©New Life Computer Institute ℗ 2020 Hosanna

Moudadan Chetty NLCI (NT) Drama

Moudadan Chetty NLCI (NT) Non-Drama

அந்த்தெ ஏசு மலெந்த கீளெ எறங்ஙி ஹோப்பதாப்பங்ங, ஏசினகூடெ ஒந்துகூட்ட ஜனங்ஙளும் ஹோயிண்டித்துரு. அம்மங்ங மேலுகையி ஒக்க குஷ்டரோக ஹிடுத்தித்தா ஒப்பாங் ஏசின காலிக பித்து கும்முட்டட்டு, “எஜமானனே! நினங்ங மனசித்தங்ங நின்னகொண்டு நன்ன சுகமாடத்தெ பற்றுகல்லோ!” ஹளி ஹளிதாங். அம்மங்ங, ஏசு கையாளெ அவன முட்டிட்டு, “நனங்ங மனசுட்டு, நினங்ங சுகஆட்டெ” ஹளி ஹளிதாங், ஆகளே அவனமேலிந்த குஷ்டரோக மாறி சுத்தஆத்து. எந்தட்டு ஏசு அவனகூடெ, “நீ ஈ காரெ ஹோப்பா பட்டெயாளெ ஒப்புறினகூடெயும் ஹளுவாட; நீ நேரெ எருசலேம் அம்பலதாளெ இப்பா பூஜாரிப்படெ ஹோயிட்டு, யூதம்மாரிக மோசே கொட்டா நேமப்பிரகார, எல்லாரிகும் சாட்ச்சியாயிற்றெ தெய்வாக ஹரெக்கெ களி” ஹளி ஹளிதாங்.


எந்தட்டு ஏசு, கப்பர்நகூம் ஹளா பட்டணாக ஹோதாங்; அம்மங்ங அல்லி ரோமாக்காறா பட்டாளதாளெ நூரு ஆபீசருமாரிக தலவனாயிப்பா ஒப்பாங் ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “எஜமானனே! நன்ன கெலசகாறங் ஒப்பாங் தளர்வாத ஹிடுத்தட்டு, பேதனெ சகிப்பத்தெ பற்றாதெகண்டு கெடதுதீனெ” ஹளி ஹளிதாங். அதங்ங ஏசு, “நா பந்தட்டு அவன சுகமாடக்கெ” ஹளி ஹளிதாங். அம்மங்ங, ஆ பட்டாளத்தலவங் ஏசினகூடெ, “எஜமானனே! நீ நன்ன ஊரிக பொப்பத்தெ நா யோக்கிதெ உள்ளாவனல்ல; நீ ஒந்து வாக்கு மாத்தற ஹளிங்ங மதி அம்மங்ங நன்ன கெலசகாறங் சுக ஆப்பாங். நா நன்ன மேலேகுள்ளாக்கள அதிகாரத கீளேக உள்ளாவனாப்புது, நன்ன கீளேக கெலச கீவாக்களும் இத்தீரெ; ஒப்பனகூடெ நீ அத்தாக ஹோ ஹளிங்ங ஹோதீனெ, ஒப்பனகூடெ இத்தாக பா, ஹளிங்ங பந்நீனெ. அந்த்தெ நன்ன கெலசகாரு இதொக்க கீயி ஹளிங்ங கீதீரெ; நினங்ஙுள்ளா அதிகார ஏன ஹளி நனங்ங கொத்துட்டு; நீ ஒந்து வாக்கு ஹளிதங்ங நன்ன கெலசகாறங்ங சுக ஆக்கு” ஹளி ஹளிதாங். அம்மங்ங ஏசு அது கேட்டு ஆச்சரியபட்டு, தன்ன ஹிந்தோடெ பொப்பா ஆள்க்காறா பக்க திரிஞட்டு, “இஸ்ரேல் தேசாளெ இவனஹாற நம்பிக்கெ உள்ளா ஒப்பனகூடி நா கண்டுபில்லெ ஹளி நா நிங்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங். “கெளக்கிந்தும், படிஞாறிந்தும் ஒந்துபாடு ஆள்க்காரு சொர்க்கராஜேக பந்தட்டு, அப்ரகாமு, ஈசாக்கு, யாக்கோபினகூடெயும் எல்லாரும் ஒந்தாயி குளுது திந்து குடிப்புரு. எந்நங்ங ‘நங்க ஒக்க சொர்க்கராஜேக ஹோயுடுவும்’ ஹளி ஹளிண்டிப்பா ஆள்க்காறொக்க சொர்க்கராஜெத ஹொறெயெ இப்பா இருட்டுள்ளா சலாக ஹோப்புரு; அல்லி அளுமொறெயும், அரிசபட்டு ஹல்லுகச்சுதும் மாத்தறே உட்டாக்கொள்ளு ஹளி நா நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங். எந்தட்டு ஏசு பட்டாளத்தலவனகூடெ, “நீ ஹோயிக; நின்ன நம்பிக்கெபிரகார தென்னெ சம்போசட்டெ” ஹளி ஹளிதாங்; ஆ சமெயாளெ தென்னெ அவன கெலசகாறங் சுகஆதாங்.


அதுகளிஞட்டு ஏசு பேதுறின ஊரிக ஹோயிப்பங்ங, அவன மாயி பனியாயிற்றெ கெடதிப்புது கண்டட்டு, அவள கையித முட்டிதாங்; ஆகளே அவள பனி மாறித்து; அவ அல்லிந்த எத்து, ஆக்க எல்லாரிகும் தீனிமாடி கொட்டா.
அந்து சந்நேரக ஆப்பதாப்பங்ங பேயி ஹிடுத்தித்தா ஒந்துபாடு ஆள்க்காறின ஏசினப்படெ கொண்டுபந்துரு; ஏசு ஒந்து வாக்கு ஹளத்தாப்பங்ங பேயொக்க ஆக்களபுட்டு ஓடித்து; தெண்ணகாரு எல்லாரினும் ஏசு சுகமாடிதாங்.
“நங்கள சங்கட்டத ஏசு ஏற்றெத்திதாங்;
நங்கள தெண்ணத தன்னமேலெ பரிசிதாங்”
ஹளி ஏசாயா பொளிச்சப்பாடி ஹளிதா வாக்கு அந்த்தெ நிவர்த்திஆத்து.


அல்லி ஒந்துபாடு ஜனங்ஙளு தன்ன சுத்தூடு கூடிநிந்திப்புது ஏசு கண்டட்டு, சிஷ்யம்மாராகூடெ, “பரிவா அக்கரெக ஹோப்பும்” ஹளி ஹளிதாங். அம்மங்ங வேதபண்டிதனாயிப்பா ஒப்பாங் பந்தட்டு, “குரூ! நீ எல்லிக ஹோதங்ஙும் நானும் நின்னகூடெ பந்நீனெ” ஹளி ஹளிதாங். அதங்ங ஏசு அவனகூடெ, “குருக்கங்ங மடெயும், ஹக்கிலிக கூடும் ஹடதெ; எந்நங்ங மனுஷனாயி பந்தா நனங்ங, நன்ன தெலெபீத்து கெடெவத்தெகூடி சல இல்லெ” ஹளி ஹளிதாங். அதுகளிஞட்டு பேறெ ஒப்பாங் பந்தட்டு, “எஜமானனே! நா நின்னகூடெ பரக்கெ; எந்நங்ஙும் முந்தெ ஹோயி நன்ன அப்பன அடக்ககீவத்தெ அனுவாத தருக்கு” ஹளி ஹளிதாங். அதங்ங ஏசு, “சத்தாக்கள ஹாற ஜீவிசிண்டிப்பாக்க ஹோயி சத்தாக்கள அடக்க கீயட்டெ; நீ நன்னகூடெ பா!” ஹளி ஹளிதாங்.


அந்த்தெ இதொக்க கூட்டகூடிகளிஞட்டு, ஏசும், தன்ன சிஷ்யம்மாரும் தோணியாளெ ஹத்திரு. அந்த்தெ தோணியாளெ ஹத்தி கொறச்சுதூர ஹோப்பதாப்பங்ங பெட்டெந்நு கடலாளெ பயங்கர சுள்ளிகாற்றும், தெரெயும் எளகி மறிஞ்ஞு தோணி முங்ஙா ஹாற ஆத்து. எந்நங்ங ஏசு தோணியாளெ ஒந்துபக்க கெடது ஒறங்ஙிண்டித்தாங். அம்மங்ங சிஷ்யம்மாரு ஏசின ஏள்சிட்டு, “எஜமானனே! நங்கள காப்பாத்துக்கு; இல்லிங்ஙி நங்க ஈக நீராளெ முங்ஙி சத்தண்டு ஹோப்பும்” ஹளி ஹளிரு. அம்மங்ங ஏசு, “நம்பிக்கெ இல்லாத்தாக்களே, நிங்க அஞ்சுது ஏனாக?” ஹளி ஹளிட்டு, எத்து காற்றினகூடெயும், கடலினகூடெயும் “அடங்ஙி இரிவா” ஹளி படக்கிதாங்; ஆகளே காற்றும் கடலும் அடங்ஙித்து. அம்மங்ங சிஷ்யம்மாரொக்க அஞ்சிட்டு, “இது ஏறாயிக்கு? காற்றும் கடலுங்கூடி இவங் ஹளுதன கேட்டாதல்லோ” ஹளி ஹளிரு.


அந்த்தெ கடலின அக்கரெக ஹோயி கரெ ஹத்தி, கதரெ தேச எத்ததாப்பங்ங, அல்லி பேயி ஹிடுத்தித்தா இப்புரு சொள்ளெகாடிந்த ஏசினநேரெ பந்துரு; ஆக்க பயங்கர மொரடம்மாராயி இத்துதுகொண்டு ஆ பட்டெகூடி ஒப்புறிகும் கடது நெடெவத்தெ பற்றாதெ இத்து. ஆக்க ஏசினகூடெ, “தெய்வத மங்ஙா! நங்காகும், நினங்ஙும் தம்மெலெ சம்மந்த ஏன? சமெ ஆப்புதனமுச்செ நங்கள பேதெனெபடுசத்தெபேக்காயி இல்லிக பந்துதோ?” ஹளி ஆர்ப்பத்தெகூடிரு. ஆ சமெயாளெ ஆக்க இப்புதன கொறச்சு ஆச்செபக்க, கொறே ஹந்தி கூட்டமாயிற்றெ மேநண்டித்து. அம்மங்ங ஆக்களமேலெ ஹிடுத்தித்தா பேயி ஒக்க, “நீ நங்கள ஓடுசுதாயித்தங்ங, நங்கள ஆ ஹந்திகூட்டத ஒளெயெ ஹளாயிச்சுபுடுக்கு” ஹளி கெஞ்சி கேட்டுத்து. அம்மங்ங ஏசு அவேதகூடெ “செரி, ஹோயிணிவா” ஹளி ஹளிதாங்; அம்மங்ங ஆ பேயி ஒக்க ஆக்கள மேலிந்த ஹொறெயெ கடது ஹந்திகூட்டத ஒளெயெ ஹுக்கித்து; ஆகளே ஆ ஹந்திகூட்ட ஒக்க எகராயிற்றெ இப்பா ஒந்து மலேமேலெ ஓடி ஹத்திட்டு, நேரெ கடலாளெ சாடி முங்ஙி சத்துத்து. அம்மங்ங ஹந்தி மேசிண்டித்தாக்க இது கண்டட்டு, அல்லிந்த ஓடி ஹோயி, ஈ காரெ எல்லதனும், பேயி ஹிடுத்தித்தாக்க சுகஆதுதனும் ஒக்க பட்டணதாளெ அறிசிரு. அம்மங்ங ஆ பட்டணதாளெ உள்ளா ஆள்க்காறொக்க ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “நீ நங்கள ராஜெந்த புட்டு ஹோயுடுக்கு” ஹளி கெஞ்சி கேட்டுரு.

Dengar மத்தாயி 8