យេរេមា 12
12
1បពិត្រព្រះអម្ចាស់
ព្រះអង្គសុចរិតពន់ពេកណាស់
ទូលបង្គំពុំអាចតវ៉ារកខុសត្រូវ
ជាមួយព្រះអង្គបានទេ។
ប៉ុន្តែ ទូលបង្គំសូមសាកសួរអំពីការវិនិច្ឆ័យ
របស់ព្រះអង្គ
ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សអាក្រក់ចេះតែចម្រុងចម្រើន
ក្នុងគ្រប់គម្រោងការដែលគេគិតគូរធ្វើ?
ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សក្បត់រស់នៅ
យ៉ាងសុខស្រួលទាំងអស់គ្នាដូច្នេះ?
2ព្រះអង្គបានដាំពួកគេ ហើយពួកគេក៏ចាក់ឫស
ចម្រើនឡើង និងមានផ្លែផ្កា។
ពួកគេពោលពីព្រះនាមព្រះអង្គមិនដាច់ពីមាត់
តែចិត្តរបស់ពួកគេនៅឆ្ងាយពីព្រះអង្គ។
3ឱព្រះអម្ចាស់អើយ ព្រះអង្គស្គាល់ទូលបង្គំ
ព្រះអង្គទតឃើញទូលបង្គំ
ព្រះអង្គឈ្វេងយល់ថា
ទូលបង្គំជំពាក់ចិត្តនឹងព្រះអង្គ។
រីឯអ្នកទាំងនោះវិញ
សូមព្រះអង្គយកពួកគេចេញ
ដូចកូនចៀមដែលគេនាំទៅទីសត្តឃាត
សូមញែកពួកគេទុកដោយឡែក
សម្រាប់ថ្ងៃប្រហារជីវិត។
4តើទឹកដីនេះត្រូវកាន់ទុក្ខដល់កាលណា តើតិណជាតិនៅតាមចម្ការទាំងប៉ុន្មាន ត្រូវនៅក្រៀមស្ងួតដូច្នេះដល់កាលណាទៀត។ ដោយសារអំពើអាក្រក់របស់អ្នកស្រុកនេះ សត្វចតុប្បាទ និងបក្សាបក្សី ត្រូវវិនាសអស់ ដ្បិតពួកគេពោលថា “យើងធ្វើអ្វីក៏ព្រះអង្គមិនឃើញដែរ!”។
5«បើអ្នកពុំអាចរត់ប្រណាំងនឹង
មនុស្សថ្មើរជើងបានផង
ធ្វើម្ដេចអាចរត់ប្រណាំងនឹងសេះបាន?
បើអ្នកគ្មានសេចក្ដីសុខនៅក្នុងស្រុកដែល
មានសន្តិសុខផង
ធ្វើដូចម្ដេចអាចមានសេចក្ដីសុខនៅក្នុងព្រៃ
ជិតទន្លេយ័រដាន់?
6សូម្បីតែបងប្អូនរបស់អ្នក និងក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកផ្ទាល់ ក៏នាំគ្នាក្បត់អ្នកដែរ គឺពួកគេព្រួតគ្នាជំទាស់នឹងអ្នកពីក្រោយខ្នង។ ដូច្នេះ ទោះបីគេនិយាយល្អជាមួយអ្នកក្ដី មិនត្រូវទុកចិត្តពួកគេឡើយ»។
ព្រះអម្ចាស់បោះបង់ចោលព្រះវិហារ និងប្រជាជនរបស់ព្រះអង្គ
7យើងបោះបង់ចោលដំណាក់របស់យើង
យើងលះបង់ចោលកេរមត៌ករបស់យើង
យើងប្រគល់ប្រជាជនជាទីស្រឡាញ់របស់យើង
ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ខ្មាំងសត្រូវ។
8ប្រជារាស្ត្រដែលជាកេរមត៌ករបស់យើងផ្ទាល់
ប្រៀបបាននឹងសត្វសិង្ហនៅក្នុងព្រៃ
គឺគេគ្រហឹមដាក់យើង
ហេតុនេះហើយបានជាយើងឈប់
ស្រឡាញ់គេទៀត។
9ប្រជារាស្ត្រដែលជាកេរមត៌ករបស់យើងផ្ទាល់
ប្រៀបបាននឹងបក្សីចម្រុះពណ៌
ដែលត្មាតចោមរោមគ្រប់ទិសទី។
ចូរទៅប្រមែប្រមូលសត្វព្រៃទាំងប៉ុន្មាន
ហើយនាំពួកវាមកស៊ីសាកសព។
10ពួកគង្វាលមួយចំនួនធំលើកគ្នាមកបង្ហិន
ចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់យើង
ពួកគេជាន់កម្ទេចចម្ការរបស់យើង
ពួកគេបានបំផ្លាញចម្ការដ៏ល្អរបស់យើង
ឲ្យក្លាយទៅជាទីស្មសាន
និងវិនាសហិនហោចអស់។
11ពិតមែនហើយ ពួកគេបានធ្វើឲ្យចម្ការនេះ
វិនាសហិនហោច គួរឲ្យស្រណោះ។
នៅចំពោះមុខយើង មានសុទ្ធតែការហិនហោច
ស្រុកទេសទាំងមូលត្រូវវិនាសហិនហោចអស់
គ្មាននរណាម្នាក់រវីរវល់នឹងចម្ការនេះឡើយ។
12នៅតាមទួលខ្ពស់ៗក្នុងវាលរហោស្ថាន
ពួកបំផ្លិចបំផ្លាញកំពុងតែមកដល់។
ដាវរបស់ព្រះអម្ចាស់នឹងប្រហារស្រុកនេះ
ពីជាយដែនម្ខាងទៅជាយដែនម្ខាង
គ្មាននរណាម្នាក់គេចខ្លួនរួចឡើយ។
13ពួកគេសាបព្រោះស្រូវ
លុះដល់ពេលច្រូត គេទទួលបានតែបន្លា
គេខំប្រឹងប្រែងធ្វើការ
ដោយឥតបានទទួលផលអ្វីឡើយ។
អ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវខ្មាស
ដោយសារផលនៃចម្រូត
ព្រោះព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ព្រះពិរោធយ៉ាងខ្លាំង!
ព្រះបន្ទូលចំពោះនគរជិតខាងអ៊ីស្រាអែល
14 ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «យើងសូមប្រកាសជំទាស់នឹងនគរជិតខាងដ៏អាក្រក់ ហើយឈ្លានពានទឹកដីដែលយើងបានចែកឲ្យអ៊ីស្រាអែល ជាប្រជារាស្ត្ររបស់យើង ទុកជាចំណែកមត៌ក។ យើងនឹងដកប្រជាជននៅស្រុកទាំងនោះចេញពីទឹកដីរបស់ខ្លួន ហើយយើងក៏ដកជនជាតិយូដាចេញពីទឹកដីរបស់ខ្លួនដែរ។ 15ប៉ុន្តែ ក្រោយយើងដកពួកគេចេញពីទឹកដីនោះហើយ យើងនឹងអាណិតមេត្តាពួកគេសាជាថ្មី យើងនាំពួកគេវិលត្រឡប់ទៅកាន់ទឹកដីជាចំណែកមត៌ករបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួនវិញ។ 16ប្រសិនបើពួកគេរៀនអំពីមាគ៌ាដ៏ល្អ ដូចប្រជារាស្ត្ររបស់យើង ប្រសិនបើពួកគេស្បថក្នុងនាមយើងថា “ព្រះអម្ចាស់មានព្រះជន្មគង់នៅ” ដូចពួកគេធ្លាប់បង្រៀនប្រជារាស្ត្ររបស់យើង ឲ្យស្បថក្នុងនាមព្រះបាល នោះពួកគេនឹងរស់នៅក្នុងចំណោមប្រជារាស្ត្ររបស់យើង។ 17ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើប្រជាជាតិណាមិនព្រមស្ដាប់បង្គាប់ទេ យើងនឹងដកពួកគេចេញ ហើយប្រហារពួកគេឲ្យវិនាសសូន្យ» - នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
យេរេមា 12: គខប
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
Khmer Standard Version © 2005 United Bible Societies.