„Зборовите што ни ги објави во Господово Име ние не ги слушаме; спротивно, и натаму ќе го пазиме словото излезено од нашите усти: ќе ѝ кадиме на небеската царица и ќе лееме налевници, како што и ние и нашите татковци, нашите цареви и нашите кнезови правеа во јудејските градови и по ерусалимските улици: тогаш имавме леб во изобилство, бевме среќни, и не трпевме никаква несреќа.