فِر رب اُس کی آخیا، ”مِکی پتہ اے کہ تُوں اپݨی نیت صاف رخی. اِس واسطے میں وی تُکی اُس کی ہتھ لاݨے تُوں روکیا، تانکہ تُوں مہاڑا غُناہ ناں کریں۔ ہُݨ تُوں اُس نی کہرے آلی موڑی کے دے، کِیئانکہ او نبی اے تے تہاڑے واسطے دُعا کرسی تے توں زندہ رِہسیں. پر جے تُوں اُس کی اُس نی کہرے آلی موڑی کے ناں دِتی، تے سمجھی کہن توں تے تہاڑے نال جتنے وی اݨ، مری جاسݨ۔“