لوقا 22
22
خیانت یهودا
1عید فَطیر که پِسَح هِم گاننه نزدیک بیه 2و سران کاهنون و علِمایِ دینی در صَدِد دَیینه بِهانۀ پِدا هاکانند تا عیسی رِه بَکاشِن اینسته که از شورش مردِم ترسینه. 3در اون لحظه شیطون در یهودا که معروف به اَسخَریوطی که اَتّا از دِوازده تا شاگردعیسی بییه نفوذ هاکارده. 4وِ بورده سران کاهنون و فرماندهون قراولان پَلی و با اونا صحبِت هاکارده که چجوری عیسی رِه ویشون دست تسلیم هاکانه. 5اونا خشحال بَیینه و توافق هاکاردِنه پولی وِره حادِن. 6وِ هِم قبول هاکارده و دِنبالِ فرصت دَییه تا در نبود مردِم عیسی رِه به اونا تسلیم هاکانه.
شام آخر
7روز عید فطیر که باید گوسفند پِسَح قِربونی بَووهه بَرِسییِه. 8عیسی پِطرُس و یوحنا رِه بَرِسِندیه بائوته: «بورین و شام پِسَح رِه اَمِستِه آماده هاکانین تا بخوریم.» 9بَپورسینه: «در کاجه خانی تدارک بَوینیم؟» 10جِواب هِدا: «زمانی که شهر دِله بوردینی، اِتا مردی با کوزه‌ای اوو شِمه جلو در اِنه. وِنه دنبال راه دَکِفین بورین اون سِره دِله که وِ شونه اونجه 11و صاحب سِره رِه بایرین: ‹اِستا گانه: «مهمونخانه کاجه هَسّه تا شام پِسَح رِه با شه شاگِردون بَخورم؟»› 12وِ شِما رِه وَننه بالا طبقه که خَله گَت هَسّه رِه نشون دنه. اونجه تدارک بَوینین.» 13اونا بوردِنه و همه چیز رِه هَمونجور پِدا هاکاردِنه که عیسی ویشونه بائوته بی‌یِه و پِسَح رِه اونجه تِدارک بَدینه.
14اون ساعت بَرِسیه و عیسی با شه رسولان سفره سَر هِنیشتِه. 15بعد ویشونه بائوته: «خَله دوست داشتِمِه قبل از رنج بَکِشییِنم این پِسَح رِه با شِما بَخِرِم. 16اینسته که شما رِه گامبه که دیگه از اون نَخِرِمبه تا اون زمون که در پادشاهی خِدا تَحقق پدا هاکانه.» 17پس اتا جام شِراب رِه بَییته و شکر هاکارده و بائوته: «اینتارِ بَیرین و شه میون تقسیم هاکانین. 18اینسته که شما رِه گامبه که تا بییَموهَنه پادشاهی خِدا دیگه از محصول انگور نخارِمبه.» 19بعد نون رِه بَییته شکر هاکارده و پاره هاکارده و ویشونه هِدا و بائوته: «اینتا بدن مِن هَسّه که شِمِسته هاداهه وونه این رِه به‌یاد مِن انجام هادین.» 20بعد پس از شام جام شِراب رِه بَییته و بائوته: «این جام شِراب، عهد جدید هَسّه در خون مِن که شِمه نجاتسه دَشِنییه وونه. 21امّا دست اون نفر که مِرِه تسلیم کانده با مه دست در سِفره دَره. 22انسان ریکا اون جوری که مقدِّر هَسّه شونه اما وای بر اون کس که وِ رِه تسلیم دشمن کانده.» 23بعد شِروع هاکاردنه همدیگر جه سوال هاکاردن کدومشون که این کار رِه کانده.
24و جَر و بحث کاردِنه که کدوم تای ویشون گَتتِر هَسّه. 25عیسی ویشونه بائوته: «پادشاهون این دنیا بر مردِم سروری کاننه و حاکمون اونا ‹ولی‌نعمت› بَخوندسته ووننه. 26اما شِما اینجوری نَووشین. گَتترین شِما باید مثلِ کوچکترین بَووهه و حاکم باید مثلِ خادم بَووهه. 27اینسته که کدوم تا گَتتِر هَسّه اون که سفره سَر نیشته یا اون که خدمِت کانده؟ آیا نا اون که سفره سَر نیشته؟ اما مِن در میونه شِما مثلِ خادم هستمه.
28«شما کسانی هَستینی که در آزمایشهای مِن مه کنار هِرستانی. 29پس هَمونجور که مه پی‌یِر سلطنتی مه رِه عطا هاکارده مِن هِم شِما رِه عطا کامبه 30تا بر مه سفره در پادشاهی مِن بَخارین و بَنوشین و تخت سَر هِنیشین و دِوازده تا قبیلۀ اسرائیل رِه داوری هاکانین.
31«ای شَمعون ای شَمعون شیطون اجازه خواسّه شِما رِه مثلِ گندم غربال هاکانه. 32اما مِن تِسه دِعا هاکاردِمه تا ته ایمان تَلِف نَووشه. پس وقتی بَردَگِردِستی شه برارها رِه استوار دار.» 33اما وِ در جِواب بائوته: «ای سرورم، مِن آمادومه با ته به زندان بورم و بمیرم.» 34عیسی جِواب هادا: «پِطرُس، بدون که امروز قبل از طلا ونگ، سه بارمِره انکار کاندی و گانی مِره نشناسنی.»
35بعد اوناجه بَپِرسیه: «آیا زمانی که شِما رِه بدون کیسۀ پول و غذا و کفش بَرسندیمه به هیچ چی محتاج بَیینی؟» جِواب هادانه: «نا، به هیچ‌چی.» 36پس ویشونه بائوته: «اما الان هر کی کیسه پول یا غذا دانه اون رِه بَیره و اگه شمشیر نداننه شه لباس رِه بَروشه شمشیر بخرینه. 37اینسته که اونچه درباره مِن در کِلام خِدا بنوشته، باید اتّفاق دَکِفه که: ‹وِ جزء خطا کارها بَییه.› اَره اونچه دربارۀ مِن بنوشته بَییه عملی وونه.» 38شاگِردون بائوتِنه: «ای خِداوند هارِش دِتا شمشیر دارِمبی.» ویشونه بائوته: «وَسته.»
دِعا در کوه زیتون
39بعد عیسی بیرون بورده و بنا بر عادت بورده کوه زیتون سَر و وِنه شاگِردون هِم وِنه هِمراه بوردِنه. 40وقتی اونجه بَرِسینه ویشونه بائوته: «دعا هاکانین تا در آزمایش نَکِفین.» 41بعد به اندازه پرتاب سنگ اوناجه دور بَیه و زانو بَزو، اینجوری دِعا هاکارده: 42«ای پی‌یِر اگه ارادۀ ته هَسّه این جام رِه مِجه دور هاکان؛ اما نا به خواسّه مِن بلکه به ارادۀ ته بووهه.» 43بعد فرشته‌ای آسمون جه بر وِ ظاهر بَیه و وِ رِه تقویت هاکارده. 44پس وقتی در عذاب بی‌یِه با جدیتی ویشتِر دِعا هاکارده و عرقش مثلِ قطرهایه خون بنه سَر کَلِسته. 45وقتی دِعا جه راست بَییه و شاگِردون پَلی بَردَگِردِسته بَدییه از ناراحتی بخاتونه. 46ویشونه بائوته: «چه ایسته بخاتونی؟ راست بَووشین و دِعا هاکانین تا در آزمایش نَکِفین.»
گرفتار بَیینِ عیسی
47هنوز صحبِت کارده که اِتا گِروه راه جه بَرِسینه. یهودا اصخریوطی که اَتّا از اون دِوازده تا شاگِرد بیه اوناره هدایت کارده. وِ عیسی پَلی بی‌یَموهه وِرِ ماچ هاکارده 48اما عیسی وِ رِه بائوته: «ای یهودا آیا انسان ریکا رِه با ماچ تسلیم کاندی؟» 49وقتی پیروان عیسی بفهمِستنه چه اتفاقی دَره کَفنه عیسی رِه بائوتِنه: «ای سرور ما اجازه هادِه شمشیر بَکِشیم؟» 50و اَتّا از اونا غلام کاهن اعظم رِه به شمشیر بَزوهه و وِنه راست گوش از بیخ بَورییه. 51اما عیسی بائوته: «اینکار رِه نکانین!» و گوش اون مردی رِه لمس هاکارده و شفا هِدا. 52بعد خطاب به سران کاهنون و فرماندهون قراول معبد و مشایخی که برای گرفتار هاکاردنه وِ بییَمونه بائوته: «مگه مِن راهزنمه که با چماق و شمشیر مه دِنبال بییَمونی؟ 53هر روز معبد دِله شِمه چِشه جلو دَییمه وشِما دست بر مِن دراز نکاردینی، اما الان ساعت شما هَسّه، ساعت حکومت تاریکی.»
انکار پِطرُس
54بعد عیسی رِه بَهیتتِنه و وِره بَوِردنه کاهِن اعظمِ سِره. پِطرُس دیرادیر ویشون دِنبال شییه. 55در وسط حیاط تَشِ روشن بی‌یِه و جمعی دور اون هِنیشتِه بینه. پِطرُس هِم در میون اونا هِنیشتِه. 56در همین موقع اتا کنیز وِ رِه در روشنایی تَش بَدییه و وِ رِه خیره بَییه بائوته: «اینتا مردی هِم با عیسی بی‌یِه.» 57اما وِ انکار هاکارده و بائوته: «خانم جان مِن وِ رِه نِشناسمبه.» 58اتا کَم بعد اتا نفر دیگه وِ رِه بَدییه و بائوته: «ته هِم اَتّا از اونایی.» پِطرُس در جِواب بائوته: «آقا جان مِن با اونا نیمه.» 59چند ساعت بگذشته و اتا نفر دیگه بائوته: «بی‌شک اینتا مردی هِم با عیسی بی‌یِه اینسته که جلیلی هِم هَسّه.» 60پِطرُس در جِواب بائوته: «آقا جان مِن نَدومبه چیشی گانی.» هنوز صحبِت کارده که طِلا ونگ بَزوهه. 61اون لحظه عیسی بَر دَگِردِسته و پِطرُس رِه هارشا و پِطرُس وِنه حَرفا رِه بیاد بیارده که بائوته بی‌یِه: «امروز قبل از طلا ونگ سه بار مه رِه انکار کاندی.» 62پس بیرون بورده و زارو زار بِرمه هاکارده.
مسخره هاکاردنه عیسی
63اونا عیسی رِه شه وسط دِمبدانه و شِروع هاکاردنه به مسخَره هاکاردن و بَزوهنه عیسی. 64وِنه چش رِه دَوِستنه گاتِنه: «پیش گویی هاکان و بایر کی ته رِه زنده؟» 65و خَله بَدو بیرا وِره گاتِنه.
محاکمۀ عیسی در حِضور شورای یهود
66وقتی صبح بَییه شورای مشایخ قوم، یعنی سران کاهنون و علِمایِ دینی، تشکیل جلسه هادانه و عیسی رِه بِخاستنه. 67بائوتِنه: «اگر ته مسیحی، اِما رِه بایر.» جِواب هادا: «اگر بایرِم مه حرف رِه باور نَکاننی 68و اگه شِمه جه بپرسم، مه رِه جِواب نَدیننی. 69اما از این بعد انسان ریکا به دست راست خدای قادر نیشِننه.» 70همگی بائوتِنه: «پس آیا ته خدایِ ریکایی؟» در جِواب بائوته: «شما شه گانی که هستمه.» 71پس بائوتِنه: «دیگر نیازی به شهادت داریمبی؟ شه وِنه زِبون جه بشناستیمی.»
Одоогоор Сонгогдсон:
لوقا 22: Maz
Тодруулга
Хуваалцах
Хувилах
Тодруулсан зүйлсээ бүх төхөөрөмждөө хадгалмаар байна уу? Бүртгүүлэх эсвэл нэвтэрнэ үү
© Mazanmedia
لوقا 22
22
خیانت یهودا
1عید فَطیر که پِسَح هِم گاننه نزدیک بیه 2و سران کاهنون و علِمایِ دینی در صَدِد دَیینه بِهانۀ پِدا هاکانند تا عیسی رِه بَکاشِن اینسته که از شورش مردِم ترسینه. 3در اون لحظه شیطون در یهودا که معروف به اَسخَریوطی که اَتّا از دِوازده تا شاگردعیسی بییه نفوذ هاکارده. 4وِ بورده سران کاهنون و فرماندهون قراولان پَلی و با اونا صحبِت هاکارده که چجوری عیسی رِه ویشون دست تسلیم هاکانه. 5اونا خشحال بَیینه و توافق هاکاردِنه پولی وِره حادِن. 6وِ هِم قبول هاکارده و دِنبالِ فرصت دَییه تا در نبود مردِم عیسی رِه به اونا تسلیم هاکانه.
شام آخر
7روز عید فطیر که باید گوسفند پِسَح قِربونی بَووهه بَرِسییِه. 8عیسی پِطرُس و یوحنا رِه بَرِسِندیه بائوته: «بورین و شام پِسَح رِه اَمِستِه آماده هاکانین تا بخوریم.» 9بَپورسینه: «در کاجه خانی تدارک بَوینیم؟» 10جِواب هِدا: «زمانی که شهر دِله بوردینی، اِتا مردی با کوزه‌ای اوو شِمه جلو در اِنه. وِنه دنبال راه دَکِفین بورین اون سِره دِله که وِ شونه اونجه 11و صاحب سِره رِه بایرین: ‹اِستا گانه: «مهمونخانه کاجه هَسّه تا شام پِسَح رِه با شه شاگِردون بَخورم؟»› 12وِ شِما رِه وَننه بالا طبقه که خَله گَت هَسّه رِه نشون دنه. اونجه تدارک بَوینین.» 13اونا بوردِنه و همه چیز رِه هَمونجور پِدا هاکاردِنه که عیسی ویشونه بائوته بی‌یِه و پِسَح رِه اونجه تِدارک بَدینه.
14اون ساعت بَرِسیه و عیسی با شه رسولان سفره سَر هِنیشتِه. 15بعد ویشونه بائوته: «خَله دوست داشتِمِه قبل از رنج بَکِشییِنم این پِسَح رِه با شِما بَخِرِم. 16اینسته که شما رِه گامبه که دیگه از اون نَخِرِمبه تا اون زمون که در پادشاهی خِدا تَحقق پدا هاکانه.» 17پس اتا جام شِراب رِه بَییته و شکر هاکارده و بائوته: «اینتارِ بَیرین و شه میون تقسیم هاکانین. 18اینسته که شما رِه گامبه که تا بییَموهَنه پادشاهی خِدا دیگه از محصول انگور نخارِمبه.» 19بعد نون رِه بَییته شکر هاکارده و پاره هاکارده و ویشونه هِدا و بائوته: «اینتا بدن مِن هَسّه که شِمِسته هاداهه وونه این رِه به‌یاد مِن انجام هادین.» 20بعد پس از شام جام شِراب رِه بَییته و بائوته: «این جام شِراب، عهد جدید هَسّه در خون مِن که شِمه نجاتسه دَشِنییه وونه. 21امّا دست اون نفر که مِرِه تسلیم کانده با مه دست در سِفره دَره. 22انسان ریکا اون جوری که مقدِّر هَسّه شونه اما وای بر اون کس که وِ رِه تسلیم دشمن کانده.» 23بعد شِروع هاکاردنه همدیگر جه سوال هاکاردن کدومشون که این کار رِه کانده.
24و جَر و بحث کاردِنه که کدوم تای ویشون گَتتِر هَسّه. 25عیسی ویشونه بائوته: «پادشاهون این دنیا بر مردِم سروری کاننه و حاکمون اونا ‹ولی‌نعمت› بَخوندسته ووننه. 26اما شِما اینجوری نَووشین. گَتترین شِما باید مثلِ کوچکترین بَووهه و حاکم باید مثلِ خادم بَووهه. 27اینسته که کدوم تا گَتتِر هَسّه اون که سفره سَر نیشته یا اون که خدمِت کانده؟ آیا نا اون که سفره سَر نیشته؟ اما مِن در میونه شِما مثلِ خادم هستمه.
28«شما کسانی هَستینی که در آزمایشهای مِن مه کنار هِرستانی. 29پس هَمونجور که مه پی‌یِر سلطنتی مه رِه عطا هاکارده مِن هِم شِما رِه عطا کامبه 30تا بر مه سفره در پادشاهی مِن بَخارین و بَنوشین و تخت سَر هِنیشین و دِوازده تا قبیلۀ اسرائیل رِه داوری هاکانین.
31«ای شَمعون ای شَمعون شیطون اجازه خواسّه شِما رِه مثلِ گندم غربال هاکانه. 32اما مِن تِسه دِعا هاکاردِمه تا ته ایمان تَلِف نَووشه. پس وقتی بَردَگِردِستی شه برارها رِه استوار دار.» 33اما وِ در جِواب بائوته: «ای سرورم، مِن آمادومه با ته به زندان بورم و بمیرم.» 34عیسی جِواب هادا: «پِطرُس، بدون که امروز قبل از طلا ونگ، سه بارمِره انکار کاندی و گانی مِره نشناسنی.»
35بعد اوناجه بَپِرسیه: «آیا زمانی که شِما رِه بدون کیسۀ پول و غذا و کفش بَرسندیمه به هیچ چی محتاج بَیینی؟» جِواب هادانه: «نا، به هیچ‌چی.» 36پس ویشونه بائوته: «اما الان هر کی کیسه پول یا غذا دانه اون رِه بَیره و اگه شمشیر نداننه شه لباس رِه بَروشه شمشیر بخرینه. 37اینسته که اونچه درباره مِن در کِلام خِدا بنوشته، باید اتّفاق دَکِفه که: ‹وِ جزء خطا کارها بَییه.› اَره اونچه دربارۀ مِن بنوشته بَییه عملی وونه.» 38شاگِردون بائوتِنه: «ای خِداوند هارِش دِتا شمشیر دارِمبی.» ویشونه بائوته: «وَسته.»
دِعا در کوه زیتون
39بعد عیسی بیرون بورده و بنا بر عادت بورده کوه زیتون سَر و وِنه شاگِردون هِم وِنه هِمراه بوردِنه. 40وقتی اونجه بَرِسینه ویشونه بائوته: «دعا هاکانین تا در آزمایش نَکِفین.» 41بعد به اندازه پرتاب سنگ اوناجه دور بَیه و زانو بَزو، اینجوری دِعا هاکارده: 42«ای پی‌یِر اگه ارادۀ ته هَسّه این جام رِه مِجه دور هاکان؛ اما نا به خواسّه مِن بلکه به ارادۀ ته بووهه.» 43بعد فرشته‌ای آسمون جه بر وِ ظاهر بَیه و وِ رِه تقویت هاکارده. 44پس وقتی در عذاب بی‌یِه با جدیتی ویشتِر دِعا هاکارده و عرقش مثلِ قطرهایه خون بنه سَر کَلِسته. 45وقتی دِعا جه راست بَییه و شاگِردون پَلی بَردَگِردِسته بَدییه از ناراحتی بخاتونه. 46ویشونه بائوته: «چه ایسته بخاتونی؟ راست بَووشین و دِعا هاکانین تا در آزمایش نَکِفین.»
گرفتار بَیینِ عیسی
47هنوز صحبِت کارده که اِتا گِروه راه جه بَرِسینه. یهودا اصخریوطی که اَتّا از اون دِوازده تا شاگِرد بیه اوناره هدایت کارده. وِ عیسی پَلی بی‌یَموهه وِرِ ماچ هاکارده 48اما عیسی وِ رِه بائوته: «ای یهودا آیا انسان ریکا رِه با ماچ تسلیم کاندی؟» 49وقتی پیروان عیسی بفهمِستنه چه اتفاقی دَره کَفنه عیسی رِه بائوتِنه: «ای سرور ما اجازه هادِه شمشیر بَکِشیم؟» 50و اَتّا از اونا غلام کاهن اعظم رِه به شمشیر بَزوهه و وِنه راست گوش از بیخ بَورییه. 51اما عیسی بائوته: «اینکار رِه نکانین!» و گوش اون مردی رِه لمس هاکارده و شفا هِدا. 52بعد خطاب به سران کاهنون و فرماندهون قراول معبد و مشایخی که برای گرفتار هاکاردنه وِ بییَمونه بائوته: «مگه مِن راهزنمه که با چماق و شمشیر مه دِنبال بییَمونی؟ 53هر روز معبد دِله شِمه چِشه جلو دَییمه وشِما دست بر مِن دراز نکاردینی، اما الان ساعت شما هَسّه، ساعت حکومت تاریکی.»
انکار پِطرُس
54بعد عیسی رِه بَهیتتِنه و وِره بَوِردنه کاهِن اعظمِ سِره. پِطرُس دیرادیر ویشون دِنبال شییه. 55در وسط حیاط تَشِ روشن بی‌یِه و جمعی دور اون هِنیشتِه بینه. پِطرُس هِم در میون اونا هِنیشتِه. 56در همین موقع اتا کنیز وِ رِه در روشنایی تَش بَدییه و وِ رِه خیره بَییه بائوته: «اینتا مردی هِم با عیسی بی‌یِه.» 57اما وِ انکار هاکارده و بائوته: «خانم جان مِن وِ رِه نِشناسمبه.» 58اتا کَم بعد اتا نفر دیگه وِ رِه بَدییه و بائوته: «ته هِم اَتّا از اونایی.» پِطرُس در جِواب بائوته: «آقا جان مِن با اونا نیمه.» 59چند ساعت بگذشته و اتا نفر دیگه بائوته: «بی‌شک اینتا مردی هِم با عیسی بی‌یِه اینسته که جلیلی هِم هَسّه.» 60پِطرُس در جِواب بائوته: «آقا جان مِن نَدومبه چیشی گانی.» هنوز صحبِت کارده که طِلا ونگ بَزوهه. 61اون لحظه عیسی بَر دَگِردِسته و پِطرُس رِه هارشا و پِطرُس وِنه حَرفا رِه بیاد بیارده که بائوته بی‌یِه: «امروز قبل از طلا ونگ سه بار مه رِه انکار کاندی.» 62پس بیرون بورده و زارو زار بِرمه هاکارده.
مسخره هاکاردنه عیسی
63اونا عیسی رِه شه وسط دِمبدانه و شِروع هاکاردنه به مسخَره هاکاردن و بَزوهنه عیسی. 64وِنه چش رِه دَوِستنه گاتِنه: «پیش گویی هاکان و بایر کی ته رِه زنده؟» 65و خَله بَدو بیرا وِره گاتِنه.
محاکمۀ عیسی در حِضور شورای یهود
66وقتی صبح بَییه شورای مشایخ قوم، یعنی سران کاهنون و علِمایِ دینی، تشکیل جلسه هادانه و عیسی رِه بِخاستنه. 67بائوتِنه: «اگر ته مسیحی، اِما رِه بایر.» جِواب هادا: «اگر بایرِم مه حرف رِه باور نَکاننی 68و اگه شِمه جه بپرسم، مه رِه جِواب نَدیننی. 69اما از این بعد انسان ریکا به دست راست خدای قادر نیشِننه.» 70همگی بائوتِنه: «پس آیا ته خدایِ ریکایی؟» در جِواب بائوته: «شما شه گانی که هستمه.» 71پس بائوتِنه: «دیگر نیازی به شهادت داریمبی؟ شه وِنه زِبون جه بشناستیمی.»
Одоогоор Сонгогдсон:
:
Тодруулга
Хуваалцах
Хувилах
Тодруулсан зүйлсээ бүх төхөөрөмждөө хадгалмаар байна уу? Бүртгүүлэх эсвэл нэвтэрнэ үү
© Mazanmedia