Malagasy - Interconfessional Version (NT) Drama

Dikanteny Iombonana Eto Madagasikara © Malagasy Bible Society, 2004.

Fa i Jesoa kosa lasa nankeny amin’ny tendrombohitra Analanôliva. Ny ampitso maraina be, dia niverina tao an-kianjan’ny tempoly Izy; ary nanatona Azy ny vahoaka rehetra, ka nipetraka Izy nampianatra azy ireo. Nisy kosa vehivavy anankiray, azo nanitsakitsa-bady. Nentin’ny mpahay lalàna sy ny Farisianina ravehivavy, ka narosony teo anoloan’ny olona; dia hoy ry zareo tamin’i Jesoa;
–Mpampianatra ô, azo nanitsakitsa-bady ity vehivavy ity. Ary i Mosesy, ao amin’ny lalàna, dia nandidy anay hitora-bato ny vehivavy toy izany; fa Ianao kosa mba ahoana?
Nolazain’ireo izany hamandrihana Azy, mba hisy hiampangany Azy. Fa i Jesoa kosa niondrika, dia nanoratsoratra teo amin’ny tany tamin’ny rantsan-tanany. Ry zareo amin’izany mbola manontany Azy ihany; ka nitraka Izy ary niteny tamin’ireo hoe:
–Izay tsy manam-pahotana aminareo no aoka hitora-bato azy voalohany!
Dia niondrika indray i Jesoa, ka nanoratsoratra teo amin’ny tany. Fa ry zareo kosa, nony nandre izany, dia niala teo tsirairay nanomboka hatramin’ny zokinjokiny; ka i Jesoa irery sisa nijanona sy ilay vehivavy teo anoloan’ny olona. Dia nitraka i Jesoa, ka nilaza tamin-dravehivavy hoe:
–Aiza ry zareo teo, ramatoa? Tsy nisy nanameloka anao angaha?
Dia novaliany hoe:
–Tsy nisy, Tompoko!
Ary hoy i Jesoa taminy:
–Izaho koa tsy manameloka anao! Mandehana, ka aza manota intsony manomboka izao!]

Tamin’izay dia nitenenan’i Jesoa indray ny vahoaka nataony hoe:
–Izaho no fahazavana ho an’izao tontolo izao; izay miaraka amiko tsy mba handeha anatin’ny haizina, fa hanana ny fahazavana vokatry ny aina!
Ka hoy ny Farisianina tamin’i Jesoa:
–Vavolombelona manambara tena Ianao, ka tsy azo antoka ny fijoroanao ho vavolombelona!
Fa novalian’i Jesoa hoe:
–Na dia vavolombelona manambara tena aza Aho, dia azo antoka ny fijoroako ho vavolombelona, satria fantatro izay niaviako sy izay alehako; fa ianareo kosa tsy mahafantatra izay iaviako na izay alehako! Ianareo dia mitsara araka ny fanaon’olombelona; Izaho kosa tsy mitsara olona na iza na iza. Ary raha mitsara Aho, dia mahitsy ny fitsarako; satria tsy irery Aho no mitsara, fa miaraka amiko ny Ray Izay naniraka Ahy. Voasoratra ao amin’ny lalànanareo fa azo antoka ny fijoroan’ny olona roa ho vavolombelona; Izaho dia vavolombelona manambara ny tenako, ary ny Ray Izay naniraka Ahy dia mijoro ho vavolombelona manambara Ahy koa.
Dia hoy ny Farisianina taminy:
–Aiza ny Rainao?
Fa novalian’i Jesoa hoe:
–Samy tsy fantatrareo na Izaho na ny Raiko; fa raha nahafantatra Ahy ianareo, dia ho nahafantatra ny Raiko ihany koa.
Ireo teny ireo dia nolazain’i Jesoa teo akaikin’ny fandatsahan-drakitra, fony Izy nampianatra teo an-kianjan’ny tempoly; ary tsy nisy olona nisambotra Azy, satria tsy mbola tonga ny fotoanandrony.

Dia hoy indray i Jesoa tamin’ny vahoaka:
–Handeha Aho ka hotadiavinareo, saingy ho faty amin’ny fahotanareo ianareo; izay alehako tsy azonareo aleha.
Dia hoy ny Jiosy:
–Hamono tena angaha Izy no manao hoe: «Izay alehako tsy azonareo aleha»?
Fa novalian’i Jesoa hoe:
–Ianareo dia avy etỳ an-tany; Izaho kosa avy any an-danitra. Ianareo dia avy amin’izao tontolo izao; Izaho kosa tsy mba avy amin’izao tontolo izao. Koa izany no nilazako taminareo hoe: «Ho faty amin’ny fahotanareo ianareo»; satria raha tsy inoanareo fa «Izaho no Ilay hatrizay ka ho mandrakizay», dia ho faty amin’ny fahotanareo ianareo!
Dia hoy ireo taminy:
–Iza moa Ianao?
Ka novalian’i Jesoa hoe:
–Ilay lazaiko aminareo indrindra! Manana zavatra maro hilazana sy hitsarana ny aminareo Aho; fa azo antoka Ilay naniraka Ahy, ary izay zavatra efa reko taminy no lazaiko amin’izao tontolo izao.
Saingy tsy fantatr’ireo fa ny Ray no voalazany taminy. Ka hoy i Jesoa taminy:
–Rehefa voasandratrareo ny Zanak’olona, dia ho fantatrareo fa «Izaho no Ilay hatrizay ka ho mandrakizay»; sady tsy manao na inona na inona avy amin’ny tenako aho, fa izay nampianarin’ny Ray Ahy no lazaiko. Ary Ilay naniraka Ahy dia miaraka amiko; fa tsy avelany ho irery Aho, satria manao izay mahafaly Azy lalandava!
Tamin’i Jesoa niteny izany, dia maro no nino Azy.

Dia hoy i Jesoa tamin’ireo Jiosy nino Azy:
–Raha maharitra mitana ny teniko ianareo, dia ho mpianatro tokoa; sady ho fantatrareo ny marina, ary ny marina no hanafaka anareo!
Fa novalian’ireo hoe:
–Taranak’i Abrahama izahay ary tsy mba nandevozin’olona na oviana na oviana; ka ahoana no ataonao hoe: Ho afaka ianareo?
Dia hoy i Jesoa taminy:
–Lazaiko marina dia marina aminareo fa izay rehetra manao fahotana dia andevozin’ny fahotana. Tsy hijanona ao an-trano lalandava ny mpanompo, fa ny zanaka no mijanona ao lalandava. Koa raha ny Zanaka no manafaka anareo, dia ho afaka tokoa ianareo. Fantatro fa taranak’i Abrahama ianareo, kanefa mitady hamono Ahy satria tsy tafalatsaka ao anatinareo ny teniko. Izaho izay milaza izay efa hitako teo amin’ny Raiko; ianareo kosa manao izay efa renareo tamin’ny rainareo!

Dia niteny tamin’i Jesoa ry zareo nanao hoe:
–I Abrahama no rainay!
Fa hoy i Jesoa taminy:
–Raha tena zanak’i Abrahama ianareo, dia ho nanao ireo asan’i Abrahama. Nefa ankehitriny tadiavianareo hovonoina Aho, dia Izaho nilaza taminareo ny marina izay efa reko tamin’Andriamanitra: tsy mba nanao izany i Abrahama! Fa ianareo kosa dia ny asan’ny rainareo no ataonareo.
Dia hoy ireo taminy:
–Tsy zaza sary izahay no nateraka; tokana ihany ny rainay, dia Andriamanitra.
I Jesoa kosa nanao taminy hoe:
–Raha Andriamanitra no tena Rainareo, dia ho tia Ahy ianareo, satria avy tamin’Andriamanitra no nivoahako sy nankanesako atỳ; tsy avy amin’ny tenako no nahatongavako, fa Izy no naniraka Ahy. Ahoana no tsy ahazoanareo ny fiteniko? Satria tsy mahay mihaino ny teniko ianareo. Ny devoly no ray niavianareo, ka ny filàndratsin’ny rainareo no satrinareo hatao. Ny devoly dia mpamono olona hatrany am-boalohany; ary tsy nitoetra tamin’ny marina izy, satria ny marina tsy ao aminy. Raha mandainga izy, dia miteny araka ny toetrany satria mpandainga izy sady rain’ny mpandainga. Fa Izaho kosa tsy inoanareo, satria ny marina no lazaiko. Iza moa aminareo no afaka hanaporofo fa nanota Aho? Raha ny marina no lazaiko, nahoana ianareo no tsy mino Ahy Izay avy amin’Andriamanitra no mihaino ny tenin’Andriamanitra; izany no tsy ihainoanareo, satria tsy avy amin’Andriamanitra ianareo!

Dia niteny tamin’i Jesoa ny Jiosy nanao hoe:
–Tsy marina ve ny filàzanay fa Samaritanina Ianao sady ondranondranana?
Fa novalian’i Jesoa hoe:
–Izaho tsy ondranondranana fa manome haja ny Raiko; fa ianareo kosa tsy manome haja Ahy. Saingy Izaho tsy mitady ny voninahitro, fa ao Ilay mitady izany ho Ahy sady mitsara ara-drariny. Lazaiko marina dia marina aminareo fa raha misy olona mitandrina ny teniko, dia tsy ho faty na oviana na oviana izy.
Dia hoy ny Jiosy taminy:
–Fantatray ankehitriny fa ondranondranana Ianao! Efa maty i Abrahama sy ireo mpaminanin’Andriamanitra, fa Ianao kosa milaza hoe: «Raha misy olona mitandrina ny teniko, dia tsy hanandrana fahafatesana izy na oviana na oviana.» Angaha Ianao lehibe noho ny rainay, dia i Abrahama izay efa maty? Ny mpaminany koa efa maty, manao Anao ho iza moa Ianao?
Fa novalian’i Jesoa hoe:
–Raha manome voninahitra ny tenako Aho, dia tsinontsinona ny voninahitro; ny Raiko, Izay lazainareo fa Andriamanitrareo, no manome voninahitra Ahy! Saingy tsy nahafantatra Azy ianareo; fa Izaho no mahalala Azy, ary raha milaza ho mahalala Azy Aho, dia ho mpandainga tahaka anareo. Eny, mahalala Azy Aho sady mitandrina ny teniny. Heni-karavoana i Abrahama rainareo nanantena hahita ny androko; ary nahita izy ka faly.
Dia hoy ny Jiosy taminy:
–Tsy mbola dimampolo taona akory Ianao, ka dia hoe nahita Anao i Abrahama?
Fa novalian’i Jesoa hoe:
–Lazaiko marina dia marina aminareo fa tsy mbola ary i Abrahama, dia «Izaho no Ilay hatrizay ka ho mandrakizay»!
Tamin’izay dia naka vato hitorahana Azy ny olona; fa i Jesoa kosa niery ka lasa nivoaka ny kianjan’ny tempoly.

Mihaino ny Jôhany 8