Baverset oyo Eyebani Mpenza ewuti na LUKAS 17

Share

Geus kitu ngalahir ka eta jelema, ”Geura cengkat. Jig geura balik. Maneh geus cageur, lantaran percaya.”

Upama ngadosana ka maraneh tujuh kali dina sapoe, sarta saban tas kitu terus datang nyebutkeun, ʼKuring menta hampura,ʼ kudu dihampura.”

Anu saurang, nyaho geus cageur teh balik deui jeung muji ka Allah tarik pisan, terus nyuuh ka Yesus jeung ngahaturkeun nuhun. Eta jelema teh urang Samaria.

Ku sabab kitu maraneh sing ati-ati kana pilampaheun! Lamun aya dulur migawe dosa kudu dielingan, lamun tobat kudu dihampura.

Saur Yesus, ”Mana nu salapan urang deui? Lain sapuluh urang anu calageur teh?

Waler Gusti, ”Lamun maraneh boga kapercayaan sagede siki sasawi bae, maraneh bisa nitah ieu tangkal bebesaran, ʼGeura nyabut maneh katut akar, tuluy melak maneh di laut!ʼ tangtu eta parentah diturut.”

Sing saha anu nyoba nyalametkeun hirupna, hirupna bakal leungit; tapi sing saha anu kaleungitan hirupna bakal dirahayukeun.

Yesus ngalahir ka murid-murid-Na, ”Hal-hal anu ngalantarankeun jelema-jelema jadi dosa teh tangtu aya bae. Tapi jelemana anu ngalantarankeun batur jadi dosa bakal cilaka kabina-bina. Leuwih hade beuheungna dibangbaluhan ku batu tuluy alungkeun ka laut, ti batan matak nyasarkeun ka salah saurang ti ieu kaom anu lemah.

Poe dinyatakeunana Putra Manusa teh kaayaanana kawas kaayaan jaman Enoh. Jelema-jelema harita gawena ngan dahar, nginum, kawin, nepi ka poean Enoh asup kana kapal; caah datang, jelema-jelema kabeh dibasmi.