Nowa Biblia Gdańska. Wydanie 2012, Śląskie Towarzystwo Biblijne. Prawa autorskie nie zastrzeżone.

Nowa Biblia Gdańska

<div class="version vid319 iso6393pol" data-vid="319" data-iso6393="pol">
   <div class="book bkLUK">
      <div class="chapter ch20" data-usfm="LUK.20">
         <div class="label">20</div><div class="p"><span class="verse v1" data-usfm="LUK.20.1"><span class="label">1</span><span class="content"> A w jednym z dni, gdy on naucza&#322; lud w &#346;wi&#261;tyni i g&#322;osi&#322; Ewangeli&#281;, zdarzy&#322;o si&#281;, &#380;e zbli&#380;yli si&#281; przedniejsi kap&#322;ani oraz uczeni w Pi&#347;mie ze starszymi,</span></span></div><div class="p"><span class="verse v2" data-usfm="LUK.20.2"><span class="label">2</span><span class="content"> i powiedzieli do niego: Powiedz nam, w jakiej mocy to czynisz, albo kim jest ten, kt&#243;ry ci da&#322; t&#281; moc?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v3" data-usfm="LUK.20.3"><span class="label">3</span><span class="content"> Ale odpowiadaj&#261;c, rzek&#322; do nich: Spytam i ja was o jedn&#261; rzecz, a wy mi odpowiedzcie:</span></span></div><div class="p"><span class="verse v4" data-usfm="LUK.20.4"><span class="label">4</span><span class="content"> Chrzest Jana by&#322; z Nieba, czy z ludzi?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v5" data-usfm="LUK.20.5"><span class="label">5</span><span class="content"> Za&#347; oni stosownie do siebie kalkulowali, m&#243;wi&#261;c: Je&#347;li powiemy z Nieba, powie: Zatem, dlaczego mu nie wierzyli&#347;cie?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v6" data-usfm="LUK.20.6"><span class="label">6</span><span class="content"> A je&#347;li powiemy z ludzi, ca&#322;y lud nas ukamienuje, poniewa&#380; jest przekonany, &#380;e Jan by&#322; prorokiem.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v7" data-usfm="LUK.20.7"><span class="label">7</span><span class="content"> Zatem odpowiedzieli, &#380;e nie wiedz&#261; sk&#261;d.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v8" data-usfm="LUK.20.8"><span class="label">8</span><span class="content"> A Jezus im powiedzia&#322;: I ja wam nie m&#243;wi&#281; w jakiej mocy to czyni&#281;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v9" data-usfm="LUK.20.9"><span class="label">9</span><span class="content"> Ale zacz&#261;&#322; m&#243;wi&#263; do ludu to podobie&#324;stwo: Pewien cz&#322;owiek zasadzi&#322; winnic&#281;, wynaj&#261;&#322; j&#261; hodowcom winoro&#347;li i odjecha&#322; na odpowiedni czas.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v10" data-usfm="LUK.20.10"><span class="label">10</span><span class="content"> Stosown&#261; te&#380; por&#261;, wys&#322;a&#322; s&#322;ug&#281; do tych hodowc&#243;w winoro&#347;li, by mu dali z owocu winnicy. Ale hodowcy pobili go oraz odes&#322;ali bezowocnego.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v11" data-usfm="LUK.20.11"><span class="label">11</span><span class="content"> Wi&#281;c pos&#322;a&#322; drugiego s&#322;ug&#281;; ale oni tak&#380;e tego pobili, zniewa&#380;yli oraz odes&#322;ali bezowocnego.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v12" data-usfm="LUK.20.12"><span class="label">12</span><span class="content"> Nadto pos&#322;a&#322; trzeciego; a oni tego poranili i wyrzucili.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v13" data-usfm="LUK.20.13"><span class="label">13</span><span class="content"> Zatem pan owej winnicy powiedzia&#322;: Co uczyni&#281;? Po&#347;l&#281; mego umi&#322;owanego syna; prawdopodobnie gdy go zobacz&#261;, poczuj&#261; wstyd.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v14" data-usfm="LUK.20.14"><span class="label">14</span><span class="content"> Ale hodowcy winoro&#347;li gdy go ujrzeli, rozwa&#380;ali wobec siebie, m&#243;wi&#261;c: Ten jest dziedzicem; chod&#378;cie, zabijmy go, aby nasze by&#322;o dziedzictwo.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v15" data-usfm="LUK.20.15"><span class="label">15</span><span class="content"> Wi&#281;c wyrzucili go poza winnic&#281; i zabili. Zatem, co im uczyni pan winnicy?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v16" data-usfm="LUK.20.16"><span class="label">16</span><span class="content"> Przyjdzie i zniszczy owych hodowc&#243;w winoro&#347;li, a winnic&#281; odda innym. A kiedy to us&#322;yszeli, powiedzieli: Oby si&#281; nie sta&#322;o.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v17" data-usfm="LUK.20.17"><span class="label">17</span><span class="content"> Za&#347; on, przypatrzy&#322; si&#281; im i powiedzia&#322;: Zatem, czy jest to napisane: Kamie&#324;, kt&#243;ry odrzucili buduj&#261;cy, ten sta&#322; si&#281; podstaw&#261; filaru?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v18" data-usfm="LUK.20.18"><span class="label">18</span><span class="content"> Ka&#380;dy, kto chybi wzgl&#281;dem tego kamienia zostanie roztrzaskany; a na kogo by upad&#322; zmia&#380;d&#380;y go.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v19" data-usfm="LUK.20.19"><span class="label">19</span><span class="content"> Zatem przedniejsi kap&#322;ani oraz uczeni w Pi&#347;mie pragn&#281;li przypa&#347;&#263; do niego w tej godzinie, ale przestraszyli si&#281; ludu. Bo poznali, &#380;e przeciw nim wypowiedzia&#322; to podobie&#324;stwo.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v20" data-usfm="LUK.20.20"><span class="label">20</span><span class="content"> I czatuj&#261;c, wys&#322;ali szpieg&#243;w, co udawali, &#380;e sami s&#261; sprawiedliwymi, by uczepili si&#281; jego s&#322;owa, a&#380; do wydania go zwierzchno&#347;ci oraz w&#322;adzy namiestnika.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v21" data-usfm="LUK.20.21"><span class="label">21</span><span class="content"> Wi&#281;c go zapytali, m&#243;wi&#261;c: Nauczycielu, wiemy, &#380;e prosto m&#243;wisz, uczysz, nie ujmujesz obliczem ale w prawdzie nauczasz drogi Boga.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v22" data-usfm="LUK.20.22"><span class="label">22</span><span class="content"> Wolno nam da&#263; podatek cesarzowi, czy nie?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v23" data-usfm="LUK.20.23"><span class="label">23</span><span class="content"> A poznawszy ich podst&#281;pno&#347;&#263;, powiedzia&#322; do nich: Czemu mnie kusicie?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v24" data-usfm="LUK.20.24"><span class="label">24</span><span class="content"> Poka&#380;cie mi denara; kogo ma wizerunek i napis? A odpowiadaj&#261;c, rzekli: Cesarza.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v25" data-usfm="LUK.20.25"><span class="label">25</span><span class="content"> Za&#347; on im powiedzia&#322;: Oddajcie wi&#281;c, co cesarza cesarzowi, oraz co Boga Bogu.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v26" data-usfm="LUK.20.26"><span class="label">26</span><span class="content"> Wi&#281;c nie mogli si&#281; uczepi&#263; jego s&#322;owa wobec ludu, a zdziwieni jego odpowiedzi&#261;, zamilkli.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v27" data-usfm="LUK.20.27"><span class="label">27</span><span class="content"> Ale jacy&#347; z saduceusz&#243;w, gdy podeszli, przecz&#261;c, &#380;e nie ma wskrzeszenia, zapytali go,</span></span></div><div class="p"><span class="verse v28" data-usfm="LUK.20.28"><span class="label">28</span><span class="content"> m&#243;wi&#261;c: Nauczycielu, Moj&#380;esz nam napisa&#322;, &#380;e je&#347;li umrze kogo&#347; brat, maj&#261;c &#380;on&#281; a umar&#322;by bez dzieci, aby jego brat poj&#261;&#322; t&#281; &#380;on&#281; oraz wzbudzi&#322; potomstwo swojemu bratu.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v29" data-usfm="LUK.20.29"><span class="label">29</span><span class="content"> By&#322;o zatem, siedmiu braci. I pierwszy, wzi&#261;wszy &#380;on&#281;, umar&#322; bezdzietny.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v30" data-usfm="LUK.20.30"><span class="label">30</span><span class="content"> Zatem drugi poj&#261;&#322; t&#261; &#380;on&#281;, i ten umar&#322; bezdzietny.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v31" data-usfm="LUK.20.31"><span class="label">31</span><span class="content"> Poj&#261;&#322; j&#261; trzeci, i podobnie. Siedmiu nie zostawi&#322;o dzieci i umarli.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v32" data-usfm="LUK.20.32"><span class="label">32</span><span class="content"> Po wszystkich, umar&#322;a te&#380; i niewiasta.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v33" data-usfm="LUK.20.33"><span class="label">33</span><span class="content"> Zatem w czasie wskrzeszenia, kt&#243;rego z nich staje si&#281; &#380;on&#261;?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v34" data-usfm="LUK.20.34"><span class="label">34</span><span class="content"> A Jezus odpowiadaj&#261;c, rzek&#322; im: Synowie tego porz&#261;dku &#380;eni&#261; si&#281; oraz za m&#261;&#380; wydaj&#261;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v35" data-usfm="LUK.20.35"><span class="label">35</span><span class="content"> Ale uznani za godnych osi&#261;gni&#281;cia tamtego porz&#261;dku oraz wskrzeszenia z martwych, ani si&#281; nie &#380;eni&#261;, ani te&#380; za m&#261;&#380; nie wydaj&#261;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v36" data-usfm="LUK.20.36"><span class="label">36</span><span class="content"> Nie mog&#261; ju&#380; tak&#380;e umrze&#263;, gdy&#380; podobni s&#261; do anio&#322;&#243;w, oraz s&#261; dzie&#263;mi Boga, kt&#243;rzy s&#261; dzie&#263;mi wzniesienia.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v37" data-usfm="LUK.20.37"><span class="label">37</span><span class="content"> Za&#347;, &#380;e umarli zmartwychwstaj&#261;, ujawni&#322; tak&#380;e Moj&#380;esz przy krzaku je&#380;yny, gdy nazywa Pana Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jak&#243;ba.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v38" data-usfm="LUK.20.38"><span class="label">38</span><span class="content"> A B&#243;g nie jest Bogiem umar&#322;ych ale &#380;yj&#261;cych, bo wszyscy w Nim &#380;yj&#261;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v39" data-usfm="LUK.20.39"><span class="label">39</span><span class="content"> Za&#347; odpowiadaj&#261;c, pewni z uczonych w Pi&#347;mie powiedzieli: Nauczycielu, dobrze powiedzia&#322;e&#347;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v40" data-usfm="LUK.20.40"><span class="label">40</span><span class="content"> Ale nie odwa&#380;yli si&#281; go o nic pyta&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v41" data-usfm="LUK.20.41"><span class="label">41</span><span class="content"> Nadto do nich powiedzia&#322;: Jak&#380;e m&#243;wi&#261; o Chrystusie, &#380;e jest synem Dawida?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v42" data-usfm="LUK.20.42"><span class="label">42</span><span class="content"> A sam Dawid m&#243;wi w Ksi&#281;dze Psalm&#243;w: Rzek&#322; Pan memu Panu: Usi&#261;d&#378; po mojej prawicy,</span></span></div><div class="p"><span class="verse v43" data-usfm="LUK.20.43"><span class="label">43</span><span class="content"> a&#380; po&#322;o&#380;&#281; twoich nieprzyjaci&#243;&#322; jako podn&#243;&#380;ek twoich n&#243;g.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v44" data-usfm="LUK.20.44"><span class="label">44</span><span class="content"> Zatem Dawid nazywa go Panem; jak wi&#281;c jest jego synem?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v45" data-usfm="LUK.20.45"><span class="label">45</span><span class="content"> A gdy ca&#322;y lud s&#322;ucha&#322;, powiedzia&#322; swoim uczniom:</span></span></div><div class="p"><span class="verse v46" data-usfm="LUK.20.46"><span class="label">46</span><span class="content"> Wystrzegajcie si&#281; uczonych w Pi&#347;mie, kt&#243;rzy chc&#261; chodzi&#263; w d&#322;ugich szatach, kochaj&#261; pozdrowienia w miejscach zgromadze&#324;, pierwsze miejsca w domach modlitwy i pierwsze le&#380;anki na wieczerzach;</span></span></div><div class="p"><span class="verse v47" data-usfm="LUK.20.47"><span class="label">47</span><span class="content"> kt&#243;rzy objadaj&#261; domy wd&#243;w i dla pozoru d&#322;ugo si&#281; modl&#261;. Ci otrzymaj&#261; dodatkowy wyrok.</span></span></div>
      </div>
   </div>
</div>

A w jednym z dni, gdy on nauczał lud w Świątyni i głosił Ewangelię, zdarzyło się, że zbliżyli się przedniejsi kapłani oraz uczeni w Piśmie ze starszymi,
i powiedzieli do niego: Powiedz nam, w jakiej mocy to czynisz, albo kim jest ten, który ci dał tę moc?
Ale odpowiadając, rzekł do nich: Spytam i ja was o jedną rzecz, a wy mi odpowiedzcie:
Chrzest Jana był z Nieba, czy z ludzi?
Zaś oni stosownie do siebie kalkulowali, mówiąc: Jeśli powiemy z Nieba, powie: Zatem, dlaczego mu nie wierzyliście?
A jeśli powiemy z ludzi, cały lud nas ukamienuje, ponieważ jest przekonany, że Jan był prorokiem.
Zatem odpowiedzieli, że nie wiedzą skąd.
A Jezus im powiedział: I ja wam nie mówię w jakiej mocy to czynię.
Ale zaczął mówić do ludu to podobieństwo: Pewien człowiek zasadził winnicę, wynajął ją hodowcom winorośli i odjechał na odpowiedni czas.
Stosowną też porą, wysłał sługę do tych hodowców winorośli, by mu dali z owocu winnicy. Ale hodowcy pobili go oraz odesłali bezowocnego.
Więc posłał drugiego sługę; ale oni także tego pobili, znieważyli oraz odesłali bezowocnego.
Nadto posłał trzeciego; a oni tego poranili i wyrzucili.
Zatem pan owej winnicy powiedział: Co uczynię? Poślę mego umiłowanego syna; prawdopodobnie gdy go zobaczą, poczują wstyd.
Ale hodowcy winorośli gdy go ujrzeli, rozważali wobec siebie, mówiąc: Ten jest dziedzicem; chodźcie, zabijmy go, aby nasze było dziedzictwo.
Więc wyrzucili go poza winnicę i zabili. Zatem, co im uczyni pan winnicy?
Przyjdzie i zniszczy owych hodowców winorośli, a winnicę odda innym. A kiedy to usłyszeli, powiedzieli: Oby się nie stało.
Zaś on, przypatrzył się im i powiedział: Zatem, czy jest to napisane: Kamień, który odrzucili budujący, ten stał się podstawą filaru?
Każdy, kto chybi względem tego kamienia zostanie roztrzaskany; a na kogo by upadł zmiażdży go.
Zatem przedniejsi kapłani oraz uczeni w Piśmie pragnęli przypaść do niego w tej godzinie, ale przestraszyli się ludu. Bo poznali, że przeciw nim wypowiedział to podobieństwo.
I czatując, wysłali szpiegów, co udawali, że sami są sprawiedliwymi, by uczepili się jego słowa, aż do wydania go zwierzchności oraz władzy namiestnika.
Więc go zapytali, mówiąc: Nauczycielu, wiemy, że prosto mówisz, uczysz, nie ujmujesz obliczem ale w prawdzie nauczasz drogi Boga.
Wolno nam dać podatek cesarzowi, czy nie?
A poznawszy ich podstępność, powiedział do nich: Czemu mnie kusicie?
Pokażcie mi denara; kogo ma wizerunek i napis? A odpowiadając, rzekli: Cesarza.
Zaś on im powiedział: Oddajcie więc, co cesarza cesarzowi, oraz co Boga Bogu.
Więc nie mogli się uczepić jego słowa wobec ludu, a zdziwieni jego odpowiedzią, zamilkli.
Ale jacyś z saduceuszów, gdy podeszli, przecząc, że nie ma wskrzeszenia, zapytali go,
mówiąc: Nauczycielu, Mojżesz nam napisał, że jeśli umrze kogoś brat, mając żonę a umarłby bez dzieci, aby jego brat pojął tę żonę oraz wzbudził potomstwo swojemu bratu.
Było zatem, siedmiu braci. I pierwszy, wziąwszy żonę, umarł bezdzietny.
Zatem drugi pojął tą żonę, i ten umarł bezdzietny.
Pojął ją trzeci, i podobnie. Siedmiu nie zostawiło dzieci i umarli.
Po wszystkich, umarła też i niewiasta.
Zatem w czasie wskrzeszenia, którego z nich staje się żoną?
A Jezus odpowiadając, rzekł im: Synowie tego porządku żenią się oraz za mąż wydają.
Ale uznani za godnych osiągnięcia tamtego porządku oraz wskrzeszenia z martwych, ani się nie żenią, ani też za mąż nie wydają.
Nie mogą już także umrzeć, gdyż podobni są do aniołów, oraz są dziećmi Boga, którzy są dziećmi wzniesienia.
Zaś, że umarli zmartwychwstają, ujawnił także Mojżesz przy krzaku jeżyny, gdy nazywa Pana Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakóba.
A Bóg nie jest Bogiem umarłych ale żyjących, bo wszyscy w Nim żyją.
Zaś odpowiadając, pewni z uczonych w Piśmie powiedzieli: Nauczycielu, dobrze powiedziałeś.
Ale nie odważyli się go o nic pytać.
Nadto do nich powiedział: Jakże mówią o Chrystusie, że jest synem Dawida?
A sam Dawid mówi w Księdze Psalmów: Rzekł Pan memu Panu: Usiądź po mojej prawicy,
aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek twoich nóg.
Zatem Dawid nazywa go Panem; jak więc jest jego synem?
A gdy cały lud słuchał, powiedział swoim uczniom:
Wystrzegajcie się uczonych w Piśmie, którzy chcą chodzić w długich szatach, kochają pozdrowienia w miejscach zgromadzeń, pierwsze miejsca w domach modlitwy i pierwsze leżanki na wieczerzach;
którzy objadają domy wdów i dla pozoru długo się modlą. Ci otrzymają dodatkowy wyrok.

Mihaino ny Ewangelia Łukasza 20