Crimean Tatar - IBT Version

‌Песах Байрамындан алты кунь эвель Иса Бетаниягъа кельди. Анда Иса олюлерден тирильткен Лазар яшай эди. О ерде Иса ичюн акъшамлыкъ ашыны азырладылар. Марта хызмет этмекте эди, Лазар Исанен берабер ашагъан адамлардан бири эди. О вакъыт Мерьем бир кучюк бардачыкъ темиз, паалы къокъулы ягъ кетирип, Исанынъ аякъларына якъты ве сачларынен Онынъ аякъларыны сюртип къурутты. Ягънынъ къокъусына бутюн эв толды.
Исанынъ шегиртлеринден бири, Оны сатаджакъ Иуда Искариот:
– Бу ягъны учь юз динаргъа сатып, фукъарелерге болип берсе, яхшыджа олмаз эдими? – деди.
Бу сёзлерни о фукъарелерге къайгъыргъаны ичюн дегиль, хырсыз олгъаны ичюн айтты. Онда ортакъ акъча къутусы эди, ве о къутугъа къоюлгъан паралардан озюне алып хырсызлай эди.
– О къадынны раатсызлама! – деди Иса. – О, бу ягъны Меним дефн этиледжек кунюм ичюн сакълады. Фукъарелер сизинъ аранъызда эр вакъыт оладжакълар, Мен исе эр вакъыт олмайджам.

Исанынъ не ерде олгъаныны билип, о ерге чокъ еудийлер кельдилер. Олар тек Исаны дегиль, Иса олюлерден тирильткен Лазарны да корьмеге истей эдилер. Баш руханийлер Лазарны да ольдюрмеге тырыша эдилер, чюнки онынъ ичюн чокъ еудийлер кетип, Исагъа иман эте башладылар.

Эртеси куню байрамгъа кельген чокъ адамлар Исанынъ Ерусалимге келеяткъаныны эшиттилер. Пальма терегининъ пытакъларыны алып, Оны къаршыламагъа чыкътылар ве кучьлю сеслернен къычырып башладылар:
– Аллагъа шукюр! Раббининъ Ады иле Келеяткъанны, Исраильнинъ Падишасыны шуретленъиз!
Иса бир яш эшекни тапып, устюне минди. Бу акъкъында эвельден бойле язылгъан эди: «Эй, Сион къызы, къоркъма! Сенинъ Падишанъ яш эшекке минип келеята!»
Шегиртлери буны башта анъламадылар. Иса Озь шуретине тек иришкен сонъ, бу сёзлер Онынъ акъкъында язылгъаныны ве халкъ Оны бойле къаршылагъаныны хатырладылар. Иса Лазарны къабирден чагъыргъан ве олюлерден тирильткен вакъытта Онен берабер олгъан халкъ бу акъкъында шаатлыкъ эте эди. Иса бойле бельгини косьтергени акъкъында эшиткен халкъ Оны къаршыламагъа чыкъты.
Фериселер исе бир-бирине:
– Коресизми, энди ич бир шей япып оламайсыз. Онынъ артындан бутюн дюнья кетти! – дей эдилер.

Ибадет этмек ичюн байрамгъа кельгенлер арасында юнанлар да бар эди. Олар Галилеянынъ Бетсайда шеэринден олгъан Филипнинъ алдына барып ялвардылар:
– Эфенди, биз Исаны корьмеге истеймиз.
Филип барып, бу акъта Андрейге айтты, сонъ Андрейнен Филип экиси Исанынъ алдына барып, Онъа айттылар. Иса оларгъа шойле джевап къайтарды:
– Инсан Огълу шуретленеджек вакъты кельди. Сизге керчектен догърусыны айтам: эгер богъдайнынъ урлугъы топракъкъа тюшип ольмесе, о тек адий бир урлучыкъ олып къаладжакъ. Амма ольсе, чокъ берекет береджек. Ким озь джаныны севсе, оны гъайып этеджек. Ким бу дюньяда озь джаныны аджымаса, оны эбедий аят ичюн сакълап къалдыраджакъ. Ким Манъа хызмет этмеге истесе, Меним артымдан кельсин. Мен къаерде олсам, хызметчим де о ерде оладжакъ. Манъа хызмет эткенни Баба урьмет этеджек.

Энди юрегим сызлай. Мен не айтсам экен? «Эй, Баба, Мени бу сааттен къуртар», – дейимми? Лякин Мен шу саат ичюн кельдим. Эй, Баба, Озь Адынъны шерефле!
Иса буны айткъанынен, коктен:
– Мен оны шерефледим ве даа шерефлейджегим, – деген сес кельди. О ерде тургъан халкъ буны эшитип, кок гудюрдиси белледи. «Ёкъ, Онен мелек лаф этти!» – деди башкъалары.
Бунъа джевап берип Иса деди:
– Бу сес Мен ичюн дегиль, сиз ичюн олды. Шимди бу дюнья суд этиледжек, шимди бу дюньянынъ башлыгъы тышарыгъа чыкъарылып къувуладжакъ. Мен ерден юкъарыгъа котерильгенимде, Озюме эр кесни чекеджегим.
Бу сёзлерни Иса Озюнинъ насыл оледжегини бильдирмек макъсадынен айтты. Халкъ бунъа джевап берип деди:
– Биз Къанундан Месих эбедий бизнен оладжагъыны эшиттик. Насыл этип Сен: «Инсан Огълуна юкъарыгъа котерильмеге керек», – дейсинъ? Ким бу Инсан Огълу?

Иса оларгъа деди:
– Даа къыскъа бир вакъыт ичинде ярыкъ сизнен оладжакъ. Къаранлыкъ сизни басмасын деп, ярыкъта юрюнъиз. Къаранлыкъта юрген адам къаерге кетеяткъаныны бильмей. Ярыкъ даа сизнен олгъанда, ярыкъкъа иман этинъиз, сонъ ярыкънынъ огъуллары оладжакъсыз.
Бу сёзлерни айтып, Иса узакълашып гизленди.
Иса халкънынъ козю огюнде о къадар чокъ бельгилерни косьтерген олса да, олар Онъа иман этмей эдилер. Ешая пейгъамбернинъ сёзлери беджериледжек эди: «Я Рабби! Бизим хаберимизге ким инанды? РАББИнинъ къудрети кимге ачылды?»
Олар ана шу себептен инанып оламай эдилер. Ешая пейгъамбер даа айткъаны киби: «Рабби бу халкънынъ козьлерини кёр этти, юрегини де бир шей анъламагъан киби этти. Бойледже, олар козьлеринен корьмезлер, акъылларынен анъламазлар, оларны тедавийлесин деп, Онъа кельмезлер». Ешая буны айткъанда, Месихнинъ шуретини корип, Онынъ акъкъында айта эди.
Бунъа бакъмадан, чокъ башлыкълар Исагъа иман эттилер. Лякин, синагогалардан айырылмасынлар деп, олар фериселер ичюн Исаны ачыкъ танымай эдилер. Башлыкълар Алланынъ шуретинден адамларнынъ шуретини зияде севе эдилер.

Иса къычырып:
– Манъа иман эткен адам Манъа дегиль, Мени Ёллагъангъа иман эте. Мени корьген адам Мени Ёллагъанны коре. Манъа иман эткен эр бир адам къаранлыкъта къалмасын деп, Мен дюньягъа ярыкъ олып кельдим. Ким Меним сёзлеримни эшитип иман этмесе, оны Мен суд этмейим. Мен дюньяны суд этмек ичюн дегиль, къуртармакъ ичюн кельдим. Мени ред этип, сёзлеримни къабул этмеген адамнынъ суд этиджиси бар – оны ахыр заманда Меним айткъан Сёзюм суд этеджек. Мен Озь Адымдан айтмадым. Мени ёллагъан Баба Манъа не айтмакъны ве насыл айтмакъны буюрды. Онынъ эмири исе эбедий аят олгъаныны билем. Мен не айтсам, Манъа Баба буюргъаныны айтам, – деди.

Сонсох Юхан 12