Популарни Библиски стихови од Wongeela Luqaasii 12

Сподели

Ilmi Namaalle sa'aatii isin isa hin eennetti waan dhufuuf, isinille qophowa'aatii eegadha'a!” jedhe.

Addee tanaa, mootummaa Waaqaa barbaada'a, tun marti isiniif hin dabalanti.

Itti aansee inni isaan maraanuu, “Jireenni namaa baceenna karraatiinii moti; tanaaf ilaalladha'a, joljolummaa maraa irraa ifi eegadha'a” jedhe.

Addee beeseen teessan jirtu gadhaan keessanille hin jiraata” jedhe.

Isin keessaa nami tokko haga fedhe itti yaadee le'ii ifii diqqumalle ka dheereffatuu dande'u eennu?

Yesuus barattoota ifiitiin, “Maarre ani isinitti hima, jireenna keessaniif maan nyaanna yookiin nafa keessanitti maan uffanna jettanee hin yaadina'a.

Rifeensi mataa keessaniituu maraa laakkowameera. Maarre hin sodaatina'a; isin sinbirroota didiqqoo san caalaa gatii guddoo qaddan.

“Gumii diqqo'o, Abbaan keessan mootumaa ifii isinii kenniisaaf waan jaallateeruuf, hin sodaatina'a.

Me harraaqessoota ilaala'a: isaan midhaan hin facaasanu yookiin haamanee hin galchanu; addee midhaan itti galchanu yookiin gootaraa hin qabanu; Waaqi isaan nyaachisa. Isin guddoo sinbirroota caaltan!

“Tanaaf ‘Maan nyaanna? Maan unna?’ jedhaa yaadaan hin rakkatina'a.

Waaqi marra adha mudhatee, boru ibiddatti gatamu yoo akkas seesee itti uffise, isin fa'a attam calchisee ufisuu dhaba. E, isin worra dhugeeffannaa diqqo'oo!

Wonni gollaa jiru maraa hin mudhata, wonni dhossaa jiru maraa hin beekkama.