ลูกา 19
19
ศักเคียสคนเก็บภาษี
1พระเยซูเดินทางผ่านเข้าเมืองเยรีโค 2มีชายชื่อศักเคียส เป็นหัวหน้าคนเก็บภาษีที่ร่ำรวย 3เขาอยากเห็นว่าพระเยซูเป็นใคร แต่เพราะคนแน่นมาก และเขาตัวเตี้ยก็เลยมองไม่เห็น 4เขาจึงวิ่งไปล่วงหน้า แล้วปีนต้นมะเดื่อ เพื่อจะเห็นพระเยซูที่กำลังเดินมา
5เมื่อพระเยซูมาถึงตรงนั้น พระองค์เงยหน้าแล้วพูดกับเขาว่า “ศักเคียสรีบลงมาเถอะ วันนี้เราต้องไปพักที่บ้านเจ้า” 6เขาจึงรีบลงมา และต้อนรับพระองค์ด้วยความยินดี
7ทุกคนเห็นอย่างนั้นก็เริ่มบ่นพึมพำว่า “พระองค์ไปเป็นแขกของคนบาป”
8แต่ศักเคียสยืนขึ้นบอกองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า ดูสิ! ที่นี่เวลานี้ ข้าพเจ้าขอยกทรัพย์สมบัติครึ่งหนึ่งให้คนยากจน และถ้าข้าพเจ้าได้โกงใครก็จะใช้คืนให้สี่เท่า”
9พระเยซูพูดกับเขาว่า “วันนี้ความรอดมาถึงบ้านนี้แล้ว เพราะคนนี้ก็เป็นลูกของอับราฮัมเช่นกัน 10เพราะบุตรมนุษย์มาเพื่อเสาะหาและช่วยคนที่หลงหายให้รอด”
อุปมาเรื่องเงินสิบมินา
(มธ.25:14-30)
11ขณะคนทั้งหลายกำลังฟังอยู่นั้น พระองค์ก็เล่าอุปมาอีกเรื่องหนึ่ง เพราะพระองค์ใกล้จะถึงเยรูซาเล็มแล้ว และผู้คนคิดว่าอาณาจักรของพระเจ้ากำลังจะปรากฏเดี๋ยวนั้น 12พระองค์พูดว่า “ชายคนหนึ่งในราชวงศ์จะไปแดนไกล เพื่อรับการแต่งตั้งเป็นกษัตริย์ แล้วจะกลับมา 13เขาจึงเรียกคนรับใช้สิบคนมาแล้วให้เงินคนละหนึ่งมินา#19:13 1 มินามีค่าประมาณเงินค่าแรง 3 เดือนและสั่งว่า ‘จงทำให้เงินนี้เกิดกำไรจนกว่าเราจะกลับมา’
14 แต่พลเมืองเกลียดเขา จึงส่งตัวแทนตามหลังเขาไป เพื่อแจ้งว่า ‘เราไม่อยากให้คนนี้มาเป็นกษัตริย์ของพวกเรา’
15 แต่เขาก็ได้เป็นกษัตริย์และกลับมาบ้าน เขาให้ตามคนรับใช้ที่ให้เงินไว้ เพื่อดูว่าทำกำไรได้เท่าไหร่บ้าง
16 คนแรกมาบอกว่า ‘นายท่าน เงินหนึ่งมินานั้นได้กำไรมาอีกสิบมินา’
17 เจ้านายตอบว่า ‘ดีมาก เจ้าเป็นคนรับใช้ที่ดีของเรา เพราะเจ้าซื่อสัตย์ ไว้ใจได้ในเรื่องเล็กน้อย เจ้าจงดูแลสิบเมือง’
18 คนที่สองบอกว่า ‘นายท่าน เงินหนึ่งมินานั้นได้กำไรมาอีกห้ามินา’
19 เจ้านายตอบว่า ‘เจ้าจงดูแลห้าเมือง’
20 จากนั้น คนรับใช้อีกคนมาบอกว่า ‘นายท่าน นี่คือเงินหนึ่งมินานั้น ข้าพเจ้าเอาผ้าห่อเก็บไว้ 21ข้าพเจ้ากลัวเพราะท่านเป็นคนเข้มงวด เก็บกำไรจากธุรกิจที่ตัวเองไม่ได้ลงทุน และเก็บเกี่ยวผลที่ไม่ได้หว่าน’
22 เจ้านายตอบว่า ‘เจ้าคนรับใช้ชั่ว! เราจะลงโทษจากสิ่งที่เจ้าพูด เจ้าก็รู้ว่า เราเป็นคนเข้มงวด เก็บกำไรจากธุรกิจที่ตัวเองไม่ได้ลงทุน และเก็บเกี่ยวผลที่ไม่ได้หว่าน 23แล้วทำไมไม่เอาเงินของเราไปฝาก เรากลับมาจะได้ทั้งเงินต้นพร้อมดอกเบี้ย’
24 แล้วเขาก็สั่งพวกคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ว่า ‘ยึดเงินที่เขามีไปให้คนที่มีสิบมินา’
25 คนเหล่านั้นพูดว่า ‘นายท่าน เขามีตั้งสิบมินาแล้ว’
26 เจ้านายตอบว่า ‘เราบอกพวกเจ้าว่า ทุกคนที่มีอยู่แล้วจะได้รับเพิ่ม ส่วนใครไม่มี แม้ที่มีอยู่แล้ว ก็จะถูกริบไป 27ส่วนพวกศัตรูที่ไม่อยากให้เราเป็นกษัตริย์ จงนำตัวมาฆ่าต่อหน้าเราที่นี่’ ”
พระเยซูเข้าสู่กรุงเยรูซาเล็มอย่างกษัตริย์
(มธ.21:1-9; มก.11:1-10; ยน.12:12-15)
28หลังจากพระเยซูพูดอุปมาแล้ว พระองค์ก็เดินนำหน้าขึ้นไปกรุงเยรูซาเล็ม 29พอใกล้ถึงหมู่บ้านเบธฟายีและเบธานีตรงภูเขาที่เรียกว่ามะกอกเทศ พระองค์ก็ส่งสาวกสองคนไปโดยสั่งว่า 30“จงไปที่หมู่บ้านข้างหน้านั้น พอเข้าเขตหมู่บ้าน เจ้าจะพบลูกลาตัวหนึ่งผูกอยู่ ยังไม่เคยมีใครขี่มันมาก่อน จงแก้เชือกแล้วจูงมันมาที่นี่ 31ถ้ามีใครถามเจ้าว่า ‘ทำไมถึงปล่อยลูกลา’ ก็บอกเขาว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าต้องการลูกลาตัวนี้’ ”
32พวกเขาไปและพบลูกลาตามที่พระองค์บอกไว้ 33ขณะกำลังแก้เชือกผูกลูกลา เจ้าของลาก็ถามว่า “ท่านแก้เชือกผูกลูกลานั้นทำไม”
34พวกเขาตอบว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าต้องการลูกลาตัวนี้”
35ทั้งสองจึงจูงลูกลามาให้พระเยซู แล้วเอาเสื้อคลุมของตนปูบนหลังลาและให้พระเยซูขึ้นขี่ลานั้น 36ขณะที่พระเยซูผ่านไป ผู้คนก็เอาเสื้อคลุมของตนมาปูลงตามทาง
37เมื่อพระองค์มาใกล้ทางลงจากภูเขามะกอกเทศ สาวกกลุ่มใหญ่ก็พากันร้องตะโกนสรรเสริญพระเจ้าด้วยความยินดี สำหรับการอัศจรรย์ต่างๆ ที่เขาได้เห็นมา
38“ขอพระพรเป็นของกษัตริย์ผู้มาในนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า!#19:38 สดด.118:26
สันติสุขในสวรรค์และเกียรติสิริในที่สูงสุด!”
39พวกฟาริสีบางคนในฝูงชนบอกพระเยซูว่า “อาจารย์ จงห้ามสาวกของท่าน!”
40พระองค์ตอบว่า “เราบอกว่า ถ้าพวกเขานิ่งเงียบ ก้อนหินเหล่านี้ก็จะร้องออกมา”
41เมื่อพระองค์มาใกล้และเห็นเยรูซาเล็ม ก็ร้องไห้สงสารกรุงนั้น 42และพูดว่า “หากวันนี้เพียงเจ้ารู้ว่าอะไรที่นำสันติสุขมาสู่เจ้า แต่ตอนนี้สิ่งนั้นถูกซ่อนไว้จากตาของเจ้า 43วันนั้นจะมาถึง เมื่อศัตรูสร้างเนินดินโดยรอบ ล้อมขังและโจมตีเจ้าจากทุกด้าน 44พวกเขาจะจับเจ้าเหวี่ยงลงกับพื้น ทั้งเจ้าและลูกๆ ภายในกำแพงของเจ้า เขาจะไม่ปล่อยให้เหลือก้อนหินสักก้อนซ้อนทับกันเลย เพราะเจ้าไม่ตระหนักถึงเวลาที่พระเจ้าจะมาหา”
พระเยซูที่วิหาร
(มธ.21:12-16; มก.11:15-18; ยน.2:13-16)
45เมื่อพระเยซูเข้าไปในบริเวณวิหารและเริ่มขับไล่พวกคนที่ขายของกันอยู่ 46พระองค์พูดกับพวกเขาว่า “มีคำเขียนไว้ว่า ‘บ้านของเราจะเป็นบ้านแห่งการอธิษฐาน’#19:46 อสย.56:7 แต่พวกเจ้าทำให้กลายเป็น ‘ซ่องโจร’#19:46 ยรม.7:11”
47พระเยซูสั่งสอนที่วิหารทุกวัน แต่พวกหัวหน้าปุโรหิต ครูสอนกฎบัญญัติ และผู้นำในหมู่ประชาชน พยายามหาทางจะฆ่าพระองค์ 48แต่หาช่องทางลงมือไม่ได้ เพราะประชาชนชื่นชอบถ้อยคำของพระองค์มาก
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
ลูกา 19: TCV
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
พระ/คริสตธรรม/คัมภีร์ ฉบับ/ไทย/สามัญ™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
ใช้/โดย/ได้รับ/อนุญาต สงวน/ลิขสิทธิ์/ทั้งหมด
―――――――
Holy Bible, Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.
ลูกา 19
19
ศักเคียสคนเก็บภาษี
1พระเยซูเดินทางผ่านเข้าเมืองเยรีโค 2มีชายชื่อศักเคียส เป็นหัวหน้าคนเก็บภาษีที่ร่ำรวย 3เขาอยากเห็นว่าพระเยซูเป็นใคร แต่เพราะคนแน่นมาก และเขาตัวเตี้ยก็เลยมองไม่เห็น 4เขาจึงวิ่งไปล่วงหน้า แล้วปีนต้นมะเดื่อ เพื่อจะเห็นพระเยซูที่กำลังเดินมา
5เมื่อพระเยซูมาถึงตรงนั้น พระองค์เงยหน้าแล้วพูดกับเขาว่า “ศักเคียสรีบลงมาเถอะ วันนี้เราต้องไปพักที่บ้านเจ้า” 6เขาจึงรีบลงมา และต้อนรับพระองค์ด้วยความยินดี
7ทุกคนเห็นอย่างนั้นก็เริ่มบ่นพึมพำว่า “พระองค์ไปเป็นแขกของคนบาป”
8แต่ศักเคียสยืนขึ้นบอกองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า ดูสิ! ที่นี่เวลานี้ ข้าพเจ้าขอยกทรัพย์สมบัติครึ่งหนึ่งให้คนยากจน และถ้าข้าพเจ้าได้โกงใครก็จะใช้คืนให้สี่เท่า”
9พระเยซูพูดกับเขาว่า “วันนี้ความรอดมาถึงบ้านนี้แล้ว เพราะคนนี้ก็เป็นลูกของอับราฮัมเช่นกัน 10เพราะบุตรมนุษย์มาเพื่อเสาะหาและช่วยคนที่หลงหายให้รอด”
อุปมาเรื่องเงินสิบมินา
(มธ.25:14-30)
11ขณะคนทั้งหลายกำลังฟังอยู่นั้น พระองค์ก็เล่าอุปมาอีกเรื่องหนึ่ง เพราะพระองค์ใกล้จะถึงเยรูซาเล็มแล้ว และผู้คนคิดว่าอาณาจักรของพระเจ้ากำลังจะปรากฏเดี๋ยวนั้น 12พระองค์พูดว่า “ชายคนหนึ่งในราชวงศ์จะไปแดนไกล เพื่อรับการแต่งตั้งเป็นกษัตริย์ แล้วจะกลับมา 13เขาจึงเรียกคนรับใช้สิบคนมาแล้วให้เงินคนละหนึ่งมินา#19:13 1 มินามีค่าประมาณเงินค่าแรง 3 เดือนและสั่งว่า ‘จงทำให้เงินนี้เกิดกำไรจนกว่าเราจะกลับมา’
14 แต่พลเมืองเกลียดเขา จึงส่งตัวแทนตามหลังเขาไป เพื่อแจ้งว่า ‘เราไม่อยากให้คนนี้มาเป็นกษัตริย์ของพวกเรา’
15 แต่เขาก็ได้เป็นกษัตริย์และกลับมาบ้าน เขาให้ตามคนรับใช้ที่ให้เงินไว้ เพื่อดูว่าทำกำไรได้เท่าไหร่บ้าง
16 คนแรกมาบอกว่า ‘นายท่าน เงินหนึ่งมินานั้นได้กำไรมาอีกสิบมินา’
17 เจ้านายตอบว่า ‘ดีมาก เจ้าเป็นคนรับใช้ที่ดีของเรา เพราะเจ้าซื่อสัตย์ ไว้ใจได้ในเรื่องเล็กน้อย เจ้าจงดูแลสิบเมือง’
18 คนที่สองบอกว่า ‘นายท่าน เงินหนึ่งมินานั้นได้กำไรมาอีกห้ามินา’
19 เจ้านายตอบว่า ‘เจ้าจงดูแลห้าเมือง’
20 จากนั้น คนรับใช้อีกคนมาบอกว่า ‘นายท่าน นี่คือเงินหนึ่งมินานั้น ข้าพเจ้าเอาผ้าห่อเก็บไว้ 21ข้าพเจ้ากลัวเพราะท่านเป็นคนเข้มงวด เก็บกำไรจากธุรกิจที่ตัวเองไม่ได้ลงทุน และเก็บเกี่ยวผลที่ไม่ได้หว่าน’
22 เจ้านายตอบว่า ‘เจ้าคนรับใช้ชั่ว! เราจะลงโทษจากสิ่งที่เจ้าพูด เจ้าก็รู้ว่า เราเป็นคนเข้มงวด เก็บกำไรจากธุรกิจที่ตัวเองไม่ได้ลงทุน และเก็บเกี่ยวผลที่ไม่ได้หว่าน 23แล้วทำไมไม่เอาเงินของเราไปฝาก เรากลับมาจะได้ทั้งเงินต้นพร้อมดอกเบี้ย’
24 แล้วเขาก็สั่งพวกคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ว่า ‘ยึดเงินที่เขามีไปให้คนที่มีสิบมินา’
25 คนเหล่านั้นพูดว่า ‘นายท่าน เขามีตั้งสิบมินาแล้ว’
26 เจ้านายตอบว่า ‘เราบอกพวกเจ้าว่า ทุกคนที่มีอยู่แล้วจะได้รับเพิ่ม ส่วนใครไม่มี แม้ที่มีอยู่แล้ว ก็จะถูกริบไป 27ส่วนพวกศัตรูที่ไม่อยากให้เราเป็นกษัตริย์ จงนำตัวมาฆ่าต่อหน้าเราที่นี่’ ”
พระเยซูเข้าสู่กรุงเยรูซาเล็มอย่างกษัตริย์
(มธ.21:1-9; มก.11:1-10; ยน.12:12-15)
28หลังจากพระเยซูพูดอุปมาแล้ว พระองค์ก็เดินนำหน้าขึ้นไปกรุงเยรูซาเล็ม 29พอใกล้ถึงหมู่บ้านเบธฟายีและเบธานีตรงภูเขาที่เรียกว่ามะกอกเทศ พระองค์ก็ส่งสาวกสองคนไปโดยสั่งว่า 30“จงไปที่หมู่บ้านข้างหน้านั้น พอเข้าเขตหมู่บ้าน เจ้าจะพบลูกลาตัวหนึ่งผูกอยู่ ยังไม่เคยมีใครขี่มันมาก่อน จงแก้เชือกแล้วจูงมันมาที่นี่ 31ถ้ามีใครถามเจ้าว่า ‘ทำไมถึงปล่อยลูกลา’ ก็บอกเขาว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าต้องการลูกลาตัวนี้’ ”
32พวกเขาไปและพบลูกลาตามที่พระองค์บอกไว้ 33ขณะกำลังแก้เชือกผูกลูกลา เจ้าของลาก็ถามว่า “ท่านแก้เชือกผูกลูกลานั้นทำไม”
34พวกเขาตอบว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าต้องการลูกลาตัวนี้”
35ทั้งสองจึงจูงลูกลามาให้พระเยซู แล้วเอาเสื้อคลุมของตนปูบนหลังลาและให้พระเยซูขึ้นขี่ลานั้น 36ขณะที่พระเยซูผ่านไป ผู้คนก็เอาเสื้อคลุมของตนมาปูลงตามทาง
37เมื่อพระองค์มาใกล้ทางลงจากภูเขามะกอกเทศ สาวกกลุ่มใหญ่ก็พากันร้องตะโกนสรรเสริญพระเจ้าด้วยความยินดี สำหรับการอัศจรรย์ต่างๆ ที่เขาได้เห็นมา
38“ขอพระพรเป็นของกษัตริย์ผู้มาในนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า!#19:38 สดด.118:26
สันติสุขในสวรรค์และเกียรติสิริในที่สูงสุด!”
39พวกฟาริสีบางคนในฝูงชนบอกพระเยซูว่า “อาจารย์ จงห้ามสาวกของท่าน!”
40พระองค์ตอบว่า “เราบอกว่า ถ้าพวกเขานิ่งเงียบ ก้อนหินเหล่านี้ก็จะร้องออกมา”
41เมื่อพระองค์มาใกล้และเห็นเยรูซาเล็ม ก็ร้องไห้สงสารกรุงนั้น 42และพูดว่า “หากวันนี้เพียงเจ้ารู้ว่าอะไรที่นำสันติสุขมาสู่เจ้า แต่ตอนนี้สิ่งนั้นถูกซ่อนไว้จากตาของเจ้า 43วันนั้นจะมาถึง เมื่อศัตรูสร้างเนินดินโดยรอบ ล้อมขังและโจมตีเจ้าจากทุกด้าน 44พวกเขาจะจับเจ้าเหวี่ยงลงกับพื้น ทั้งเจ้าและลูกๆ ภายในกำแพงของเจ้า เขาจะไม่ปล่อยให้เหลือก้อนหินสักก้อนซ้อนทับกันเลย เพราะเจ้าไม่ตระหนักถึงเวลาที่พระเจ้าจะมาหา”
พระเยซูที่วิหาร
(มธ.21:12-16; มก.11:15-18; ยน.2:13-16)
45เมื่อพระเยซูเข้าไปในบริเวณวิหารและเริ่มขับไล่พวกคนที่ขายของกันอยู่ 46พระองค์พูดกับพวกเขาว่า “มีคำเขียนไว้ว่า ‘บ้านของเราจะเป็นบ้านแห่งการอธิษฐาน’#19:46 อสย.56:7 แต่พวกเจ้าทำให้กลายเป็น ‘ซ่องโจร’#19:46 ยรม.7:11”
47พระเยซูสั่งสอนที่วิหารทุกวัน แต่พวกหัวหน้าปุโรหิต ครูสอนกฎบัญญัติ และผู้นำในหมู่ประชาชน พยายามหาทางจะฆ่าพระองค์ 48แต่หาช่องทางลงมือไม่ได้ เพราะประชาชนชื่นชอบถ้อยคำของพระองค์มาก
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
พระ/คริสตธรรม/คัมภีร์ ฉบับ/ไทย/สามัญ™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
ใช้/โดย/ได้รับ/อนุญาต สงวน/ลิขสิทธิ์/ทั้งหมด
―――――――
Holy Bible, Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.