Sarnami Hindi - 1997 Edition (NT)

<div class="version vid593 iso6393hns" data-vid="593" data-iso6393="hns">
 <div class="book bkMAT">
 <div class="chapter ch19" data-usfm="MAT.19">
 <div class="label">19</div><div class="s">Tjhoettie-tjhoetta ke baare me</div><div class="r">(Markas 10:1-12)</div><div class="p"> 1Jiesoe ie sab baat bolke Gaalielea ke diehaat se tjal gail. Tab oe Jordaan nadie ke oepaar Joedea diehaat me gail. 2Dher manai okar pietjhe tjalal. Aur oe hoewa par sab bemarian ke attjha karies.</div><div class="p"> 3Tab ekaatgo Fariesie aail oke phasaawe khaatien. Oesab poetjhies: &#8222;Ek aadmie aapan aurat ke tjhor sake hai tjaahe djaun tjiedj khaatien, kie na?&#8221; 4Tab oe bolies: &#8222;Ka, toelog Parmeswar ke baat na parhle hai? Djab oe saara sansaar banaais tab soeroe se oe aadmie aur aurat ke ek djora banaais. 5Ohie se ek mardaana ke tjaahie aapan maai-baap se alag hoike aapan aurat ke sanghe ek howe ke. 6Aise oesab na doei dehie bakie ek dehie hai. Aur djab Parmeswar doei paraanie ke ekattha kare hai, tab koi ke na tjaahie oesabke tjhorwaawe ke.&#8221; 7Tab Fariesie log bolies: &#8222;Mosas tab kaahe ke bolies hai kie ek aadmie djab oe aapan aurat ke tjhor dewe hai, tab oke tjaahie oke ek kaagadj dewe ke djaun me liekhal hai kie ab se oe okar biehautie na hai?&#8221; 8Tab oe bolies: &#8222;Mosas djaanat raha kie toelog khaalie aapan man waala kare hai, ohie se oe aise bolies. Bakie doenia ke soeroe me aise na raha. 9Ham toelogse boliela kie dje aapan aurat ke tjhor deiga aur ek doesar aurat se biaah kariega, oe aapan biaah ke waada toere hai. Khaalie djab okar aurat ek doesar aadmie ke rakhe hai, tab oe oke tjhor sake hai.&#8221;</div><div class="p"> 10Tab tjela log bolies: &#8222;Djab aisan hai tab bestar hai kie koi aapan biaah na kare.&#8221; 11Bakie oe bolies: &#8222;Djaun baat ham ab toelogse bolab sab koi na samadjh paai, khaalie dje ke Parmeswar samdjhaai deiga. 12Koetjh manai log hai djaun paidaais se aisan hai kie oelogke biaah na hoi sake hai. Aur koetjh manai log hai djaun doesar log ke dwaara aise banaawal gail hai. Aur bhie koetjh manai log aapan biaah na karies djeme oesab swarag ke raadj khaatien auro attjha se kaam kar sake. Dje ie baat samadjh paawe hai, oke tjaahie bhie maan lewe ke.&#8221;</div><div class="s">Jiesoe ke aasier-baat larkan khaatien</div><div class="r">(Markas 10:13-16; Loekaas 18:15-17)</div><div class="p"> 13Ek dien koetjh maai-baap log aapan larkan ke Jiesoe ke paas legail. Oelog maangat raha kie oe aapan haath oelogke oeppar dharke praatna kare. Tab Jiesoe ke tjela log aaike oelogke daatke bolies kie: &#8222;Toelog dja hia se.&#8221; 14Bakie Jiesoe bolies: &#8222;Oesabke na rok! Oe larkan ke hamare paas aawan de. Swarag ke raadj oesabke khaatien hai.&#8221; 15Tab oe larkan par haath dharke praatna karies aur hoewa se tjal gail.</div><div class="s">Dhanie naudjawaan</div><div class="r">(Markas 10:17-31; Loekaas 18:18-30)</div><div class="p"> 16Ek dien ekgo aadmie Jiesoe ke paas aaike poetjhies kie: &#8222;Maastar djie, kaun bhalaai ham karie hardam Parmeswar ke saath rahe khaatien?&#8221; 17Tab oe bolies: &#8222;Toe hamse kaahe ke bhalaai ke biese me poetjhe hai? Khaalie ek bhalaai kare Waala hai. Aur djab toe sada khaatien okar saath maange rahe, tab toke tjaahie okar hoekoem maane ke.&#8221; 18Tab naudjawaan poetjhies: &#8222;Kaun hoekoem?&#8221; Tab oe bolies: &#8222;Koi ke djaan na maar, aapan biaah ke waada na toer, tjorie na kar, djhoettha gawaahie na de, 19aapan maai-baap ke ieddjat kar aur ek doesar ke pjaar kar djaise toe apane ke pjaar kare hai.&#8221; 20Tab naudjawaan bolies: &#8222;Ie sab hoekoem ham ab talak maaniela aur ham kaun tjiedj auro karie?&#8221; 21Tab oe bolies: &#8222;Djab toe maange hai poera howe tab dja aapan sab dhan-daulat betjke garieb log ke dei de. Tab toke swarag me dhan mieliega. Tab aaike hamaar sanghe tjal.&#8221;</div><div class="p"> 22Ie sab baat soenke naudjawaan bahoet oedaas hoike tjal gail. Oke bahoet dhan-daulat raha. 23Tab Jiesoe aapan tjela log se bolies: &#8222;Ham toelogse satj boliela kie ek dhanwaan khaatien moeskiel hai swarag ke raadj me bhiettar djaai ke. 24Ekgo oet khaatien moeskiel hai ekgo soei ke hol me ghoese ke. Aur ham toelogse boliela kie ek dhanwaan khaatien auro moeskiel hai Parmeswar ke raadj me bhiettar djaai ke.&#8221; 25Tab tjela log ie sab baat soenke bahoet oedaas hoi gail aur poetjhies: &#8222;Tab bhala ke batj sakie?&#8221; 26Tab oe oesabke taakke bolies: &#8222;Iensaan ie na kar sakie, bakie Parmeswar sab koetjh kar sake hai.&#8221;</div><div class="s">Jiesoe ke saath tjale ke ienaam</div><div class="p"> 27Tab Petras bolies: &#8222;Dekh, hamlog sab koetjh tjhorke tor sanghe tjale lagalie. Tab hamlogke ka mieliega?&#8221; 28Tab oe bolies: &#8222;Soen. Toelog hamaar rasta par tjale hai. Aur ham toelogse satj boliela kie aane waala djoeg me djab iensaan ke Beta aapan mahiemma se gaddie par baithke raadj tjalaaiga, tab tohoelog baara gaddie par baithiehe Israel ke baara koel ke oeppar faisala kare khaatien. 29Aur har ek djaun ghar-dwaar, bhaai-bahien, maai-baap, larkan aur khet ke tjhoriega hamaar rasta par tjale khaatien, oke dhartie par ie sab dher dafe mieliega aur oe bhie sada ke lieje Parmeswar ke saath rahiega. 30Bakie dher manai log djaun ab pahiela hai, oesab pietjhar djaaiga, aur djaun paatjhe hai, oesab agar djaaiga.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Jiesoe ie sab baat bolke Gaalielea ke diehaat se tjal gail. Tab oe Jordaan nadie ke oepaar Joedea diehaat me gail. Dher manai okar pietjhe tjalal. Aur oe hoewa par sab bemarian ke attjha karies.
Tab ekaatgo Fariesie aail oke phasaawe khaatien. Oesab poetjhies: „Ek aadmie aapan aurat ke tjhor sake hai tjaahe djaun tjiedj khaatien, kie na?” Tab oe bolies: „Ka, toelog Parmeswar ke baat na parhle hai? Djab oe saara sansaar banaais tab soeroe se oe aadmie aur aurat ke ek djora banaais. Ohie se ek mardaana ke tjaahie aapan maai-baap se alag hoike aapan aurat ke sanghe ek howe ke. Aise oesab na doei dehie bakie ek dehie hai. Aur djab Parmeswar doei paraanie ke ekattha kare hai, tab koi ke na tjaahie oesabke tjhorwaawe ke.” Tab Fariesie log bolies: „Mosas tab kaahe ke bolies hai kie ek aadmie djab oe aapan aurat ke tjhor dewe hai, tab oke tjaahie oke ek kaagadj dewe ke djaun me liekhal hai kie ab se oe okar biehautie na hai?” Tab oe bolies: „Mosas djaanat raha kie toelog khaalie aapan man waala kare hai, ohie se oe aise bolies. Bakie doenia ke soeroe me aise na raha. Ham toelogse boliela kie dje aapan aurat ke tjhor deiga aur ek doesar aurat se biaah kariega, oe aapan biaah ke waada toere hai. Khaalie djab okar aurat ek doesar aadmie ke rakhe hai, tab oe oke tjhor sake hai.”
Tab tjela log bolies: „Djab aisan hai tab bestar hai kie koi aapan biaah na kare.” Bakie oe bolies: „Djaun baat ham ab toelogse bolab sab koi na samadjh paai, khaalie dje ke Parmeswar samdjhaai deiga. Koetjh manai log hai djaun paidaais se aisan hai kie oelogke biaah na hoi sake hai. Aur koetjh manai log hai djaun doesar log ke dwaara aise banaawal gail hai. Aur bhie koetjh manai log aapan biaah na karies djeme oesab swarag ke raadj khaatien auro attjha se kaam kar sake. Dje ie baat samadjh paawe hai, oke tjaahie bhie maan lewe ke.”


Ek dien koetjh maai-baap log aapan larkan ke Jiesoe ke paas legail. Oelog maangat raha kie oe aapan haath oelogke oeppar dharke praatna kare. Tab Jiesoe ke tjela log aaike oelogke daatke bolies kie: „Toelog dja hia se.” Bakie Jiesoe bolies: „Oesabke na rok! Oe larkan ke hamare paas aawan de. Swarag ke raadj oesabke khaatien hai.” Tab oe larkan par haath dharke praatna karies aur hoewa se tjal gail.


Ek dien ekgo aadmie Jiesoe ke paas aaike poetjhies kie: „Maastar djie, kaun bhalaai ham karie hardam Parmeswar ke saath rahe khaatien?” Tab oe bolies: „Toe hamse kaahe ke bhalaai ke biese me poetjhe hai? Khaalie ek bhalaai kare Waala hai. Aur djab toe sada khaatien okar saath maange rahe, tab toke tjaahie okar hoekoem maane ke.” Tab naudjawaan poetjhies: „Kaun hoekoem?” Tab oe bolies: „Koi ke djaan na maar, aapan biaah ke waada na toer, tjorie na kar, djhoettha gawaahie na de, aapan maai-baap ke ieddjat kar aur ek doesar ke pjaar kar djaise toe apane ke pjaar kare hai.” Tab naudjawaan bolies: „Ie sab hoekoem ham ab talak maaniela aur ham kaun tjiedj auro karie?” Tab oe bolies: „Djab toe maange hai poera howe tab dja aapan sab dhan-daulat betjke garieb log ke dei de. Tab toke swarag me dhan mieliega. Tab aaike hamaar sanghe tjal.”
Ie sab baat soenke naudjawaan bahoet oedaas hoike tjal gail. Oke bahoet dhan-daulat raha. Tab Jiesoe aapan tjela log se bolies: „Ham toelogse satj boliela kie ek dhanwaan khaatien moeskiel hai swarag ke raadj me bhiettar djaai ke. Ekgo oet khaatien moeskiel hai ekgo soei ke hol me ghoese ke. Aur ham toelogse boliela kie ek dhanwaan khaatien auro moeskiel hai Parmeswar ke raadj me bhiettar djaai ke.” Tab tjela log ie sab baat soenke bahoet oedaas hoi gail aur poetjhies: „Tab bhala ke batj sakie?” Tab oe oesabke taakke bolies: „Iensaan ie na kar sakie, bakie Parmeswar sab koetjh kar sake hai.”

Tab Petras bolies: „Dekh, hamlog sab koetjh tjhorke tor sanghe tjale lagalie. Tab hamlogke ka mieliega?” Tab oe bolies: „Soen. Toelog hamaar rasta par tjale hai. Aur ham toelogse satj boliela kie aane waala djoeg me djab iensaan ke Beta aapan mahiemma se gaddie par baithke raadj tjalaaiga, tab tohoelog baara gaddie par baithiehe Israel ke baara koel ke oeppar faisala kare khaatien. Aur har ek djaun ghar-dwaar, bhaai-bahien, maai-baap, larkan aur khet ke tjhoriega hamaar rasta par tjale khaatien, oke dhartie par ie sab dher dafe mieliega aur oe bhie sada ke lieje Parmeswar ke saath rahiega. Bakie dher manai log djaun ab pahiela hai, oesab pietjhar djaaiga, aur djaun paatjhe hai, oesab agar djaaiga.”

နားေထာင္ပါ Mateas 19