ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଜମ୍କେଦ୍ ତାୟମ୍ତେ ୟୀଶୁ ଶିମୋନ୍ ପାତ୍ରାସ୍କେ କୁଲିକିୟାଏ, “ଏ ଯୋହାନ୍ଆଃ ହନ୍ ଶିମୋନ୍, ଚିୟାଃ ଆମ୍ ନିକୁଏତେ ଆଦ୍କାମ୍ ଦୁଲାଡ଼ିଙ୍ଗ୍ତାନା ?” ଇନିଃ କାଜିକିୟାଏ, “ହେଗି ପ୍ରାଭୁ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଦୁଲାଡ଼୍ମେଁ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଏନା ଆମ୍ ସାରିତାନାମ୍,” ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ ମେତାଇୟାଏ, “ଆଇଁୟାଃ ମିଣ୍ଡି ହନ୍କକେ ଗୁପିକମେ ।” ୟୀଶୁ ବାର୍ସାତେ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାଏ, “ଏ ଯୋହାନ୍ଆଃ ହନ୍ ଶିମୋନ୍, ଚିୟାଃ ଆମ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଦୁଲାଡ଼ିଙ୍ଗ୍ତାନାମ୍ ?” ଇନିଃ କାଜିକିୟାଏ, “ହେଗି ପ୍ରାଭୁ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଦୁଲାଡ଼୍ମେଁ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଏନା ଆମ୍ ସାରିତାନାମ୍ ।” ୟୀଶୁ ମେତାଇୟାଏ, “ଆଇଁୟାଃ ମିଣ୍ଡିକକେ ଗୁପିକମେ ।” ୟୀଶୁ ଆପିସାତେ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାଏ, “ଏ ଯୋହାନ୍ଆଃ ହନ୍ ଶିମୋନ୍, ଚିୟାଃ ଆମ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଦୁଲାଡ଼ିଙ୍ଗ୍ତାନାମ୍ ?” ୟୀଶୁ ଆପିସାତେ ଚିୟାଃ ଆମ୍ ଦୁଲାଡ଼ିଙ୍ଗ୍ତାନାମ୍ ? ମେନ୍ତେ କୁଲିକିୟାଏ, ନେଆଁଁତେ ପାତ୍ରାସ୍ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଜୀଉୟାନାଏ । ଏନାତେ ପାତ୍ରାସ୍ ମେତାଇୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମ୍କେଗି ଦୁଲାଡ଼୍ମେଁ ତାନାଇଙ୍ଗ୍ ଏନା ସବେନାଃ ଆମ୍ ସାରିତାନାମ୍ ।” ୟୀଶୁ କାଜିକିୟାଏ, “ମିଣ୍ଡି ତାଇୟାଃଁକକେ ଗୁପିକମେ ।”