توریت شریف: پَیدایش 26မွ လူႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ က်မ္းပိုဒ္မ်ား။

မၽွေဝရန္

اِسے مُلخے وِچ مقیم ہوئی جا، تے میں تُہاڑے نال ہوساں تے تُکی برکت دیساں. میں تُکی تے تُہاڑی نسلاں کی اے سارا مُلخ دیساں، تے میں اُس قسم کی پورا کرساں جیہڑی میں تُہاڑے پیو اِبراہِیم نال کیتی سی۔

میں تُہاڑی اولاداں کی اِتنا بدھاساں جِس طرح آسمانے نے تارے اݨ، تے اے سارا مُلخ اُنہاں کی دیساں، تے دُنیا نیاں ساریاں قوماں تُہاڑی اولاداں نے وسیلے نال برکت کِہنسݨ. میں اے اِس واسطے کرساں کِیئانکہ اِبراہِیم مہاڑی گل مَنی سی، تے مہاڑیاں قانوںاں پر عمل کِیتا سی.“

فِر او اُتھوں دوئی جغہ گئے تے اِک ہور کھُوہ کھُݨیا، تے اُس پر اُنہاں لوکاں چہگڑا نی کِیتا. اِس واسطے حضرت اسحاق اُس نا ناں ”رِحوبوت“ یعنی ”کھُلی جغہ“ رخیا، تے آخیا، ”رب اے جغہ اساں واسطے بݨائی اے، تے ہُݨ اَساں اِس مُلخے وِچ پھلساں تے بَدساں۔“

رب حضرت اسحاق پر ظاہر ہویا تے آخیا، ”مِصر در ناں جا، بلکہ جیہڑا مُلخ میں تُساں کی دَسساں اُتھے ہی رہ۔

فِر حضرت اسحاق اُتھے اِک قربانی دیݨے آلی جغہ بݨائی تے رب نی عِبادت کیتی. تے اتھے اپݨا ڈیرہ لایا، تے اُنہاں نیاں نوکراں اِک کھُوہ وی کھُݨیا۔