لوقا 12-ын алдартай Библийн эшлэлүүд

Хуваалцах

پس شِما هِم آماده بوشین اینسته که انسان ریکا در ساعتی اِنه که انتظار ندارِنی.»

بلکه شما دِنبالِ پادشاهی وِ دَووشین که همۀ اینا رِ هِم خِدا شما رِه دِنه.

پس مردمسته بائوته: «بهوش بوشین انده حرص و طمع نخارین اینِسّه که انسان زندگی به زیادی وِنه دارایی نی‌یه.»

اینِسّه که هرجا شِمه گنج دَره، شِمه دل اونجه دَره.»

کی هَسّه از شما که بِتونه با ناراحتی، اتا ساعت شه عمرِ زیاد هاکانه؟

بعد عیسی شه شاگِردون رِه بائوته: «پس شِما رِه گامبه ناراحت شه زندگی نَووشین که چیشی بخورین و نا ناراحت شه تن که چیشی دَپوشین.

حتی شِمه سَر می هِم هَمه بِشمارِسته هَسّه. پس نَتِرسین، اینسته که شِمه ارزش خَله ویشتِر از هزارون میشکا ارزش داننه.

«ای گلۀ کوچک، نَتِرسین اینِسّه که خِشحالی شِمه پی‌یِر خِدا این هَسّه که پادشاهی رِه به شِما عطا هاکانه.

کلاغها رِه هارشین: نا کارِنه و نا درو کاننه نا کَمِل دون دارِنه و نا انبار؛ با همۀ اینا خِدا ویشونه روزی دِنه. و شِما چَنده باارزشتر از پرنده‌ها هَستینی!

پس دِنبال این نَووشین که چیشی بَخارین. ناراحت اینها نَووشین.

پس اگه خِدا علف صحرا رِه که امروز دَره و فردا تَنیر دِله دَشِندییه وونه، اینجوری پوشِندِنه، چَنده ویشتِر شِما رِه ای بی‌ایمانون پوشِندِنه!

هیچ‌چی جا بَخارده نییه که پَدیدار نَووهه و هیچ‌چی پوشیده‌نیه که آشکار نَوهه.