YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 4

4
မုဆိုးမ၏ဆီကို ပြားမ်ားေစျခင္း
1ပေရာဖက္​အဖြဲ႕သား​မ်ား​၏​ဇနီး​သည္​မ်ား​ထဲမွ အမ်ိဳးသမီး​တစ္ေယာက္​က ဧလိရွဲ​အား “​အရွင့္​အေစအပါး အကြၽႏ္ုပ္​၏​ခင္ပြန္း ေသဆုံး​သြား​ပါ​ၿပီ​။ အရွင့္​အေစအပါး​သည္ ထာဝရဘုရား​ကို​ေၾကာက္႐ြံ႕႐ိုေသ​ေၾကာင္း​ကို အရွင္​သိ​ပါ​၏​။ ယခု​မွာ ေႂကြးရွင္​က အကြၽႏ္ုပ္​၏​သား​ႏွစ္​ဦး​ကို ကြၽန္​အျဖစ္ သိမ္းယူ​ဖို႔ လာ​ပါ​ၿပီ​”​ဟု ေအာ္ဟစ္​အကူအညီ​ေတာင္း​ေလ​၏​။
2ထိုအခါ ဧလိရွဲ​က “​အကြၽႏ္ုပ္​မည္သို႔​ျပဳ​ေပး​ရ​မည္နည္း​။ သင့္​အိမ္​၌ မည္သည့္​ပစၥည္း​ရွိ​သနည္း​။ ေျပာျပ​ပါ​”​ဟု​ဆို​လွ်င္ ထို​မိန္းမ​က “​အရွင့္​အေစအပါး​၌ ဆီအိုး​တစ္​လုံး​မွလြဲ၍ တစ္အိမ္လုံး​တြင္ မည္သည့္​ပစၥည္း​မွ် မ​ရွိ​ပါ​”​ဟု ျပန္ေျပာ​၏​။
3ဧလိရွဲ​က​လည္း “​သင့္​ဝန္းက်င္​ရွိ​အိမ္နီးခ်င္း​အားလုံး​တို႔​ထံသို႔​သြား​၍ အိုး​ငွား​ခဲ့​ပါ​။ အိုး​လြတ္​တို႔​ကို​ရ​ႏိုင္​သမွ် မ်ားမ်ား​ငွား​ခဲ့​ပါ​။ 4ၿပီးလွ်င္ သင္​ႏွင့္​သင့္​သား​တို႔​သည္ အထဲသို႔​ဝင္​၍ တံခါး​ကို​ပိတ္​ၿပီး ထို​အိုး​ရွိသမွ်​ထဲသို႔ ဆီ​ေလာင္းထည့္​ပါ​။ ျပည့္​ေသာ​အိုး​မ်ား​ကို ေဘးဖယ္​ထား​ပါ​”​ဟု ဆို​၏​။ 5ထို႔ေၾကာင့္ သူ​သည္ ဧလိရွဲ​ထံမွ​ျပန္သြား​၍ သား​တို႔​ႏွင့္အတူ တံခါး​ကို​အထဲ​မွ​ပိတ္​ကာ သူ႔​ထံ​ယူလာ​ေပး​ေသာ​အိုး​မ်ား​ထဲသို႔ ဆီ​မ်ား​ကို​ေလာင္းထည့္​၏​။ 6အိုး​မ်ား​ျပည့္​သြား​ေသာအခါ သူ​က သား​အား “​ေနာက္ထပ္​အိုး​တစ္​လုံး​ယူ​ခဲ့​ပါ​”​ဟု​ဆို​လွ်င္ သူ႔​သား​က “​အိုး​မ​ရွိ​ေတာ့​ပါ​”​ဟု​ေျပာ​လိုက္​သည္​ႏွင့္ ဆီ​မ်ား​လည္း ရပ္သြား​ေလ​၏​။
7ထို​မိန္းမ​သည္ ဘုရားသခင္​၏​လူ​ထံသို႔​လာ​၍​ေျပာျပ​ေသာအခါ သူ​က “​ထို​ဆီ​မ်ား​ကို သြား​ေရာင္း​ၿပီး အေႂကြး​မ်ား​ကို ဆပ္​ပါ​။ က်န္​ေငြ​ကို သင္​ႏွင့္​သင့္​သား​တို႔ အသက္ေမြး​ဖို႔ အသုံးျပဳ​ပါ​”​ဟု ဆို​၏​။
ဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္ေသာရႈနင္ၿမိဳ႕သူ
8တစ္ေန႔တြင္ ဧလိရွဲ​သည္ ရႈနင္​ၿမိဳ႕​သို႔​သြား​ရာ ထို​ၿမိဳ႕​ရွိ​ထင္ေပၚ​ေသာ​အမ်ိဳးသမီး​တစ္​ဦး​က သူ႔​အား ဧည့္ခံ​ေကြၽးေမြး​ရန္ ေခၚဖိတ္​ေလ​၏​။ ေနာင္တြင္​လည္း ဧလိရွဲ​သည္ ထို​ၿမိဳ႕​သို႔​ေရာက္​လွ်င္ ထို​အမ်ိဳးသမီး​အိမ္​သို႔​ဝင္​၍ ရပ္နား​စားေသာက္​ေလ့​ရွိ​၏​။ 9ထို​အမ်ိဳးသမီး​က မိမိ​ခင္ပြန္း​အား “​အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ထံ မၾကာခဏ​ဝင္ထြက္​သြားလာ​ေသာ​ဤ​သူ​သည္ ဘုရားသခင္​၏​သန႔္ရွင္း​ေသာ​လူ​ျဖစ္​သည္​ကို အကြၽႏ္ုပ္​သိ​ပါ​၏​။ 10ယခု ေခါင္မိုးျပင္​ေပၚမွာ အိပ္ရာ​၊ စားပြဲ​၊ မီးအိမ္​ပါ​ေသာ အခန္း​ငယ္​တစ္ခန္း​ကို သူ႔​အဖို႔ ေဆာက္လုပ္​ၾက​စို႔​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ထံ​လာ​ေသာအခါ ထို​အခန္း​တြင္ တည္းခို​ေန​ပါေစ​”​ဟု ဆို​၏​။
ရႈနင္ၿမိဳ႕သူ သားဖြားျခင္း
11တစ္ေန႔တြင္ ဧလိရွဲ​သည္ ထို​အိမ္​သို႔​ေရာက္လာ​ၿပီး အထက္ခန္း​သို႔​တက္သြား​၍ လဲေလ်ာင္း​ေန​၏​။ 12ထို႔ေနာက္ မိမိ​ငယ္သား​ေဂဟာဇိ​အား “​ထို​ရႈနင္​ၿမိဳ႕သူ​ကို ေခၚလိုက္​ပါ​”​ဟု​ဆို​၏​။ ေဂဟာဇိ​ေခၚ​လိုက္​သျဖင့္ ထို​အမ်ိဳးသမီး​သည္ ဧလိရွဲ​ေရွ႕​၌ ရပ္​ေန​၏​။
13ထိုအခါ ဧလိရွဲ​က မိမိ​ငယ္သား​အား “​ထို​အမ်ိဳးသမီး​ကို​ေျပာ​ေလာ့​။ သင္​သည္ ဤမွ်ေလာက္ ငါ​တို႔​ကို​ဂ႐ုတစိုက္​ျပဳစု​၏​။ ငါ​တို႔​က သင့္​အဖို႔ မည္သို႔​ျပဳ​ေပး​ရ​မည္နည္း​။ ရွင္ဘုရင္​ထံ​ျဖစ္ေစ​၊ စစ္သူႀကီး​ထံ​ျဖစ္ေစ ေလွ်ာက္တင္​ေပး​စရာ တစ္စုံတစ္ခု​ရွိ​သေလာ”​ဟု ေမး​ေစ​လွ်င္ ထို​အမ်ိဳးသမီး​က “​အကြၽႏ္ုပ္​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​လူမ်ိဳး​မ်ား​ႏွင့္အတူ ေန​ရ​သည္​ျဖစ္၍ လိုေလေသး​မ​ရွိ​ပါ​”​ဟု ျပန္ေလွ်ာက္​၏​။
14တစ္ဖန္ ဧလိရွဲ​က ေဂဟာဇိ​အား “​သူ႔​ကို မည္သို႔​ျပဳ​ေပး​သင့္​သနည္း​”​ဟု ေမးျပန္​လွ်င္ ေဂဟာဇိ​က “​သူ​၌ သား​မ​ရွိ​ပါ​။ ခင္ပြန္းသည္​လည္း အသက္ႀကီး​ပါ​ၿပီ​”​ဟု ျပန္ေလွ်ာက္​၏​။
15ဧလိရွဲ​က “​ထို​မိန္းမ​ကို ေခၚလိုက္​ပါ​”​ဟု ဆို​သျဖင့္ သူ႔​ကို​ေခၚ​၍ သူ​သည္ တံခါးဝ​၌ လာရပ္​ေန​၏​။ 16ထိုအခါ ဧလိရွဲ​က သူ႔​အား “​ေနာက္ႏွစ္ ဤ​အခ်ိန္​တြင္ သင္​သည္ သား​ကို ခ်ီေပြ႕​ရ​လိမ့္မည္​”​ဟု ဆို​လွ်င္ သူ​က “​မ​ျဖစ္ႏိုင္​ပါ အကြၽႏ္ုပ္​၏​သခင္​။ အို ဘုရားသခင္​၏​လူ​၊ အရွင့္​အေစအပါး​ကို မ​လွည့္စား​ပါ​ႏွင့္​”​ဟု ျပန္ေလွ်ာက္​၏​။
17သို႔ေသာ္ ထို​မိန္းမ​သည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္​၍ သူ႔​အား ဧလိရွဲ​ဆို​သည့္​အတိုင္း ေနာက္​ႏွစ္ ထို​ရာသီ​ေရာက္​သည့္အခါ သားေယာက္်ား​ကို ေမြးဖြား​ေလ​၏​။
ရႈနင္ၿမိဳ႕သူ၏သား အသက္ျပန္ရွင္လာျခင္း
18သူငယ္ ႀကီးျပင္း​လာ​ေသာအခါ တစ္ေန႔တြင္ သူ​သည္ ေကာက္ရိတ္​သူ​မ်ား​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ေန​ေသာ​ဖခင္​ထံသို႔ လိုက္သြား​ၿပီး 19ဖခင္​အား “​ေခါင္းကိုက္​၏​။ ေခါင္းကိုက္​၏​”​ဟု ဆို​သျဖင့္ သူ႔​ဖခင္​က ငယ္သား​အား “​သူ႔​မိခင္​ထံ ခ်ီသြား​ပါ​”​ဟု ဆို​၏​။ 20ထို႔ေၾကာင့္ ငယ္သား​က သူ႔​ကို​ခ်ီ​ၿပီး သူ႔​မိခင္​ထံ​ေခၚသြား​ရာ သူငယ္​သည္ မိခင္​၏​ေပါင္​ေပၚတြင္​ထိုင္​လ်က္ မြန္းတည့္ခ်ိန္​ေရာက္​လွ်င္ ေသဆုံး​သြား​ေလ​၏​။ 21ထိုအခါ သူငယ္​၏​မိခင္​သည္ အထက္ခန္း​သို႔​တက္သြား​၍​သူငယ္​ကို ဘုရားသခင့္​လူ​၏​ခုတင္​ေပၚတြင္ ခ်ထား​ခဲ့​ကာ တံခါးပိတ္​ၿပီး ျပန္ဆင္း​သြား​၏​။
22ထို႔ေနာက္ မိမိ​ခင္ပြန္း​ကို​ေခၚ​၍ “​ငယ္သား​တစ္​ဦး​ႏွင့္ ျမည္း​တစ္​ေကာင္​ကို အကြၽႏ္ုပ္​ထံ ပို႔ေပး​ပါ​။ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ဘုရားသခင္​၏​လူ​ထံသို႔ အျမန္သြား​ၿပီး ျပန္လာ​ပါ​မည္​”​ဟု ဆို​၏​။
23ခင္ပြန္း​က​လည္း “​ယေန႔​သည္ လဆန္းေန႔​လည္း​မ​ဟုတ္​။ ဥပုသ္ေန႔​လည္း မ​ဟုတ္​။ အဘယ္ေၾကာင့္ ယေန႔ သြား​လို​သနည္း​”​ဟု ဆို​လွ်င္ သူ႔​မိန္းမ​က “​အဆင္ေျပ​ပါ​လိမ့္မည္​”​ဟု ျပန္ေျပာ​၏​။
24ထို႔ေနာက္ ျမည္း​ကို​ကုန္းႏွီးတင္​ၿပီးလွ်င္ မိမိ​ငယ္သား​အား “​ျမည္း​ကို​ႏွင္​ပါ​။ ငါ​အမိန႔္​မ​ေပး​ဘဲ အရွိန္​မ​ေလွ်ာ့​ပါ​ႏွင့္​”​ဟု ဆို​၏​။ 25ထိုသို႔ သူ​ထြက္သြား​၍ ဘုရားသခင္​၏​လူ​ရွိ​ရာ ကရေမလ​ေတာင္​ေပၚသို႔ ေရာက္လာ​၏​။ ဘုရားသခင္​၏​လူ​သည္ သူ႔​ကို အေဝး​မွ​ျမင္​လွ်င္ ငယ္သား​ေဂဟာဇိ​အား “​ၾကည့္​ပါ​။ ရႈနင္​ၿမိဳ႕သူ လာ​ေန​ပါ​သည္​တကား​။ 26ခ်က္ခ်င္း ေျပးသြား​ၿပီး သူ႔​ကို​ႀကိဳ​ပါ​။ ‘​သင္​က်န္းမာ​ပါ​၏​ေလာ​။ သင္​၏​ခင္ပြန္းသည္ က်န္းမာ​ပါ​၏​ေလာ​။ သား​လည္း က်န္းမာ​ပါ​၏​ေလာ​’​ဟူ၍ ေမးျမန္း​ႏႈတ္ဆက္​ပါ​”​ဟု ဆို​၏​။ ထို​အမ်ိဳးသမီး​က​လည္း “​က်န္းမာ​ပါ​၏​”​ဟု ျပန္ေျပာ​ၿပီး
27ေတာင္​ေပၚရွိ​ဘုရားသခင္​၏​လူ​ထံသို႔​ေရာက္​သည္​ႏွင့္ သူ႔​ေျခ​ကို​ဖက္​ထား​ေလ​၏​။ ေဂဟာဇိ​သည္ လာ​၍​သူ႔​ကို​တြန္းဖယ္​မည္​ျပဳ​ေသာအခါ ဘုရားသခင္​၏​လူ​က “​သူ႔​ကို လႊတ္ထား​လိုက္​ပါ​။ သူ​စိတ္ေသာက​ေရာက္​ေန​၏​။ ထာဝရဘုရား​သည္ ငါ့​အား မ​ေဖာ္ျပ​ဘဲ ထိန္ခ်န္​ထား​ေလ​ၿပီ​”​ဟု ဆို​၏​။
28ထို​အမ်ိဳးသမီး​က​လည္း “​အကြၽႏ္ုပ္​သည္ အရွင့္​ထံ သား​ဆု​ကို​ေတာင္း​ခဲ့​ပါ​သေလာ​။ ‘အကြၽႏ္ုပ္​ကို မ​လွည့္စား​ပါ​ႏွင့္​’​ဟု အရွင့္​ကို ဆို​ခဲ့​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ​”​ဟု ဆို​ေလ​၏​။
29ထိုအခါ ဧလိရွဲ​က ေဂဟာဇိ​အား “​သင့္​ခါး​ကို​စည္း​၍ ငါ့​ေတာင္ေဝွး​ကို​ယူ​ၿပီး ေျပးသြား​ေလာ့​။ လမ္း​တြင္ တစ္ေယာက္ေယာက္​ႏွင့္​ဆုံ​လွ်င္ ႏႈတ္​မ​ဆက္​ႏွင့္​။ တစ္ေယာက္ေယာက္​က သင့္​ကို​ႏႈတ္ဆက္​လွ်င္လည္း ျပန္​ႏႈတ္​မ​ဆက္​ႏွင့္​။ ငါ့​ေတာင္ေဝွး​ကို သူငယ္​မ်က္ႏွာ​ေပၚတြင္ တင္​ထား​ေလာ့​”​ဟု မွာၾကား​၏​။ 30သို႔ေသာ္ သူငယ္​၏​မိခင္​က “​ထာဝရဘုရား​အသက္ရွင္​ေတာ္မူ​သည္​ႏွင့္အညီ​၊ အရွင္​လည္း အသက္ရွင္​ေတာ္မူ​သည္​ႏွင့္အညီ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ အရွင့္​ကို လက္​မ​လႊတ္​ပါ​”​ဟု ဆို​သျဖင့္ ဧလိရွဲ​သည္ ထ​၍​သူ​ႏွင့္​လိုက္သြား​ေလ​၏​။ 31ေဂဟာဇိ​သည္ သူ​တို႔​အလ်င္​သြား​ႏွင့္​ၿပီး သူငယ္​၏​မ်က္ႏွာ​ေပၚတြင္ ေတာင္ေဝွး​ကို​တင္​ထား​၏​။ သို႔ေသာ္ သူငယ္​ထံမွ မည္သည့္​အသံ​မွ် မ​ထြက္​၊ မည္သည့္​တုံ႔ျပန္မႈ​မွ် မ​ရွိ​။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဂဟာဇိ​က ဧလိရွဲ​ကို ျပန္လာ​ႀကိဳ​ၿပီး “​သူငယ္ မ​ႏိုး​ပါ​”​ဟု ဆို​၏​။ 32အိမ္​ထဲသို႔ ဧလိရွဲ​ေရာက္​ေသာအခါ ခုတင္​ေပၚတြင္ သူငယ္​လဲေလ်ာင္း​ေသဆုံး​ေန​သည္​ကို ေတြ႕​ရ​၏​။ 33ဧလိရွဲ​သည္ အခန္း​ထဲသို႔​ဝင္​ၿပီး သူ​တို႔​ႏွစ္​ေယာက္​ထဲ​သာ​ရွိ​ေသာ ထို​အခန္း​၏​တံခါး​ကို​ပိတ္​ကာ ထာဝရဘုရား​ထံ ဆုေတာင္း​ေလ​၏​။ 34ထို႔ေနာက္ သူငယ္​ေပၚတြင္ ႏႈတ္ ႏႈတ္​ခ်င္း​၊ မ်က္လုံး မ်က္လုံး​ခ်င္း​၊ လက္ လက္​ခ်င္း ထပ္​ၿပီး လွဲအိပ္​ေလ​၏​။ ထိုသို႔ သူငယ္​ေပၚတြင္ ကိုယ္​ကို ေမွာက္​၍​ေန​ေသာအခါ သူငယ္​၏​ကိုယ္​မွာ ေႏြးလာ​၏​။ 35ထို႔ေနာက္ ဧလိရွဲ​သည္ ထ​၍​အခန္း​ထဲတြင္ ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္​ေလွ်ာက္​၏​။ တစ္ဖန္ သူငယ္​ေပၚ ျပန္၍​ေမွာက္​ေန​ေသာအခါ သူငယ္​သည္ ခုနစ္​ႀကိမ္​ႏွာေခ်​ၿပီး မ်က္လုံး​ပြင့္လာ​၏​။ 36ထိုအခါ ဧလိရွဲ​က ေဂဟာဇိ​ကို​ေခၚ​၍ “​ထို​ရႈနင္​ၿမိဳ႕သူ​ကို ေခၚလိုက္​ပါ​”​ဟု ဆို​သည့္​အတိုင္း သူ႔​ကို​ေခၚ​၍ သူ​ေရာက္လာ​လွ်င္ ဧလိရွဲ​က သူ႔​အား “​သင့္​သား​ကို ခ်ီယူ​သြား​ပါ​”​ဟု ဆို​၏​။ 37ထို​အမ်ိဳးသမီး​သည္ ဧလိရွဲ​ေျခရင္း​တြင္ လာ​၍​ပ်ပ္ဝပ္​ၿပီးလွ်င္ သူ႔​သား​ကို​ေပြ႕ခ်ီ​၍ ထြက္သြား​ေလ​၏​။
ေသေစႏိုင္ေသာဟင္း
38ဧလိရွဲ​သည္ ဂိလဂါလ​ၿမိဳ႕​သို႔​ျပန္လာ​ရာ ထို​တိုင္းျပည္​တြင္​ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ျခင္း​ေဘး​ဆိုက္ေရာက္​ေန​၏​။ ပေရာဖက္​အဖြဲ႕သား​တို႔​သည္ သူ႔​ေရွ႕​၌ လာထိုင္​ေန​သျဖင့္ ဧလိရွဲ​က မိမိ​ငယ္သား​အား “​အိုး​ႀကီး​တစ္​လုံး​တည္​၍ ပေရာဖက္​အဖြဲ႕သား​တို႔​အား ဟင္းခ်က္ေကြၽး​ပါ​”​ဟု ဆို​၏​။ 39ပေရာဖက္​တစ္​ပါး​က ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္​ခူး​ရန္ လယ္ေတာ​သို႔​သြား​ေသာအခါ ဘူး႐ိုင္းပင္​ကို​ေတြ႕​သျဖင့္ ဘူးအ႐ိုင္းသီး​မ်ား​ကို​ခူး​၍ မိမိ​အဝတ္​ႏွင့္​အျပည့္​ထုပ္​ၿပီး ျပန္လာ​ခဲ့​၏​။ ထို႔ေနာက္ ထို​အသီး​ကို လွီး​ၿပီး အိုး​ထဲ​ထည့္ခ်က္​ေသာ္လည္း မည္သည့္​အသီး​ျဖစ္​သည္​ကို သူ​တို႔ မ​သိ​ၾက​။
40လူ​တို႔​စား​ဖို႔​ရန္ ထို​ဟင္း​ကို ခပ္ထည့္ေပး​၍ စား​ၾက​ေသာအခါ လူ​တို႔​က “​အို ဘုရားသခင္​၏​လူ​၊ ထို​အိုး​ထဲမွ​ဟင္း​သည္ ေသ​ေစ​ႏိုင္​၏​”​ဟု ေအာ္ေျပာ​ၾက​ၿပီး မ​စား​ဝံ့​ဘဲ​ေန​ေလ​၏​။
41ထိုအခါ ဧလိရွဲ​က “​မုန႔္ညက္​အနည္းငယ္ ယူ​ခဲ့​ပါ​”​ဟု​ဆို​ၿပီး အိုး​ထဲသို႔​ထည့္​လိုက္​၏​။ ထို႔ေနာက္ “​လူ​တို႔​စား​ဖို႔ ခပ္ထည့္​ေပး​ေလာ့​”​ဟု ဆို​လွ်င္ အိုး​ထဲမွ​ဟင္း​သည္ ေဘး​မ​ျဖစ္ေစ​ေတာ့​ေခ်​။
မုန႔္ကိုပြားမ်ားေစျခင္း
42ထို႔ေနာက္ ဗာလရွလိရွ​ၿမိဳ႕​မွ​လူ​တစ္​ဦး​သည္ မုေယာ​အသီးဦး​ျဖင့္​လုပ္​ထား​ေသာ​မုေယာ​မုန႔္​အလုံး​ႏွစ္ဆယ္​ႏွင့္ အသီးအႏွံ​တို႔​ကို အိတ္​ထဲ​ထည့္​၍ ဘုရားသခင္​၏​လူ​ထံ ယူေဆာင္​လာ​၏​။ ဧလိရွဲ​က​လည္း “​လူ​တို႔​စား​ဖို႔ ေပး​ေလာ့​”​ဟု ဆို​၏​။
43ထိုအခါ သူ​၏​ငယ္သား​က “​ဤမွ်​ေလာက္​ႏွင့္ လူ​အေယာက္​တစ္ရာ​ကို မည္သို႔​ေကြၽး​ႏိုင္​ပါ​မည္နည္း​”​ဟု ေမး​လွ်င္ ဧလိရွဲ​က “​လူ​တို႔​စား​ဖို႔ ေပး​ေလာ့​။ ထာဝရဘုရား​က ‘​သူ​တို႔​စား​ဖို႔​ေလာက္​သည့္​အျပင္ အႂကြင္းအက်န္​လည္း ရွိ​လိမ့္မည္​’​ဟူ၍ မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီ​”​ဟု ဆို​ေလ​၏​။ 44ထို႔ေၾကာင့္ လူ​တို႔​အား ခ်ေကြၽး​ရာ သူ​တို႔​စား​ၿပီး​ေသာအခါ ထာဝရဘုရား မိန႔္​ေတာ္မူ​သည့္​အတိုင္း အႂကြင္းအက်န္​မ်ား​လည္း ရွိ​ေသး​၏​။

လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု

ဓမၼရာဇဝင္စတုတၳေစာင္ 4: MSBZ

အေရာင္မွတ္ခ်က္

မၽွေဝရန္

ကူးယူ

None

မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ