Башланув 24
24
Исхакънынъ эвленмеси
1Ибраим энди къарт ве баягъы яшта эди. РАББИ Ибраимге эр шейде берекет берди.
2Ибраим эвиндеки энъ къарт олгъан, онынъ бутюн барлыгъынен идаре эткен хызметчисине бойле деди:
– Янбашымнынъ тюбюне къолунъны къой, 3РАББИнен, коклернинъ Алласынен ве ер юзюнинъ Алласынен емин эт ки, араларында мен яшагъан ханаанлыларнынъ къызларындан огълума апай алмайджакъсынъ, 4амма меним топрагъыма, сой-сопларыма барып, огълум Исхакъкъа андан апай аладжакъсынъ.
5– Бельки, о апай меннен бу ерге къайтып кельмеге истемез. Огълунъны сен чыкъкъан топракъкъа къайтармагъа керекимми? – деди хызметчи.
6Ибраим онъа бойле деди:
– Ёкъ! Огълумны анда къайтарма. 7Бабамнынъ эвинден ве сой-сопларымнынъ еринден мени алгъан, манъа: «Бу ерни эвлятларынъа береджегим», – деген ве ант эткен РАББИ, коклернинъ Алласы, сенинъ огюнъде Озюнинъ мелегини ёллайджакъ, ве сен андан огълума апай аладжакъсынъ. 8Эгер о апай сеннен къайтып кельмеге истемесе, сен бу еминимден бошсынъ. Тек огълумны анда къайтарма.
9Хызметчи Ибраим-эфендиси янбашынынъ тюбюне къолуны къойып, емин этти, 10эфендисининъ девелеринден он деве алып кетти. Янында эфендисининъ тюрлю яхшы бахшышлары да бар эди. Хызметчи Арам-Нахараим топрагъына, Нахор шеэрине кетти. 11Акъшам устю, апайлар сув чекмеге чыкъкъан вакъытта, о, шеэрге якъынлашып, бир къую янына келип, девелерни токътатты 12ве бойле деди:
– Я РАББИ, Ибраим-эфендимнинъ Алласы! Бугунь манъа къысмет эт, Ибраим-эфендиме мерамет эйле. 13Мына, мен сув чокърагъы янында турам, ве шеэр сакинлерининъ къызлары сув чекмеге чыкъалар. 14Мен олардан бирине: «Гугюминъден манъа сув ичмеге берсе», – деп айтарым. Эгер о: «Ич! Девелеринъе де сув берейим», – деп айтса, демек къулунъ Исхакъкъа бу къызны апай олып тайинлединъ. Сонъ билирим ки, Сен Ибраим-эфендиме мерамет эйлединъ.
15О, лафыны даа битирмезден эвель, омузында гугюм кетирген Рефикъа пейда олды. О, Милкъанынъ огълу Бетуэлнинъ къызы эди. Милкъа Ибраимнинъ къардашы Нахорнынъ апайы эди. 16Рефикъа яш, пек дюльбер, акъай корьмеген къыз эди. О, ашагъы чокъракъ янына тюшти ве гугюмни толдурып, тёпеге котерилип башлады. 17Ибраимнинъ хызметчиси онынъ къаршысына чапып барды ве онъа:
– Гугюминъден манъа ичмеге бираз сув берсе, – деди.
18– Ич, эфендим, – деди о ве деръал гугюмини омузындан тюшюрип, онъа сув ичмеге берди. 19Оны сувгъа тойдургъан сонъ, къыз:
– Девелеринъе де сувгъа тойгъандже, сув чекип берейим, – деди.
20Тез-тез гугюминдеки сувны ашлавгъа тёкип, сув чекмек ичюн къуюгъа тараф чапып кетти ве онынъ эписи девелерине сув чекип берди. 21Хызметчи, РАББИ онынъ ёлуны багъышлагъанмы-ёкъмы экен анъламакъ ичюн, сусып къызгъа бакъып тура эди. 22Девелер сувгъа тойгъан сонъ, хызметчи, агъырлыгъы беш грамм#24.22 Беш грамм – къ. еуд. «бека». олгъан, бурунгъа такъылгъан алтын купе ве къызнынъ къолларына эки дане, агъырлыгъы юз грамм#24.22 Юз грамм – къ. еуд. «он шекель». олгъан алтын билезлик алып, 23ондан:
– Сен кимнинъ къызы оласынъ? – деп сорады. – Айтса, бабанънынъ эвинде бизге геджелемек ичюн ер тапылырмы экен?
24– Мен Нахор ве Милкъанынъ огълу олгъан Бетуэлнинъ къызым, – деди о. 25Ве даа къошты: – Бизде тобаннен ем чокъ. Геджелемеге де ер тапылыр.
26Хызметчи седждеге къапанып, РАББИге ибадет этти 27ве бойле деди:
– Озюнинъ мераметини эфендиме эйлеген ве ишанчлы олгъан РАББИге, Ибраим-эфендимнинъ Алласына бинъ шукюрлер олсун! РАББИ мени дос-догъру ёлнен эфендимнинъ къардашынынъ эвине кетирди.
28Къыз чапып кетти ве бу шейлер акъкъында анасынынъ эвинде айтып берди. 29Рефикъанынъ Лаван адлы агъасы бар эди. О, чокъракъ янына, бу адамгъа чапып барды. 30Купени ве къардашынынъ къолларында билезликлерни корип, къардашы Рефикъанынъ: «Бу адам манъа буны деди», – деген сёзлерини эшитип, Ибраимнинъ хызметчисине барды ве оны девелеринен чокъракъ янында тургъаныны корьди. О, бойле деди:
31– РАББИден багъышлангъан адам, хош кельдинъ! Сен не ичюн тышары турасынъ? Мен сенинъ ичюн эв, девелеринъ ичюн ер азырладым.
32Хызметчи эвге кирди. Лаван девелернинъ эгерлерини чыкъарды ве оглерине тобаннен ем къойды. Ибраимнинъ хызметчисине ве онен олгъан адамларгъа аякъ ювмагъа сув кетирдилер 33ве софра къойдылар. Лякин хызметчи:
– Насыл ишнен кельгенимни айтмагъандже ашамайджагъым, – деди.
– Айт, – деди Лаван.
34– Мен Ибраимнинъ къулу олам, – айтып башлады хызметчи. – 35РАББИ меним эфендиме баягъы берекет берди, ве о, буюк адам олды: РАББИ онъа къой-эчкилер ве туварлар, кумюш ве алтын, хызметчи къызлар ве къуллар, девелер ве эшеклер берди. 36Эфендимнинъ апайы Саре къартайгъанында, онъа огълан бала тапты, ве эфендим озюндеки бутюн барлыгъыны огълуна берди. 37Эфендим манъа: «Топракъларында мен яшагъан ханаанлыларнынъ къызларындан огълума апай алма. 38Бабамнынъ эвине ве халкъыма барып, огълума апай андан ал», – деп, мени емин эттирди.
39Мен эфендиме: «Бельки, о апай меннен къайтып кельмез», – дедим. 40О, исе манъа бойле деди: «Мен РАББИнинъ козю огюнде яшайым. О, сеннен Озюнинъ мелегини ёллайджакъ ве ишинъни онъундан кетиреджек. Сен огълума халкъымдан, бабамнынъ эвинден апай аладжакъсынъ. 41Меним халкъыма барсанъ, бу емининъден бош олурсынъ. Олар санъа къыз бермеселер биле, емининъден бошсынъ».
42Бугунь чокъракъ янына келип, мен дедим: «Я РАББИ, Ибраим-эфендимнинъ Алласы! Япмагъа ниетленген ишимни онъундан кетирсе! 43Мына мен шимди сув чокърагъы янында турам. Сув чекмек ичюн мында бир къыз кельгенде, мен онъа: “Гугюминъден манъа азчыкъ сув ичмеге берсе”, – деп айтарым. 44Эгер о манъа: “Ич! Девелеринъе де сув ичмеге берейим”, – деп айтса, демек, эфендимнинъ огълуна РАББИ тайинлеген апай будыр».
45Мен даа тюшюнип битирмезден эвель, омузында гугюм кетирген Рефикъа пейда олды. О, чокъракъкъа тараф тюшип, сув чекип башлагъанда, мен онъа: «Манъа сув ичмеге берсе», – дедим. 46О, деръал гугюмини омузындан тюшюрди ве: «Ич! Девелеринъе де сув ичмеге берейим», – деди. Мен ичтим, ве о, девелерге де сув ичмеге берди. 47Мен ондан: «Сен кимнинъ къызы оласынъ?» – деп сорадым. О манъа: «Нахор ве Милкъанынъ огълу олгъан Бетуэлнинъ къызы олам», – деди. Сонъ мен бурнуна купе ве къолларына билезликлер бердим. 48Озюм исе РАББИге седждеге къапанып ибадет эттим ве РАББИге, Ибраим-эфендимнинъ Алласына бинъ шукюрлер эттим. О, мени эфендимнинъ огълуна эфендимнинъ къардашынынъ къызыны алмакъ ичюн дос-догъру ёлнен кетирген эди. 49Эфендиме мерамет япаджакъсынъызмы ве онъа ишанчлы оладжакъсынъызмы, шимди манъа айтынъыз. Ёкъ олса биле, эписи бир айтынъыз. Сонъ онъа коре иш корерим.
50Лаваннен Бетуэл онъа бойле джевап бердилер:
– Бу иш РАББИдендир. Бизим къолумызда не бар? 51Рефикъа огюнъдедир, ал оны да кет. РАББИ айткъаны киби, о, эфендинънинъ огълуна апай олсун.
52Буны эшиткен Ибраимнинъ хызметчиси РАББИге ерге къадар бель букти. 53Сонъ кумюш ве алтын бахшышларнен берабер дюльбер урбаларны Рефикъагъа берди, онынъ агъасынен анасына да къыйметли бахшышлар берди. 54Бундан сонъ о ве онынъ ёлдашлары ашадылар-ичтилер ве анда геджеледилер. Сабадан турып, Ибраимнинъ хызметчиси:
– Манъа эфендиме кетмеге разылыкъ беринъиз, – деди.
55Лякин агъасынен анасы онъа:
– Къыз бизнен даа он кунь къадар олсун да, сонъ кетерсинъиз, – дедилер.
56– Мени ёлдан къалдырманъыз, – деди хызметчи. – РАББИ ишимни онъундан кетирди. Манъа кетмек ичюн разылыкъ беринъиз де, мен эфендиме къайтайым.
57– Къызны чагъырып, озюнден сорайыкъ, – дедилер олар.
58Рефикъаны чагъырдылар ве ондан:
– Бу адамнен кетеджексинъми? – деп сорадылар.
– Кетеджегим, – деди о.
59О заман олар къызкъардашы Рефикъаны, онынъ даясыны, Ибраимнинъ хызметчисини ве онынъ ёлдашларыны йибердилер. 60Рефикъагъа эляллыкъ берип, онъа бойле дедилер:
– Къызкъардашымыз! Сенден бинълер, онар бинълер эвлят олсун! Эвлятларынъ душманларыны енъсин ве бойсундырсынлар!
61Рефикъа ве онынъ къыз хызметчилери девелерге минип, Ибраимнинъ хызметчиси пешинден кеттилер. Бойле этип, Ибраимнинъ хызметчиси Рефикъаны алып, эвине къайтып кетти.
62О вакъыт Исхакъ Беэр-Лахай-Роиден кетип, Негевде яшай эди. 63Акъшам устю, Исхакъ тюшюнджелерини ерли-ерине кетирмек ичюн, тарлагъа чыкъты. Козьлерини котерип бакъса – иште, девелер келелер. 64Рефикъа бакъып, Исхакъны корьди. Деведен тюшип, о, Ибраимнинъ хызметчисинден:
65– Тарла бою бизге тараф кельген бу адам кимдир? – деп сорады.
– Меним эфендим, – деди хызметчи.
О заман Рефикъа орьтю алды да, орьтюльди.
66Хызметчи Исхакъкъа бутюн олгъан шейлерни айтып берди. 67Сонъ Исхакъ Рефикъаны анасы Саренинъ чадырына кирсетти ве онъа эвленди. Бойле о, онынъ апайы олды. Исхакъ Рефикъаны севди, ве анасына олгъан яныгъы кечти.
Одоогоор Сонгогдсон:
Башланув 24: CTB
Тодруулга
Хуваалцах
Хувилах
Тодруулсан зүйлсээ бүх төхөөрөмждөө хадгалмаар байна уу? Бүртгүүлэх эсвэл нэвтэрнэ үү
© Институт перевода Библии, 2016
Башланув 24
24
Исхакънынъ эвленмеси
1Ибраим энди къарт ве баягъы яшта эди. РАББИ Ибраимге эр шейде берекет берди.
2Ибраим эвиндеки энъ къарт олгъан, онынъ бутюн барлыгъынен идаре эткен хызметчисине бойле деди:
– Янбашымнынъ тюбюне къолунъны къой, 3РАББИнен, коклернинъ Алласынен ве ер юзюнинъ Алласынен емин эт ки, араларында мен яшагъан ханаанлыларнынъ къызларындан огълума апай алмайджакъсынъ, 4амма меним топрагъыма, сой-сопларыма барып, огълум Исхакъкъа андан апай аладжакъсынъ.
5– Бельки, о апай меннен бу ерге къайтып кельмеге истемез. Огълунъны сен чыкъкъан топракъкъа къайтармагъа керекимми? – деди хызметчи.
6Ибраим онъа бойле деди:
– Ёкъ! Огълумны анда къайтарма. 7Бабамнынъ эвинден ве сой-сопларымнынъ еринден мени алгъан, манъа: «Бу ерни эвлятларынъа береджегим», – деген ве ант эткен РАББИ, коклернинъ Алласы, сенинъ огюнъде Озюнинъ мелегини ёллайджакъ, ве сен андан огълума апай аладжакъсынъ. 8Эгер о апай сеннен къайтып кельмеге истемесе, сен бу еминимден бошсынъ. Тек огълумны анда къайтарма.
9Хызметчи Ибраим-эфендиси янбашынынъ тюбюне къолуны къойып, емин этти, 10эфендисининъ девелеринден он деве алып кетти. Янында эфендисининъ тюрлю яхшы бахшышлары да бар эди. Хызметчи Арам-Нахараим топрагъына, Нахор шеэрине кетти. 11Акъшам устю, апайлар сув чекмеге чыкъкъан вакъытта, о, шеэрге якъынлашып, бир къую янына келип, девелерни токътатты 12ве бойле деди:
– Я РАББИ, Ибраим-эфендимнинъ Алласы! Бугунь манъа къысмет эт, Ибраим-эфендиме мерамет эйле. 13Мына, мен сув чокърагъы янында турам, ве шеэр сакинлерининъ къызлары сув чекмеге чыкъалар. 14Мен олардан бирине: «Гугюминъден манъа сув ичмеге берсе», – деп айтарым. Эгер о: «Ич! Девелеринъе де сув берейим», – деп айтса, демек къулунъ Исхакъкъа бу къызны апай олып тайинлединъ. Сонъ билирим ки, Сен Ибраим-эфендиме мерамет эйлединъ.
15О, лафыны даа битирмезден эвель, омузында гугюм кетирген Рефикъа пейда олды. О, Милкъанынъ огълу Бетуэлнинъ къызы эди. Милкъа Ибраимнинъ къардашы Нахорнынъ апайы эди. 16Рефикъа яш, пек дюльбер, акъай корьмеген къыз эди. О, ашагъы чокъракъ янына тюшти ве гугюмни толдурып, тёпеге котерилип башлады. 17Ибраимнинъ хызметчиси онынъ къаршысына чапып барды ве онъа:
– Гугюминъден манъа ичмеге бираз сув берсе, – деди.
18– Ич, эфендим, – деди о ве деръал гугюмини омузындан тюшюрип, онъа сув ичмеге берди. 19Оны сувгъа тойдургъан сонъ, къыз:
– Девелеринъе де сувгъа тойгъандже, сув чекип берейим, – деди.
20Тез-тез гугюминдеки сувны ашлавгъа тёкип, сув чекмек ичюн къуюгъа тараф чапып кетти ве онынъ эписи девелерине сув чекип берди. 21Хызметчи, РАББИ онынъ ёлуны багъышлагъанмы-ёкъмы экен анъламакъ ичюн, сусып къызгъа бакъып тура эди. 22Девелер сувгъа тойгъан сонъ, хызметчи, агъырлыгъы беш грамм#24.22 Беш грамм – къ. еуд. «бека». олгъан, бурунгъа такъылгъан алтын купе ве къызнынъ къолларына эки дане, агъырлыгъы юз грамм#24.22 Юз грамм – къ. еуд. «он шекель». олгъан алтын билезлик алып, 23ондан:
– Сен кимнинъ къызы оласынъ? – деп сорады. – Айтса, бабанънынъ эвинде бизге геджелемек ичюн ер тапылырмы экен?
24– Мен Нахор ве Милкъанынъ огълу олгъан Бетуэлнинъ къызым, – деди о. 25Ве даа къошты: – Бизде тобаннен ем чокъ. Геджелемеге де ер тапылыр.
26Хызметчи седждеге къапанып, РАББИге ибадет этти 27ве бойле деди:
– Озюнинъ мераметини эфендиме эйлеген ве ишанчлы олгъан РАББИге, Ибраим-эфендимнинъ Алласына бинъ шукюрлер олсун! РАББИ мени дос-догъру ёлнен эфендимнинъ къардашынынъ эвине кетирди.
28Къыз чапып кетти ве бу шейлер акъкъында анасынынъ эвинде айтып берди. 29Рефикъанынъ Лаван адлы агъасы бар эди. О, чокъракъ янына, бу адамгъа чапып барды. 30Купени ве къардашынынъ къолларында билезликлерни корип, къардашы Рефикъанынъ: «Бу адам манъа буны деди», – деген сёзлерини эшитип, Ибраимнинъ хызметчисине барды ве оны девелеринен чокъракъ янында тургъаныны корьди. О, бойле деди:
31– РАББИден багъышлангъан адам, хош кельдинъ! Сен не ичюн тышары турасынъ? Мен сенинъ ичюн эв, девелеринъ ичюн ер азырладым.
32Хызметчи эвге кирди. Лаван девелернинъ эгерлерини чыкъарды ве оглерине тобаннен ем къойды. Ибраимнинъ хызметчисине ве онен олгъан адамларгъа аякъ ювмагъа сув кетирдилер 33ве софра къойдылар. Лякин хызметчи:
– Насыл ишнен кельгенимни айтмагъандже ашамайджагъым, – деди.
– Айт, – деди Лаван.
34– Мен Ибраимнинъ къулу олам, – айтып башлады хызметчи. – 35РАББИ меним эфендиме баягъы берекет берди, ве о, буюк адам олды: РАББИ онъа къой-эчкилер ве туварлар, кумюш ве алтын, хызметчи къызлар ве къуллар, девелер ве эшеклер берди. 36Эфендимнинъ апайы Саре къартайгъанында, онъа огълан бала тапты, ве эфендим озюндеки бутюн барлыгъыны огълуна берди. 37Эфендим манъа: «Топракъларында мен яшагъан ханаанлыларнынъ къызларындан огълума апай алма. 38Бабамнынъ эвине ве халкъыма барып, огълума апай андан ал», – деп, мени емин эттирди.
39Мен эфендиме: «Бельки, о апай меннен къайтып кельмез», – дедим. 40О, исе манъа бойле деди: «Мен РАББИнинъ козю огюнде яшайым. О, сеннен Озюнинъ мелегини ёллайджакъ ве ишинъни онъундан кетиреджек. Сен огълума халкъымдан, бабамнынъ эвинден апай аладжакъсынъ. 41Меним халкъыма барсанъ, бу емининъден бош олурсынъ. Олар санъа къыз бермеселер биле, емининъден бошсынъ».
42Бугунь чокъракъ янына келип, мен дедим: «Я РАББИ, Ибраим-эфендимнинъ Алласы! Япмагъа ниетленген ишимни онъундан кетирсе! 43Мына мен шимди сув чокърагъы янында турам. Сув чекмек ичюн мында бир къыз кельгенде, мен онъа: “Гугюминъден манъа азчыкъ сув ичмеге берсе”, – деп айтарым. 44Эгер о манъа: “Ич! Девелеринъе де сув ичмеге берейим”, – деп айтса, демек, эфендимнинъ огълуна РАББИ тайинлеген апай будыр».
45Мен даа тюшюнип битирмезден эвель, омузында гугюм кетирген Рефикъа пейда олды. О, чокъракъкъа тараф тюшип, сув чекип башлагъанда, мен онъа: «Манъа сув ичмеге берсе», – дедим. 46О, деръал гугюмини омузындан тюшюрди ве: «Ич! Девелеринъе де сув ичмеге берейим», – деди. Мен ичтим, ве о, девелерге де сув ичмеге берди. 47Мен ондан: «Сен кимнинъ къызы оласынъ?» – деп сорадым. О манъа: «Нахор ве Милкъанынъ огълу олгъан Бетуэлнинъ къызы олам», – деди. Сонъ мен бурнуна купе ве къолларына билезликлер бердим. 48Озюм исе РАББИге седждеге къапанып ибадет эттим ве РАББИге, Ибраим-эфендимнинъ Алласына бинъ шукюрлер эттим. О, мени эфендимнинъ огълуна эфендимнинъ къардашынынъ къызыны алмакъ ичюн дос-догъру ёлнен кетирген эди. 49Эфендиме мерамет япаджакъсынъызмы ве онъа ишанчлы оладжакъсынъызмы, шимди манъа айтынъыз. Ёкъ олса биле, эписи бир айтынъыз. Сонъ онъа коре иш корерим.
50Лаваннен Бетуэл онъа бойле джевап бердилер:
– Бу иш РАББИдендир. Бизим къолумызда не бар? 51Рефикъа огюнъдедир, ал оны да кет. РАББИ айткъаны киби, о, эфендинънинъ огълуна апай олсун.
52Буны эшиткен Ибраимнинъ хызметчиси РАББИге ерге къадар бель букти. 53Сонъ кумюш ве алтын бахшышларнен берабер дюльбер урбаларны Рефикъагъа берди, онынъ агъасынен анасына да къыйметли бахшышлар берди. 54Бундан сонъ о ве онынъ ёлдашлары ашадылар-ичтилер ве анда геджеледилер. Сабадан турып, Ибраимнинъ хызметчиси:
– Манъа эфендиме кетмеге разылыкъ беринъиз, – деди.
55Лякин агъасынен анасы онъа:
– Къыз бизнен даа он кунь къадар олсун да, сонъ кетерсинъиз, – дедилер.
56– Мени ёлдан къалдырманъыз, – деди хызметчи. – РАББИ ишимни онъундан кетирди. Манъа кетмек ичюн разылыкъ беринъиз де, мен эфендиме къайтайым.
57– Къызны чагъырып, озюнден сорайыкъ, – дедилер олар.
58Рефикъаны чагъырдылар ве ондан:
– Бу адамнен кетеджексинъми? – деп сорадылар.
– Кетеджегим, – деди о.
59О заман олар къызкъардашы Рефикъаны, онынъ даясыны, Ибраимнинъ хызметчисини ве онынъ ёлдашларыны йибердилер. 60Рефикъагъа эляллыкъ берип, онъа бойле дедилер:
– Къызкъардашымыз! Сенден бинълер, онар бинълер эвлят олсун! Эвлятларынъ душманларыны енъсин ве бойсундырсынлар!
61Рефикъа ве онынъ къыз хызметчилери девелерге минип, Ибраимнинъ хызметчиси пешинден кеттилер. Бойле этип, Ибраимнинъ хызметчиси Рефикъаны алып, эвине къайтып кетти.
62О вакъыт Исхакъ Беэр-Лахай-Роиден кетип, Негевде яшай эди. 63Акъшам устю, Исхакъ тюшюнджелерини ерли-ерине кетирмек ичюн, тарлагъа чыкъты. Козьлерини котерип бакъса – иште, девелер келелер. 64Рефикъа бакъып, Исхакъны корьди. Деведен тюшип, о, Ибраимнинъ хызметчисинден:
65– Тарла бою бизге тараф кельген бу адам кимдир? – деп сорады.
– Меним эфендим, – деди хызметчи.
О заман Рефикъа орьтю алды да, орьтюльди.
66Хызметчи Исхакъкъа бутюн олгъан шейлерни айтып берди. 67Сонъ Исхакъ Рефикъаны анасы Саренинъ чадырына кирсетти ве онъа эвленди. Бойле о, онынъ апайы олды. Исхакъ Рефикъаны севди, ве анасына олгъан яныгъы кечти.
Одоогоор Сонгогдсон:
:
Тодруулга
Хуваалцах
Хувилах
Тодруулсан зүйлсээ бүх төхөөрөмждөө хадгалмаар байна уу? Бүртгүүлэх эсвэл нэвтэрнэ үү
© Институт перевода Библии, 2016