ရာဇဝင္ခ်ဳပ္ဒုတိယေစာင္ 1:7-12
ရာဇဝင္ခ်ဳပ္ဒုတိယေစာင္ 1:7-12 MSBZ
ထိုညတြင္ ဘုရားသခင္သည္ ေရွာလမုန္မင္းႀကီးအား ကိုယ္ထင္ရွားျပ၍ “ငါေပးရမည့္ဆုကို ေတာင္းေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ေရွာလမုန္မင္းႀကီးက ဘုရားသခင္အား “ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္၏ခမည္းေတာ္ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးအား ႀကီးမားေသာေမတၱာက႐ုဏာကို ျပေတာ္မူၿပီး အကြၽႏ္ုပ္အားလည္း ခမည္းေတာ္၏အ႐ိုက္အရာကို ဆက္ခံေစပါၿပီ။ ယခုမွာ အို ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား၊ ေျမမႈန႔္ကဲ့သို႔ မ်ားျပားလွေသာလူတို႔ကို အကြၽႏ္ုပ္အား အုပ္စိုးေစေတာ္မူၿပီျဖစ္၍ အကြၽႏ္ုပ္၏ခမည္းေတာ္ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးအား ေပးထားေသာကတိစကားေတာ္သည္ တည္ပါေစေသာ။ ဤမ်ားျပားလွေသာကိုယ္ေတာ္၏လူမ်ိဳးေတာ္ကို မည္သူအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ပါမည္နည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤလူမ်ိဳးတို႔ကို ဦးေဆာင္သြားလာေလရာရာတြင္ လိုအပ္ေသာဉာဏ္ပညာ၊ အသိတရားမ်ားကို အကြၽႏ္ုပ္အား ေပးေတာ္မူပါ”ဟု ေတာင္းေလွ်ာက္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က ေရွာလမုန္မင္းႀကီးအား “သင္သည္ ဓနဥစၥာစည္းစိမ္ခ်မ္းသာႏွင့္ ဂုဏ္သေရကိုမေတာင္း၊ ရန္သူ႔အသက္ကိုမေတာင္း၊ အသက္တာရွည္ဖို႔မေတာင္းဘဲ သင့္အား ငါအုပ္ခ်ဳပ္ေစသည့္ ငါ့လူမ်ိဳးေတာ္တို႔ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ရန္အတြက္ သင့္စိတ္ႏွလုံးတြင္ရွိသည့္အတိုင္း ဉာဏ္ပညာ၊ အသိတရားတို႔ကိုသာ ေတာင္းဆိုေသာေၾကာင့္ သင့္အား ဉာဏ္ပညာႏွင့္ အသိတရားမ်ားကိုသာမက သင့္ေရွ႕၌ရွိခဲ့ေသာဘုရင္၊ သင့္ေနာက္တြင္ရွိမည့္ဘုရင္တို႔၌ မရႏိုင္ေသာ ဓနဥစၥာ၊ ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ဂုဏ္သေရရွိျခင္းတို႔ကိုပါ ငါေပးမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
