Лука 18
18
ГЛАВА 18
1Им кажа и парабола за тоа, дека треба да се молат и да не паѓаат со духот.
(Зачало 88)
2И рече: – Во еден град#Сабота од 33-та седмица по Педесетница: Рече Господ во парабола: Во еден град имаше судија, кој од Бога не се плашеше, ниту од луѓето се срамеше.
3Во истиот град живееше една вдовица и доаѓаше кај него, велејќи: – Заштити ме од мојот противник.
4Но тој за долго време нејќеше. Најпосле си рече во себе: иако не се плашам од Бога и од луѓето не се срамам,
5но, бидејќи оваа вдовица не ми дава мир, ќе ја заштитам, за да не доаѓа повеќе и да не ми додева.
6И рече Господ: – Чујте што зборува несправедливиот судија?
7Та Бог нема ли да ги заштити Своите избраници, кои викаат кон Него дење и ноќе; макар и да забави?
8Ви велам, ќе ги заштити набргу.
Крај на саботата
Но, Синот Човечки, кога ќе дојде, ќе најде ли вера на земјата?
9А на оние што беа уверени во себе дека се праведници, и ги презираа другите, им ја кажа оваа парабола:
(Зачало 89)
10Два човека#Недела 33 на Цариникот и фарисејот: Рече Господ во парабола: Два човека влегоа во храмот да се помолат: едниот фарисеј, а другиот цариник.
11Кога застана, фарисејот вака се молеше во себе: Боже, Ти благодарам што не сум како другите луѓе: грабливци, несправедливци, прељубодејци, или како овој цариник.
12Постам двапати во седмицата, давам десеток од сѐ што добивам.
13А цариникот стоеше оддалеку; не смееше дури ни очите да ги подигне кон небото, туку се удираше в гради и велеше: Боже, биди милостив кон мене грешниот!
14Ви велам, дека тој си отиде дома повеќе оправдан, отколку оној; зашто секој што се воздига, ќе биде понижен, а кој се понизува, – ќе биде воздигнат.
Крај на неделата
(Зачало 90)
15При Него донесуваа и#Среда од 27-та седмица по Педесетница: Во она време, донесуваа при Исуса и дечиња, за да се допре до нив; а учениците, штом видоа, им забрануваа.
16Но Исус, кога ги повика, им рече: – Оставете ги децата да доаѓаат при Мене, и не пречете им, зашто на такви е царството Божјо.
17Вистина ви велам: кој не ќе го прими царството Божјо како дете, нема да влезе во него.
Изостави во средата
(Зачало 91)
18И го праша еден управник, велејќи:#Недела 30-та по Педесетница: Во она време, пристапи кон Исуса еден човек и, искушувајќи го, рече: – Благ Учителе, што да направам за да наследам живот вечен?
19А Исус му рече: – Зошто Ме викаш благ? Никој не е благ, освен еден Бог!
20Ги знаеш заповедите: – не прељубодејствувај, не убивај, не кради, не сведочи лажно, почитувај ги татка си и мајка си.
21А тој рече: – Сето тоа го правам од младоста своја.
22Штом го чу тоа, Исус му рече: – Уште едно ти недостасува: продај сѐ што имаш и раздај го на сиромаси, и ќе имаш сокровиште на небото; потоа, дојди и врви по мене.
23А тој, кога го чу тоа, се нажали, оти беше многу богат.
24Штом виде дека тој се разжалости, Исус рече: – Колку е тешко да влезат во царството Божјо оние што имаат богатство?
25Полесно е камила да мине низ иглени уши, отколку богат да влезе во царството Божјо.
Читај во средата
26Оние што го чуја тоа, рекоа: – Тогаш, кој може да се спаси?
27А Он одговори: – Неможното за луѓето е можно за Бога.
Крај на неделата
28Петар, пак, рече: – Ете, ние оставивме сѐ и врвиме по Тебе.
29Он им рече: – Вистина ви велам, дека нема ниеден, којшто оставил куќа или родители, или браќа, или сестри, или жена, или деца, заради царството Божјо,
30а да не добил многу повеќе од тоа уште сега, во ова време, и во идниот век – живот вечен.
Крај на средата
(Зачало 92)
31И кога ги зеде со себе дванаесетте, им рече:#Четврток од 27-та седмица по Педесетница: Во она време, ги зеде Исус дванаесетте и им рече: – Еве, одиме кон Ерусалим и сѐ ќе се исполни што пишувале пророците за Синот Човечки,
32дека ќе Го предадат на незнабошци и ќе се потсмеваат со Него, ќе Го презираат и плукаат,
33ќе Го бијат и ќе Го убијат, и на третиот ден ќе воскресне.
34Но, тие ништо од ова не разбраа; овие зборови за нив беа тајни, и тие не разбраа што им кажа.
Крај на четвртокот
(Зачало 93)
35Акога се приближуваше Он до#Недела 31 по Педесетница: Во она време, кога се приближуваше Исус до Ерихон, еден слеп човек седеше покрај патот и просеше;
36и штом чу дека покрај него врви народ, праша: – Што е тоа?
37Му кажаа дека минува Исус Назареецот.
38Тогаш тој извика и рече: – Исусе, Сине Давидов, помилуј ме!
39Оние што одеа напред, го искараа да молчи; но тој уште погласно викаше: – Сине Давидов, помилуј ме!
40Исус застана и заповеда да Му го доведат. И кога оној се приближи до Него, го праша,
41велејќи: – Што сакаш да ти направам? Тој рече: – Господи, да прогледам!
42Тогаш Исус му рече: – Прогледај! Верата твоја те спаси.
43И наеднаш прогледа и тргна по Него, славејќи Го Бога. И сиот народ, кога го виде тоа, Му воздаде слава на Бога.
Крај на неделата
Селектирано:
Лука 18: MK2008
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
© Македонска Православна Црква 2008
© Мacedonian Orthodox Church 2008
Лука 18
18
ГЛАВА 18
1Им кажа и парабола за тоа, дека треба да се молат и да не паѓаат со духот.
(Зачало 88)
2И рече: – Во еден град#Сабота од 33-та седмица по Педесетница: Рече Господ во парабола: Во еден град имаше судија, кој од Бога не се плашеше, ниту од луѓето се срамеше.
3Во истиот град живееше една вдовица и доаѓаше кај него, велејќи: – Заштити ме од мојот противник.
4Но тој за долго време нејќеше. Најпосле си рече во себе: иако не се плашам од Бога и од луѓето не се срамам,
5но, бидејќи оваа вдовица не ми дава мир, ќе ја заштитам, за да не доаѓа повеќе и да не ми додева.
6И рече Господ: – Чујте што зборува несправедливиот судија?
7Та Бог нема ли да ги заштити Своите избраници, кои викаат кон Него дење и ноќе; макар и да забави?
8Ви велам, ќе ги заштити набргу.
Крај на саботата
Но, Синот Човечки, кога ќе дојде, ќе најде ли вера на земјата?
9А на оние што беа уверени во себе дека се праведници, и ги презираа другите, им ја кажа оваа парабола:
(Зачало 89)
10Два човека#Недела 33 на Цариникот и фарисејот: Рече Господ во парабола: Два човека влегоа во храмот да се помолат: едниот фарисеј, а другиот цариник.
11Кога застана, фарисејот вака се молеше во себе: Боже, Ти благодарам што не сум како другите луѓе: грабливци, несправедливци, прељубодејци, или како овој цариник.
12Постам двапати во седмицата, давам десеток од сѐ што добивам.
13А цариникот стоеше оддалеку; не смееше дури ни очите да ги подигне кон небото, туку се удираше в гради и велеше: Боже, биди милостив кон мене грешниот!
14Ви велам, дека тој си отиде дома повеќе оправдан, отколку оној; зашто секој што се воздига, ќе биде понижен, а кој се понизува, – ќе биде воздигнат.
Крај на неделата
(Зачало 90)
15При Него донесуваа и#Среда од 27-та седмица по Педесетница: Во она време, донесуваа при Исуса и дечиња, за да се допре до нив; а учениците, штом видоа, им забрануваа.
16Но Исус, кога ги повика, им рече: – Оставете ги децата да доаѓаат при Мене, и не пречете им, зашто на такви е царството Божјо.
17Вистина ви велам: кој не ќе го прими царството Божјо како дете, нема да влезе во него.
Изостави во средата
(Зачало 91)
18И го праша еден управник, велејќи:#Недела 30-та по Педесетница: Во она време, пристапи кон Исуса еден човек и, искушувајќи го, рече: – Благ Учителе, што да направам за да наследам живот вечен?
19А Исус му рече: – Зошто Ме викаш благ? Никој не е благ, освен еден Бог!
20Ги знаеш заповедите: – не прељубодејствувај, не убивај, не кради, не сведочи лажно, почитувај ги татка си и мајка си.
21А тој рече: – Сето тоа го правам од младоста своја.
22Штом го чу тоа, Исус му рече: – Уште едно ти недостасува: продај сѐ што имаш и раздај го на сиромаси, и ќе имаш сокровиште на небото; потоа, дојди и врви по мене.
23А тој, кога го чу тоа, се нажали, оти беше многу богат.
24Штом виде дека тој се разжалости, Исус рече: – Колку е тешко да влезат во царството Божјо оние што имаат богатство?
25Полесно е камила да мине низ иглени уши, отколку богат да влезе во царството Божјо.
Читај во средата
26Оние што го чуја тоа, рекоа: – Тогаш, кој може да се спаси?
27А Он одговори: – Неможното за луѓето е можно за Бога.
Крај на неделата
28Петар, пак, рече: – Ете, ние оставивме сѐ и врвиме по Тебе.
29Он им рече: – Вистина ви велам, дека нема ниеден, којшто оставил куќа или родители, или браќа, или сестри, или жена, или деца, заради царството Божјо,
30а да не добил многу повеќе од тоа уште сега, во ова време, и во идниот век – живот вечен.
Крај на средата
(Зачало 92)
31И кога ги зеде со себе дванаесетте, им рече:#Четврток од 27-та седмица по Педесетница: Во она време, ги зеде Исус дванаесетте и им рече: – Еве, одиме кон Ерусалим и сѐ ќе се исполни што пишувале пророците за Синот Човечки,
32дека ќе Го предадат на незнабошци и ќе се потсмеваат со Него, ќе Го презираат и плукаат,
33ќе Го бијат и ќе Го убијат, и на третиот ден ќе воскресне.
34Но, тие ништо од ова не разбраа; овие зборови за нив беа тајни, и тие не разбраа што им кажа.
Крај на четвртокот
(Зачало 93)
35Акога се приближуваше Он до#Недела 31 по Педесетница: Во она време, кога се приближуваше Исус до Ерихон, еден слеп човек седеше покрај патот и просеше;
36и штом чу дека покрај него врви народ, праша: – Што е тоа?
37Му кажаа дека минува Исус Назареецот.
38Тогаш тој извика и рече: – Исусе, Сине Давидов, помилуј ме!
39Оние што одеа напред, го искараа да молчи; но тој уште погласно викаше: – Сине Давидов, помилуј ме!
40Исус застана и заповеда да Му го доведат. И кога оној се приближи до Него, го праша,
41велејќи: – Што сакаш да ти направам? Тој рече: – Господи, да прогледам!
42Тогаш Исус му рече: – Прогледај! Верата твоја те спаси.
43И наеднаш прогледа и тргна по Него, славејќи Го Бога. И сиот народ, кога го виде тоа, Му воздаде слава на Бога.
Крај на неделата
Селектирано:
:
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
© Македонска Православна Црква 2008
© Мacedonian Orthodox Church 2008