႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 19:31-34

ထို​ေန႔​သည္ ျပင္ဆင္​ရာ​ေန႔​ျဖစ္​ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔​သည္ ႀကီးျမတ္​ေသာ​ဥပုသ္ေန႔​ျဖစ္​ေသာေၾကာင့္ ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ ထို​ဥပုသ္ေန႔​တြင္ လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚမွာ အေလာင္း​မ်ား​မ​ရွိ​ေစ​လို​သျဖင့္ လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚ၌ တင္​ထား​ျခင္း​ခံရ​ေသာ​သူ​မ်ား​၏​ေျခ​တို႔​ကို​ခ်ိဳး​ၿပီး အေလာင္း​မ်ား​ကို​ယူ​သြား​ခြင့္​ေပး​ရန္ ပိလတ္​မင္း​ထံ ေတာင္းဆို​ၾက​၏။ ထို႔ေၾကာင့္ စစ္သား​တို႔​သည္​လာ​၍ ေယရႈ​ႏွင့္အတူ လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚ၌​တင္​ထား​ျခင္း​ခံရ​သူ ပထမ​တစ္ဦး​၏​ေျခ​ႏွင့္ ေနာက္​တစ္ဦး​၏​ေျခ​တို႔​ကို ခ်ိဳး​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ေယရႈ​ထံသို႔​ေရာက္​၍ ကိုယ္ေတာ္​ေသဆုံး​ၿပီ​ျဖစ္​ေၾကာင္း ေတြ႕ျမင္​ေသာအခါ ေျခ​ေတာ္​ကို​မ​ခ်ိဳး​ဘဲ စစ္သား​တစ္​ဦး​က နံေဘး​ေတာ္​ကို လွံ​ႏွင့္​ထိုး​ေလ​၏။ ထိုအခါ ေသြး​ႏွင့္​ေရ​သည္ ခ်က္ခ်င္း​ထြက္လာ​၏။