُ خو نجات اَدِین.
20«ولی وختی که تُدی لشکر دشمن، دور شهر اورشلیمُ ایگِفتِن، اُ موکَع بُدُنی که وِیرونی اورشلیم نِزیکِن. 21اُغایه کسوئی که توو منطکه یهودیه اَن وا طَرَه کوهُ در بِرَن و اُشُ که توو شهرَن اَ شهر در بَشِن و اُشُویی که دَر اَ شهرَن نبایه به شهر بَربِگَردِن. 22چون اُ روزُ، روزُی انتقامِن تا همۀ نوشته‌ئُوی مقدّس اَنجُم بَشِت. 23وُی به حال زَنُنی که اُ روزُ، اُشکُمِشُن و زَنُنی که شیر اَدَن چونکه مصیبت گِپی رو زمین اِبو و خشم خدا به ایی مردم اَتا. 24اُشُ وا شمشیر کشته اَبِن و بین همۀ ملتُ به اسیری شابَرِن. اورشلیم زیر پای غیر یهودیُن لِه اِبو تا موکعی که دوران غیر یهودیُن تَمُن بَشِت.
25«نِشُنه‌ئُویی توو اَفتُو و ماه و اِستاله‌ئُو اِبو، و رو زمین ملتُ اَ غُرشت دیریا پریشون اَبِن. 26مردم اَ وحشتِ ایی که چه بلایی سرِ دنیا اَتات اَ هوش اَرِن، چونکه کُدرَتوی آسَمُن اَلَرزِن. 27اُغایه اُشُ به پُس انسان اَگینِن که وا کُدرَت و جلالی گَپ اَ داخل یه ابر اَتات. 28وختی ایی اِتفاکُ شروع بَشِت راست ووستی و سرُ خو بالا بگیری چون وخت آزادیتُ نِزیکِن.»
29عیسی ایی مَثَلُ هم بهشُ ایگو: «به دِرَهت انجیر و همۀ دِرَهتُ بیگینی 30همی که تُدی دُولُ گَرگی چِغ اَزَدِن، اَفهمین که تابستُن نِزیکِن. 31پَ، همیطوَم وختی تُدی ایی اِتفاکُ اَکَفتِن، بُفَهمین که پادشاهی خدا نِزیکِن. 32حکیکتاً به شما اَگَم، تا زَمُنی که همه ایی اِتفاکُ نَکِت ایی نسل اَ بین نارِت. 33آسَمُن و زمین اَ بین اَرِت، ولی گَپُنِ مه اَ بین نارِت.
34«واسار بُبی تا نَکه یه وَه کَلبتُ با عیاشی و مَستی و نِگَرُنی وا کاروی ایی دنیا سنگین بَشِت و اُ روز، یکهو مثه یه تله رو سَرِتُ بِکِت. 35چونکه ایی اِتفاکُ وا سرِ تَمُنِ کسوئی که رو زمین زندگی اَکُنِن اَتات. 36ولی همیشه واسار بُبی و دعا بُکنی تا کُوَت تُبَشِت اَ همه ایی اِتفاکویی که به زودی اَکِت، در اَمون بَشین و رو وا روی پُسِ انسان ووستین.»
37عیسی هر رو توو معبد تعلیم شَدا، ولی شُوُ اَ شهر دَر شِبو و بالای کوه زیتون شُوُ خو وا صُحب شَکِه. 38صُحبِ شَفَک همۀ مردم توو معبد پهلوش شاهُند تا گَپُنی بِشنُوِن.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
لوقا 21: PES
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
©️2024 Korpu Company
لوقا 21
21
هدیۀ بیوه‌زن فَخیر
1عیسی به اطرافُ خو نگاه ایکه و به پولدارویی ایدی که هدیه‌ئُو خو توو صَندوکِ هدیه‌ئُوی معبد شاکَردی. 2به یه بیوه زن فَخیر هم ایدی که دوکِنی سِکَّه مسی توو صَندوک ایکَردی. 3عیسی ایگو: «به شما اَگَم ایی بیوه زن فَخیر اَ همۀ اُشُ بِشتِه هدیه ایدادِن. 4چون اُشُ اَ زیادی مال و منال خو شُدا، ولی ایی بیوه زن با نَداری خو، تَمُن خرجی خو ایدا.»
پیشگویی وِیرونی معبد
5وختی که یه عده دربارۀ معبد گَپ شازَه که چطو با سنگوی جُن و هدیه‌ئُویی که تکدیم بودَه تزئین بودِن، عیسی ایگو: 6«زَمُنی اَتات که همه چیزُیی که ایجا اَگینی طوری وِیرون اِبو که سنگ رو سنگ بَن نابو.»
7اُشُ اَ عیسی شُپُرسی: «استاد، ایی اِتفاکُ کِی اَکِت و نِشُنۀ نِزیک بودِن اُ اِتفاکُ چِن؟» 8عیسی جواب ایدا: «واسار بُبی که گمراه نَبَشین؛ چون خیلیُ به نُمِ مه اَتان و اَگِن: که ”مه همو اَم“ و ”زَمُنِ موعود رِسیدن“. دُمبالِ اُشُ مَرِی.
9«و وختی خبر جنگُ و آشوبُ اَشنُوی، مَتِرسی. چون اَوِّل بایه ایی اِتفاکُ بِکِت، ولی پایُن کار به ایی زودیُ نارَسِه.» 10بعد بهشُ ایگُفت: «یه ملت به ضدّ ملت دگه و یه پادشاهی به ضدّ پادشاهی دگه بلند اِبو. 11زمین جنبشت ئُوی گِپی اِبو و توو جائوی مختلف کَحطی و طاعون اَتات. اِتفاکوی وحشتناک اَکِت، توو آسَمُن نشُنه‌ئُوی گِپی نَمایُن اِبو.
12«ولی کَبل اَ همه ایی اِتفاکُ، اُشُ به شما اَگیرَن، اذیت تاکُنِن و به شما به عبادتگاهو و زندونُ تحویل اَدِن، وا خاطر نُمِ مه، به شما پهلو پادشاهُ و فَرمُندارُ اَبَرِن 13و ایی فرصتی بِی شما اِبو تا دربارۀ مه گواهی هادِین. 14اییُ خُب وا یاد تُبَشِت که ایناوا پِشتِه اَ ایی به فکر بِشی که به دفاع اَ خوتُ چه بِگِی. 15چونکه مه به شما کَلُم و حِکمَتی اَدَم که هیچِتا اَ دشمَنویِ شما ناتون جلوتُ ووستِه یا باهاتُ مخالفت بُکنت. 16حتی بَپ و مُم، کاکائُتُ و کومودون و رِفیکُتُ به شما تحویل دشمن اَدَن و به بعضی اَ شماهو اَکُشِن. 17مردم همه وا خاطر نُم مه اَ شما متنفر اَبِن. 18ولی حتی یه کال مود اَ سَرِتُ کم نابو. 19با صبر و تحمل، جُنُ خو نجات اَدِین.
20«ولی وختی که تُدی لشکر دشمن، دور شهر اورشلیمُ ایگِفتِن، اُ موکَع بُدُنی که وِیرونی اورشلیم نِزیکِن. 21اُغایه کسوئی که توو منطکه یهودیه اَن وا طَرَه کوهُ در بِرَن و اُشُ که توو شهرَن اَ شهر در بَشِن و اُشُویی که دَر اَ شهرَن نبایه به شهر بَربِگَردِن. 22چون اُ روزُ، روزُی انتقامِن تا همۀ نوشته‌ئُوی مقدّس اَنجُم بَشِت. 23وُی به حال زَنُنی که اُ روزُ، اُشکُمِشُن و زَنُنی که شیر اَدَن چونکه مصیبت گِپی رو زمین اِبو و خشم خدا به ایی مردم اَتا. 24اُشُ وا شمشیر کشته اَبِن و بین همۀ ملتُ به اسیری شابَرِن. اورشلیم زیر پای غیر یهودیُن لِه اِبو تا موکعی که دوران غیر یهودیُن تَمُن بَشِت.
25«نِشُنه‌ئُویی توو اَفتُو و ماه و اِستاله‌ئُو اِبو، و رو زمین ملتُ اَ غُرشت دیریا پریشون اَبِن. 26مردم اَ وحشتِ ایی که چه بلایی سرِ دنیا اَتات اَ هوش اَرِن، چونکه کُدرَتوی آسَمُن اَلَرزِن. 27اُغایه اُشُ به پُس انسان اَگینِن که وا کُدرَت و جلالی گَپ اَ داخل یه ابر اَتات. 28وختی ایی اِتفاکُ شروع بَشِت راست ووستی و سرُ خو بالا بگیری چون وخت آزادیتُ نِزیکِن.»
29عیسی ایی مَثَلُ هم بهشُ ایگو: «به دِرَهت انجیر و همۀ دِرَهتُ بیگینی 30همی که تُدی دُولُ گَرگی چِغ اَزَدِن، اَفهمین که تابستُن نِزیکِن. 31پَ، همیطوَم وختی تُدی ایی اِتفاکُ اَکَفتِن، بُفَهمین که پادشاهی خدا نِزیکِن. 32حکیکتاً به شما اَگَم، تا زَمُنی که همه ایی اِتفاکُ نَکِت ایی نسل اَ بین نارِت. 33آسَمُن و زمین اَ بین اَرِت، ولی گَپُنِ مه اَ بین نارِت.
34«واسار بُبی تا نَکه یه وَه کَلبتُ با عیاشی و مَستی و نِگَرُنی وا کاروی ایی دنیا سنگین بَشِت و اُ روز، یکهو مثه یه تله رو سَرِتُ بِکِت. 35چونکه ایی اِتفاکُ وا سرِ تَمُنِ کسوئی که رو زمین زندگی اَکُنِن اَتات. 36ولی همیشه واسار بُبی و دعا بُکنی تا کُوَت تُبَشِت اَ همه ایی اِتفاکویی که به زودی اَکِت، در اَمون بَشین و رو وا روی پُسِ انسان ووستین.»
37عیسی هر رو توو معبد تعلیم شَدا، ولی شُوُ اَ شهر دَر شِبو و بالای کوه زیتون شُوُ خو وا صُحب شَکِه. 38صُحبِ شَفَک همۀ مردم توو معبد پهلوش شاهُند تا گَپُنی بِشنُوِن.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
©️2024 Korpu Company