مَتّی 10
10
دوازده حَواری
1اُغایه عیسی به دوازده تا شاگرد خو صدا ایکه تا پهلوش بیان و به اُشُ ایی کُدرَت و اقتدار ایدا تا روحوی ناپاکُ اَ آدمُ در بُکنِن و هر درد و مَرَضیُ شفا هادَن. 2نُمویِ دوازده حَواری ایشُئَه: اَوِّل، شَمعون که بهش پطرس شاگو و کاکاش آندریاس؛ یَعکوب و کاکاش یوحنا پُسُوی زِبِدی؛ 3فیلیپُس و بَرتولْما؛ توما و مَتّای خراجگیر؛ یَعکوب پُس حَلْفای و تَدّای؛ 4شَمعون وطن پرست و یهودایِ اَسخَریوط که به عیسی تحویل دشمن ایدا.
5عیسی به ایی دوازده حَواری ایفِرِستا و به اُشُ ایگو: «پهلو غیریهودیُن مَرِی و به هیچِتا اَ شهروی سامریون داخل مَبَشی، 6بلکه پهلو کَهروی گُم بودَه کوم یهود بِرِی. 7همطو که توو راه اَرَفتِین، ایی پیغُمُ اعلام بُکنین که پادشاهی آسَمُن، نِزیکِن. 8به مریضُ شفا هادِین، به مُردَئُن زنده بُکنین، به جُذامیُ شفا هادِین، به زارُ در بُکنین. مُفت تُگِفتِن، مُفت هم هادِی. 9هیچ سکۀ طِلا یا نُگره یا مس توو کمربندتُ با خوتُ مَبَری 10و به سَفَرِتُ نه کوله بار بِسِی نه جِمه اضافه نه جوتی نه دار، چون کارگر روزیش حکشِن. 11به هر شهر یا بالاشهری که اَرِین، یه آدم خُب پیدا بُکنین و تا موکعی که توو اُ شهرین، توو لَهَری بُمونین. 12وختی به یه لَهَر اَرِین، سلام بُکنین 13اگه اُ لَهَر لایِک بَشِت، برکت سلام شما به اُشُ اَمونِت ولی اگه لایِک نَبَشِت، برکت سَلامِتُ به خوتُ بَراَگَردِه. 14اگه کسی به شما کبول نَکُنت و یا به گَپُتُ گوش نَدِه، موکِع رفتِن اَ اُ لَهَر یا شهر، خاک اُجا اَ پائُو خو بِتَکونی. 15حکیکتاً بهتُ اَگَم، توو روز داوری، تحمل مجازات به شهرُنِ سُدوم و غُمورَّه آسُنتِرِن تا به اُ شهر.
16«مه به شما مثه کَهرُ وسط گُرگُ اَفِرِستُم. پَ مثه مار هوشیار بِشی و مثه کموتر سادَه. 17اَ مردم دوری بُکنین. اُشُ به شما تحویل محکمه‌ئُو اَدَن و توو عبادتگاهو خو به شما شلاق اَزَنَن.
18وا خاطر مه به شما پهلو فَرمُندارُ و پادشاهُ اَبَرَن تا جلو اُشُ و غیر یهودیُ گواهی هادِین. 19ولی وختی به شما تحویل هادَن، نِگَرُن مَبَشی که چطو گَپ بِزِنی و یا چه بِگِی. چون اُچه بایه بِگِی همو موکَع به شما داده اِبو. 20چون ایی شما نِهین که گَپ اَزِنین، بلکه روح بَپ آسَمُنی شُمان که اَ طریق شما گَپ اَزَنت. 21کاکا به کاکا و بَپ به چوکُ خو تحویل اَدِت تا ایبُکُشِن. چوکُ وا ضدّ مُم و بَپ خو اَبِن و باعث مرگشُ اَبِن. 22مردم همه وا خاطر نُم مه اَ شما متنفر اَبِن. ولی هَرکَ تا آخِر طاکَت بیارِه، نجات پیدا اَکُنت. 23وختی توو شهری اذیتُ و آزار تاکُنِن، به شهر دگه در بِرِی. حکیکتاً بهتُ اَگَم، تا پیش اَ ایی که اَ همۀ شهروی مملکتِ خو رد بُکنین پُسِ انسان اَتات.
24«نه شاگرد اَ استاد خو بالاتِرِن و نه نوکر اَ ارباب خو. 25به شاگرد بَسِن که مثه استادُ خو بَشِت و نوکر هم مثه اربابُ خو. اگه به ارباب لَهَر، بِعِلزِبول یا شِیطُن بگن، چِکَک بِشتِه به بکیه اهل لَهَر بد نُم اَکُنِن؟
26«پَ، اَ اُشُ مَتِرسی. هیچ چیزِ پِنهونی نین که معلوم نَبَشِت و نه هیچ چیز زَفت بودَه ای که فهمیده نَبَشِت. 27پَ اُن چیزی که مه توو تُریکی به شما اَگَم، توو روشنایی بِگِی و اُن چیزی که در گوشِتُ شُگُفتِن، اَ رو سِرا اعلام بُکنین. 28اَ کسوئی که به جسم اَکُشِن ولی ناتونِن به روح بُکُشِن، مَتِرسی؛ اَ اُ کسی بِتِرسی که اِتون هم به روح و هم به جسم شما توو جَهَندم نابود بُکنت. 29مگه دوتا جوشکُ به دوکِنی نافُروشِن؟ با ایی همه، حتی یه تا جوشک هم بدون خواسته بَپ آسَمُنی شما رو زمین ناکِت. 30حتی مودُنِ سَرتُ به تَمُن شُشماردِن. 31پَ مَتِرسی؛ ارزش شما بِشتِه اَ هزار تا جوشکِن.
32«هَرکَ پهلو مردم وا زَبُن بیارِه که به مه ایمُن ایشَه مه هم پهلو بَپُم که توو آسَمُنِن، اَگَم که، اُ شخص مالِ مِن؛ 33ولی هَرکَ پهلو مردم به مه حاشا بُکنت، مه هم پهلو بَپِ خو که توو آسَمُنِن، به اُ حاشا اَکُنُم.
34«گَمُن مَکُنی که هُندَم تا روی زمین صُل بیارُم. نَهُندَم تا صُل بیارُم، بلکه هُندَم تا شمشیر بیارُم! 35چون هُندَم تا:
«”به پُس ضدّ بَپِش،
به دُهت ضدّ مُمِش،
به عاروس ضدّ خُاسوش بُکنُم.
36دشمَنوی یه نُفر، اَ اهل لَهَر خوش اَبِن.“
37«هَرکَ به بَپ یا مُم خو بِشتِه اَ مه دوست ایبَشِت، لایِک مه نَن؛ و هَرکَ به پُس یا دُهت خو بِشتِه اَ مه دوست ایبَشِت، لایِک مه نَن. 38هَرکَ صلیبُ خو نَسِت و دُمبال مه نیاد، لایِک مه نَن. 39هَرکَ شَوات جُنُ خو نگه بُکنت، اُ رو اَ دَس اَدِت ولی هَرکَ وا خاطر مه اَ جُن خو بگذره، اُ رو نگه اَکُنت.
40«هَرکَ به شما کبول بُکنت، به مه کبول ایکِردِن و کسی که به مه کبول بُکنت، به اُ کسی کبول ایکِردِن که به مه ایفِرِستادِن. 41هَرکَ به یه پیغُمبَر وا خاطریکه پیغُمبَرِن کبول بُکنت، اجرِ یه پیغُمبَرُ اَگِنت و اُ کِ به یه آدم صالح وا خاطریکه صالحِن کبول بُکنت، اجرِ یه آدم صالحُ اَگِنت. 42هَرکَ به یه تا اَ کوچِکترین شاگردویِ مه، وا خاطریکه شاگرد مِئَن حتی یه چَک هُووِ سرد هادِه، حکیکتاً به شما اَگَم، اصلا بی‌اجر نامونِت.»
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
مَتّی 10: PES
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
©️2024 Korpu Company
مَتّی 10
10
دوازده حَواری
1اُغایه عیسی به دوازده تا شاگرد خو صدا ایکه تا پهلوش بیان و به اُشُ ایی کُدرَت و اقتدار ایدا تا روحوی ناپاکُ اَ آدمُ در بُکنِن و هر درد و مَرَضیُ شفا هادَن. 2نُمویِ دوازده حَواری ایشُئَه: اَوِّل، شَمعون که بهش پطرس شاگو و کاکاش آندریاس؛ یَعکوب و کاکاش یوحنا پُسُوی زِبِدی؛ 3فیلیپُس و بَرتولْما؛ توما و مَتّای خراجگیر؛ یَعکوب پُس حَلْفای و تَدّای؛ 4شَمعون وطن پرست و یهودایِ اَسخَریوط که به عیسی تحویل دشمن ایدا.
5عیسی به ایی دوازده حَواری ایفِرِستا و به اُشُ ایگو: «پهلو غیریهودیُن مَرِی و به هیچِتا اَ شهروی سامریون داخل مَبَشی، 6بلکه پهلو کَهروی گُم بودَه کوم یهود بِرِی. 7همطو که توو راه اَرَفتِین، ایی پیغُمُ اعلام بُکنین که پادشاهی آسَمُن، نِزیکِن. 8به مریضُ شفا هادِین، به مُردَئُن زنده بُکنین، به جُذامیُ شفا هادِین، به زارُ در بُکنین. مُفت تُگِفتِن، مُفت هم هادِی. 9هیچ سکۀ طِلا یا نُگره یا مس توو کمربندتُ با خوتُ مَبَری 10و به سَفَرِتُ نه کوله بار بِسِی نه جِمه اضافه نه جوتی نه دار، چون کارگر روزیش حکشِن. 11به هر شهر یا بالاشهری که اَرِین، یه آدم خُب پیدا بُکنین و تا موکعی که توو اُ شهرین، توو لَهَری بُمونین. 12وختی به یه لَهَر اَرِین، سلام بُکنین 13اگه اُ لَهَر لایِک بَشِت، برکت سلام شما به اُشُ اَمونِت ولی اگه لایِک نَبَشِت، برکت سَلامِتُ به خوتُ بَراَگَردِه. 14اگه کسی به شما کبول نَکُنت و یا به گَپُتُ گوش نَدِه، موکِع رفتِن اَ اُ لَهَر یا شهر، خاک اُجا اَ پائُو خو بِتَکونی. 15حکیکتاً بهتُ اَگَم، توو روز داوری، تحمل مجازات به شهرُنِ سُدوم و غُمورَّه آسُنتِرِن تا به اُ شهر.
16«مه به شما مثه کَهرُ وسط گُرگُ اَفِرِستُم. پَ مثه مار هوشیار بِشی و مثه کموتر سادَه. 17اَ مردم دوری بُکنین. اُشُ به شما تحویل محکمه‌ئُو اَدَن و توو عبادتگاهو خو به شما شلاق اَزَنَن.
18وا خاطر مه به شما پهلو فَرمُندارُ و پادشاهُ اَبَرَن تا جلو اُشُ و غیر یهودیُ گواهی هادِین. 19ولی وختی به شما تحویل هادَن، نِگَرُن مَبَشی که چطو گَپ بِزِنی و یا چه بِگِی. چون اُچه بایه بِگِی همو موکَع به شما داده اِبو. 20چون ایی شما نِهین که گَپ اَزِنین، بلکه روح بَپ آسَمُنی شُمان که اَ طریق شما گَپ اَزَنت. 21کاکا به کاکا و بَپ به چوکُ خو تحویل اَدِت تا ایبُکُشِن. چوکُ وا ضدّ مُم و بَپ خو اَبِن و باعث مرگشُ اَبِن. 22مردم همه وا خاطر نُم مه اَ شما متنفر اَبِن. ولی هَرکَ تا آخِر طاکَت بیارِه، نجات پیدا اَکُنت. 23وختی توو شهری اذیتُ و آزار تاکُنِن، به شهر دگه در بِرِی. حکیکتاً بهتُ اَگَم، تا پیش اَ ایی که اَ همۀ شهروی مملکتِ خو رد بُکنین پُسِ انسان اَتات.
24«نه شاگرد اَ استاد خو بالاتِرِن و نه نوکر اَ ارباب خو. 25به شاگرد بَسِن که مثه استادُ خو بَشِت و نوکر هم مثه اربابُ خو. اگه به ارباب لَهَر، بِعِلزِبول یا شِیطُن بگن، چِکَک بِشتِه به بکیه اهل لَهَر بد نُم اَکُنِن؟
26«پَ، اَ اُشُ مَتِرسی. هیچ چیزِ پِنهونی نین که معلوم نَبَشِت و نه هیچ چیز زَفت بودَه ای که فهمیده نَبَشِت. 27پَ اُن چیزی که مه توو تُریکی به شما اَگَم، توو روشنایی بِگِی و اُن چیزی که در گوشِتُ شُگُفتِن، اَ رو سِرا اعلام بُکنین. 28اَ کسوئی که به جسم اَکُشِن ولی ناتونِن به روح بُکُشِن، مَتِرسی؛ اَ اُ کسی بِتِرسی که اِتون هم به روح و هم به جسم شما توو جَهَندم نابود بُکنت. 29مگه دوتا جوشکُ به دوکِنی نافُروشِن؟ با ایی همه، حتی یه تا جوشک هم بدون خواسته بَپ آسَمُنی شما رو زمین ناکِت. 30حتی مودُنِ سَرتُ به تَمُن شُشماردِن. 31پَ مَتِرسی؛ ارزش شما بِشتِه اَ هزار تا جوشکِن.
32«هَرکَ پهلو مردم وا زَبُن بیارِه که به مه ایمُن ایشَه مه هم پهلو بَپُم که توو آسَمُنِن، اَگَم که، اُ شخص مالِ مِن؛ 33ولی هَرکَ پهلو مردم به مه حاشا بُکنت، مه هم پهلو بَپِ خو که توو آسَمُنِن، به اُ حاشا اَکُنُم.
34«گَمُن مَکُنی که هُندَم تا روی زمین صُل بیارُم. نَهُندَم تا صُل بیارُم، بلکه هُندَم تا شمشیر بیارُم! 35چون هُندَم تا:
«”به پُس ضدّ بَپِش،
به دُهت ضدّ مُمِش،
به عاروس ضدّ خُاسوش بُکنُم.
36دشمَنوی یه نُفر، اَ اهل لَهَر خوش اَبِن.“
37«هَرکَ به بَپ یا مُم خو بِشتِه اَ مه دوست ایبَشِت، لایِک مه نَن؛ و هَرکَ به پُس یا دُهت خو بِشتِه اَ مه دوست ایبَشِت، لایِک مه نَن. 38هَرکَ صلیبُ خو نَسِت و دُمبال مه نیاد، لایِک مه نَن. 39هَرکَ شَوات جُنُ خو نگه بُکنت، اُ رو اَ دَس اَدِت ولی هَرکَ وا خاطر مه اَ جُن خو بگذره، اُ رو نگه اَکُنت.
40«هَرکَ به شما کبول بُکنت، به مه کبول ایکِردِن و کسی که به مه کبول بُکنت، به اُ کسی کبول ایکِردِن که به مه ایفِرِستادِن. 41هَرکَ به یه پیغُمبَر وا خاطریکه پیغُمبَرِن کبول بُکنت، اجرِ یه پیغُمبَرُ اَگِنت و اُ کِ به یه آدم صالح وا خاطریکه صالحِن کبول بُکنت، اجرِ یه آدم صالحُ اَگِنت. 42هَرکَ به یه تا اَ کوچِکترین شاگردویِ مه، وا خاطریکه شاگرد مِئَن حتی یه چَک هُووِ سرد هادِه، حکیکتاً به شما اَگَم، اصلا بی‌اجر نامونِت.»
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
©️2024 Korpu Company