တရားသူႀကီးမွတ္စာ 9
9
အဘိမလက္ကို မင္းေျမႇာက္ျခင္း
1ေယ႐ုဗၺာလ၏သား အဘိမလက္သည္ မိခင္ဘက္မွ ညီအစ္ကိုတို႔ရွိရာ ေရွခင္ၿမိဳ႕သို႔သြားၿပီး မိခင္ဘက္မွ ဘိုးေဘးမ်ိဳးႏြယ္စုတို႔အား 2“ ‘သင္တို႔ကို ေယ႐ုဗၺာလ၏သား အေယာက္ခုနစ္ဆယ္အုပ္စိုးသည္က ပိုေကာင္းသေလာ။ သို႔မဟုတ္ တစ္ဦးတည္းအုပ္စိုးသည္က ပိုေကာင္းသေလာ’ဟူ၍ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားအေပါင္းတို႔အား ေျပာၾကားေလာ့။ ငါသည္ သင္တို႔၏ေသြးရင္းသားရင္းျဖစ္သည္ကို သတိရၾကပါ”ဟု ဆို၏။
3သူ၏မိခင္ဘက္မွ ညီအစ္ကိုတို႔သည္ ထိုစကားအလုံးစုံကို ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔အား ေျပာၾကားေသာအခါ သူတို႔က “အဘိမလက္သည္ ငါတို႔၏အမ်ိဳးသားခ်င္းျဖစ္၏”ဟု ဆိုလ်က္ သူ႔ေနာက္သို႔ စိတ္ပါသြားၾက၏။ 4သူတို႔သည္ ဗာလေဗရိတ္ဝတ္ေက်ာင္းထဲမွ ေငြခုနစ္ဆယ္ရွယ္ကယ္#9:4 “53.5 က်ပ္သား သို႔မဟုတ္ 805 ဂရမ္”။ကို အဘိမလက္အားေပးရာ သူက ထိုေငြျဖင့္ လူဆိုးလူမိုက္တို႔ကို ငွားရမ္း၍ သူ႔ေနာက္လိုက္ေစ၏။ 5အဘိမလက္သည္ ဖခင္၏အိမ္ရွိရာ ဩဖရၿမိဳ႕သို႔သြားၿပီး ေယ႐ုဗၺာလ၏သား မိမိညီအစ္ကို အေယာက္ခုနစ္ဆယ္တို႔ကို ေက်ာက္ဖ်ာတစ္ခုတည္းေပၚတြင္ သတ္ေလ၏။ ေယ႐ုဗၺာလ၏သားေထြး ေယာသံသည္ ပုန္းေနေသာေၾကာင့္ အသက္ရွင္က်န္ရစ္ခဲ့၏။ 6ထို႔ေနာက္ ေရွခင္ၿမိဳ႕သား၊ ဗက္မိေလႅာၿမိဳ႕သားအေပါင္းတို႔သည္ ေရွခင္ၿမိဳ႕ရွိ အထိမ္းအမွတ္ဝက္သစ္ခ်ပင္ရွိရာသို႔ စု႐ုံးသြားၾကၿပီး အဘိမလက္ကို မင္းေျမႇာက္ၾက၏။
ေယာသံေျပာေသာပုံဥပမာ
7ထိုသတင္းကို ေယာသံၾကားေသာအခါ ထြက္သြား၍ ေဂရဇိမ္ေတာင္ထိပ္ေပၚ၌ ရပ္လ်က္ “ေရွခင္အမ်ိဳးသားတို႔၊ ငါ့စကားကို နားေထာင္ၾကေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ ဘုရားသခင္လည္း သင္တို႔စကားကို နားေထာင္ေတာ္မူမည္။ 8တစ္ခါက သစ္ပင္တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုအုပ္စိုးမည့္ရွင္ဘုရင္တစ္ပါးကို ဘိသိက္ေပးရန္ လိုက္ရွာၾကရာ သံလြင္ပင္ထံသို႔ေရာက္၍ ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို အုပ္စိုးပါေလာ့’ဟု ဆိုၾက၏။ 9သို႔ေသာ္ သံလြင္ပင္က ‘ဘုရားႏွင့္ လူတို႔ကို ဂုဏ္ျပဳခ်ီးမြမ္းရာတြင္ သုံးၾကေသာ ငါ့အဆီကို မထုတ္ေပးေတာ့ဘဲ သစ္ပင္တို႔ကို သြား၍အုပ္စိုးရမည္ေလာ’ဟု ျပန္ေျပာ၏။ 10တစ္ဖန္ သဖန္းပင္ထံသြားၿပီး ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို လာအုပ္စိုးပါေလာ့’ဟု ဆိုျပန္လွ်င္ 11သဖန္းပင္ကလည္း ‘ငါ၏ခ်ိဳၿမိန္ေသာအသီး၊ ေကာင္းေသာအသီး သီးျခင္းမွရပ္ၿပီး သစ္ပင္တို႔ကို သြား၍အုပ္စိုးရမည္ေလာ’ဟု ဆို၏။ 12တစ္ဖန္ စပ်စ္ပင္ထံသြားၿပီး ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို လာအုပ္စိုးပါေလာ့’ဟု ဆိုျပန္၏။ 13စပ်စ္ပင္ကလည္း ‘ဘုရားႏွင့္ လူတို႔ကိုဝမ္းေျမာက္ေစေသာ ငါ၏စပ်စ္ဝိုင္အသစ္ကို မထုတ္ေပးေတာ့ဘဲ သစ္ပင္တို႔အား သြား၍အုပ္စိုးရမည္ေလာ’ဟု ဆို၏။ 14ေနာက္ဆုံး၌ သစ္ပင္အေပါင္းတို႔သည္ ဆူးေလပင္ထံသြားၿပီး ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို လာအုပ္စိုးပါေလာ့’ဟု ဆိုၾက၏။ 15ဆူးေလပင္ကလည္း သစ္ပင္တို႔အား ‘စင္စစ္ သင္တို႔သည္ ငါ့ကို ဘိသိက္ေပး၍ သင္တို႔ကို အုပ္စိုးေစလိုလွ်င္ လာၾက၊ ငါ့အရိပ္၌ ခိုလႈံၾက။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ ဆူးေလပင္ထဲက မီးထြက္ၿပီး လက္ဘႏြန္ေတာင္ရွိ သစ္ကတိုးပင္မ်ားကို ေလာင္ကြၽမ္းပစ္မည္’ဟု ဆိုေလ၏။
16သင္တို႔လည္း အဘိမလက္ကို မင္းေျမႇာက္ရာတြင္ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္စြာ ျပဳၿပီေလာ။ ေယ႐ုဗၺာလႏွင့္ သူ၏အိမ္သူအိမ္သားတို႔ကို တရားမွ်တစြာျပဳၾကၿပီေလာ။ သူခံထိုက္ေသာအရာႏွင့္အညီ သူ႔ကိုေက်းဇူးဆပ္ၾကၿပီေလာ။ 17ငါ့ဖခင္သည္ သင္တို႔အတြက္ အသက္စြန႔္တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့၍ သင္တို႔ကို မိဒ်န္လူမ်ိဳးတို႔လက္မွ ကယ္တင္ခဲ့၏။ 18သို႔ေသာ္ ယခုမွာ သင္တို႔သည္ ငါ့ဖခင္၏အိမ္သူအိမ္သားတို႔ကို ထႂကြပုန္ကန္၍ သူ႔သားအေယာက္ခုနစ္ဆယ္ကို ေက်ာက္ဖ်ာတစ္ခုေပၚတြင္ သတ္ပစ္ၾကၿပီ။ သူ႔ကြၽန္မ၏သားအဘိမလက္သည္ သင္တို႔၏အမ်ိဳးသားခ်င္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔ကို အုပ္စိုးရန္ သူ႔ကို မင္းေျမႇာက္ၾက၏။ 19ယခု သင္တို႔သည္ ေယ႐ုဗၺာလႏွင့္ သူ႔အိမ္သူအိမ္သားတို႔ကို ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္စြာျပဳသည္မွန္လွ်င္ အဘိမလက္အားျဖင့္ ဝမ္းေျမာက္ၾကေလာ့။ သူသည္လည္း သင္တို႔အားျဖင့္ ဝမ္းေျမာက္ပါေစ။ 20သို႔မဟုတ္လွ်င္ အဘိမလက္ထဲမွ မီးထြက္၍ ေရွခင္ၿမိဳ႕သား၊ ဗက္မိေလႅာၿမိဳ႕သားတို႔ကို ေလာင္ကြၽမ္းပါေစ။ ေရွခင္ၿမိဳ႕သား၊ ဗက္မိေလႅာၿမိဳ႕သားတို႔ထဲမွလည္း မီးထြက္၍ အဘိမလက္ကို ေလာင္ကြၽမ္းပါေစ”ဟု က်ယ္ေလာင္စြာေအာ္ဟစ္ၿပီးလွ်င္ 21ေယာသံသည္ မိမိအစ္ကိုအဘိမလက္ကို ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ ထြက္ေျပးၿပီး ေဗရၿမိဳ႕တြင္ သြားေရာက္ေနထိုင္ေလ၏။
အဘိမလက္ခံရေသာအျပစ္ဒဏ္
22အဘိမလက္သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို သုံးႏွစ္ၾကာအုပ္စိုး၏။ 23ဘုရားသခင္သည္ အဘိမလက္ႏွင့္ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔ၾကားတြင္ ဆိုးညစ္ေသာဝိညာဥ္ကို ေစလႊတ္သျဖင့္ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔သည္ အဘိမလက္ကို သစၥာေဖာက္ၾက၏။ 24ေယ႐ုဗၺာလ၏သားအေယာက္ခုနစ္ဆယ္ကို ရက္ရက္စက္စက္သတ္ျဖတ္ၾကေသာအမႈေၾကာင့္ ျပန္ေပးဆပ္ရမည့္ေသြးေႂကြးသည္ ညီအစ္ကိုတို႔အား သတ္ေသာအဘိမလက္ႏွင့္ ထိုညီအစ္ကိုတို႔အား သတ္ေသာအမႈ၌ ကူညီေပးေသာေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔အေပၚသို႔ က်ေရာက္ျခင္းျဖစ္၏။ 25ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔သည္ အဘိမလက္ကို ေခ်ာင္းေျမာင္းတိုက္ခိုက္ရန္ ေတာင္ေပၚတြင္ လူေစာင့္ခ်ထားေၾကာင္း၊ လမ္းသြားလမ္းလာတို႔ကို လုယက္တိုက္ခိုက္ေၾကာင္းကို အဘိမလက္လည္း ၾကားသိ၏။
26ထိုစဥ္ ဧဗက္၏သားဂါလႏွင့္ သူ႔ညီအစ္ကိုတို႔သည္ ေရွခင္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္လာၾက၏။ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔သည္ သူ႔ကို ယုံၾကည္အားထားၾက၏။ 27သူတို႔သည္ လယ္ျပင္သို႔သြား၍ စပ်စ္ၿခံမွ စပ်စ္သီးမ်ားကို ဆြတ္ခူးၾက၏။ စပ်စ္သီးမ်ားကို နင္းနယ္၍ ေပ်ာ္ပြဲက်င္းပၾက၏။ သူတို႔၏ဘုရားဝတ္ေက်ာင္းသို႔သြား၍ စားေသာက္လ်က္ အဘိမလက္ကို က်ိန္ဆဲၾက၏။ 28ဧဗက္၏သား ဂါလက “ငါတို႔သည္ အဘိမလက္ကိုအေစခံရမည့္အေၾကာင္း ေရွခင္သားအဘိမလက္ကား မည္သူနည္း။ သူသည္ ေယ႐ုဗၺာလ၏သားမဟုတ္ေလာ။ ေဇဗုလသည္ သူ၏လက္ေထာက္မဟုတ္ေလာ။ ေရွခင္၏အဖ ဟာေမာ္၏လူတို႔ကို အေစခံၾကေလာ့။ အဘိမလက္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ အေစခံရမည္နည္း။ 29ဤလူတို႔သာ ငါ့လက္ေအာက္သို႔ေရာက္လွ်င္ ငါသည္ အဘိမလက္ကိုဖယ္ရွားပစ္မည္”ဟု ဆိုၿပီးလွ်င္ အဘိမလက္အားလည္း “သင္၏စစ္တပ္ကိုအင္အားျဖည့္ၿပီး ထြက္ခဲ့ေလာ့”ဟု စိန္ေခၚေလ၏။
30ထိုၿမိဳ႕၏အႀကီးအကဲေဇဗုလသည္ ဧဗက္၏သားဂါလ ေျပာေသာစကားကိုၾကားေသာအခါ အမ်က္ထြက္၍ 31အဘိမလက္ထံသို႔ တမန္တို႔ကို တိတ္တဆိတ္ေစလႊတ္ကာ “ဧဗက္၏သားဂါလႏွင့္ သူ၏ညီအစ္ကိုတို႔သည္ ေရွခင္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္လာ၍ သင့္ကို ဆန႔္က်င္ရန္ ၿမိဳ႕သားတို႔ကို လႈံ႕ေဆာ္ေနၿပီ။ 32ထို႔ေၾကာင့္ သင္ႏွင့္ သင့္လူတို႔သည္ ညအခ်ိန္ခ်ီလာ၍ ေတာ၌ ကင္းပုန္းခ်ေလာ့။ 33သင္သည္ ေစာေစာထ၍ နံနက္ေနထြက္လွ်င္ထြက္ခ်င္း ထိုၿမိဳ႕ကို တစ္ဟုန္ထိုးဝင္တိုက္ေလာ့။ သူႏွင့္ သူ႔လူတို႔ ထြက္လာေသာအခါ အခြင့္သာသည့္အတိုင္း သူတို႔ကို တိုက္ေလာ့”ဟု ေျပာၾကားေစ၏။ 34ထို႔ေၾကာင့္ အဘိမလက္သည္ မိမိလူအေပါင္းတို႔ႏွင့္တကြ ညအခ်ိန္ခ်ီလာ၍ ေရွခင္ၿမိဳ႕အနီး၌ ကင္းပုန္းေလးခု ခ်ထား၏။
35ဧဗက္၏သားဂါလသည္ ၿမိဳ႕တံခါးဝတြင္ ထြက္ရပ္ေနေသာအခါ အဘိမလက္ႏွင့္သူ႔လူတို႔လည္း ကင္းပုန္းခ်ရာေနရာမွ ထြက္လာၾက၏။ 36ဂါလသည္ သူတို႔ကိုျမင္ေသာအခါ ေဇဗုလအား “ၾကည့္ပါ။ လူမ်ား ေတာင္ထိပ္ေပၚမွ ဆင္းလာၾကသည္”ဟု ဆိုလွ်င္ ေဇဗုလက သူ႔အား “ေတာင္၏အရိပ္ကို လူကဲ့သို႔ သင္ျမင္ေနသည္”ဟု ျပန္ေျပာ၏။
37တစ္ဖန္ ဂါလက “ၾကည့္ပါ။ လူတို႔သည္ ေတာင္အလယ္တစ္ဝက္မွ ဆင္းလာၾကၿပီး ေနာက္တစ္ဖြဲ႕က ေမာေနနိမ္ဝက္သစ္ခ်ပင္လမ္းမွ လာေနၾကၿပီ”ဟု ဆို၏။ 38ထိုအခါ ေဇဗုလက ဂါလအား “သင္က ‘ငါတို႔သည္ အဘိမလက္ကိုအေစခံရမည့္အေၾကာင္း သူကား မည္သူနည္း’ဟု ေျပာခဲ့သည္မွာ ယခု မည္သို႔ ျဖစ္ၿပီနည္း။ သင္သည္ ထိုသူတို႔ကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳခဲ့သည္မဟုတ္ေလာ။ ယခုသူ႔ကို ထြက္တိုက္ပါေလာ့”ဟု ဆိုေလ၏။
39ဂါလလည္း ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔ကို ဦးေဆာင္၍ အဘိမလက္ကို ထြက္တိုက္ေလ၏။ 40သို႔ရာတြင္ အဘိမလက္သည္ သူ႔ကိုလိုက္တိုက္သျဖင့္ သူသည္ အဘိမလက္ေရွ႕မွထြက္ေျပးေလ၏။ ၿမိဳ႕တံခါးဝတိုင္ေအာင္ ဒဏ္ရာရသူအေျမာက္အျမား လဲက်ေသဆုံးၾက၏။ 41အဘိမလက္သည္ အ႐ုမၿမိဳ႕၌ေနထိုင္ေလ၏။ ေဇဗုလသည္ ဂါလႏွင့္သူ၏ညီအစ္ကိုတို႔ကို ႏွင္ထုတ္လိုက္သျဖင့္ ေရွခင္ၿမိဳ႕၌ သူတို႔ မေနထိုင္ရေတာ့ေခ်။
42ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔ ၿမိဳ႕ျပင္သို႔ထြက္လာသည္ကို အဘိမလက္ ၾကားလွ်င္ 43သူ႔လူတို႔ကို သုံးဖြဲ႕ခြဲ၍ ၿမိဳ႕ျပင္တြင္ ကင္းပုန္းခ်၏။ ၿမိဳ႕ထဲမွလူတို႔ထြက္လာသည္ကို ျမင္လွ်င္ သူတို႔ကို တိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္ေလ၏။ 44အဘိမလက္ႏွင့္အဖြဲ႕သည္ ၿမိဳ႕တံခါးဝသို႔ ေျပးသြား၍ ေနရာယူၾက၏။ က်န္ႏွစ္ဖြဲ႕သည္ ၿမိဳ႕ျပင္ရွိလူတို႔ထံေျပးသြား၍ သူတို႔ကို သတ္ျဖတ္ေလ၏။ 45အဘိမလက္သည္ ထိုေန႔တစ္ေန႔လုံး ထိုၿမိဳ႕ကိုတိုက္ခိုက္ၿပီး ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းယူ၍ ၿမိဳ႕သားတို႔ကို သတ္ပစ္၏။ ၿမိဳ႕ကိုဖ်က္ဆီးၿပီး ဆားႏွင့္ ပက္ေလ၏။
46ရဲတိုက္ရွိ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားအေပါင္းတို႔သည္ ထိုသတင္းကိုၾကားေသာအခါ သူတို႔သည္ ဧလဗာရိတ္ဝတ္ေက်ာင္း၏ေျမေအာက္ခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားၾက၏။ 47ရဲတိုက္ထဲ၌ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားအေပါင္းတို႔ စုေဝးေနၾကေၾကာင္းကို အဘိမလက္ ၾကားေသာ္ 48အဘိမလက္ႏွင့္ သူ႔လူတို႔သည္ ဇာလမုန္ေတာင္သို႔တက္သြားၿပီးလွ်င္ အဘိမလက္သည္ ပုဆိန္ျဖင့္ သစ္ကိုင္းကိုခုတ္၍ ပခုံးေပၚထမ္းထား၏။ ထို႔ေနာက္ သူ႔လူတို႔ကို “ငါျပဳေသာအရာကို သင္တို႔ျမင္ၿပီမဟုတ္ေလာ။ ငါျပဳသကဲ့သို႔ သင္တို႔ အလ်င္အျမန္ျပဳၾကေလာ့”ဟု ဆို၏။ 49လူအေပါင္းတို႔သည္လည္း သစ္ကိုင္းကို ခုတ္ၾကၿပီးလွ်င္ အဘိမလက္ေနာက္သို႔လိုက္သြား၍ သစ္ကိုင္းတို႔ကို ေျမေအာက္ခန္းေပၚ ပုံထားၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုသစ္ကိုင္းမ်ားကို မီးရႈိ႕သျဖင့္ ေျမေအာက္ခန္းကို မီးေလာင္ေလ၏။ ရဲတိုက္ရွိ ေရွခင္လူေယာက္်ား၊ မိန္းမ တစ္ေထာင္ခန႔္လည္း ေသၾကကုန္၏။
50ထို႔ေနာက္ အဘိမလက္သည္ ေသဗက္ၿမိဳ႕သို႔ ခ်ီသြားၿပီး တပ္ခ်ကာ ထိုၿမိဳ႕ကိုသိမ္းယူ၏။ 51ထိုၿမိဳ႕၌ ခိုင္ခံ့ေသာရဲတိုက္ရွိသျဖင့္ ေယာက္်ားမိန္းမ ၿမိဳ႕သားအေပါင္းတို႔သည္ ထိုရဲတိုက္ထဲသို႔ ေျပးဝင္၍တံခါးကို ပိတ္ထားၿပီးလွ်င္ ရဲတိုက္ေခါင္မိုးေပၚသို႔ တက္ေျပးၾက၏။ 52အဘိမလက္သည္လည္း ရဲတိုက္ကို သြားေရာက္တိုက္ခိုက္၏။ ရဲတိုက္ကိုမီးရႈိ႕ရန္ ရဲတိုက္တံခါးဝသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာေသာအခါ 53မိန္းမတစ္ေယာက္သည္ ႀကိတ္ဆုံေက်ာက္ျပားကို အဘိမလက္ေခါင္းေပၚသို႔ ပစ္ခ်လိုက္ရာ အဘိမလက္ ေခါင္းကြဲေလ၏။ 54ထိုအခါ သူသည္ သူ၏လက္နက္ကိုင္လုလင္ကို အလ်င္အျမန္ေခၚ၍ “လူတို႔က ငါ့ကို ‘မိန္းမသတ္၍ေသရသည္’ဟု မဆိုရေလေအာင္ သင့္ဓားကိုဆြဲထုတ္၍ ငါ့ကို သတ္ပါေလာ့”ဟု ဆိုသျဖင့္ သူ၏ငယ္သားသည္ သူ႔ကိုထိုးလိုက္ရာ သူေသေလ၏။ 55အဘိမလက္ ေသသည္ကို အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔ ျမင္လွ်င္ အသီးသီးကိုယ့္အိမ္သို႔ ျပန္သြားၾကေလ၏။
56အဘိမလက္သည္ မိမိညီအစ္ကို အေယာက္ခုနစ္ဆယ္ကို သတ္ျခင္းျဖင့္ ဖခင္အေပၚ ျပဳခဲ့ေသာမေကာင္းမႈေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔အား ထိုသို႔ျပန္ခံရေစေတာ္မူ၏။ 57ဘုရားသခင္သည္ ေရွခင္အမ်ိဳးသားတို႔ျပဳခဲ့ေသာမေကာင္းမႈအလုံးစုံတို႔ကို သူတို႔၏ေခါင္းေပၚသို႔ ျပန္က်ေစေတာ္မူ၏။ ေယ႐ုဗၺာလ၏သားေယာသံ၏က်ိန္ျခင္းသည္ သူတို႔အေပၚ က်ေရာက္ေလ၏။
လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု
တရားသူႀကီးမွတ္စာ 9: MSBZ
အေရာင္မွတ္ခ်က္
မၽွေဝရန္
ကူးယူ
မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
တရားသူႀကီးမွတ္စာ 9
9
အဘိမလက္ကို မင္းေျမႇာက္ျခင္း
1ေယ႐ုဗၺာလ၏သား အဘိမလက္သည္ မိခင္ဘက္မွ ညီအစ္ကိုတို႔ရွိရာ ေရွခင္ၿမိဳ႕သို႔သြားၿပီး မိခင္ဘက္မွ ဘိုးေဘးမ်ိဳးႏြယ္စုတို႔အား 2“ ‘သင္တို႔ကို ေယ႐ုဗၺာလ၏သား အေယာက္ခုနစ္ဆယ္အုပ္စိုးသည္က ပိုေကာင္းသေလာ။ သို႔မဟုတ္ တစ္ဦးတည္းအုပ္စိုးသည္က ပိုေကာင္းသေလာ’ဟူ၍ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားအေပါင္းတို႔အား ေျပာၾကားေလာ့။ ငါသည္ သင္တို႔၏ေသြးရင္းသားရင္းျဖစ္သည္ကို သတိရၾကပါ”ဟု ဆို၏။
3သူ၏မိခင္ဘက္မွ ညီအစ္ကိုတို႔သည္ ထိုစကားအလုံးစုံကို ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔အား ေျပာၾကားေသာအခါ သူတို႔က “အဘိမလက္သည္ ငါတို႔၏အမ်ိဳးသားခ်င္းျဖစ္၏”ဟု ဆိုလ်က္ သူ႔ေနာက္သို႔ စိတ္ပါသြားၾက၏။ 4သူတို႔သည္ ဗာလေဗရိတ္ဝတ္ေက်ာင္းထဲမွ ေငြခုနစ္ဆယ္ရွယ္ကယ္#9:4 “53.5 က်ပ္သား သို႔မဟုတ္ 805 ဂရမ္”။ကို အဘိမလက္အားေပးရာ သူက ထိုေငြျဖင့္ လူဆိုးလူမိုက္တို႔ကို ငွားရမ္း၍ သူ႔ေနာက္လိုက္ေစ၏။ 5အဘိမလက္သည္ ဖခင္၏အိမ္ရွိရာ ဩဖရၿမိဳ႕သို႔သြားၿပီး ေယ႐ုဗၺာလ၏သား မိမိညီအစ္ကို အေယာက္ခုနစ္ဆယ္တို႔ကို ေက်ာက္ဖ်ာတစ္ခုတည္းေပၚတြင္ သတ္ေလ၏။ ေယ႐ုဗၺာလ၏သားေထြး ေယာသံသည္ ပုန္းေနေသာေၾကာင့္ အသက္ရွင္က်န္ရစ္ခဲ့၏။ 6ထို႔ေနာက္ ေရွခင္ၿမိဳ႕သား၊ ဗက္မိေလႅာၿမိဳ႕သားအေပါင္းတို႔သည္ ေရွခင္ၿမိဳ႕ရွိ အထိမ္းအမွတ္ဝက္သစ္ခ်ပင္ရွိရာသို႔ စု႐ုံးသြားၾကၿပီး အဘိမလက္ကို မင္းေျမႇာက္ၾက၏။
ေယာသံေျပာေသာပုံဥပမာ
7ထိုသတင္းကို ေယာသံၾကားေသာအခါ ထြက္သြား၍ ေဂရဇိမ္ေတာင္ထိပ္ေပၚ၌ ရပ္လ်က္ “ေရွခင္အမ်ိဳးသားတို႔၊ ငါ့စကားကို နားေထာင္ၾကေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ ဘုရားသခင္လည္း သင္တို႔စကားကို နားေထာင္ေတာ္မူမည္။ 8တစ္ခါက သစ္ပင္တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုအုပ္စိုးမည့္ရွင္ဘုရင္တစ္ပါးကို ဘိသိက္ေပးရန္ လိုက္ရွာၾကရာ သံလြင္ပင္ထံသို႔ေရာက္၍ ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို အုပ္စိုးပါေလာ့’ဟု ဆိုၾက၏။ 9သို႔ေသာ္ သံလြင္ပင္က ‘ဘုရားႏွင့္ လူတို႔ကို ဂုဏ္ျပဳခ်ီးမြမ္းရာတြင္ သုံးၾကေသာ ငါ့အဆီကို မထုတ္ေပးေတာ့ဘဲ သစ္ပင္တို႔ကို သြား၍အုပ္စိုးရမည္ေလာ’ဟု ျပန္ေျပာ၏။ 10တစ္ဖန္ သဖန္းပင္ထံသြားၿပီး ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို လာအုပ္စိုးပါေလာ့’ဟု ဆိုျပန္လွ်င္ 11သဖန္းပင္ကလည္း ‘ငါ၏ခ်ိဳၿမိန္ေသာအသီး၊ ေကာင္းေသာအသီး သီးျခင္းမွရပ္ၿပီး သစ္ပင္တို႔ကို သြား၍အုပ္စိုးရမည္ေလာ’ဟု ဆို၏။ 12တစ္ဖန္ စပ်စ္ပင္ထံသြားၿပီး ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို လာအုပ္စိုးပါေလာ့’ဟု ဆိုျပန္၏။ 13စပ်စ္ပင္ကလည္း ‘ဘုရားႏွင့္ လူတို႔ကိုဝမ္းေျမာက္ေစေသာ ငါ၏စပ်စ္ဝိုင္အသစ္ကို မထုတ္ေပးေတာ့ဘဲ သစ္ပင္တို႔အား သြား၍အုပ္စိုးရမည္ေလာ’ဟု ဆို၏။ 14ေနာက္ဆုံး၌ သစ္ပင္အေပါင္းတို႔သည္ ဆူးေလပင္ထံသြားၿပီး ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို လာအုပ္စိုးပါေလာ့’ဟု ဆိုၾက၏။ 15ဆူးေလပင္ကလည္း သစ္ပင္တို႔အား ‘စင္စစ္ သင္တို႔သည္ ငါ့ကို ဘိသိက္ေပး၍ သင္တို႔ကို အုပ္စိုးေစလိုလွ်င္ လာၾက၊ ငါ့အရိပ္၌ ခိုလႈံၾက။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ ဆူးေလပင္ထဲက မီးထြက္ၿပီး လက္ဘႏြန္ေတာင္ရွိ သစ္ကတိုးပင္မ်ားကို ေလာင္ကြၽမ္းပစ္မည္’ဟု ဆိုေလ၏။
16သင္တို႔လည္း အဘိမလက္ကို မင္းေျမႇာက္ရာတြင္ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္စြာ ျပဳၿပီေလာ။ ေယ႐ုဗၺာလႏွင့္ သူ၏အိမ္သူအိမ္သားတို႔ကို တရားမွ်တစြာျပဳၾကၿပီေလာ။ သူခံထိုက္ေသာအရာႏွင့္အညီ သူ႔ကိုေက်းဇူးဆပ္ၾကၿပီေလာ။ 17ငါ့ဖခင္သည္ သင္တို႔အတြက္ အသက္စြန႔္တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့၍ သင္တို႔ကို မိဒ်န္လူမ်ိဳးတို႔လက္မွ ကယ္တင္ခဲ့၏။ 18သို႔ေသာ္ ယခုမွာ သင္တို႔သည္ ငါ့ဖခင္၏အိမ္သူအိမ္သားတို႔ကို ထႂကြပုန္ကန္၍ သူ႔သားအေယာက္ခုနစ္ဆယ္ကို ေက်ာက္ဖ်ာတစ္ခုေပၚတြင္ သတ္ပစ္ၾကၿပီ။ သူ႔ကြၽန္မ၏သားအဘိမလက္သည္ သင္တို႔၏အမ်ိဳးသားခ်င္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔ကို အုပ္စိုးရန္ သူ႔ကို မင္းေျမႇာက္ၾက၏။ 19ယခု သင္တို႔သည္ ေယ႐ုဗၺာလႏွင့္ သူ႔အိမ္သူအိမ္သားတို႔ကို ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္စြာျပဳသည္မွန္လွ်င္ အဘိမလက္အားျဖင့္ ဝမ္းေျမာက္ၾကေလာ့။ သူသည္လည္း သင္တို႔အားျဖင့္ ဝမ္းေျမာက္ပါေစ။ 20သို႔မဟုတ္လွ်င္ အဘိမလက္ထဲမွ မီးထြက္၍ ေရွခင္ၿမိဳ႕သား၊ ဗက္မိေလႅာၿမိဳ႕သားတို႔ကို ေလာင္ကြၽမ္းပါေစ။ ေရွခင္ၿမိဳ႕သား၊ ဗက္မိေလႅာၿမိဳ႕သားတို႔ထဲမွလည္း မီးထြက္၍ အဘိမလက္ကို ေလာင္ကြၽမ္းပါေစ”ဟု က်ယ္ေလာင္စြာေအာ္ဟစ္ၿပီးလွ်င္ 21ေယာသံသည္ မိမိအစ္ကိုအဘိမလက္ကို ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ ထြက္ေျပးၿပီး ေဗရၿမိဳ႕တြင္ သြားေရာက္ေနထိုင္ေလ၏။
အဘိမလက္ခံရေသာအျပစ္ဒဏ္
22အဘိမလက္သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို သုံးႏွစ္ၾကာအုပ္စိုး၏။ 23ဘုရားသခင္သည္ အဘိမလက္ႏွင့္ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔ၾကားတြင္ ဆိုးညစ္ေသာဝိညာဥ္ကို ေစလႊတ္သျဖင့္ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔သည္ အဘိမလက္ကို သစၥာေဖာက္ၾက၏။ 24ေယ႐ုဗၺာလ၏သားအေယာက္ခုနစ္ဆယ္ကို ရက္ရက္စက္စက္သတ္ျဖတ္ၾကေသာအမႈေၾကာင့္ ျပန္ေပးဆပ္ရမည့္ေသြးေႂကြးသည္ ညီအစ္ကိုတို႔အား သတ္ေသာအဘိမလက္ႏွင့္ ထိုညီအစ္ကိုတို႔အား သတ္ေသာအမႈ၌ ကူညီေပးေသာေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔အေပၚသို႔ က်ေရာက္ျခင္းျဖစ္၏။ 25ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔သည္ အဘိမလက္ကို ေခ်ာင္းေျမာင္းတိုက္ခိုက္ရန္ ေတာင္ေပၚတြင္ လူေစာင့္ခ်ထားေၾကာင္း၊ လမ္းသြားလမ္းလာတို႔ကို လုယက္တိုက္ခိုက္ေၾကာင္းကို အဘိမလက္လည္း ၾကားသိ၏။
26ထိုစဥ္ ဧဗက္၏သားဂါလႏွင့္ သူ႔ညီအစ္ကိုတို႔သည္ ေရွခင္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္လာၾက၏။ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔သည္ သူ႔ကို ယုံၾကည္အားထားၾက၏။ 27သူတို႔သည္ လယ္ျပင္သို႔သြား၍ စပ်စ္ၿခံမွ စပ်စ္သီးမ်ားကို ဆြတ္ခူးၾက၏။ စပ်စ္သီးမ်ားကို နင္းနယ္၍ ေပ်ာ္ပြဲက်င္းပၾက၏။ သူတို႔၏ဘုရားဝတ္ေက်ာင္းသို႔သြား၍ စားေသာက္လ်က္ အဘိမလက္ကို က်ိန္ဆဲၾက၏။ 28ဧဗက္၏သား ဂါလက “ငါတို႔သည္ အဘိမလက္ကိုအေစခံရမည့္အေၾကာင္း ေရွခင္သားအဘိမလက္ကား မည္သူနည္း။ သူသည္ ေယ႐ုဗၺာလ၏သားမဟုတ္ေလာ။ ေဇဗုလသည္ သူ၏လက္ေထာက္မဟုတ္ေလာ။ ေရွခင္၏အဖ ဟာေမာ္၏လူတို႔ကို အေစခံၾကေလာ့။ အဘိမလက္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ အေစခံရမည္နည္း။ 29ဤလူတို႔သာ ငါ့လက္ေအာက္သို႔ေရာက္လွ်င္ ငါသည္ အဘိမလက္ကိုဖယ္ရွားပစ္မည္”ဟု ဆိုၿပီးလွ်င္ အဘိမလက္အားလည္း “သင္၏စစ္တပ္ကိုအင္အားျဖည့္ၿပီး ထြက္ခဲ့ေလာ့”ဟု စိန္ေခၚေလ၏။
30ထိုၿမိဳ႕၏အႀကီးအကဲေဇဗုလသည္ ဧဗက္၏သားဂါလ ေျပာေသာစကားကိုၾကားေသာအခါ အမ်က္ထြက္၍ 31အဘိမလက္ထံသို႔ တမန္တို႔ကို တိတ္တဆိတ္ေစလႊတ္ကာ “ဧဗက္၏သားဂါလႏွင့္ သူ၏ညီအစ္ကိုတို႔သည္ ေရွခင္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္လာ၍ သင့္ကို ဆန႔္က်င္ရန္ ၿမိဳ႕သားတို႔ကို လႈံ႕ေဆာ္ေနၿပီ။ 32ထို႔ေၾကာင့္ သင္ႏွင့္ သင့္လူတို႔သည္ ညအခ်ိန္ခ်ီလာ၍ ေတာ၌ ကင္းပုန္းခ်ေလာ့။ 33သင္သည္ ေစာေစာထ၍ နံနက္ေနထြက္လွ်င္ထြက္ခ်င္း ထိုၿမိဳ႕ကို တစ္ဟုန္ထိုးဝင္တိုက္ေလာ့။ သူႏွင့္ သူ႔လူတို႔ ထြက္လာေသာအခါ အခြင့္သာသည့္အတိုင္း သူတို႔ကို တိုက္ေလာ့”ဟု ေျပာၾကားေစ၏။ 34ထို႔ေၾကာင့္ အဘိမလက္သည္ မိမိလူအေပါင္းတို႔ႏွင့္တကြ ညအခ်ိန္ခ်ီလာ၍ ေရွခင္ၿမိဳ႕အနီး၌ ကင္းပုန္းေလးခု ခ်ထား၏။
35ဧဗက္၏သားဂါလသည္ ၿမိဳ႕တံခါးဝတြင္ ထြက္ရပ္ေနေသာအခါ အဘိမလက္ႏွင့္သူ႔လူတို႔လည္း ကင္းပုန္းခ်ရာေနရာမွ ထြက္လာၾက၏။ 36ဂါလသည္ သူတို႔ကိုျမင္ေသာအခါ ေဇဗုလအား “ၾကည့္ပါ။ လူမ်ား ေတာင္ထိပ္ေပၚမွ ဆင္းလာၾကသည္”ဟု ဆိုလွ်င္ ေဇဗုလက သူ႔အား “ေတာင္၏အရိပ္ကို လူကဲ့သို႔ သင္ျမင္ေနသည္”ဟု ျပန္ေျပာ၏။
37တစ္ဖန္ ဂါလက “ၾကည့္ပါ။ လူတို႔သည္ ေတာင္အလယ္တစ္ဝက္မွ ဆင္းလာၾကၿပီး ေနာက္တစ္ဖြဲ႕က ေမာေနနိမ္ဝက္သစ္ခ်ပင္လမ္းမွ လာေနၾကၿပီ”ဟု ဆို၏။ 38ထိုအခါ ေဇဗုလက ဂါလအား “သင္က ‘ငါတို႔သည္ အဘိမလက္ကိုအေစခံရမည့္အေၾကာင္း သူကား မည္သူနည္း’ဟု ေျပာခဲ့သည္မွာ ယခု မည္သို႔ ျဖစ္ၿပီနည္း။ သင္သည္ ထိုသူတို႔ကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳခဲ့သည္မဟုတ္ေလာ။ ယခုသူ႔ကို ထြက္တိုက္ပါေလာ့”ဟု ဆိုေလ၏။
39ဂါလလည္း ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔ကို ဦးေဆာင္၍ အဘိမလက္ကို ထြက္တိုက္ေလ၏။ 40သို႔ရာတြင္ အဘိမလက္သည္ သူ႔ကိုလိုက္တိုက္သျဖင့္ သူသည္ အဘိမလက္ေရွ႕မွထြက္ေျပးေလ၏။ ၿမိဳ႕တံခါးဝတိုင္ေအာင္ ဒဏ္ရာရသူအေျမာက္အျမား လဲက်ေသဆုံးၾက၏။ 41အဘိမလက္သည္ အ႐ုမၿမိဳ႕၌ေနထိုင္ေလ၏။ ေဇဗုလသည္ ဂါလႏွင့္သူ၏ညီအစ္ကိုတို႔ကို ႏွင္ထုတ္လိုက္သျဖင့္ ေရွခင္ၿမိဳ႕၌ သူတို႔ မေနထိုင္ရေတာ့ေခ်။
42ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔ ၿမိဳ႕ျပင္သို႔ထြက္လာသည္ကို အဘိမလက္ ၾကားလွ်င္ 43သူ႔လူတို႔ကို သုံးဖြဲ႕ခြဲ၍ ၿမိဳ႕ျပင္တြင္ ကင္းပုန္းခ်၏။ ၿမိဳ႕ထဲမွလူတို႔ထြက္လာသည္ကို ျမင္လွ်င္ သူတို႔ကို တိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္ေလ၏။ 44အဘိမလက္ႏွင့္အဖြဲ႕သည္ ၿမိဳ႕တံခါးဝသို႔ ေျပးသြား၍ ေနရာယူၾက၏။ က်န္ႏွစ္ဖြဲ႕သည္ ၿမိဳ႕ျပင္ရွိလူတို႔ထံေျပးသြား၍ သူတို႔ကို သတ္ျဖတ္ေလ၏။ 45အဘိမလက္သည္ ထိုေန႔တစ္ေန႔လုံး ထိုၿမိဳ႕ကိုတိုက္ခိုက္ၿပီး ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းယူ၍ ၿမိဳ႕သားတို႔ကို သတ္ပစ္၏။ ၿမိဳ႕ကိုဖ်က္ဆီးၿပီး ဆားႏွင့္ ပက္ေလ၏။
46ရဲတိုက္ရွိ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားအေပါင္းတို႔သည္ ထိုသတင္းကိုၾကားေသာအခါ သူတို႔သည္ ဧလဗာရိတ္ဝတ္ေက်ာင္း၏ေျမေအာက္ခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားၾက၏။ 47ရဲတိုက္ထဲ၌ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားအေပါင္းတို႔ စုေဝးေနၾကေၾကာင္းကို အဘိမလက္ ၾကားေသာ္ 48အဘိမလက္ႏွင့္ သူ႔လူတို႔သည္ ဇာလမုန္ေတာင္သို႔တက္သြားၿပီးလွ်င္ အဘိမလက္သည္ ပုဆိန္ျဖင့္ သစ္ကိုင္းကိုခုတ္၍ ပခုံးေပၚထမ္းထား၏။ ထို႔ေနာက္ သူ႔လူတို႔ကို “ငါျပဳေသာအရာကို သင္တို႔ျမင္ၿပီမဟုတ္ေလာ။ ငါျပဳသကဲ့သို႔ သင္တို႔ အလ်င္အျမန္ျပဳၾကေလာ့”ဟု ဆို၏။ 49လူအေပါင္းတို႔သည္လည္း သစ္ကိုင္းကို ခုတ္ၾကၿပီးလွ်င္ အဘိမလက္ေနာက္သို႔လိုက္သြား၍ သစ္ကိုင္းတို႔ကို ေျမေအာက္ခန္းေပၚ ပုံထားၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုသစ္ကိုင္းမ်ားကို မီးရႈိ႕သျဖင့္ ေျမေအာက္ခန္းကို မီးေလာင္ေလ၏။ ရဲတိုက္ရွိ ေရွခင္လူေယာက္်ား၊ မိန္းမ တစ္ေထာင္ခန႔္လည္း ေသၾကကုန္၏။
50ထို႔ေနာက္ အဘိမလက္သည္ ေသဗက္ၿမိဳ႕သို႔ ခ်ီသြားၿပီး တပ္ခ်ကာ ထိုၿမိဳ႕ကိုသိမ္းယူ၏။ 51ထိုၿမိဳ႕၌ ခိုင္ခံ့ေသာရဲတိုက္ရွိသျဖင့္ ေယာက္်ားမိန္းမ ၿမိဳ႕သားအေပါင္းတို႔သည္ ထိုရဲတိုက္ထဲသို႔ ေျပးဝင္၍တံခါးကို ပိတ္ထားၿပီးလွ်င္ ရဲတိုက္ေခါင္မိုးေပၚသို႔ တက္ေျပးၾက၏။ 52အဘိမလက္သည္လည္း ရဲတိုက္ကို သြားေရာက္တိုက္ခိုက္၏။ ရဲတိုက္ကိုမီးရႈိ႕ရန္ ရဲတိုက္တံခါးဝသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာေသာအခါ 53မိန္းမတစ္ေယာက္သည္ ႀကိတ္ဆုံေက်ာက္ျပားကို အဘိမလက္ေခါင္းေပၚသို႔ ပစ္ခ်လိုက္ရာ အဘိမလက္ ေခါင္းကြဲေလ၏။ 54ထိုအခါ သူသည္ သူ၏လက္နက္ကိုင္လုလင္ကို အလ်င္အျမန္ေခၚ၍ “လူတို႔က ငါ့ကို ‘မိန္းမသတ္၍ေသရသည္’ဟု မဆိုရေလေအာင္ သင့္ဓားကိုဆြဲထုတ္၍ ငါ့ကို သတ္ပါေလာ့”ဟု ဆိုသျဖင့္ သူ၏ငယ္သားသည္ သူ႔ကိုထိုးလိုက္ရာ သူေသေလ၏။ 55အဘိမလက္ ေသသည္ကို အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔ ျမင္လွ်င္ အသီးသီးကိုယ့္အိမ္သို႔ ျပန္သြားၾကေလ၏။
56အဘိမလက္သည္ မိမိညီအစ္ကို အေယာက္ခုနစ္ဆယ္ကို သတ္ျခင္းျဖင့္ ဖခင္အေပၚ ျပဳခဲ့ေသာမေကာင္းမႈေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔အား ထိုသို႔ျပန္ခံရေစေတာ္မူ၏။ 57ဘုရားသခင္သည္ ေရွခင္အမ်ိဳးသားတို႔ျပဳခဲ့ေသာမေကာင္းမႈအလုံးစုံတို႔ကို သူတို႔၏ေခါင္းေပၚသို႔ ျပန္က်ေစေတာ္မူ၏။ ေယ႐ုဗၺာလ၏သားေယာသံ၏က်ိန္ျခင္းသည္ သူတို႔အေပၚ က်ေရာက္ေလ၏။
လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု
:
အေရာင္မွတ္ခ်က္
မၽွေဝရန္
ကူးယူ
မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative