ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 48
48
ေမာဘျပည္ကိုဆန႔္က်င္၍ ပေရာဖက္ျပဳေဟာေျပာျခင္း
1ေမာဘျပည္ႏွင့္ပတ္သက္၍ အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ဘုရားသခင္ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ထာဝရဘုရားက “ေနေဗာၿမိဳ႕သည္ အမဂၤလာရွိ၏၊ ဖ်က္ဆီးခံရၿပီ။ ကိရယသိမ္ၿမိဳ႕သည္ အရွက္ကြဲၿပီ၊ သိမ္းပိုက္ခံရၿပီ။ ခံတပ္ၿမိဳ႕သည္ အရွက္ကြဲၿပီ၊ ၿပိဳကြဲၿပီ။ 2ေမာဘျပည္သည္ ဂုဏ္သေရမရွိေတာ့ၿပီ။ ရန္သူတို႔က ‘လာၾက။ ေမာဘျပည္ကို တိုင္းႏိုင္ငံအျဖစ္မွ ငါတို႔ဖယ္ရွားၾကစို႔’ဟု ေဟရွဘုန္ၿမိဳ႕တြင္ပင္ ေမာဘျပည္ကို ႀကံစည္ၾကၿပီ။ အို မာဒေမနၿမိဳ႕၊ သင္သည္လည္း ဆိတ္ညံရလိမ့္မည္။ ဓားသည္ သင့္ကိုလိုက္ေလၿပီ။ 3‘ဖ်က္ဆီးခံရၿပီ။ အႀကီးအက်ယ္ပ်က္စီးေလၿပီ’ဟု ေဟာရနိမ္ၿမိဳ႕မွ ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးသံၾကားရ၏။ 4ေမာဘျပည္သည္ ဖ်က္ဆီးခံရၿပီ။ ကေလးငယ္တို႔ေအာ္ဟစ္ေသာအသံကို ၾကားရေလၿပီ။ 5လုဟိတ္ၿမိဳ႕သို႔တက္သြားေသာအခါ ငိုေႂကြးလ်က္ တက္သြားၾက၏။ ပ်က္စီးျခင္းေၾကာင့္ ေဟာရနိမ္ၿမိဳ႕သို႔ဆင္းေသာလမ္း၌ ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးသံကို ရန္သူတို႔ၾကားရ၏။ 6သင္တို႔အသက္ေဘးလြတ္ေအာင္ ထြက္ေျပးၾကေလာ့။ သင္တို႔သည္ သဲကႏၲာရရွိ ခ်ဳံပုတ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေလၿပီ။ 7သင္လုပ္ေသာအရာ၊ သင္၏ဥစၥာဘ႑ာကို ယုံၾကည္ကိုးစားေသာေၾကာင့္ သင္သည္လည္း ဖမ္းေခၚသြားျခင္းခံရမည္။ ေခမုရွဘုရားသည္လည္း သူႏွင့္ဆိုင္ေသာယဇ္ပုေရာဟိတ္မ်ား၊ အႀကီးအကဲမ်ားႏွင့္အတူ ဖမ္းေခၚသြားရာသို႔ လိုက္ပါသြားရမည္။ 8ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူသည့္အတိုင္း ဖ်က္ဆီးေသာသူသည္ ၿမိဳ႕႐ြာတိုင္းသို႔ေရာက္လာမည္။ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ႐ြာတစ္႐ြာမွ်လြတ္မည္မဟုတ္။ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းလည္း ပ်က္စီးမည္။ လြင္ျပင္လည္း ပ်က္စီးမည္။ 9အေဝးသို႔ပ်ံသန္းသြားရမည့္ ေမာဘျပည္ကို အေတာင္ပံေပးေလာ့။ ေမာဘၿမိဳ႕တို႔သည္ ေနထိုင္သူမရွိ၊ လူသူကင္းမဲ့မည္။ 10ထာဝရဘုရား၏အမႈေတာ္ကို လုံ႔လစိုက္၍ မလုပ္ေဆာင္ေသာသူသည္ က်ိန္ျခင္းခံရမည္။ လူကိုမသတ္ဘဲ မိမိ၏ဓားကို ျပန္႐ုပ္သိမ္းေသာသူသည္ က်ိန္ျခင္းကိုခံရမည္။ 11ေမာဘျပည္သားသည္ ဖမ္းေခၚသြားျခင္းမခံရ။ ငယ္စဥ္ကပင္ ေအးခ်မ္းစြာေနရ၏။ အနည္ထိုင္က်န္ခဲ့ေသာစပ်စ္ဝိုင္ကဲ့သို႔ အိုးတစ္လုံးမွတစ္လုံးသို႔ အေျပာင္းမခံရ။ ထို႔ေၾကာင့္ အရသာမပ်က္၊ ရနံ႔လည္းမျပယ္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 12သို႔ေသာ္ ထာဝရဘုရားက “ၾကည့္ရႈေလာ့။ ေမာဘျပည္အား သြန္ပစ္မည့္သူမ်ားကို ငါေစလႊတ္ေသာေန႔ရက္ ေရာက္လာမည္။ သူတို႔သည္ ေမာဘျပည္ကို သြန္ပစ္ၾကမည္။ အိုးတို႔ကို ေမွာက္ပစ္ၾကမည္။ ဘူးမ်ားကိုလည္း ႐ိုက္ခြဲၾကမည္။ 13အစၥေရးအမ်ိဳးအႏြယ္သည္ သူတို႔ကိုးစားေသာ ေဗသလဘုရားေၾကာင့္ အရွက္ကြဲခဲ့ၾကရသကဲ့သို႔ ေမာဘျပည္သားတို႔သည္လည္း ေခမုရွဘုရားေၾကာင့္ အရွက္ကြဲၾကရလိမ့္မည္။ 14‘ငါတို႔သည္ စစ္တိုက္ရာတြင္ သူရဲေကာင္းမ်ား၊ ရဲစြမ္းသတၱိရွိသူမ်ား ျဖစ္၏’ဟူ၍ သင္တို႔ မည္သို႔ေျပာဝံ့ၾကသနည္း”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 15ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ထာဝရဘုရားဟူသည့္ နာမေတာ္ရွိေသာရွင္ဘုရင္က “ေမာဘျပည္ ပ်က္စီးၿပီ။ ေမာဘၿမိဳ႕မ်ားသို႔ ရန္သူခ်ီလာၿပီ။ ရဲစြမ္းသတၱိရွိေသာလူငယ္တို႔သည္ အသတ္ခံရၿပီ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 16“ေမာဘျပည္ခံရမည့္ေဘးဒုကၡ နီးကပ္လာၿပီ။ သူခံရမည့္ေဘးအႏၲရာယ္ အျမန္ဆုံးေရာက္လာမည္။ 17သူ႔ဝန္းက်င္၌ရွိေသာသူ၊ သူ႔ဂုဏ္သတင္းကိုသိေသာသူအေပါင္းတို႔၊ ဝမ္းနည္းၾကေလာ့။ ‘တန္ခိုးႀကီးေသာလွံတံ၊ အသေရရွိေသာေတာင္ေဝွးသည္ က်ိဳးသြားၾကၿပီတကား’ဟု ေျပာဆိုၾကေလာ့။ 18အို ဒိဘုန္ၿမိဳ႕၌ေနထိုင္ေသာသမီးပ်ိဳ၊ ဘုန္းအသေရရွိေသာပလႅင္မွဆင္း၍ ေျခာက္ကပ္ေသာေျမျပင္ေပၚ၌ ထိုင္ေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ေမာဘျပည္ကိုဖ်က္ဆီးေသာသူသည္ စစ္ခ်ီလာၿပီ။ သင္၏ခံတပ္တို႔ကို ဖ်က္ဆီးေတာ့မည္။ 19အို အာေရာ္ၿမိဳ႕သားတို႔၊ လမ္း၌ရပ္လ်က္ ေစာင့္ၾကည့္ၾကေလာ့။ ထြက္ေျပးလာေသာေယာက္်ား၊ လြတ္ေျမာက္လာေသာမိန္းမတို႔ကို ‘ဘာျဖစ္သနည္း’ဟု ေမးျမန္းေလာ့။ 20ေမာဘျပည္ ၿပိဳလဲၿပီျဖစ္၍ အရွက္ကြဲၿပီ။ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းၾကေလာ့။ ေမာဘျပည္ ဖ်က္ဆီးခံရေၾကာင္းကို အာႏုန္ေခ်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ေၾကညာၾကေလာ့။
21တရားစီရင္ျခင္းသည္ ေျမျပန႔္ေဒသျဖစ္ေသာ ေဟာလုန္ၿမိဳ႕၊ ယာဇၿမိဳ႕၊ ေမဖတ္ၿမိဳ႕၊ 22ဒိဘုန္ၿမိဳ႕၊ ေနေဗာၿမိဳ႕၊ ဗက္ဒိဗလသမ္ၿမိဳ႕၊ 23ကိရယသိမ္ၿမိဳ႕၊ ဗက္ဂမုလၿမိဳ႕၊ ဗက္ေမာင္ၿမိဳ႕၊ 24ေက႐ုတ္ၿမိဳ႕၊ ေဗာဇရၿမိဳ႕မွစ၍ ေမာဘျပည္ႏွင့္ နီးနီးေဝးေဝးရွိသမွ်ၿမိဳ႕မ်ားတိုင္ေအာင္ ေရာက္ေလၿပီ။ 25ေမာဘျပည္ဦးခ်ိဳသည္ ခ်ိဳးျဖတ္ခံရၿပီ။ သူ၏လက္႐ုံးသည္ က်ိဳးေလၿပီ”ဟု ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူ၏။
26ေမာဘျပည္သည္ ထာဝရဘုရားထက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးေျမႇာက္ေသာေၾကာင့္ သူ႔ကို ယစ္မူးေစၾကေလာ့။ သူသည္ မိမိအန္ဖတ္၌ လူးလိမ့္၍ ျပက္ရယ္ျပဳစရာျဖစ္လိမ့္မည္။ 27သင့္အတြက္ အစၥေရးလူမ်ိဳးသည္ ျပက္ရယ္ျပဳစရာ ျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ။ သူ႔အေၾကာင္းကို ေခါင္းတခါခါႏွင့္ေျပာေလ့ရွိသည္မွာ သူသည္ သူခိုးတို႔ႏွင့္အတူ အဖမ္းခံရဖူးသေလာ။ 28အို ေမာဘျပည္သားတို႔၊ ေခ်ာက္ကမ္းပါး၌ အသိုက္ကိုလုပ္တတ္ေသာ ခ်ိဳးငွက္ကဲ့သို႔ ၿမိဳ႕တို႔ကိုစြန႔္၍ ေက်ာက္ေဆာင္၌ေနထိုင္ၾကေလာ့။ 29ေမာဘ၏မာနကို ငါတို႔ၾကားသိရၿပီ။ သူသည္ အလြန္ေမာက္မာ၏၊ ဘဝင္ျမင့္၍ မာနႀကီး၏၊ ဝါႂကြား၍ ေထာင္လႊား၏။ 30ထာဝရဘုရားက “သူ၏ေဒါသကို ငါသိ၏။ ဘာမွ်မဟုတ္။ သူဝါႂကြားသည္မွာ အခ်ည္းႏွီးသာျဖစ္၏။ 31သို႔ျဖစ္၍ ေမာဘျပည္ေၾကာင့္ ငါညည္းတြားငိုေႂကြးမည္။ ေမာဘျပည္တစ္ျပည္လုံးေၾကာင့္ ငါေအာ္ဟစ္မည္။ ကိရဟရက္ၿမိဳ႕သားတို႔ေၾကာင့္ ငါညည္းတြားမည္။ 32အို စိဗမာၿမိဳ႕ရွိစပ်စ္ႏြယ္ပင္၊ ယာဇာၿမိဳ႕ေၾကာင့္ ငိုေႂကြးသည္ထက္ သင့္ေၾကာင့္ ငါငိုေႂကြးမည္။ သင္၏အကိုင္းတို႔သည္ ျဖာထြက္၍ ယာဇာပင္လယ္တိုင္ေအာင္ ေရာက္ရွိၾက၏။ သို႔ေသာ္ သင္၏ေႏြရာသီသီးႏွံႏွင့္ စပ်စ္သီးတို႔သည္ အဖ်က္ဆီးခံရေလၿပီ။ 33သီးႏွံျဖစ္ထြန္းေသာေျမႏွင့္ ေမာဘျပည္၌ ဝမ္းေျမာက္႐ႊင္လန္းျခင္း ေပ်ာက္ကြယ္ေလၿပီ။ စပ်စ္သီးနယ္ရာက်င္းမွ စပ်စ္ဝိုင္ျပတ္ေလၿပီ။ ဝမ္းေျမာက္စြာေႂကြးေၾကာ္လ်က္ စပ်စ္သီးကိုနင္းနယ္ၾကေတာ့မည္မဟုတ္။ ေႂကြးေၾကာ္ေသာအသံသည္လည္း ဝမ္းေျမာက္ေသာေႂကြးေၾကာ္သံမဟုတ္။
34နိမရိမ္ေခ်ာင္းေရပင္လွ်င္ ခန္းေျခာက္သြားေသာေၾကာင့္ ေဟရွဘုန္ၿမိဳ႕သားတို႔၏ေအာ္ဟစ္သံသည္ ဧလာေလၿမိဳ႕ႏွင့္ ယာဟတ္ၿမိဳ႕တိုင္ေအာင္ ေရာက္ေလၿပီ။ ေဇာရၿမိဳ႕မွ ေဟာရနိမ္ၿမိဳ႕ႏွင့္ဧဂလတ္ရွလိရွၿမိဳ႕တိုင္ေအာင္ သူတို႔၏အသံကိုလႊင့္ေလၿပီ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 35တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရားက “ေမာဘျပည္၌ အထြတ္အျမတ္ထားရာကုန္းျမင့္တြင္ ယဇ္ပူေဇာ္ေသာသူ၊ မိမိတို႔ဘုရားအား နံ႔သာေပါင္းမီးရႈိ႕ပူေဇာ္ေသာသူကို ငါဖယ္ရွားပစ္မည္။ 36သူတို႔ပိုင္ဆိုင္ေသာစည္းစိမ္ဥစၥာ ပ်က္ျပဳန္းေလၿပီျဖစ္၍ ငါ့စိတ္ႏွလုံးသည္ ေမာဘျပည္ေၾကာင့္ ပေလြသံကဲ့သို႔ ျမည္တမ္းရလိမ့္မည္။ ငါ့စိတ္ႏွလုံးသည္ ကိရဟရက္ၿမိဳ႕သားေၾကာင့္ ပေလြသံကဲ့သို႔ ျမည္တမ္းရလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 37“သူတို႔အားလုံး ေခါင္းတုံးတုံး၍ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ၾက၏၊ လက္ကိုမႊမ္း၍ ခါး၌ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကိုဝတ္ၿပီးလွ်င္ 38ေမာဘျပည္ရွိ ေခါင္မိုးျပင္မ်ား၊ လမ္းမမ်ားမွစ၍ ေနရာအႏွံ႔ ျမည္တမ္းၾကလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား မည္သူမွ်အလိုမရွိေသာအိုးကဲ့သို႔ ေမာဘျပည္ကို ငါခြဲပစ္လိုက္ၿပီ”ဟု ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူ၏။ 39ေမာဘျပည္ ၿပိဳလဲၿပီတကား။ ျပည္သားတို႔ ညည္းတြားငိုေႂကြးၾကၿပီတကား။ ေမာဘျပည္ အရွက္ကြဲ၍ လွည့္ထြက္သြားၿပီ။ သူ႔ဝန္းက်င္ရွိလူအားလုံးအတြက္ ျပက္ရယ္ျပဳစရာ၊ ထိတ္လန႔္စရာ ျဖစ္ေလၿပီ။
40ထာဝရဘုရားက “ၾကည့္ရႈေလာ့။ ရန္သူသည္ လင္းယုန္ကဲ့သို႔ အေတာင္ပံကိုျဖန႔္၍ ေမာဘျပည္ရွိရာသို႔ ထိုးဆင္းလာေလၿပီ။ 41ေက႐ုတ္ၿမိဳ႕ကို ဝိုင္းထားၾက၍ ရဲတိုက္မ်ားကို သိမ္းပိုက္လိမ့္မည္။ ထိုေန႔ရက္၌ ေမာဘစစ္သူရဲတို႔သည္ သားဖြားျခင္းေဝဒနာခံစားရေသာမိန္းမကဲ့သို႔ ေၾကာက္လန႔္ရလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 42ထာဝရဘုရားက “ေမာဘျပည္သည္ ထာဝရဘုရားထက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးေျမႇာက္ေသာေၾကာင့္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးအျဖစ္မွ ပယ္ဖ်က္ျခင္းခံရမည္။ 43အို ေမာဘျပည္သားတို႔၊ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေဘး၊ ေျမတြင္း၊ ေက်ာ့ကြင္းတို႔သည္ သင့္အတြက္ျဖစ္၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 44ထာဝရဘုရားက “ေမာဘျပည္ကို စစ္ေၾကာစီရင္ရာႏွစ္ ေရာက္လာၿပီျဖစ္၍ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေဘးေၾကာင့္ ထြက္ေျပးေသာသူသည္ ေျမတြင္းထဲသို႔ က်လိမ့္မည္။ ေျမတြင္းမွ လြတ္ေျမာက္ေသာသူသည္ ေက်ာ့ကြင္းမိလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 45“ထြက္ေျပးေသာသူတို႔သည္ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ရပ္ေနရ၏။ အေၾကာင္းမွာ ေဟရွဘုန္ၿမိဳ႕ကိုခိုလႈံရန္လာၾကေသာ္လည္း ေဟရွဘုန္ၿမိဳ႕မွထြက္ေသာမီး၊ ရွိဟုန္မင္းႀကီးထံမွမီးလွ်ံသည္ ေမာဘ၏နဖူး၊ ေအာ္ဟစ္ဆူညံေနသူတို႔၏ေခါင္းကို ေလာင္ကြၽမ္းႏွင့္ေလၿပီ။ 46အို ေမာဘျပည္၊ သင္သည္ အမဂၤလာရွိ၏။ အို ေခမုရွဘုရား၏လူတို႔၊ သင္တို႔ ပ်က္စီးၾကၿပီ။ သင့္သားတို႔သည္ သုံ႔ပန္းအျဖစ္ပါသြားၿပီ။ သင့္သမီးတို႔သည္လည္း ဖမ္းေခၚသြားျခင္းခံရေလၿပီ။ 47သို႔ေသာ္ ေနာင္ကာလတြင္ ဖမ္းေခၚသြားျခင္းခံရေသာေမာဘျပည္သားတို႔ကို ငါျပန္လာေစမည္”ဟု ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူ၏။ ဤသည္ကား ေမာဘျပည္အတြက္ တရားစီရင္ျခင္းေပတည္း။
လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု
ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 48: MSBZ
အေရာင္မွတ္ခ်က္
မၽွေဝရန္
ကူးယူ
မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း 48
48
ေမာဘျပည္ကိုဆန႔္က်င္၍ ပေရာဖက္ျပဳေဟာေျပာျခင္း
1ေမာဘျပည္ႏွင့္ပတ္သက္၍ အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ဘုရားသခင္ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ထာဝရဘုရားက “ေနေဗာၿမိဳ႕သည္ အမဂၤလာရွိ၏၊ ဖ်က္ဆီးခံရၿပီ။ ကိရယသိမ္ၿမိဳ႕သည္ အရွက္ကြဲၿပီ၊ သိမ္းပိုက္ခံရၿပီ။ ခံတပ္ၿမိဳ႕သည္ အရွက္ကြဲၿပီ၊ ၿပိဳကြဲၿပီ။ 2ေမာဘျပည္သည္ ဂုဏ္သေရမရွိေတာ့ၿပီ။ ရန္သူတို႔က ‘လာၾက။ ေမာဘျပည္ကို တိုင္းႏိုင္ငံအျဖစ္မွ ငါတို႔ဖယ္ရွားၾကစို႔’ဟု ေဟရွဘုန္ၿမိဳ႕တြင္ပင္ ေမာဘျပည္ကို ႀကံစည္ၾကၿပီ။ အို မာဒေမနၿမိဳ႕၊ သင္သည္လည္း ဆိတ္ညံရလိမ့္မည္။ ဓားသည္ သင့္ကိုလိုက္ေလၿပီ။ 3‘ဖ်က္ဆီးခံရၿပီ။ အႀကီးအက်ယ္ပ်က္စီးေလၿပီ’ဟု ေဟာရနိမ္ၿမိဳ႕မွ ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးသံၾကားရ၏။ 4ေမာဘျပည္သည္ ဖ်က္ဆီးခံရၿပီ။ ကေလးငယ္တို႔ေအာ္ဟစ္ေသာအသံကို ၾကားရေလၿပီ။ 5လုဟိတ္ၿမိဳ႕သို႔တက္သြားေသာအခါ ငိုေႂကြးလ်က္ တက္သြားၾက၏။ ပ်က္စီးျခင္းေၾကာင့္ ေဟာရနိမ္ၿမိဳ႕သို႔ဆင္းေသာလမ္း၌ ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးသံကို ရန္သူတို႔ၾကားရ၏။ 6သင္တို႔အသက္ေဘးလြတ္ေအာင္ ထြက္ေျပးၾကေလာ့။ သင္တို႔သည္ သဲကႏၲာရရွိ ခ်ဳံပုတ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေလၿပီ။ 7သင္လုပ္ေသာအရာ၊ သင္၏ဥစၥာဘ႑ာကို ယုံၾကည္ကိုးစားေသာေၾကာင့္ သင္သည္လည္း ဖမ္းေခၚသြားျခင္းခံရမည္။ ေခမုရွဘုရားသည္လည္း သူႏွင့္ဆိုင္ေသာယဇ္ပုေရာဟိတ္မ်ား၊ အႀကီးအကဲမ်ားႏွင့္အတူ ဖမ္းေခၚသြားရာသို႔ လိုက္ပါသြားရမည္။ 8ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူသည့္အတိုင္း ဖ်က္ဆီးေသာသူသည္ ၿမိဳ႕႐ြာတိုင္းသို႔ေရာက္လာမည္။ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ႐ြာတစ္႐ြာမွ်လြတ္မည္မဟုတ္။ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းလည္း ပ်က္စီးမည္။ လြင္ျပင္လည္း ပ်က္စီးမည္။ 9အေဝးသို႔ပ်ံသန္းသြားရမည့္ ေမာဘျပည္ကို အေတာင္ပံေပးေလာ့။ ေမာဘၿမိဳ႕တို႔သည္ ေနထိုင္သူမရွိ၊ လူသူကင္းမဲ့မည္။ 10ထာဝရဘုရား၏အမႈေတာ္ကို လုံ႔လစိုက္၍ မလုပ္ေဆာင္ေသာသူသည္ က်ိန္ျခင္းခံရမည္။ လူကိုမသတ္ဘဲ မိမိ၏ဓားကို ျပန္႐ုပ္သိမ္းေသာသူသည္ က်ိန္ျခင္းကိုခံရမည္။ 11ေမာဘျပည္သားသည္ ဖမ္းေခၚသြားျခင္းမခံရ။ ငယ္စဥ္ကပင္ ေအးခ်မ္းစြာေနရ၏။ အနည္ထိုင္က်န္ခဲ့ေသာစပ်စ္ဝိုင္ကဲ့သို႔ အိုးတစ္လုံးမွတစ္လုံးသို႔ အေျပာင္းမခံရ။ ထို႔ေၾကာင့္ အရသာမပ်က္၊ ရနံ႔လည္းမျပယ္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 12သို႔ေသာ္ ထာဝရဘုရားက “ၾကည့္ရႈေလာ့။ ေမာဘျပည္အား သြန္ပစ္မည့္သူမ်ားကို ငါေစလႊတ္ေသာေန႔ရက္ ေရာက္လာမည္။ သူတို႔သည္ ေမာဘျပည္ကို သြန္ပစ္ၾကမည္။ အိုးတို႔ကို ေမွာက္ပစ္ၾကမည္။ ဘူးမ်ားကိုလည္း ႐ိုက္ခြဲၾကမည္။ 13အစၥေရးအမ်ိဳးအႏြယ္သည္ သူတို႔ကိုးစားေသာ ေဗသလဘုရားေၾကာင့္ အရွက္ကြဲခဲ့ၾကရသကဲ့သို႔ ေမာဘျပည္သားတို႔သည္လည္း ေခမုရွဘုရားေၾကာင့္ အရွက္ကြဲၾကရလိမ့္မည္။ 14‘ငါတို႔သည္ စစ္တိုက္ရာတြင္ သူရဲေကာင္းမ်ား၊ ရဲစြမ္းသတၱိရွိသူမ်ား ျဖစ္၏’ဟူ၍ သင္တို႔ မည္သို႔ေျပာဝံ့ၾကသနည္း”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 15ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ထာဝရဘုရားဟူသည့္ နာမေတာ္ရွိေသာရွင္ဘုရင္က “ေမာဘျပည္ ပ်က္စီးၿပီ။ ေမာဘၿမိဳ႕မ်ားသို႔ ရန္သူခ်ီလာၿပီ။ ရဲစြမ္းသတၱိရွိေသာလူငယ္တို႔သည္ အသတ္ခံရၿပီ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 16“ေမာဘျပည္ခံရမည့္ေဘးဒုကၡ နီးကပ္လာၿပီ။ သူခံရမည့္ေဘးအႏၲရာယ္ အျမန္ဆုံးေရာက္လာမည္။ 17သူ႔ဝန္းက်င္၌ရွိေသာသူ၊ သူ႔ဂုဏ္သတင္းကိုသိေသာသူအေပါင္းတို႔၊ ဝမ္းနည္းၾကေလာ့။ ‘တန္ခိုးႀကီးေသာလွံတံ၊ အသေရရွိေသာေတာင္ေဝွးသည္ က်ိဳးသြားၾကၿပီတကား’ဟု ေျပာဆိုၾကေလာ့။ 18အို ဒိဘုန္ၿမိဳ႕၌ေနထိုင္ေသာသမီးပ်ိဳ၊ ဘုန္းအသေရရွိေသာပလႅင္မွဆင္း၍ ေျခာက္ကပ္ေသာေျမျပင္ေပၚ၌ ထိုင္ေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား ေမာဘျပည္ကိုဖ်က္ဆီးေသာသူသည္ စစ္ခ်ီလာၿပီ။ သင္၏ခံတပ္တို႔ကို ဖ်က္ဆီးေတာ့မည္။ 19အို အာေရာ္ၿမိဳ႕သားတို႔၊ လမ္း၌ရပ္လ်က္ ေစာင့္ၾကည့္ၾကေလာ့။ ထြက္ေျပးလာေသာေယာက္်ား၊ လြတ္ေျမာက္လာေသာမိန္းမတို႔ကို ‘ဘာျဖစ္သနည္း’ဟု ေမးျမန္းေလာ့။ 20ေမာဘျပည္ ၿပိဳလဲၿပီျဖစ္၍ အရွက္ကြဲၿပီ။ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းၾကေလာ့။ ေမာဘျပည္ ဖ်က္ဆီးခံရေၾကာင္းကို အာႏုန္ေခ်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ေၾကညာၾကေလာ့။
21တရားစီရင္ျခင္းသည္ ေျမျပန႔္ေဒသျဖစ္ေသာ ေဟာလုန္ၿမိဳ႕၊ ယာဇၿမိဳ႕၊ ေမဖတ္ၿမိဳ႕၊ 22ဒိဘုန္ၿမိဳ႕၊ ေနေဗာၿမိဳ႕၊ ဗက္ဒိဗလသမ္ၿမိဳ႕၊ 23ကိရယသိမ္ၿမိဳ႕၊ ဗက္ဂမုလၿမိဳ႕၊ ဗက္ေမာင္ၿမိဳ႕၊ 24ေက႐ုတ္ၿမိဳ႕၊ ေဗာဇရၿမိဳ႕မွစ၍ ေမာဘျပည္ႏွင့္ နီးနီးေဝးေဝးရွိသမွ်ၿမိဳ႕မ်ားတိုင္ေအာင္ ေရာက္ေလၿပီ။ 25ေမာဘျပည္ဦးခ်ိဳသည္ ခ်ိဳးျဖတ္ခံရၿပီ။ သူ၏လက္႐ုံးသည္ က်ိဳးေလၿပီ”ဟု ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူ၏။
26ေမာဘျပည္သည္ ထာဝရဘုရားထက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးေျမႇာက္ေသာေၾကာင့္ သူ႔ကို ယစ္မူးေစၾကေလာ့။ သူသည္ မိမိအန္ဖတ္၌ လူးလိမ့္၍ ျပက္ရယ္ျပဳစရာျဖစ္လိမ့္မည္။ 27သင့္အတြက္ အစၥေရးလူမ်ိဳးသည္ ျပက္ရယ္ျပဳစရာ ျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ။ သူ႔အေၾကာင္းကို ေခါင္းတခါခါႏွင့္ေျပာေလ့ရွိသည္မွာ သူသည္ သူခိုးတို႔ႏွင့္အတူ အဖမ္းခံရဖူးသေလာ။ 28အို ေမာဘျပည္သားတို႔၊ ေခ်ာက္ကမ္းပါး၌ အသိုက္ကိုလုပ္တတ္ေသာ ခ်ိဳးငွက္ကဲ့သို႔ ၿမိဳ႕တို႔ကိုစြန႔္၍ ေက်ာက္ေဆာင္၌ေနထိုင္ၾကေလာ့။ 29ေမာဘ၏မာနကို ငါတို႔ၾကားသိရၿပီ။ သူသည္ အလြန္ေမာက္မာ၏၊ ဘဝင္ျမင့္၍ မာနႀကီး၏၊ ဝါႂကြား၍ ေထာင္လႊား၏။ 30ထာဝရဘုရားက “သူ၏ေဒါသကို ငါသိ၏။ ဘာမွ်မဟုတ္။ သူဝါႂကြားသည္မွာ အခ်ည္းႏွီးသာျဖစ္၏။ 31သို႔ျဖစ္၍ ေမာဘျပည္ေၾကာင့္ ငါညည္းတြားငိုေႂကြးမည္။ ေမာဘျပည္တစ္ျပည္လုံးေၾကာင့္ ငါေအာ္ဟစ္မည္။ ကိရဟရက္ၿမိဳ႕သားတို႔ေၾကာင့္ ငါညည္းတြားမည္။ 32အို စိဗမာၿမိဳ႕ရွိစပ်စ္ႏြယ္ပင္၊ ယာဇာၿမိဳ႕ေၾကာင့္ ငိုေႂကြးသည္ထက္ သင့္ေၾကာင့္ ငါငိုေႂကြးမည္။ သင္၏အကိုင္းတို႔သည္ ျဖာထြက္၍ ယာဇာပင္လယ္တိုင္ေအာင္ ေရာက္ရွိၾက၏။ သို႔ေသာ္ သင္၏ေႏြရာသီသီးႏွံႏွင့္ စပ်စ္သီးတို႔သည္ အဖ်က္ဆီးခံရေလၿပီ။ 33သီးႏွံျဖစ္ထြန္းေသာေျမႏွင့္ ေမာဘျပည္၌ ဝမ္းေျမာက္႐ႊင္လန္းျခင္း ေပ်ာက္ကြယ္ေလၿပီ။ စပ်စ္သီးနယ္ရာက်င္းမွ စပ်စ္ဝိုင္ျပတ္ေလၿပီ။ ဝမ္းေျမာက္စြာေႂကြးေၾကာ္လ်က္ စပ်စ္သီးကိုနင္းနယ္ၾကေတာ့မည္မဟုတ္။ ေႂကြးေၾကာ္ေသာအသံသည္လည္း ဝမ္းေျမာက္ေသာေႂကြးေၾကာ္သံမဟုတ္။
34နိမရိမ္ေခ်ာင္းေရပင္လွ်င္ ခန္းေျခာက္သြားေသာေၾကာင့္ ေဟရွဘုန္ၿမိဳ႕သားတို႔၏ေအာ္ဟစ္သံသည္ ဧလာေလၿမိဳ႕ႏွင့္ ယာဟတ္ၿမိဳ႕တိုင္ေအာင္ ေရာက္ေလၿပီ။ ေဇာရၿမိဳ႕မွ ေဟာရနိမ္ၿမိဳ႕ႏွင့္ဧဂလတ္ရွလိရွၿမိဳ႕တိုင္ေအာင္ သူတို႔၏အသံကိုလႊင့္ေလၿပီ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 35တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရားက “ေမာဘျပည္၌ အထြတ္အျမတ္ထားရာကုန္းျမင့္တြင္ ယဇ္ပူေဇာ္ေသာသူ၊ မိမိတို႔ဘုရားအား နံ႔သာေပါင္းမီးရႈိ႕ပူေဇာ္ေသာသူကို ငါဖယ္ရွားပစ္မည္။ 36သူတို႔ပိုင္ဆိုင္ေသာစည္းစိမ္ဥစၥာ ပ်က္ျပဳန္းေလၿပီျဖစ္၍ ငါ့စိတ္ႏွလုံးသည္ ေမာဘျပည္ေၾကာင့္ ပေလြသံကဲ့သို႔ ျမည္တမ္းရလိမ့္မည္။ ငါ့စိတ္ႏွလုံးသည္ ကိရဟရက္ၿမိဳ႕သားေၾကာင့္ ပေလြသံကဲ့သို႔ ျမည္တမ္းရလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 37“သူတို႔အားလုံး ေခါင္းတုံးတုံး၍ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ၾက၏၊ လက္ကိုမႊမ္း၍ ခါး၌ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကိုဝတ္ၿပီးလွ်င္ 38ေမာဘျပည္ရွိ ေခါင္မိုးျပင္မ်ား၊ လမ္းမမ်ားမွစ၍ ေနရာအႏွံ႔ ျမည္တမ္းၾကလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား မည္သူမွ်အလိုမရွိေသာအိုးကဲ့သို႔ ေမာဘျပည္ကို ငါခြဲပစ္လိုက္ၿပီ”ဟု ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူ၏။ 39ေမာဘျပည္ ၿပိဳလဲၿပီတကား။ ျပည္သားတို႔ ညည္းတြားငိုေႂကြးၾကၿပီတကား။ ေမာဘျပည္ အရွက္ကြဲ၍ လွည့္ထြက္သြားၿပီ။ သူ႔ဝန္းက်င္ရွိလူအားလုံးအတြက္ ျပက္ရယ္ျပဳစရာ၊ ထိတ္လန႔္စရာ ျဖစ္ေလၿပီ။
40ထာဝရဘုရားက “ၾကည့္ရႈေလာ့။ ရန္သူသည္ လင္းယုန္ကဲ့သို႔ အေတာင္ပံကိုျဖန႔္၍ ေမာဘျပည္ရွိရာသို႔ ထိုးဆင္းလာေလၿပီ။ 41ေက႐ုတ္ၿမိဳ႕ကို ဝိုင္းထားၾက၍ ရဲတိုက္မ်ားကို သိမ္းပိုက္လိမ့္မည္။ ထိုေန႔ရက္၌ ေမာဘစစ္သူရဲတို႔သည္ သားဖြားျခင္းေဝဒနာခံစားရေသာမိန္းမကဲ့သို႔ ေၾကာက္လန႔္ရလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 42ထာဝရဘုရားက “ေမာဘျပည္သည္ ထာဝရဘုရားထက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးေျမႇာက္ေသာေၾကာင့္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးအျဖစ္မွ ပယ္ဖ်က္ျခင္းခံရမည္။ 43အို ေမာဘျပည္သားတို႔၊ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေဘး၊ ေျမတြင္း၊ ေက်ာ့ကြင္းတို႔သည္ သင့္အတြက္ျဖစ္၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 44ထာဝရဘုရားက “ေမာဘျပည္ကို စစ္ေၾကာစီရင္ရာႏွစ္ ေရာက္လာၿပီျဖစ္၍ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေဘးေၾကာင့္ ထြက္ေျပးေသာသူသည္ ေျမတြင္းထဲသို႔ က်လိမ့္မည္။ ေျမတြင္းမွ လြတ္ေျမာက္ေသာသူသည္ ေက်ာ့ကြင္းမိလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 45“ထြက္ေျပးေသာသူတို႔သည္ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ရပ္ေနရ၏။ အေၾကာင္းမွာ ေဟရွဘုန္ၿမိဳ႕ကိုခိုလႈံရန္လာၾကေသာ္လည္း ေဟရွဘုန္ၿမိဳ႕မွထြက္ေသာမီး၊ ရွိဟုန္မင္းႀကီးထံမွမီးလွ်ံသည္ ေမာဘ၏နဖူး၊ ေအာ္ဟစ္ဆူညံေနသူတို႔၏ေခါင္းကို ေလာင္ကြၽမ္းႏွင့္ေလၿပီ။ 46အို ေမာဘျပည္၊ သင္သည္ အမဂၤလာရွိ၏။ အို ေခမုရွဘုရား၏လူတို႔၊ သင္တို႔ ပ်က္စီးၾကၿပီ။ သင့္သားတို႔သည္ သုံ႔ပန္းအျဖစ္ပါသြားၿပီ။ သင့္သမီးတို႔သည္လည္း ဖမ္းေခၚသြားျခင္းခံရေလၿပီ။ 47သို႔ေသာ္ ေနာင္ကာလတြင္ ဖမ္းေခၚသြားျခင္းခံရေသာေမာဘျပည္သားတို႔ကို ငါျပန္လာေစမည္”ဟု ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူ၏။ ဤသည္ကား ေမာဘျပည္အတြက္ တရားစီရင္ျခင္းေပတည္း။
လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု
:
အေရာင္မွတ္ခ်က္
မၽွေဝရန္
ကူးယူ
မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative