Andinin-tSoratra Masina malaza indrindra nalaina tao amin'ny Isaia 43

Hizara

Indro, efa hanao zava-baovao Aho, koa efa miposaka izany ankehitriny; tsy mahalala izany va ianareo? Eny, any an-tany efitra no hanaovako lalana ary any amin’ny tany ngazana no hasiako ony.

Raha mita ny rano ianao dia homba anao Aho; raha mita ny ony ianao dia tsy hanafotra anao izy; raha mandeha mamakivaky ny afo ianao dia tsy ho may, fa tsy handoro anao ny lelafo.

Aza mahatsiaro ny lasa, na misaina ny taloha.

Fa ankehitriny, izao no lazain’NY TOMPO, izay nahary anao, ry Jakoba ô, sady namolavola anao, ry Israely ô: Aza matahotra ianao, fa efa nanavotra anao Aho. Efa niantso anao tamin’ny anaranao Aho, Ahy ianao!

Satria sarobidy eo imasoko ianao, ary be voninahitra ianao sady tiako, dia olona no omeko ho solonao, ary firenena no ho solon’ny ainao.

Fa Izaho no TOMPO Andriamanitrao, dia ny Iray Masin’ny Israely, Mpamonjy anao; omeko ho fanavotana anao i Ejipta, ary ho solonao i Kosy sy i Seba.

Aza matahotra fa momba anao Aho; hitondra ny taranakao avy any atsinanana Aho, ary avy any andrefana no hanangonako anao.

Izaho dia Izaho ihany no mamono ny fahadisoanao noho ny amin’ny tenako ary tsy hotsarovako intsony ny fahotanao.

Ianareo no vavolombeloko hoy NY TOMPO, sady mpanompoko izay nofidiko mba hahafantaranareo sy hinoanareo Ahy ka ho azonareo tsara fa Izaho no Izy; talohako dia tsy nisy andriamanitra voaforona, sady tsy hisy handimby Ahy.

Izaho dia Izaho ihany no TOMPO, ary tsy misy Mpamonjy afa-tsy Izaho.

Eny, hatramin’izany andro izany dia Izaho no Izy, ary tsy misy maharombaka ny eto amin’ny tanako; miasa Aho ka iza moa no hahasakana izany?

Dia hanome voninahitra Ahy ny bibidia sy ny amboadia ary ny aotirisy, satria manisy rano any an-tany efitra sy ony any amin’ny tany ngazana Aho mba hampisotroina ny oloko, dia ilay voafidiko. Izao vahoaka noforoniko ho Ahy izao no hanambara ny fiderana Ahy.

Ny avaratra dia hilazako hoe: Omeo! Ary ny atsimo hoe: Aza hazonina! Alao ny zanako lahy avy lavitra sy ny zanako vavy avy any amin’ny faran’ny tany, dia izay rehetra antsoina amin’ny anarako sady nohariko ho voninahitro, dia izay novolavolaiko sy nataoko.

Izao no lazain’NY TOMPO, izay manao lalana eny amin’ny ranomasina sy lalan-kaleha eny amin’ny rano manonja, izay mamoaka ny kalesy fitondra miady sy ny soavaly, ny tafika sy ny lehilahy mahery. Miara-mandry avokoa izy ka tsy hiarina intsony. Mitsilopilopy izy ka maty toy ny lahin-jiro lany

Izaho no TOMPO, Iray Masinareo, Mpamorona ny Israely sady Mpanjakanareo.